Με ποιον έλεγχο θα μετρούσατε τα επίπεδα του σιδήρου στον οργανισμό σε αναιμικές, μη θαλασσαιμικες καταστάσεις (HgB <8-9 g/dL, MCV>65-70fL και με ποια ένδειξη θα επιλέγατε τον από του στόματος ή τον παρεντερικό σίδηρο; Ειδικά στις έφηβες με απότομη απώλεια των αποθεμάτων από την έμμηνο ρύση, ή στους ασθενείς με κοιλιοκάκη, ο ενδοφλέβιος σίδηρος είναι η επιλογή.
Η περιεκτικότητα των δικτυοερυθροκυττάρων σε αιμοσφαιρίνη (παρέχεται από τους αιματολογικούς αναλυτές τελευταίας γενιάς με τα ακρωνύμια CHr – περιεκτικότητα σε αιμοσφαιρίνη των δικτυοερυθοκυττάρων, RHE – έκφραση της δικτυοερυθροκυτταρικής αιμοσφαιρίνης, RET-He – ισοδύναμο αιμοσφαιρίνης δικτυοερυθροκυττάρων) αντανακλά άμεσα τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης στους πρόδρομους του μυελού των οστών και παρέχει ένα μέτρο της διαθεσιμότητας σιδήρου: κατά συνέπεια είναι μια σημαντική παράμετρος, καθώς η μείωσή της υποδηλώνει έλλειψη σιδήρου για ερυθροποίηση ακόμη και σε καταστάσεις όπου οι παραδοσιακοί βιοχημικοί δείκτες (φερριτίνη, ποσοστό κορεσμού της τρανσφερίνης) είναι ανεπαρκείς, όπως σε φλεγμονώδεις καταστάσεις ή αναιμία λόγω χρόνιων ασθενειών. Αυτή η παράμετρος είναι επίσης χρήσιμη για την έγκαιρη παρακολούθηση της ανταπόκρισης στη θεραπεία με ενδοφλέβιο σίδηρο, επειδή, σε αντίθεση με την περιεκτικότητα σε αιμοσφαιρίνη των ερυθρών αιμοσφαιρίων (MCH), η οποία υπογραμμίζει τη μακροχρόνια ερυθροποίηση του μυελού των οστών (νέα γενική αίματος μετά την έγχυση σε 2-4 εβδομάδες), η αιμοσφαιρίνη των δικτυοερυθροκυττάρων επιτρέπει την αξιολόγηση της ποιότητας της ερυθροποίησης του μυελού των οστών σε πραγματικό χρόνο, αυξάνοντας ήδη 1-3 ημέρες μετά την έναρξη της θεραπείας.
Αναγνωρίζεται ως αξιόπιστος δείκτης αξιολόγησης του αιμοποιητικού μυελού και αποτελεσματική και πρώιμη παράμετρος για την εκτίμηση καταστάσεων όπως η λειτουργική ανεπάρκεια σιδήρου. Ως εκ τούτου, πολλές εθνικές και διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν επίσης την αναφορά της περιεκτικότητας σε αιμοσφαιρίνη των δικτυοερυθροκυττάρων ως χρήσιμη παράμετρο.
