ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ

Θωμάς Χ. Παπαλεξανδρής

Category Archive : Παιδιατρικά νέα

Δευτέρα 27/03/2023

Μια σύντομη, το εύχομαι, ίωση δεν μου επιτρέπει να αναλύσω με συνέπεια την τρέχουσα βιβλιογραφία, για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια.

Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την ερχόμενη εβδομάδα.

Δευτέρα 20/03/2023

1. Η νοσογόνος παχυσαρκία βρήκε την λύση της. Η παρακάτω διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της σεμαγλουτίδης, μία φορά την εβδομάδα, με την προσθήκη μιας παρέμβασης στον τρόπο ζωής σε εφήβους με παχυσαρκία. Η σεμαγλουτίδη βελτίωσε την ικανότητα των παχύσαρκων ατόμων να επιτύχουν τον στόχο απώλειας βάρους κατά τουλάχιστον 5% σε σύγκριση με εκείνα που έλαβαν εικονικό φάρμακο (73% έναντι 18%).

Once-Weekly Semaglutide in Adolescents with Obesity

2. Μια συστηματική ανασκόπηση του Lancet αποκάλυψε ότι το εμβόλιο BCG μειώνει τις πιθανότητες προσβολής από φυματίωση κατά 19-27% και μειώνει την εξέλιξη της ήδη ενεργού φυματίωσης κατά 71%.

Infant BCG vaccination and risk of pulmonary and extrapulmonary tuberculosis throughout the life course

Δευτέρα 13/03/2023

Η διατροφή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πρέπει να είναι πλούσια σε τροφές που έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.

Οι συγγραφείς της παρακάτω ενδιαφέρουσας μελέτης πήγαν να δουν εάν η δίαιτα της εγκυμοσύνης προστατεύει επίσης τα παιδιά που έχουν το γενετικό ελάττωμα στη φιλαγγρίνη και είναι αυτά τα παιδιά που αναπτύσσουν ατοπική δερματίτιδα.

Αυτά τα παιδιά δεν χρειάζεται να κάνουν γενετικό screening, αλλά αρκεί να κοιτάξετε μόνο τις παλάμες των χεριών τους. Έχουν μια παλαμιαία υπεργραμμικότητα.

Στη συνέχεια πήγαν να δουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν ατοπική δερματίτιδα, άσθμα ή συριγμό. Σε παιδιά που έχουν ελάττωμα στη φιλαγγρίνη, σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν έχουν αυτό το ελάττωμα και των οποίων η μητέρα τρώει πολλά φρούτα και λαχανικά και γιαούρτι, ουσιαστικά ο κίνδυνος είναι υψηλότερος. Αλλά εάν η μητέρα δεν ακολουθεί κατάλληλη δίαιτα, δηλαδή έτρωγε πολλές τηγανιτές πατάτες και συχνά πρόχειρο φαγητό (junk food) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα υγιή παιδιά, έχουν τον ίδιο κίνδυνο να αναπτύξουν αλλεργική νόσο και επομένως η επιγενετική έχει το ίδιο αποτέλεσμα με την γενετική.

Associations between child filaggrin mutations and maternal diet with the development of allergic diseases in children

Δευτέρα 06/03/2023

‘Errare Humanum Est’

Τα λάθη δυστυχώς είναι σε κάποιο βαθμό εγγενή σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Όσα ασφαλιστικά εμπόδια και να δομηθούν, το σφάλμα αντιπροσωπεύει ένα στοιχείο αναπόφευκτο στην παροχή ιατρικής περίθαλψης ή υπηρεσιών υγείας, όπως συμβαίνει και στην πολύπλοκη καθημερινή ζωή. Η πλειοψηφία ή μέρος των ατυχημάτων σε οργανισμούς με υψηλή πολυπλοκότητα, όπως η υγειονομική περίθαλψη, δημιουργείται από την αλληλεπίδραση μεταξύ των διαφορετικών στοιχείων του συστήματος (εργαζόμενοι, τεχνικό και οργανωτικό-διευθυντικό προσωπικό).

Αν προσέξετε στο φύλλο οδηγιών κάθε ιατροτεχνολογικού προιόντος το αποτέλεσμα της πράξης-χειρισμού του βαρύνει πάντα τους χειριστές του και ποτέ το ίδιο το hard/software σύμφωνα με τον κατασκευαστή του, όμως τα εμπόδια και οι ηχητικές προειδοποιήσεις κατά την χρήση του επιβάλουν να επαναληφθεί η αλληλουχία λογικών σκέψεων και πράξεων (για παράδειγμα ένας χαμηλός κορεσμός στο παλμικό οξύμετρο δεν σημαίνει πάντα αναπνευστική ανεπάρκεια, αλλά ενδεχομένως κρύο άκρο, ανάγκη επανάληψης και μείωση κίνησης άκρου, αναιμία ή μεθαιμοσφαιριναιμία).

Τα σφάλματα μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τα λάθη εκτέλεσης (εκτέλεση ιατρικών πράξεων και παροχών που δεν οφείλονται να πραγματοποιούνται ή πραγματοποιούνται λανθασμένα) και τα σφάλματα παράλειψης (αδυναμία εκτέλεσης ιατρικών πράξεων και πράξεων προνοίας που κρίνονται απαραίτητες για τη θεραπεία του ασθενούς με βάση τις γνώσεις και την επαγγελματική εμπειρία).

Ο Π.Ο.Υ. εξέφρασε την ανάγκη να ορισθεί μια ορολογία που να υιοθετηθεί παγκοσμίως και που να επιτρέπει να εντοπίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο, δηλαδή να προσδιορίσουμε, το είδος της ανεπάρκειας που εκδηλώνεται στο σύστημα.

Ο Reason πρότεινε μια θεμελιώδη διάκριση μεταξύ της ενεργητικής αστοχίας (ή ανεπάρκειας), εύκολα αναγνωρίσιμης επειδή γίνεται αντιληπτή από τις άμεσες συνέπειές της (όπως του σταθμάρχη στη Λάρισα) και το λανθάνον σφάλμα, “σιωπηλό” στο ίδιο το σύστημα (όπως η έλλειψη κυβερνητικών αυτοματισμών και διοικητικής μέριμνας) έως ότου ένα “συμβάν ενεργοποίησης” δεν το κάνει ακόμη να εκδηλωθεί σε όλο του το μεγαλείο (τα λεγόμενα “ατυχήματα που περιμένουν να συμβούν”).

Τα ενεργητικά, λοιπόν, σφάλματα συμβαίνουν για παράδειγμα στους χειριστές πρώτης γραμμής και έχουν άμεσο αντίκτυπο στις άμυνες του συστήματος, ειδικά κι όταν αυτές είναι χαλαρές, οπότε τα λανθάνοντα σφάλματα, που είναι συνήθως οργανωτικές-διαχειριστικές ανεπάρκειες, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες όταν θα εμφανισθεί κατά την διάρκειά τους ένα ενεργό σφάλμα (θεωρία του “ελβετικού τυριού”). Το ενεργητικό σφάλμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα σφαλμάτων που βρίσκονται σε μια σφαίρα διαφορετική από την επιχειρησιακή (διαχειριστικές αποφάσεις, λάθος οργανωτικές επιλογές). Σε αυτή την περίπτωση το λάθος που έκανε ο τελευταίος χειριστής της «αλυσίδας» δεν θα πρέπει πάντα να χρεώνεται σε αυτόν. Ενόψει των ανωτέρω, οι υπεύθυνοι προϊστάμενοί του θα πρέπει να αισθάνονται ότι συμμετέχουν περισσότερο αιτιωδώς στην ευθύνη του λάθους, αντί να επιβάλλονται κυρώσεις μόνον στον χειριστή στον οποίο συνέβη το ατύχημα.

Στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό Accident Analysis and Prevention βρέθηκε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος λάθους (20%) προέρχεται από παρεμβολές στους φυσιολογικούς κιρκάδιους ρυθμούς των τελεστών (ανάθεση ενός λεπτού έργου στις πρώτες πρωινές ώρες της νύχτας), αφύσικες ώρες εργασίας (δύο ή πολλές διαδοχικές νυχτερινές βάρδιες), που προδιαθέτουν αρνητικά σε ψυχοσωματικές καταστάσεις (σωματικό και ψυχολογικό στρες), εξωτερικές πιέσεις κατά την τέλεση της εργασίας, δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες και εκφοβισμός. Τα αποτελέσματα τέτοιων εμπειριών πρέπει να μεταφραστούν στο πλαίσιο της εργασίας όλων των εμπλεκόμενων και να προωθηθεί μια κουλτούρα που να αλλάζει το αίσθημα ενοχής του ατόμου και να ενσωματώνει την ανάλυση σφαλμάτων με αυτή που επεξεργάζεται συνολικά το σύστημα διαχείρισης. Η μονόδρομη απόδοση ευθυνών είναι ο χειρότερος εχθρός της ασφάλειας και εμποδίζει τη βελτίωση της γνώσης.

An exploration of the utility of mathematical modeling predicting fatigue from sleep/wake history and circadian phase applied in accident analysis and prevention

Δευτέρα 27/02/2023

Σε ένα παράλληλο σύμπαν η ασθένεια των “γυάλινων οστών” ή ατελής οστεογένεση ή νόσος του Lobstein θα είχε μια πολύ διαφορετική πορεία ευκαιριών και προόδου, όπως αυτής του Michel Petrucciani, ενός από τους μεγαλύτερους πιανίστες της τζαζ όλων των εποχών, που πέθανε από πνευμονική επιπλοκή της νόσου σε ηλικία 36 ετών. Υπάρχουν τουλάχιστον 9 διαφορετικές γενετικές μορφές, άλλες από αυτές ήπιες με δια βίου φορία κι αδιάγνωστες (φυσιολογικό ανάστημα, γαλάζιοι σκληροί), άλλες με βαρηκοΐα μετάδοσης κι άλλες ασύμβατες με την ζωή, που σε κάποιες περιπτώσεις εκδηλώνονται με εικόνα παιδικής κακοποίησης και καταγμάτων από ασήμαντα αίτια ή “ανεξήγητου” παιδικού θανάτου, που τελικά προήλθε από εγκεφαλική αιμορραγία ή καρδιακή ανακοπή, εξαιτίας της νόσου.

Osteogenesis Imperfecta in a 3-Year-Old Boy

Δευτέρα 20/02/2023

«Οσμές ασθενειών»: Μια ενδιαφέρουσα συσχέτιση. Η σχέση μεταξύ οσμής και ασθένειας είναι αμφίδρομη. Η όσφρηση είναι, εξελικτικά μιλώντας, η παλαιότερη αίσθηση μας. Παρά αυτή την γενεαλογία, λαμβάνει πολύ λιγότερη προσοχή και στην κλινική πράξη από τα αμεσότερα κέντρα του αισθητηριακού κόσμου, την όραση και την ακοή. Οι ακόλουθες περιγραφές των «αρωμάτων» των ασθενειών μας θυμίζουν να χρησιμοποιούμε και την μύτη μας στην κλινική διάγνωση, που με δυσκολία κρύβεται πίσω από την υποχρεωτική μάσκα υψηλής προστασίας για την πανδημία. Οι επισκέψεις δε στα σπίτια, που πολλές οικογένειες εδώ στην επαρχία μας καλούν να κάνουμε, επιτρέπουν την αναγνώριση αυτών των πτητικών ενώσεων στον οικιακό αέρα.

Απόστημα χοιράδωσης – μπαγιάτικη μπύρα

τυφοειδής πυρετός – ψημένο ψωμί

κίτρινος πυρετός – οσμή κρεοπωλείου

διφθερίτιδα – γλύκισμα

διαβητική κετοξέωση – φρουτώδες άρωμα μήλων που αποσυντίθενται

αδυναμία μεταβολισμού της μεθειονίνης – βρασμένο λάχανο

αμινοξυουρία – αποξηραμένη βύνη ή λυκίσκος

βακτηριακή κολπίτιδα – οσμή ψαριού σε αποσύνθεση (σε μια επίσκεψη σε σπίτι με νεογνό, μπορεί να σημαίνει “ξεχασμένη” μαιευτική γάζα!)

A Nose for Disease: A Review of Olfactory-Based Diagnosis in Dermatology

Δευτέρα 13/02/2023

Αβεβαιότητες σχετικά με τη δοσολογία ενός φαρμάκου μπορεί να προκύψουν όταν τα παιδιά με παχυσαρκία χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή.

Γενικά, στην παιδιατρική πρακτική υπάρχει μια τάση προσαρμογής των δόσεων ενός φαρμάκου στο συνολικό σωματικό βάρος του παιδιού. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος δεν λαμβάνει υπόψη τη φαρμακολογική επίδραση που μπορεί να έχει ένα συγκεκριμένο φάρμακο από διπλή σκοπιά, δηλαδή και σε διάφορες ηλικιακές ομάδες και στις ομάδες μεγέθους βάρους. Δεν μπορούμε δηλαδή να χρησιμοποιήσουμε μόνο το βάρος ως κριτήριο, σαν να είχαμε μπροστά μας έναν ενήλικα, αλλά το ιδανικό βάρος, σαν να είχαμε μπροστά μας το 50% των παιδιών ίδιας ηλικίας και ίδιου φύλου ως προς το BMI τους.
Επιπλέον, απαιτείται μια θεραπευτική προσέγγιση, στο μέτρο του δυνατού προσαρμοσμένη, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές πτυχές αλληλεπίδρασης, όπως η τροποποίηση του μεταβολικού προφίλ, της φαρμακοκινητικής και της φαρμακοδυναμικής των φαρμάκων.

Στην παρακάτω αφηγηματική ανασκόπηση, οι συγγραφείς εξετάζουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφορετικών μεθόδων δοσολογίας φαρμάκων που χρησιμοποιούνται όταν πρόκειται για παιδιά και νέους που επηρεάζονται επίσης από την παχυσαρκία, και επικεντρώνονται σε συγκεκριμένες πτυχές ορισμένων από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα στην πράξη από τους γενικούς και τους υποειδικούς παιδιάτρους.

Drug dosing in children with obesity: a narrative updated review

Δευτέρα 06/02/2023

1. Στην αξιολόγηση ενός παιδιού με πυρετό, η CRP και ο αριθμός των λευκοκυττάρων (WBC) είναι συχνά η βάση από την οποία ξεκινάμε οποιαδήποτε αιτιολογική εξέταση.

Η ευαισθησία του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων στην πρόβλεψη βακτηριακής λοίμωξης είναι εμφανώς χαμηλή. Η CRP φαίνεται πιο αξιόπιστη και για επίπεδα πάνω από 15 mg/dl η υποψία αρχίζει να γίνεται πιο συγκεκριμένη. Στην καθημερινή πρακτική δεν είναι ασυνήθιστο να βρεθούν φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια παρουσία βακτηριακής λοίμωξης και μπορεί επίσης να συμβεί ότι η υψηλή CRP και  φυσιολογικά WBC να μην συμβαδίζουν.

Μια ισραηλινή αναδρομική μελέτη εξέτασε περισσότερες από 17.000 περιπτώσεις πυρετού στις οποίες αξιολογήθηκαν οι φλεγμονώδεις δείκτες. Από αυτές, το 3% είχε αυξημένη CRP και φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια: συγκεκριμένα ασθενείς με CRP >15 mg/dl, >25 mg/dl και >35 mg/dl είχαν φυσιολογικά WBC, αντίστοιχα, στο 40%, 31% και 29%, των περιπτώσεων. Η συμφωνία μεταξύ CRP και WBC (υψηλά) ήταν πιο εμφανής σε περιπτώσεις υψηλότερων πυρετών (>39,5°C) και με πρόσφατη έναρξη, ενώ μια ασυμφωνία μεταξύ τους συσχετίστηκε συχνότερα με γαστρεντερικά συμπτώματα, πυρετό που διαρκεί ≥3 ημέρες και χωρίς ρίγος. Σε σύγκριση με τις τελικές διαγνώσεις, το 74,5% των ασθενών με ασυμφωνία CRP και WBC είχαν βακτηριακή λοίμωξη, εάν και οι δύο δείκτες ήταν αυξημένοι, το ποσοστό αυξήθηκε στο 86%. Στην πνευμονία και τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος η συμφωνία είναι πιο πιθανή, ενώ η εντερίτιδα από σαλμονέλλα ή σιγκέλλα μπορεί επίσης να εξελιχθεί χωρίς λευκοκυττάρωση.

Συνοψίζοντας, σε ένα παιδί με πυρετό, είναι καλύτερο να εμπιστευτείτε μια υψηλή CRP παρά έναν κανονικό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων: τα τρία τέταρτα αυτών των παιδιών θα έχουν στην πραγματικότητα μια βακτηριακή λοίμωξη.

Elevated C-Reactive Protein With Normal Leukocytes Count Among Children With Fever

2. Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας ευαισθητοποίησης για το σύνδρομο Turner στις Η.Π.Α. ώστε να επικεντρωθούν οι εμπλεκόμενοι στη διάδοση της είδησης και στην υποστήριξη της κοινότητας των κοριτσιών με το σύνδρομο αυτό. Το 30% των κοριτσιών αυτών εμφανίζει μωσαϊκισμό με ευνοϊκότερη πρόγνωση.

Turner Syndrome Awareness Month 2022

What You Should Know About Mosaic Turner Syndrome

Δευτέρα 30/01/2023

Από την «εικόνα του δέντρου στην εικόνα του δάσους» κι από την φυσιοπαθολογία στην επιδημιολογία

Σε σοβαρές περιπτώσεις βρογχιολίτιδας βλέπετε  την παρακάτω κλινική εικόνα βρέφους στο βίντεο.

Πρέπει να παρατηρήσετε ή να ρωτήσετε τους γονείς εάν το παιδί τους κάνει ή έκανε στο σπίτι αυτή την κίνηση που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν head bobbing, που σημαίνει ότι το παιδί είναι σε ανεπάρκεια αερισμού, που είναι διαφορετική από την αναπνευστική ανεπάρκεια και είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο. Εδώ στο παράδειγμα του βρέφους οι μύες δεν αντέχουν άλλο κι έχουν υποστεί κάματο. Καθώς οι οπίσθιοι μύες του αυχένα είναι κοντύτεροι από τους σκαληνούς, κουράζονται πρώτοι και υποχωρούν, και όταν υποχωρούν η κεφαλή ανεβοκατεβαίνει, λόγω της σύσπασης των σκαληνών. Οι γονείς αυτών των παιδιών πρέπει να καλέσουν αμέσως το 166 για να τα μεταφέρει στο νοσοκομείο.

Πριν εμφανισθεί ο covid, σε μια ανασκόπηση δημοσιευμένη στο Lancet περισσότερων από 480 μελετών το 2019 ο συγκυτιακός ιός επηρέασε περισσότερους από 33 εκατομμύρια ανθρώπους, 3,6 εκατομύρια από αυτούς νοσηλεύτηκαν και περισσότερα από 100.000 παιδιά παγκοσμίως πέθαναν εξαιτίας της βρογχιολίτιδας. Η βρογχιολίτιδα είναι στην πραγματικότητα υπεύθυνη για 1 στους 28 θανάτους τους πρώτους 6 μήνες ζωής και 1 στα 50 θανάτους παιδιών κάτω των 5 ετών.

Όταν φθάσει η εποχή του RSV, το 20% όσων γεννήθηκαν πριν ή λίγο πριν την περίοδο Δεκεμβρίου-Φεβρουαρίου θα μολυνθούν και το 2,3% αυτών θα νοσηλευθεί και ουσιαστικά θα είναι εκείνα τα βρεφάκια με τους μικρότερους αεραγωγούς, δηλαδή εκείνα τα μεγαλύτερα παιδιά που έχουν προδιάθεση να αναπτύξουν αργότερα την λεγόμενη “χρόνια ασθματική βρογχίτιδα” και οι ενήλικες ή οι ηλικιωμένοι που καπνίζουν να αναπτύξουν την χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

Global, regional, and national disease burden estimates of acute lower respiratory infections due to respiratory syncytial virus in children younger than 5 years in 2019

Δευτέρα 23/01/2023

Σύμφωνα με την AAP, η τερηδόνα είναι παρούσα σε πάνω από το 45% των παιδιών έως την ηλικία των 19 ετών, με τους παράγοντες της ένδειας, της ελλιπούς ασφάλισης και της εθνικότητας να συμβάλλουν στο να μην μπορούν πολλές οικογένειες να έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη οδοντιατρική περίθαλψη. Εμείς οι παιδίατροι μπορούμε να βοηθήσουμε τους γονείς να μάθουν να προλαμβάνουν την τερηδόνα στα παιδιά τους από την στιγμή που είναι βρέφη, ακόμη και πριν από την εμφάνιση των νεογιλών.

Οι οικογένειες μπορούν να ενσταλάξουν καλές συνήθειες από νωρίς, αν δεν βάζουν ποτέ το παιδί για ύπνο με το μπιμπερό στο στόμα, αποφεύγοντας τα αναψυκτικά και λειτουργώντας ως πρότυπα βουρτσίζοντας τα δόντια και χρησιμοποιώντας το νήμα τακτικά.

Η πρόσθετη καθοδήγηση από την AAP περιλαμβάνει τα παιδιά να πίνουν μόνο νερό μεταξύ των γευμάτων και να αποφεύγουν να αφήνουν τα παιδιά ηλικίας κάτω του 1 έτους να πίνουν χυμό. Η AAP παρείχε επίσης συνιστώμενα όρια για την πρόσληψη χυμού σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες.

Recommendations on Maintaining, Improving Children’s Oral Health

Δευτέρα 16/01/2023

Από την AAP το σημερινό θέμα του briefing και ως γιατροί παθολογικής ειδικότητας και οι παιδίατροι υπόκεινται επίσης σε επαγγελματική εξουθένωση, δηλαδή σε αυτή την κατάσταση σοβαρού εργασιακού στρες που προκαλεί ψυχοσωματική και συναισθηματική φθορά σε όσους υποφέρουν από αυτό, ώστε να τεθεί σε κίνδυνο η εύρυθμη λειτουργία της εργασίας τους.

Αυτή η κατάσταση έχει σαφώς επιδεινωθεί κατά την διάρκεια της πανδημίας Covid19 και σαφέστατα τώρα στην αποκαλούμενη “τριδημία”. Στην έκθεση της AAP, η οποία επικαιροποιεί τις κατευθυντήριες γραμμές για την υγεία και την ευημερία των γιατρών και των επαγγελματιών υγείας, συζητείται επίσης η επαγγελματική εξουθένωση στους παιδιάτρους, ξεκινώντας από τα ανησυχητικά δεδομένα που σχετίζονται ενδεικτικά με την περίοδο 2011-2014: το ποσοστό της επαγγελματικής εξουθένωσης στους παιδιατρικούς επσγγελματικούς κύκλους αυξήθηκε αυτή την τριετία από 35,3 σε 46,3%.

«Το βάρος της φροντίδας για παιδιά που είναι χρόνια άρρωστα, ανάπηρα, κακοποιημένα, παραμελημένα ή αλλιώς ιατρικά ευάλωτα μπορεί να έχει αντίκτυπο με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε η Hilary McClafferty, επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης. «Πρέπει να εργασθούμε όλοι μαζί ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι γιατροί λαμβάνουν σεβασμό, ιδιωτικότητα, ελεύθερο χρόνο και την ευκαιρία να ακουστούν χωρίς επαγγελματικό στίγμα ή φθορά», επισημαίνει η McClafferty, «συνεχίζοντας να υποστηρίζουμε την ευημερία των γιατρών σε κάθε στάδιο της εκπαίδευσης και της πρακτικής τους».

Η συγγραφέας κι ολοι μας καταλαβαίνουμε ότι ολοι οι επαγγελματίες (ιδιώτες και μη) αυτή την περίοδο πρέπει να εργαζόμαστε σκληρά για λογαριασμό μας και να μοιράζουμε λιγότερες ευθύνες αντίστοιχα.

American Academy of Pediatrics Releases Updated Guidance on Physician Wellness

Δευτέρα 09/01/2023

1. Οι έρευνες σε μια εστία κρουσμάτων σοβαρής ηπατίτιδας σε παιδιά οδήγησαν σε ένα λειτουργικό παράδειγμα για την εξήγηση της πιθανής αιτιότητας, υποδεικνύοντας μία ή περισσότερες ιογενείς λοιμώξεις ταυτόχρονα, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές υπερφλεγμονώδεις αποκρίσεις στο ήπαρ, πιθανότατα σε προηγούμενα “ανοσολογικά αδρανή” παιδιά που έχουν ένα συγκεκριμένο γενετικό υπόστρωμα.

Ωστόσο, υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την επιδημιολογία, την παθοφυσιολογία και τις βέλτιστες προσεγγίσεις εργαστηριακών, κλινικών και παρεμβάσεων δημόσιας υγείας για αυτήν την εστία και η εμπειρία υπογραμμίζει την συνεχιζόμενη ανάγκη για παγκόσμια συνεργασία για την βελτίωση των προσεγγίσεων της επιδημίας αυτής, αντί να μοιράζουμε τελεολογικές αβάσιμες εξηγήσεις.

Acute severe hepatitis outbreak in children: A perfect storm. What do we know, and what questions remain?

Και απο πού θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε; Από την απάντηση στο ερώτημα αν θα μπορούσε η αυξημένη κυκλοφορία του αδενοϊού F41 στα λύματα των πόλεων να συνδέεται με την εξάπλωση της ηπατίτιδας άγνωστης προέλευσης στα παιδιά; Στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα δύο πρόσφατων μελετών.

Wastewater Surveillance Captured an Increase in Adenovirus Circulation in Milan (Italy) during the First Quarter of 2022

2. Παλιές ή νέες καμπύλες αύξησης των παιδιών, τώρα που κυκλοφορούν και τα δυο είδη βιβλιαρίων υγείας μικρών και μεγάλων παιδιών ταυτόχρονα, γεγονός που “ενοχλεί στο μάτι” και στην εφαρμογή τους στην καθημερινή ρουτίνα;

Για να το θέσουμε χονδρικά και προκλητικά, ίσως δεν ήταν απαραίτητο να επενδυθούν τόσα χρήματα από τον Π.Ο.Υ. και τόσος χρόνος για την δημιουργία νέων καμπυλών: θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι πόροι για να πεισθούν οι γονείς, οι φροντιστές και οι παιδίατροι να μπορέσουν να κάνουν καλύτερη χρήση των υπαρχουσών εθνικών καμπύλων. Για τα περισσότερα παιδιά, η σωστή χρήση των παλαιών καμπυλών αναφοράς θα ήταν αρκετή για να ληφθούν σωστές αποφάσεις σχετικά με την σίτιση (δηλαδή τον εντοπισμό των περιπτώσεων εκείνων που παρουσιάζουν παθολογικό ρυθμό αύξησης ή μείωσης της ταχύτητας αύξησης στο διάβα του χρόνου και κοντά στην 50η Ε.Θ. τους πρώτους μήνες της ζωής, για παράδειγμα, κι όχι με συνεχείς κοντινές μετρήσεις, όπως περιγράφει πετυχημένα το παρακάτω άρθρο). Οι νέες καμπύλες του Π.Ο.Υ. θα βελτίωναν αυτήν την διαδικασία λήψης αποφάσεων μόνο σε μια μειοψηφία παιδιών, εκείνα που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως οριακά, δηλαδή στα ακραία εκατοστημόρια (ανώτερα ή κατώτερα), συνεχώς.

Αλλά ίσως το πιο σημαντικό συμπέρασμα της μελέτης του Π.Ο.Υ. το 2000 είναι ότι όλα τα παιδιά, εάν θηλάζουν σύμφωνα με τα κριτήρια που περιγράφονται, εάν έχουν καλή συμπληρωματική διατροφή από τον 6ο μήνα και εάν ζουν σε προστατευμένο περιβάλλον, μεγαλώνουν καλά και με το ίδιο μοτίβο παγκοσμίως, ανεξάρτητα από το πού γεννιούνται (δηλαδή το παιδί από την Ινδία έχει τις ίδιες προοπτικές με τον Εσκιμώο, τον Αυστραλό ή τον Αιθίωπα να φτάσει στο μέγιστο του βιολογικού του δυναμικού), από την γενετική τους κληρονομιά και την κοινωνική τους τάξη. Στην πραγματικότητα, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στα δείγματα των 6 χωρών της μελέτης: αυτό σημαίνει ότι οι τρέχουσες διατροφικές ανισότητες μεταξύ των χωρών και εντός των χωρών αυτών οφείλονται σε τροποποιήσιμους παράγοντες, δηλαδή στις ανισότητες των πολιτικών μας και των συστημάτων υγείας και πρόνοιας. Για την ιστορία, η Αυστραλία είναι από τις λίγες χώρες, για παράδειγμα, που δεν βασίζει την χορήγηση αυξητικής ορμόνης στα αποτελέσματα των τεστ πρόκλησης (στιγμιότυπο στον χρόνο), αλλά στον κατώτατο ρυθμό ανθρωπομετρικής αύξησης, ανεξαρτήτως εθνικότητας, όσον αφορά στο ύψος, όταν και μόνο όταν αυτό βρίσκεται επιπεδωμένο για χρόνια κάτω από την 3η Ε.Θ..

Ή, βλέποντας την θετική πλευρά αυτού του θέματος, θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι καλό να έχουμε βελτιωμένες και τυπικές καμπύλες, αλλά αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα και ίσως το πιο εύκολο: τώρα είναι θέμα καλής χρήσης τους.

Feeding by numbers: an ethnographic study of how breastfeeding women understand their babies’ weight charts

Σε επόμενο γενικό άρθρο μου θα προσπαθήσω να αναλύσω κριτικά το αποτέλεσμα της εφαρμογής των νέων καμπύλων του βιβλιαρίου υγείας του παιδιού στην δημόσια υγεία, ένα δυσνόητο για πολλούς θέμα, με βαρύτητα ωστόσο στις μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Δευτέρα 02/01/2023

Στην αρχή της νέας χρονιάς μου αρέσει να αναφέρομαι σε νέες θεραπείες, σε ανακαλύψεις ή σε ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που σημάδεψαν την χρονια που αποχωρεί την Παιδιατρική κοινότητα.

WATCHING THE WAVES ROLL IN‘, CHRISTINE WAARA

Στην Νεογνολογία, συγκεκριμένα, η ατρησία των χοληφόρων (Α.Χ.) έρχεται συνήθως στην προσοχή μας μετά τις 3 πρώτες εβδομάδες της ζωής του, όταν ένα νεογνό παρουσιάζει παρατεταμένο ίκτερο και συζευγμένη υπερχολερυθριναιμία, που ορίζεται ως άμεση χολερυθρίνη ≥1 mg/dL (17,1 micromol/L).

Σε μια νέα μελέτη, δημοσιευμένη στο Pediatrics, 346 βρεφών που είχαν εξετασθεί εντός των πρώτων τριών ημερών της ζωής τους, η άμεση χολερυθρίνη, με κατώφλι τιμής ακόμη μικρότερο ή >0,45 mg/dL (7,7 micromol/L), ήταν ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης μεταγενέστερης διάγνωσης της Α.Χ. (ευαισθησία 100%, ειδικότητα 15,4%), αν και τα διαστήματα εμπιστοσύνης ήταν μεγάλα.

Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ήπιες αυξήσεις της συζευγμένης ή άμεσης χολερυθρίνης ορού στα νεογνά μπορεί να είναι προγνωστικοί παράγοντες της μετέπειτα ανάπτυξης της Α.Χ.. Τέτοια βρέφη θα πρέπει να παρακολουθούνται και να αξιολογούνται περαιτέρω για να καταστεί δυνατή η έγκαιρη διάγνωση της Α.Χ..

Direct Bilirubin and Risk of Biliary Atresia

Δευτέρα 26/12/2022

Τα θερμότερα λόγια ακούστηκαν στα πλαίσια του 11ου Συνεδρίου της ΕΦΥΚΕ στον Βόλο τις προηγούμενες ημέρες, από μία ασθενή με κυστική ίνωση, μεταμοσχευμένη με πνεύμονα:

“Έχω την ευλογία να αναπνέω και να ζω για δύο ανθρώπους ταυτόχρονα, είναι ένα αίσθημα πρωτόγνωρο που με γεμίζει με απέραντη χαρά κι ευθύνη. Το μοναδικό όργανο που είναι ελεύθερο από κυστική ίνωση είναι πλέον οι πνεύμονές μου”.

Με αυτό το ενθαρρυντικό κι αισιόδοξο μήνυμα μιας θεραπευτικής εποποιίας της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης σας εύχομαι αγαπητοί συνάδελφοι Καλές Γιορτές, με μία σύντομη βιβλιογραφική ανάπαυλα.

Δευτέρα 19/12/2022

1. Τα κλινικά χαρακτηριστικά των ατόμων που επηρεάζονται από τον ΣΔ τύπου 1 είναι: μειωμένη παραγωγή ινσουλίνης, νεαρή ηλικία κατά τη διάγνωση, χαμηλές τιμές δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και παρουσία αυτοαντισωμάτων.

Ο Index60 είναι μια συνδυασμένη μέτρηση γλυκόζης και C-πεπτιδίου με βάση τον λογάριθμο του πεπτιδίου C νηστείας, της γλυκόζης και του C-πεπτιδίου σε 60-λεπτη από του στόματος πρόκληση γλυκόζης (OGTT), που αναπτύχθηκε ως ενδιάμεσος ή προδιαγνωστικός δείκτης για τον προδιαβήτη.

Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν η σύγκριση του τυπικού ορίου του προδιαβήτη με Hb1Ac (> 5,7%) με τον Δείκτη 60 για τον εντοπισμό ατόμων υψηλού κινδύνου να αναπτύξουν ΣΔ1 και με τυπικά κλινικά χαρακτηριστικά.

Index60 Is Superior to HbA1c for Identifying Individuals at High Risk for Type 1 Diabetes 

2. Διαβάζοντας κανείς το παρακάτω άρθρο, εύκολα θα καταλάβει τί πρόκειται να αντιμετωπίσουμε εφεξής. Ή αλλιώς, πληρώνοντας το “ανοσολογικό χρέος” της διετίας της καραντίνας και μάλιστα με υψηλό “επιτόκιο” (κρούσματα, νοσηλείες, επιπλοκές).

Respiratory syncytial virus: paying the immunity debt with interest

Δευτέρα 12/12/2022

1. Σαν να μην μας εφτανε η οξεία ηπατίτιδα άγνωστης αιτιολογίας, από τον Σεπτέμβριο έως σήμερα επτά παιδιά πέθαναν από βακτηριακή λοίμωξη που προκλήθηκε από τον στρεπτόκοκκο ομάδος Α στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το βακτήριο μπορεί να αποικίσει τον φάρυγγα και το δέρμα, διατηρώντας την λοίμωξη ασυμπτωματική και εύκολα να επιλυθεί. όταν γίνει όμως διεισδυτική, μπορεί να γίνει σοβαρή και μερικές φορές απειλητική για την ζωή, επειδή τα βακτήρια διαχέονται σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένου του αίματος, στους εν τω βάθει μύες, στους πνεύμονες ή στον λιπώδη ιστό, προκαλώντας, για παράδειγμα, το σύνδρομο του τοξικού σοκ, ακριβώς από τις στρεπτοκοκκικές εξωτοξίνες ή την νεκρωτική απονευρωσίτιδα των μυών (πολλά κρούσματα είχαν διάχυτες μυαλγίες). Γενικά, όπως υπενθυμίζει επίσης το CDC των ΗΠΑ, αυτά τα βακτήρια “μπορούν να προκαλέσουν πολλές διαφορετικές λοιμώξεις που κυμαίνονται από μικρές έως πολύ σοβαρές και θανατηφόρες ασθένειες”. Η κατάσταση στην Αγγλία την 8η Δεκεμβρίου:

Group A streptococcal infections: activity during the 2022 to 2023 season

2.Το αμερικανικό CDC, με ημερομηνία 9/9/2022, μας ενημερώνει, χωρίς να χρειασθεί να αυτοσχεδιάσουμε, σε ποιες περιπτώσεις ασθενών θα χορηγήσουμε οσελταμιβίρη στην κοινότητα, πέρα από κάθε προσωπική θέση υπέρ ή κατά του φαρμάκου αυτού.

For Clinicians: Antiviral Medication

3. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, το οποίο πρέπει να διαβάζεται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, αποδείχθηκε – μεταξύ άλλων – μια διαφορά περίπου 15 βαθμών στην κλίμακα IQ σε παιδιά που ζουν κοντά στην βιομηχανική περιοχή του Τάραντα της Ιταλίας, σε συνδυασμό με την διαταραχή υπερκινητικότητας – ελλειμματικής προσοχής και την αντικοινωνική συμπεριφορά και μια σημαντική αύξηση του κινδύνου αυτισμού.

The effects of the exposure to neurotoxic elements on Italian schoolchildren behavior

Στο τέλος μιας γεμάτης εβδομάδας, είμαστε υποχρεωμένοι να αφιερώνουμε & λίγα λεπτά της ώρας στην ανάγνωση του τρέχοντος επιστημονικού τύπου.

Δευτέρα 05/12/2022

1. Το άσθμα είναι η πιο κοινή χρόνια πάθηση στα παιδιά. Για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση του άσθματος σε παιδιατρικούς ασθενείς, οι συστάσεις της GINA προτείνουν 12% βελτίωση της FEV1 μετά από μια πρόκληση βρογχοδιαστολής, αλλά αυτό το κριτήριο δεν επιβεβαιώνεται πάντα στην κλινική πράξη.

Sensitivity of FEV1 and Clinical Parameters in Children With a Suspected Asthma Diagnosis

2. Το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο παρουσιάζει την εξέλιξη των στηθοσκόπιων, από το πρώτο εργαλείο του Laennec στα σύγχρονα ψηφιακα όργανα με δυνατότητα εγγραφής των αναπνευστικών ήχων.

Για να μειωθεί η υποκειμενική ερμηνεία των ήχων και να συμπληρωθεί το χάσμα των δυνατοτήτων ακρόασης μεταξύ των γιατρών, θα ήταν χρήσιμο να δημιουργηθεί ένα σύστημα που θα μπορεί να καταγράφει και να μοιράζεται τους ήχους που ακούγονται, για λόγους εκπαίδευσης.

Στις διάφορες μελέτες σύγκρισης, οι πνευμονολόγοι είναι η ειδικότητα με το οξύτερο “αυτί”, όπως κι οι ειδικευόμενοι ιατροί σε σύγκριση με τους φοιτητές ή τους ιατρούς της κοινότητας.

The coming era of a new auscultation system for analyzing respiratory sounds

3. Στην ενδιαφέρουσα ερώτηση μιας μητέρας πριν καιρό “πόσο θα κρατήσει επιτέλους αυτή η πανδημία;”, η απάντηση είναι διττή. Και εξαρτάται απο τον ρόλο του θύμου αδένα στους ηλικιωμένους και στα παιδιά.

Έτσι λοιπόν για τους ώριμους ενήλικες η απάντηση είναι ότι η πανδημία θα κρατήσει μια γενιά (25 χρόνια – time lifespan), λόγω της αδυναμίας του θύμου να αντιδράσει τόσο στην φυσική νόσηση όσο και στον επαναλαμβανόμενο εμβολιασμό και στις μικρότερες ηλικίες τόσα χρόνια όσα θα επικρατούν οι νεες μεταλλάξεις κι η αποτελεσματικότητα των τρεχόντων εμβολίων.

Γνωμη μου: τέτοιοι ιοί πρέπει εξαρχής να αντιμετωπίζονται με ζώντα εμβόλια που εγείρουν την Τreg1 απάντηση στον μυελό των οστών και στον θύμο αδένα.

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον ρόλο του θύμου αδένα στην τωρινή πανδημία:

Thymus Gland: A Double Edge Sword for Coronaviruses

Δευτέρα 28/11/2022

Σήμερα το θέμα του briefing αφορά την τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στην οικογένεια και στον ελευθεροεπαγγελματία παιδίατρο. Έχω συλλέξει μερικές οδηγίες από την AAP κι από άλλους οργανισμούς, που ελπίζω να είναι χρήσιμες και για τους δύο, ειδικά το διάστημα που διανύουμε και που πολλές φορές μια γραμματειακή υποστήριξη δεν είναι σε θέση να φροντίσει (το θέμα αν τελικά η γραμματεία θα διαχειρίζεται και τις 2 γραμμές, λίγο απασχολεί τον ασθενή-πελάτη, που πάσχει στην “άλλη άκρη της γραμμής” και θέλει να ομιλήσει άμεσα μαζί μας).

  1. Να είστε προσεκτικοί και να δείξετε ενδιαφέρον για την κάθε κλήση, σαν να’ταν ο πρώτος σας ασθενής.
  2. Δημιουργήστε μια φιλική ατμόσφαιρα όταν απαντάτε.
  3. Μιλήστε καθαρά, ευδιάκριτα και με αυτοπεποίθηση.
  4. Να είστε ευγενικοί και στοργικοί (ειδικά όσοι είστε ήδη νέοι γονείς).
  5. Προσπαθήστε να είστε πραγματικά χρήσιμοι: μπείτε στο “πετσί” του ασθενούς.
  6. Εκφρασθείτε σωστά, χωρίς γλωσσικούς νεωτερισμούς (ok, κ.α.). Μιλάτε φυσικά. Χρησιμοποιήστε έναν κανονικό τόνο φωνής και μην μιλάτε πολύ γρήγορα. Αποφύγετε την διάλεκτο της περιοχής σας, την τεχνική γλώσσα και την άσχετη ή την προσωπική φλυαρία. Χρόνος δεν υπάρχει κι άλλοι ασθενείς περιμένουν.
  7. Αποφύγετε και απομονώστε τον ήχο υπόβαθρου ή απαντήστε σε 2ο χρόνο, όταν θα σιγήσει το εξεταστήριο.
  8. Ρυθμίστε τα ρολόγια του ιατρείου σας 20 λεπτά μπροστά, ώστε να έχετε την ψευδαίσθηση του ελλειπτικού χρόνου.
  9. Καταβάλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να είστε αποτελεσματικοί και συνεπείς στην απάντηση, ώστε οι παρούσες κι οι επόμενες κλήσεις να απαντώνται γρήγορα.
  10. Ένα τηλέφωνο που κουδουνίζει είναι πηγή εκνευρισμού για οποιονδήποτε (μια κλήση ηχεί συνήθως έξι με δέκα φορές στο λεπτό, αν δεν απαντηθεί).
  11. Ποτέ μην φέρεσθε πρώτα σαν επιχειρηματίες. Προσπαθείτε πάντα να βοηθάτε τον ασθενή ως ιατροί και ως καλοί Σαμαρείτες. Να είστε εχέμυθοι, εμπιστευτικοί και ευαίσθητοι στα θέματα υγείας, μέσω του τηλεφώνου. Ο καλών μπορεί να είναι αναστατωμένος ή ανήσυχος για λόγους που δεν είναι άμεσα εμφανείς. Για παράδειγμα, μπορεί να υπήρξε ένας πρόσφατος θάνατος στην οικογένεια ή ο γονιός μπορεί να ήταν ξύπνιος όλη την νύχτα από ένα άρρωστο παιδί. Ως γνωστόν, κανένα παιδί δεν κοιμάται, όσο είναι παιδί, το αυτί του γονιού του είναι πάντα ξάγρυπνο (αναπνέει;, βήχει;, πεινά;, πονά;, είναι λερωμένο;, έχει πυρετό;).
  12. Κατ’ αρχήν, ο γονέας πρέπει να αξιολογήσει εάν είναι απαραίτητο να τηλεφωνήσει και να έχει κατά νου τι να πει.

Phone advice summary

Δευτέρα 21/11/2022

1. Στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο οι συγγραφείς του παρουσιάζουν, στην ανάλυσή τους, την τάση των παιδιατρικών λοιμωδών νοσημάτων στα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων της Γαλλίας, που αξιολογήθηκε πριν (έτη 2018-2019) και έως και δύο χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας SARS-CoV-2 (έτη 2020-2021).

Συνολικά, μεταξύ 2018 και 2021 καταγράφηκαν 185.368 κρούσματα λοιμώξεων. Σε σύγκριση με το 2018 (n=47.116) και το 2019 (n=51.667), ο αριθμός των κρουσμάτων/έτος μειώθηκε κατά περίπου ένα τρίτο το 2020 (n=35.432). Η συχνότητα εμφάνισης ασθενειών όπως η οστρακιά, η φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, η γαστρεντερίτιδα και η βρογχιολίτιδα είχε μειωθεί σημαντικά. Ωστόσο, μια αύξηση εκτός εποχής στην ιογενή γαστρεντερίτιδα, την βρογχιολίτιδα και τις λοιμώξεις του αυτιού παρατηρήθηκε το 2021.

Η αυστηρή εφαρμογή προστατευτικών μέτρων μπορεί να επηρεάσει την συχνότητα των λοιμώξεων που μεταδίδονται στην κοινότητα, τόσο με την μείωση τους σε περιόδους μεγαλύτερης χρήσης τους όσο και με τον προσδιορισμό μιας ανάκαμψης εκτός εποχής, πέρα ​​από το προ-πανδημικό επίπεδο, μετά την άμβλυνσή τους, υποδηλώνοντας την ανάγκη για την ορθολογική χρήση των μέτρων περιορισμού και την συνεχή παρακολούθηση των μολυσματικών ασθενειών.

Trends in pediatric ambulatory community acquired infections before and during COVID-19 pandemic

2. Το vademecum της χρήσης των νεφελοποιητών στο ιατρείο και στο σπίτι, που συχνά μπαίνουμε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουμε, έχει κανόνες και όρια, όπως ότι τους εφαρμόζουμε στην δύσπνοια με κορεσμό Ο2 <91%, στον σπασμωδικό βήχα με λαρυγγόσπασμο και στον ασθματικό παροξυσμό, με την επιφύλαξη όμως ότι είναι γνωστές οι παράμετροι λειτουργίας (jet, pulse, ultrasonic), ώστε να μην προκαλέσουμε ιατρογενώς βαρότραυμα ή ογκότραυμα εκεί που προηγουμένως δεν υπήρχε. Ένα υπέροχο άρθρο των τεχικών προδιαγραφών των νεφελοποιητών και των κλινικών κριτηρίων εφαρμογής τους.

Expert consensus on nebulization therapy in pre-hospital and in-hospital emergency care

3. Για να μην ξεχνιόμαστε, στο μέτωπο της αγνώστου αιτιολογίας ηπατίτιδας στα παιδιά, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Επιτήρησης (TESSy) που είναι διαθέσιμα στην έκθεση ECDC-WHO Europe, στις 27 Οκτωβρίου 2022, αναφέρθηκαν 563 περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας άγνωστης αιτιολογίας σε παιδιά ηλικίας 16 ετών και κάτω (μεταξύ αυτών σημειώθηκαν κι έξι θάνατοι-στο σημείο αυτό καποιος πρέπει να πει το ευχαριστώ για την εγκαιρη διάγνωση και παραπομπή σε 2ο-3οβάθμιο νοσοκομείο και κάποιος την συγνώμη για την εσφαλμένη διαφοροδιάγνωση). Καλώς ή κακώς, τουλάχιστον 2 περιπτώσεις, σε τοπικό επίπεδο, εξήλθαν από τριτοβάθμιο νοσοκομείο με αυτή την διάγνωση, ώστε να αρχίζει κανείς να φτιάχνει την δική του κοόρτη μελέτης.

Όλες οι περιπτώσεις ταξινομήθηκαν ως «πιθανές» και καμία ως επιδημιολογικά σχετιζόμενη. Οι περισσότερες περιπτώσεις (75,7%) είναι ηλικίας κάτω των 5 ετών. Συνολικά, 440 περιπτώσεις εξετάστηκαν για αδενοϊό, εκ των οποίων 231 (52,5%) βρέθηκαν θετικά. Από τις 384 περιπτώσεις που εξετάστηκαν με PCR για SARS-CoV-2, οι 40 (10,4%) βρέθηκαν θετικές. Τα ορολογικά αποτελέσματα για τον SARS-CoV-2 είναι διαθέσιμα μόνο για 109 περιπτώσεις, εκ των οποίων τα 68 (62,4%) βρέθηκαν θετικά. Από τα 162 κρούσματα με δεδομένα εμβολιασμού για τον COVID-19, τα 143 (88,3%) δεν είχαν εμβολιαστεί (εδώ θα ευχόταν κανείς να μπορούσε να είχε εμβολιάσει αυτές τις περιπτώσεις έναντι του κοροναϊοΰ, αλλά κοίτα πως το θέμα του εμβολιασμού για τις ηλικίες 6μηνών-5ετών είναι ταμπού ακόμη και για τους παιδιάτρους).

Joint ECDC-WHO/Europe Hepatitis of Unknown Origin in Children Surveillance Bulletin

Δευτέρα 14/11/2022

1. Συχνά ερωτούμαστε για δερματικές υποχρωμικές κηλίδες που εμφανίζει ένα παιδί στο σώμα του. Η εξέταση θα πρέπει να συμπεριλάβει και την εξέταση της περιγεννητικής χώρας και τελικά την παραπομπή σε δερματολόγο με την υποψία σκληρυντικού λειχήνα και αυτοανοσίας. Πολύ συχνά δε μία φίμωση στα μεγαλύτερα αγόρια, σε ποσοστό άνω του 10%, υποκρύπτει αυτή την παθολογία, ώστε σε περίπτωση περιτομής το αφαιρεθέν δέρμα να χρειασθεί να σταλεί προς βιοψία και να τεθεί η οριστική διάγνωση.

Lichen sclerosus in pediatric age: A new disease or unknown pathology?

2. Σοβαρά κράτη, σοβαροί οργανισμοί (όπως η AAP), οργανωμένες πόλεις και σύλλογοι, όπως ο Σύλλογος Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων κοντινής στον Βόλο πόλης, έχουν ξεκαθαρίσει το θέμα των έκτατων κλήσεων, της λήψης οδηγιών και της εξέτασης ασθενών τις αργίες και τα Σαββατοκύριακα. Η συνεργασία ιδιωτών επαγγελματιών παιδιάτρων, υπό την στέγη ενός συλλογικού οργάνου και την εποπτεία του τοπικού ιατρικού συλλόγου, προς το κοινό καλό της υγείας των παιδιατρικών ασθενών τις ώρες αυτές, είναι στην παρούσα πραγματικότητα-νοσηρότητα επιτακτική περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή, παράλληλα με το δημόσιο σύστημα υγείας. Ταυτόχρονα η κίνηση αυτή θα παρουσιάσει μία εξωστρέφεια κι έναν σοβαρό επαγγελματισμό, εκεί που προηγουμένως δεν υπήρχε, ενώ θα περιορίσει και το φαινόμενου του τοπικού “ιατρικού τουρισμού”, που όλοι βιώνουμε το τελευταίο διάστημα.

After Hours Telephone Care

Δευτέρα 07/11/2022

1. Μια πρόσφατη δημοσίευση στο Italian Journal of Pediatrics υπογραμμίζει πώς σε μια κοορτή 629 παιδιών με διαφορά τουλάχιστον 2 έως και 9 μήνες μετά την αρνητικοποίηση, το ποσοστό επιπολασμού της μακροχρόνιας covid είναι 24,3% στους ασθενείς που είχαν ολιγοσυμπτωματική λοίμωξη και το 58% σε νοσηλευόμενους ασθενείς.

Τα κύρια συμπτώματα ήταν χρόνια κόπωση (7%), νευρολογικά συμπτώματα (6,8%) και αναπνευστικά συμπτώματα (6%) σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία στο σπίτι, ενώ ψυχολογικά συμπτώματα (36,7%), καρδιακή συμμετοχή (23,3%) και αναπνευστικά συμπτώματα (18,3%) επικρατούσαν σε νοσηλευόμενους ασθενείς.

Δεν έχει αποδειχθεί καμία διαφορά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών και οι προηγούμενες παθολογίες δεν αύξησαν τη συχνότητα των συμπτωμάτων που περιγράφηκαν. Τα παιδιά κάτω των 5 ετών είχαν κυρίως αναπνευστικά συμπτώματα ενώ οι έφηβοι (11-16 ετών) είχαν κυρίως νευρολογικά και ψυχολογικά συμπτώματα.

Long COVID-19 in children: an Italian cohort study

2. Το νέο 15-δύναμο συζευγμένο εμβόλιο έναντι του πνευμονιόκοκκου (PCV15 – VAXNEUVANCE™) έδειξε την ανωτερότητά του για κάθε ορότυπο σε σύγκριση με το επί του παρόντος εγκεκριμένο 13-δύναμο συζευγμένο εμβόλιο πνευμονιόκοκκου (PCV13). Επιπλέον, το 15-δύναμο συζευγμένο εμβόλιο πνευμονιόκοκκου επέδειξε υπεροχή στους δύο μοναδικούς ορότυπους εμβολίου 22F και 33F, όπως επιβεβαιώθηκε από τα ποσοστά απόκρισης ανοσοσφαιρίνης G (IgG) έναντι συγκεκριμένων πολυσακχαριτών ορότυπων και γεωμετρικές μέσες συγκεντρώσεις μετά την τρίτη δόση (στο σχήμα 2+1).

Υπάρχουν 100 διαφορετικοί τύποι πνευμονιοκοκκικών βακτηρίων, μερικά από τα οποία συνεχίζουν να εκθέτουν τα παιδιά στον κίνδυνο σοβαρής νόσου, συμπεριλαμβανομένων των οροτύπων 3, 22F και 33F. Τα παιδιά κάτω των δύο ετών είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις.

Για να ξαναθυμηθούμε τα εμβόλια και τις ηλικιακές ενδείξεις τους και για να ξέρουμε γιατί τα κάνουμε κι όχι “στα κουτουρού”, τα συζευγμένα εμβόλια, που χρησιμοποιούν τα σάκχαρα που σχηματίζουν την εξωτερική κάψα ορισμένων τύπων βακτηρίων, έστω και συγχωνευμένα (δηλ. συζευγμένα) με άλλα πρωτεϊνικά αντιγόνα του ίδιου παθογόνου, είναι πολύ πιο αποτελεσματικά, στην πρώτη βρεφική ηλικία, από το απλό εμβόλιο πολυσακχαρίτη και είναι σε θέση να προκαλέσουν ισχυρή ανοσολογική απόκριση. Τα πολυσακχαριδικά εμβόλια επάγουν μια ανοσολογική απόκριση ανεξάρτητη από τα Τ κύτταρα, με αποτέλεσμα την απουσία παραγωγής Β κυττάρων της μνήμης. Επομένως, αδυνατούν να προκαλέσουν ανοσολογική μνήμη, ο τίτλος των αντισωμάτων τους μειώνεται με την πάροδο του χρόνου και δεν παρατηρείται αναμνηστική απόκριση στον επανεμβολιασμό. Η ανοσολογική απόκριση παραμένει για 5-10 χρόνια μετά τον εμβολιασμό. Η φύση της επαγόμενης ανοσοαπόκρισης εξηγεί το γεγονός ότι το πολυσακχαριδικό εμβόλιο ενδείκνυται μόνο για άτομα ηλικίας >24 μηνών, ηλικία στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα έχει φτάσει σε βαθμό ωριμότητας που να διασφαλίζει αποτελεσματική απόκριση ανεξάρτητη από τα Τ λεμφοκύτταρα. Τα συζευγμένα εμβόλια, αντίθετα, επάγουν μια Τ-εξαρτώμενη απόκριση και παραγωγή των Β κυττάρων της μνήμης, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ανοσολογικής μνήμης, η οποία απαιτεί συχνά booster μέχρι την ηλικία των 2 ετών.

VAXNEUVANCE™

Δευτέρα 31/10/2022

1. Μετά τα όσα συνέβησαν σε τοπικό επίπεδο, που μπορεί να συμβούν και στον καθένα μας (αφού ολονών τα ιατρεία θεωρούνται primary care facility, σύμφωνα με το παρακάτω άρθρο), αληθινά το μόνιμο άγχος που έχω κάθε πρωί ξεκλειδώνοντας την πόρτα του ιατρείου μου επιβεβαιώνεται και είναι το ψυγείο μου να έχει πάντα 2 φλακόν “ετοιμοπόλεμης” κεφτριαξόνης για ενδομυϊκή χορήγηση (εφόσον η ΟΝΠ θεωρείται πράξη πολυτελείας χρόνου) και το συρτάρι έτοιμη την ambu, την αδρεναλίνη άληκτη, τις κάνουλες Guedel και την μπουκάλα του Ο2 γεμάτη (αχρείαστα να ‘ναι).

Άλλο ένα γεγονός είναι πως οι επισκέψεις στα σπίτια, εξαιρετικά άρρωστων παιδιών, είναι επισφαλείς, αφού πολλές φορές ο χαμηλός εσωτερικός φωτισμός του δωματίου δεν επιτρέπει να αναγνωρίσει κάποιος την αλλαγή στην χροιά του δέρματος και τα εξανθήματα και τελευταία είναι αδιανόητο τα βρέφη και τα νήπια να ξεκινούν τον βρεφονηπιακό σταθμό χωρίς να έχουν εμβολιασθεί, για παράδειγμα, για τον μηνιγγιτιδόκοκκο C στην ηλικία των 12 μηνών, χωρίς τις απόλυτες αντενδείξεις για εμβολιασμό.

Meningococcaemia

2. Η εξάπλωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ειδικά μεταξύ των νεότερων, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, διότι η μη ανταποκρινόμενη χρήση μπορεί να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στην καθημερινή ζωή των παιδιών και των οικογενειών τους, τόσο από την άποψη της διαχείρισης των συναισθημάτων και των σχεσιακών δυσκολιών όσο και του σχολείου.

Ο διάλογος με φίλους και την οικογένεια καθώς και η σωματική δραστηριότητα είναι τα καλύτερα αντίδοτα κατά της υπερβολικής χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η τακτική αθλητική δραστηριότητα, ακόμη και αν είναι ήπια/μέτρια, μπορεί ακόμη και να ανακουφίσει την κατάθλιψη σε 6-12 εβδομάδες σε όσους έχουν ήδη προσβληθεί.

The Use of Social Media in Children and Adolescents: Scoping Review on the Potential Risks

Δευτέρα 24/10/2022

1. Στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο-case report οι Γιαπωνέζοι συγγραφείς του Atsushi Morita και συν., μέσω της αποδεικτικής ιατρικής και με αδογμάτιστο πνεύμα, μας παρουσιάζουν τον τελικό, αποδεικτικό και διαγνωστικό έλεγχο μιας περίπτωσης οξείας ηπατίτιδας “άγνωστης αιτιολογίας”.

Και είδαν πως η ανοσολογική ενεργοποίηση (τόσο με διήθηση του ήπατος, στην βιοψία, από τα ειδικά CD8 κύτταρα όσο και του περιφερικού αίματος), εξαιτίας της πρωτεΐνης της ακίδας του SARS-CoV-2, διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο σε έναν παιδιατρικό ασθενή με οξεία σοβαρή ηπατίτιδα “άγνωστης αιτιολογιας”.

Ήταν δηλαδή άλλο ένα MIS-C περιστατικό, που ωστόσο έπληξε μονάχα το ήπαρ.

Immunological characteristics of severe acute hepatitis of unknown origin in a child post SARS-CoV-2 infection

2. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ευρωπαϊκής επιτροπής για θέματα δημόσιας υγείας το 2021 βρέθηκε ένα αυξανόμενο επίπεδο στοιχείων που υποδηλώνουν ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία, ειδικά, αλλά δεν περιορίζονται μόνο στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Το βάρος των αποδεικτικών στοιχείων για κίνδυνο δηλητηρίασης και τραυματισμών λόγω εγκαυμάτων και έκρηξης των συσκευών είναι ισχυρό.

Υπάρχουν μέτριες ενδείξεις ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα αποτελούν πύλη για το κάπνισμα για τους νέους και ισχυρές ενδείξεις ότι οι “γεύσεις” τους έχουν σχετική συμβολή στην ελκυστικότητα της χρήσης.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν αδύναμα στοιχεία για την υποστήριξη της αποτελεσματικότητας των ηλεκτρονικών τσιγάρων στη βοήθεια των καπνιστών να κόψουν το κάπνισμα.

Final Opinion on electronic cigarettes

Δευτέρα 17/10/2022

1. Η Ιατρική δεν είναι ρουλέτα να ποντάρει κανείς όλα του τα χρήματα σε μια διάγνωση, αλλά μάλλον να τα επενδύσει εξ ολοκλήρου στον αποκλεισμό των υπολοίπων διαγνώσεων μέσα από την βάσανο και την μέγγενη της βιβλιογραφικής ανάγνωσης κι ετοιμότητας.

Έτσι λοιπόν και για την ηπατίτιδα αγνώστου αιτιολογίας, αρχικά, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε δώσει τους ακόλουθους ορισμούς, τους οποίους έχει χρησιμοποιήσει και το ελληνικό Υπουργείο Υγείας.

Επιβεβαιωμένο κρούσμα: παιδί ≤10 ετών, με οξεία ηπατίτιδα (με αρνητικό τεστ για ιούς ηπατίτιδας A, B, C, D, E) και με ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST) ή αμινοτρανσφεράση αλανίνης (ALT) μεγαλύτερη από 500 U/L, από την 1 Ιανουαρίου 2022

Πιθανό κρούσμα: παιδί ηλικίας 11-16 ετών, με οξεία ηπατίτιδα (με αρνητικό τεστ για ηπατικούς ιούς A, B, C, D, E) με AST ή ALT άνω των 500 U/L, από 1 Ιανουαρίου 2022

Επιδημιολογικά σχετικό κρούσμα: Υποκείμενο οποιασδήποτε ηλικίας που παρουσιάζει οξεία ηπατίτιδα (με αρνητικό τεστ για τους ιούς του ήπατος A, B, C, D, E) και στενή επαφή επιβεβαιωμένου κρούσματος, από την 1η Ιανουαρίου 2022.

Στη συνέχεια, ο Π.Ο.Υ., στο άρθρο του “Multi-Country – Acute, severe hepatitis of unknown origin in children”, ενημέρωσε τους σχετικούς ορισμούς σε:

Επιβεβαιωμένο κρούσμα: Μη διαθέσιμος προς το παρόν.

Πιθανό κρούσμα: Άτομο που παρουσιάζει οξεία ηπατίτιδα (μη ιού Α-Ε ) με τρανσαμινάση ορού >500 IU/L (AST ή ALT), ηλικίας 16 ετών ή νεότερο, αρχής γενομένης από την 1η Οκτωβρίου 2021.

Επιδημιολογικά σχετικό κρούσμα: Άτομο που παρουσιάζει οξεία ηπατίτιδα (μη ιό Α-Ε) οποιασδήποτε ηλικίας και είναι στενή επαφή με πιθανό κρούσμα, από την 1η Οκτωβρίου 2021.

Εν αναμονή των ορολογικών εξετάσεων για ηπατίτιδα Α-Ε, αλλά και με άλλα κριτήρια που πληρούνται, τα κρούσματα μπορούν να αναφερθούν και θα ταξινομηθούν ως “με εκκρεμότητα ταξινόμησης”.

Στον ιστότοπο του Π.Ο.Υ. έχει ετοιμασθεί και μια συγκεκριμένη ενότητα για ενημερώσεις και μια ενότητα με ερωτήσεις και απαντήσεις για το κοινό.

2. Ποια σχέση έχει η ΔΕΠΥ με τον χρόνιο βήχα; Και ποια με το άσθμα; Και ποιος ο ρόλος του γενικού παιδιάτρου με το όλο θέμα;

Το σύνδρομο Tourette (TS) και η ΔΕΠΥ συχνά συνυπάρχουν. Περισσότερα από τα μισά παιδιά με TS έχουν επίσης ΔΕΠΥ. Περίπου ένα στα πέντε παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν επίσης TS ή επίμονες διαταραχές τικ όπως και ψυχογενή βήχα. Για να μπορέσεις να αξιολογήσεις ένα παιδί με ακραία ΔΕΠΥ (της υπερκινητικότητας) και χρόνιο βήχα, με σπιρομετρία, θα πρέπει να το χεις καλυμένο με Ritalin, ωστε να “βγάλει” την δοκιμασία.

Αντίθετα, το “άσθμα” από μόνο του προκαλεί την έλλειψη του πολύτιμου πρώτου βραδυνού ύπνου, με συνέπεια το πρόβλημα της ΔΕΠΥ να επιδεινώνεται.

Και το ερώτημα που γεννιέται ειναι: “η κότα έκανε το αυγό ή το αντίθετο;”

Association between attention deficit hyperactivity disorder and asthma

Intriguing findings regarding the association between asthma and ADHD

ADHD and Tics or Tourette Syndrome

Δευτέρα 10/10/2022

Από το τελευταίο ευρωπαϊκό δελτίο επιτήρησης, το οποίο χρησιμοποίησε δεδομένα από τις 26 Αυγούστου 2022, έχουν αναφερθεί 44 νέα κρούσματα σε 10 χώρες. Έτσι, στις 29 Σεπτεμβρίου 2022, υπάρχουν συνολικά 555 περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας άγνωστης αιτιολογίας σε 22 χώρες της Ευρώπης. Ο αριθμός των αναφερόμενων περιπτώσεων αυξήθηκε σημαντικά ξεκινώντας από την εβδομάδα ν. 12 και παρέμεινε σταθερός μεταξύ 28 και 39 περιπτώσεων ανά εβδομάδα μέχρι και την εβδομάδα ν. 18. Αν και η καθυστέρηση στην αναφορά μπορεί να επηρεάσει τον αριθμό των κρουσμάτων τις τελευταίες εβδομάδες, παρατηρείται μια σταθερή μείωση του αριθμού των κρουσμάτων από την εβδομάδα ν.18.

Θα το παρακολουθούμε στενά το φαινόμενο.

https://www.ecdc.europa.eu/en/hepatitis/joint-hepatitis-unknown-origin-children-surveillance-bulletin

Δευτέρα 03/10/2022

1. Η απόφαση για τον εμβολιασμό των παιδιών-εφήβων υποκινήθηκε από μια παγκόσμια ανάγκη δημόσιας υγείας: να μειωθεί η μετάδοση σε άλλες ηλικιακές ομάδες.

Μεταξύ των εφήβων, η αποτελεσματικότητα (καλύτερη ανοσία από τους νεαρούς ενήλικες) και η ασφάλεια των εμβολίων έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα.

Μεταξύ των παιδιών ηλικίας 5-12 ετών, λόγω της καταγεγραμμένα μικρότερης μόλυνσης, το συλλογικό όφελος είναι λιγότερο σαφές (στον δικό μου πληθυσμό ευθύνης ούτε το 10-15% σε αυτή την ηλικιακή ομάδα δεν έχει εμβολιαστεί, παρόλη την προσωπική προσπάθεια πειθούς) και όταν τα εμβόλια m-RNA ήταν διαθέσιμα για αυτήν την ηλικιακή ομάδα, η παραλλαγή Omicron ήταν ήδη κυρίαρχη και η επίδρασή τους στις μη σοβαρές λοιμώξεις και στην μετάδοση γενικότερα δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί.

Το ατομικό όφελος βασίσθηκε έως τώρα τόσο στα σωματικά/υγειονομικά κριτήρια όσο και στην ανάγκη της συνέχισης της εκπαίδευσης και στην υποστήριξη της ψυχικής υγείας του παιδιού.

Τα παιδιά ορισμένων χωρών ηλικίας κάτω των 5 ετών έλαβαν μια δόση εμβολίου των 3 μg, που είναι το ένα δέκατο της δόσης των ενηλίκων, με αποτέλεσμα η ανοσογονικότητα να είναι παρόμοια με αυτή των εφήβων ηλικίας 16-25 ετών.

Ο εμβολιασμός κατά του SARS-CoV-2 συνιστάται για εφήβους και μικρά παιδιά λόγω των ατομικών οφελών του στις άμεσες συνέπειες της λοίμωξης SARS-CoV-2 (κίνδυνος PIMS, στην δική μου στατιστική τα χειρότερα περιστατικά τα είχα επί παραλλαγής Όμικρον παρακαλώ!) και συλλογική και ψυχική υγεία (μείωση μόλυνσης, μείωση νοσηλείας, άνοιγμα σχολείων).

Ένα πρόσφατο άρθρο.

Vaccinating children: the pros and cons

2. “Επίκαιρες ακροάσεις”

Είναι σημαντικό να ακούμε τους καρδιακούς ήχους με την παρακάτω σειρά της εικόνας για να προσδιορίσουμε ποιες βαλβίδες μπορεί να ευθύνονται για τυχόν «επιπλέον» καρδιακούς ήχους, όπως τα φυσήματα.

Η τοποθεσία του σημείου του Erb

Το σημείο Erb βρίσκεται στο τρίτο μεσοπλεύριο διάστημα στην αριστερή πλευρά του στέρνου. Είναι σε μία περιοχή ένα μεσοπλεύριο διάστημα κάτω από όπου ακούγεται η πνευμονική βαλβίδα. Καθώς μετακινείτε το στηθοσκόπιό σας πάνω από τα πέντε βασικά σημεία της καρδιακής ακρόασης, μπορείτε να ακούσετε τους ήχους από τις αντίστοιχες βαλβίδες. Η ακρόαση θα σας επιτρέψει να αξιολογήσετε την συχνότητα και τον ρυθμό της καρδιάς αλλά, το πιο σημαντικό, την πληρότητα του κλεισίματος της βαλβίδας.

Γιατί το σημείο του Erb είναι σημαντικό;

Κατά την ακρόαση των καρδιακών ήχων, οι δύο κύριοι ήχοι είναι οι ήχοι S1 και S2. Στο σημείο του Erb, μπορείτε συνήθως να ακούσετε και τους δύο ήχους S1 και S2 ταυτόχρονα για τις αντίστοιχες βαλβίδες. Ο ήχος S1 προέρχεται από το κλείσιμο της μιτροειδούς βαλβίδας και της τριγλώχινας βαλβίδας. Ο ήχος S2 προέρχεται από το κλείσιμο της αορτικής και της πνευμονικής βαλβίδας. Όταν οι καρδιακοί ήχοι αναφέρονται ως “Lub-Dub”, το S1 είναι το “Lub” και το S2 είναι το “Dub”. Το σημείο του Erb είναι μια σημαντική θέση ακρόασης και στην περίπτωση ενός φυσήματος με χαρακτήρα decrescendo στην φάση της διαστολής σε ασθενή με πυρετό άγνωστης αιτιολογίας, η παραπομπή στον καρδιολόγο για υπέρηχο θα είναι με την υποψία λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας, που απασχολεί και τις αντίστοιχες βαλβίδες, με αποτέλεσμα τόσο την ανεπάρκεια όσο και την στένωσή τους.

3. Όσα περιστατικά οξείας χαλαρής παράλυσης (κάτω άκρων) έχεις μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου 2022 θα πρέπει να τα αποδόσεις στον εντεροϊό D68. Αυτό μας παρουσιάζει το αμερικανικό CDC εκτάκτως.

Severe Respiratory Illnesses Associated with Rhinoviruses and/or Enteroviruses

Δευτέρα 26/09/2022

1. Το παρακάτω editorial στοχεύει να παρουσιάσει τις τρέχουσες υποθέσεις σχετικά με την αιτιολογία της οξείας ηπατίτιδας άγνωστης αιτιολογίας στα παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου της αυτοάνοσης ηπατίτιδας δευτερογενώς σε έδαφος ιογενούς λοίμωξης.

Hepatitis of Unknown Origin in Children. Is Autoimmunity at Play?

2. Σε παιδιά με Συγγενή Υπερπλασία των Επινεφριδίων που λάμβαναν θεραπεία με συμπλήρωμα άλατος, βρέθηκαν να χρειάζεται να χορηγούνται χαμηλότερες δόσεις υδροκορτιζόνης και φθοριοϋδροκορτιζόνης τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής τους, χωρίς διαφορά στο βάρος, στο μήκος και στην αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με παιδιά που δεν έλαβαν συμπλήρωμα αλατιού. Επομένως, η λήψη συμπληρωμάτων χλωριούχου νατρίου στους πρώτους 3-6 μήνες της ζωής μπορεί να είναι αποτελεσματική στην μείωση της δόσης των εξωγενών ορμονών. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω προοπτικές μελέτες για να επιβεβαιωθεί αυτή η υπόθεση. Επιπλέον, αυξημένος ΔΜΣ και υψηλή συχνότητα αρτηριακής υπέρτασης βρέθηκαν σε ολόκληρη την κοόρτη, υποδεικνύοντας ότι η αύξηση βάρους και οι αρνητικές επιπτώσεις στην αρτηριακή πίεση, λόγω των γλυκοκορτικοειδών και των αλατοκορτικοειδών μπορεί να εμφανιστούν ήδη νωρίς στα πρώτα χρόνια της ζωής.

Treatment of congenital adrenal hyperplasia in children aged 0–3 years

3. Το νέο updated report της GINA για το 2022 ανάμεσα στις 250 σελίδες του παρουσιάζει μέσα σε λίγες κατανοητές γραμμές ότι σε ένα ήπια-μέτρια ελεγχόμενο άσθμα στα παιδιά (γιατί το μη ελεγχόμενο θα το προχωρήσεις με τους νέους βιολογικούς παράγοντες – πχ την ομαλιζουμάμπη – στα μεγάλα εξειδικευμένα κέντρα), όταν με χαμηλές δόσεις εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών, από μόνες τους ή σε συνδυασμό με φορμοτερόλη ή/και αντιλευκοτριένια, έχεις επιτύχει καλό έλεγχο των συμπτωμάτων τον προηγούμενο μήνα αγωγής, τότε δεν θα χρειασθεί να χρησιμοποιήσεις τα λεγόμενα SABA, LABA, LAMA μόρια, που από μόνα τους έχουν αμφίβολη δράση και αποτέλεσμα.

2022 GINA MAIN REPORT

Δευτέρα 19/09/2022

1. Από τον Μάρτιο του 2020 έως τον Ιούλιο του 2022, στην περιφέρεια της Λιγυρίας της βόρειας Ιταλίας, η συχνότητα του πολυσυστημικού φλεγμονώδους συνδρόμου (MIS-C) μεταξύ των παιδιατρικών ασθενών που είχαν μολυνθεί με SARS-CoV-2 ήταν 38,7 ανά 100.000 πληθυσμό, υψηλότερη από αυτή της μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό για την COVID-19. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η σοβαρότητα της καρδιακής νόσου που σχετίζεται με το MIS-C υπερτερεί του κινδύνου μυοκαρδίτιδας μετά το εμβόλιο για την COVID-19.

Protection against MIS-C outweighs the risk of myocarditis after Covid-19 vaccination in children

2. Δεν είναι σαφές ακόμη πόσο καλά οι δύο δόσεις του εμβολίου BNT162b2 προστάτευσαν τα μικρά παιδιά ή η μια αναμνηστική δόση τους εφήβους από συμπτωματικές και ασυμπτωματικές λοιμώξεις από τον SARS-CoV-2 και της παραλλαγής του Omicron (B.1.1.529). Στο The Lancet Infectious Diseases, η Ofra Amir και οι συνεργάτες της αναφέρουν ότι τα μελετημένα παιδιά στο Ισραήλ ηλικίας 5 έως 10 ετών που έλαβαν δύο δόσεις (του BNT162b2) και οι έφηβοι ηλικίας 12 έως 15 ετών που έλαβαν μία αναμνηστική δόση είχαν σημαντικά μειωμένο ποσοστό λοιμώξεων από τον SARS-CoV-2 κατά την διάρκεια μιας περιόδου κυριαρχίας της Omicron τις εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό τους.

3. Στην βραβευμένη ταινία του 1992,  Lorenzo’s Oil, ο Νικ Νόλτε κι η Σούζαν Σαράντον υποδύονται τον Augusto και την Michaela Odone, γονείς που αναζητούσαν μια θεραπεία για την αδρενολευκοδυστροφία του γιου τους Lorenzo, η οποία οδήγησε και στην πραγματική ζωή στην ανάπτυξη του ελαίου του Lorenzo, ενός θεραπευτικού μονοακόρεστου ελαίου μακράς αλύσου. Οι γονείς αυτοί, ξεκινώντας από το μηδέν, διαβάζοντας Βιοχημεία και Ιατρική κατάφεραν να φτάσουν κοντά και στην σημερινή υποστηρικτική θεραπεία τέτοιων ασθενειών.
Συνεπώς, κάθε κλινική περίπτωση κρύβει από πίσω της εναν καταρράκτη βιοχημικών μονοπατιών, που οφείλουμε να γνωρίζουμε, όπως κάνανε κι οι ευφυείς γονείς του Λορέντζο, πριν να αντιμετωπίζουμε, ανοίγοντας πάντα διάπλατα την διαφοροδιαγνωστική μας “βεντάλια” μπροστά σε ένα περιστατικό.
Αυτό μπορεί να συμβεί και με την αναγωγική ουσία γλουταθειόνη. Η ενδοηπατική γλουταθειόνη αποτοξινώνει τον οργανισμό μας από τον τοξικό μεταβολίτη της παρακεταμόλης, NAPQI, που είναι υπεύθυνος για ηπατοτοξικότητα.
Μελέτες σε πειραματόζωα υποδεικνύουν ότι ο ρυθμός μείωσης της γλουταθειόνης συσχετίζεται με την ηπατοτοξικότητα που σχετίζεται με την παρακεταμόλη και ότι εμφανίζεται αυτή στην απώλεια του 70% των ενδοηπατικών αποθεμάτων γλουταθειόνης από τις φυσιολογικές της τιμές. Αν εχεις δηλαδή πάνω απο 70% διαπιστωμένη απώλεια ηπατικής γλουταθειόνης θα πρέπει να ψάξεις ταυτόχρονα και για άλλα αίτια ηπατοτοξικότητας, πλην της οξείας δηλητηρίασης, όταν αυτή δεν υφίσταται. Αν δεν έχεις πιάσει το κατώφλι αυτό, μάλλον άλλη είναι η αιτία της ηπατικής δυσλειτουργίας.
Τα άτομα που έχουν χαμηλή αρχική ενδοηπατική γλουταθειόνη είναι πιθανό να διατρέξουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ηπατοτοξικότητα σχετιζόμενη με την παρακεταμόλη (HIV, κυστική ίνωση, μυοπάθειες, χρόνιες ηπατοπάθειες, ηλικιωμένοι, οξεία non-staggered δηλητηρίαση στα μικρά παιδιά, ταυτόχρονες λοιμώξεις από ηπατοτρόπους ιούς).

A review of the evidence concerning hepatic glutathione depletion and susceptibility to hepatotoxicity after paracetamol overdose

Δευτέρα 12/09/2022

Σήμερα την τιμητική τους έχουν τα case reports, αφού τέτοια είναι η φύση των περιστατικών που μπορεί να χτυπήσουν την πόρτα του ιατρείου μας πλέον. Ποια είναι η απάντηση αναμεταξύ μας; Η βιβλιογραφική επαγρύπνηση:

1. Να και κάτι που αρχίζει να εμφανίζεται όλο και πιο συχνά σε ασθενείς μετά απο λοίμωξη απο κοροναϊό και από ιώσεις γενικότερα. Η γνώση του συνδρόμου Tietze, θα μας οδηγήσει, αφού τα ένζυμα φλεγμονής της καρδιάς ειναι αρνητικά, να προβούμε σε μαγνητική θώρακα και να αναγνωρίσουμε αυτή την επίμονη αλλά καλοήθη χονδρίτιδα του στέρνου.

Tietze’s Syndrome Post-COVID-19 Infection in an Adult Patient

2. Aυτοάνοση σκληρυντική χολαγγειίτιδα με ταυτόχρονη λοίμωξη από SARS-CoV-2 και υπερτρανσαμινασαιμία σε παιδί – μια ενδιαφέρουσα περίπτωση.

Autoimmune sclerosing cholangitis might be triggered by SARS-CoV-2 infection in a child – a case report

Δευτέρα 05/09/2022

1. Εάν εισαγάγω ποικιλία τροφίμων κατά τον απογαλακτισμό, μειώνω τον κίνδυνο κοιλιοκάκης και τροφικών αλλεργιών έχουν δει οι επιστήμονες που εισήγαγαν αυτές τις τροφές, μεταξύ του τέταρτου και του έκτου μήνα ζωής, στο πρόγραμμα διατροφής βρεφών στην Φινλανδία. Αν δεν είναι απαραίτητο δεν αποφεύγω ένα αλλεργιογόνο, ζω σε φυσικό περιβάλλον (όταν πηγαίνετε για παράδειγμα για τρέξιμο σε πάρκο, αγκαλιάστε τα δέντρα, έτσι αλλάζει η χλωρίδα του εντέρου σας και μειώνεται ο κίνδυνος δυσβίωσης). Μην χρησιμοποιείτε αντιβιοτικά τουλάχιστον αν δεν έχετε επιπλοκές στους ασθενείς σας. Εισαγάγετε την ανοσοθεραπεία τροφίμων από το στόμα, λοιπόν, πολύ νωρίς. Με αυτό το πρόγραμμα μείωσαν εκεί τις ειδικές δίαιτες κατά 50% μέχρι τη σχολική ηλικία.

The Finnish Allergy Program 2008-2018: Society-wide proactive program for change of management to mitigate allergy burden

2. Σύμφωνα με μια μικρή μελέτη, τα συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας ελέγχου της ουροδόχου κύστης και της ασυνήθιστης ροής ούρων, είναι διαδεδομένα σε παιδιά με κλασική βρεφική νόσο Pompe (IOPD), παρόλο που ξεκινούν νωρίς τη θεραπεία ενζυμικής υποκατάστασης (ERT). Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι παιδίατροι θα πρέπει να επιδιώξουν ενεργά να αναγνωρίσουν τα παιδιά με IOPD και με συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος και να παραπέμψουν αυτούς τους ασθενείς σε ουρολόγο για αξιολόγηση για να διασφαλίσουν ότι παρέχεται έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία.

Prevalence of lower urinary tract symptoms in children with early-treated infantile-onset Pompe disease

Δευτέρα 29/08/2022

Τα παιδιά και οι έφηβοι με COVID-19 είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σπάνιες αλλά δυνητικά σοβαρές παθήσεις, όπως θρόμβους αίματος στους πνεύμονες ή τις φλέβες τους, καρδιακά προβλήματα, νεφρική ανεπάρκεια ή διαβήτη τύπου 1 σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους χωρίς COVID-19, σύμφωνα με νέα πρόσφατη μελέτη δημοσιευμένη στο Morbidity and Mortality Weekly Report στις 5/8/22.

“Οι στρατηγικές πρόληψης της νόσου COVID-19 είναι κρίσιμες και περιλαμβάνουν αφενός την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό SARS-CoV-2 αφετέρου την πρόληψη των επακόλουθων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων και των καταστάσεων μετά την νόσο”, έγραψαν ερευνητές από το CDC και είναι μία πρώτη πυξίδα για τους παιδιάτρους της πρωτοβάθμιας να δίνουμε δικαιολογημένα κι εύλογα έλεγχο προληπτικά και σε όλα τα παιδιά που νοσούν από κοροναιο ένα μήνα μετά, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Κατά την ταπεινή γνώμη μου ό,τι δεν μπορείς να ελέγξεις καλά στην παιδιατρική κοινότητα εξωνοσοκομειακά (πήξη, μυοκάρδιο, νεφροί) θα πρέπει να το προσθέσεις υποχρεωτικά στον έλεγχό σου ένα μήνα μετά την νόσηση σε όλα τα παιδιά, δυστυχώς.

Δευτέρα 22/08/2022

1. Ευτυχώς που ήρθε ο τροπικός κοροναϊός sars-cov-2 να μας θυμίζει καθημερινά πως ό,τι συμβαίνει στην μακρυνή Wuhan, μπορεί να συμβεί και στον Βόλο, για παράδειγμα. Ξανά, λοιπόν και φέτος το ίδιο άρθρο που είχα παρουσιάσει και πέρυσι τον Ιούλιο από το Nature, για το τι μπορεί να κάνει ο ιός, δηλαδή την αναζωπύρωση μιας λανθάνουσας λοίμωξης από τον EBV.

“Από το ίδιο το 1ο κύμα της πανδημίας στην Wuhan (σε μια αναδρομική μελέτη), ουσιαστικά το 50% των μελετούμενων νεαρών ασθενών από κοροναϊό ήταν συνλοιμωξη με τον EBV(!!!) επειδή επανενενεργοποιήθηκε ο ίδιος στα νευρικά γάγγλιά τους.

Άρα δεν θα πρέπει να προσπερνάμε αψήφιστα τις υψηλά εμπύρετες και ορολογικά διαγεγνωσμένες λοιμώδεις μονοπυρηνώσεις της τελευταίας περιόδου στα παιδιά και στους νέους ενήλικες, αλλά να τις συνδυάζουμε πάση θυσία και με ανίχνευση του κοροναϊού στα βιολογικά υγρά (στους νέους και στα παιδιά φωλιάζει και στο πεπτικό, να σκεφθούμε και την pcr του ορθού πλην του φαρυγγικού επιχρίσματος), μαζί με το ιστορικό και τον ορολογικό έλεγχο των ερπητοϊών που μας απασχολούν (δείκτες ανάρρωσης/ενεργοποίησης EBV: anti-VCA IgG + anti-EBNA IgG + anti-EA IgG). Με άλλα λόγια αν υποπτεύεσαι κοροναϊό και πέφτεις μπροστά σε μια λοιμώδη, μην είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι πρωτολοίμωξη, αλλά επανενεργοποίηση της σε έδαφος κοροναιού, που πρέπει να τον ψάξεις και στην συνέχεια έστω κι αν έχεις αρχικό αρνητικό φορτίο στο σάλιο”.

Επομένως, είναι η καλύτερη περίοδος για να δίδεις ειδικές ορολογικές εξετάσεις στους παιδιατρικούς ασθενείς σου με μια υποτιθέμενη πρωτολοίμωξη από τον EBV και ένα μήνα μετά, αναζητώντας για παράδειγμα τον πολλαπλασιασμό των VCA IgG.

Positive Epstein–Barr virus detection in coronavirus disease 2019 (COVID-19) patients

Epstein-Barr virus Laboratory Testing CDC

2. Το φυσικό καουτσούκ περιέχει πρωτεΐνες οι οποίες, μετά από επανειλημμένη επαφή, μπορεί να οδηγήσουν σε ευαισθητοποίηση ή κλινική αλλεργία τύπου 1. Οι πιπίλες από φυσικό καουτσούκ είναι πιο δημοφιλείς. Οι γονείς που αγοράζουν αυτές τις πιπίλες το κάνουν επειδή τις θεωρούν πιο φιλικές προς το περιβάλλον και απαλλαγμένες από χημικές ουσίες όπως το PVC και τις φθαλικές ενώσεις. Ωστόσο, μπορεί να υποτεθεί ότι το συχνό πιπίλισμα μιας πιπίλας από φυσικό λάτεξ θα αυξήσει τον επιπολασμό της ευαισθητοποίησης και της αλλεργίας.

Latex pacifiers

Δευτέρα 15/08/2022

Πνευμονική εχινοκοκκίαση, αντιμετώπιση πρώτης εκλογής η χειρουργική αφαίρεση

Η παρακάτω ενδιαφέρουσα περιγραφή περιστατικού υπογραμμίζει ότι η ρήξη υδατιδικής κύστης θα πρέπει να περιλαμβάνεται στην διαφορική διάγνωση της αναφυλαξίας χωρίς προφανή αιτιολογία, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η νόσος της υδατίδας είναι ενδημική (ολόκληρη η Ελλάδα δηλαδή και ειδικά η Μακεδονία κι η Θεσσαλία). Η ρήξη μιας υδατιδικής κύστης, που οδηγεί σε αναφυλαξία, απαιτεί έγκαιρη διάγνωση, αντιμετώπιση και επείγουσα παρέμβαση. Οι κύστεις, όσο μεγενθύνονται, τείνουν δια της βαρύτητας να εγκαθίστανται στα χαμηλότερα σημεία της κοιλιακής χώρας, στον δουγλάσειο χώρο στα κορίτσια, μεταξύ των πετάλων του περιτοναίου, προκαλώντας και χρόνια πιεστικά φαινόμενα (όπως μια δευτεροπαθή νυκτερινή ενούρηση) ή τα χρόνια άτυπα κοιλιακά άλγη, πριν ραγούν.

Anaphylactic shock following minor abdominal trauma as the initial presentation of Echinococcus cyst

Δευτέρα 08/08/2022

Τα κενά επικοινωνίας παραμένουν ανοιχτά μεταξύ των γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης και των ειδικών που μοιράζονται ασθενείς, παρά τις πιθανές συνδέσεις μέσω βελτιωμένων ηλεκτρονικών αρχείων υγείας (EHR’s).

Η έλλειψη επικοινωνίας θα μπορούσε να επηρεάσει μεγάλο αριθμό ασθενών σε ολόκληρη την χώρα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που εξέτασε τις συνδέσεις μεταξύ γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης (PCP’s) και των ειδικών. Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Annals of Family Medicine. Η μελέτη βρήκε σημαντικά κενά στην επικοινωνία μεταξύ των γιατρών που φροντίζουν αμοιβαία ασθενείς, με πιθανές επιπτώσεις στους ασθενείς, όπως τις καθυστερημένες διαγνώσεις (βλ. άγνοια, καθυστέρηση στην αναγνώριση μιας νέας νοσολογικής οντότητας όπως του mis-c από τον ειδικό εφημερεύοντα ή της ηπατίτιδας αγνώστου αιτιολογιας, με ή από κοροναϊό την περίοδο που διανύουμε, έλλειψη διαφοροδιάγνωστικής ικανότητας, πραγματικό έλλειμμα επικαιροποιημένης εκπαίδευσης δηλαδή), περιττές εξετάσεις και δυσαρέσκεια ασθενών και γιατρών.

Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης φάνηκε ότι η επικοινωνία των γιατρών μπορεί να έχει βελτιωθεί από το 2008, αλλά τα πράγματα δεν ήταν πολύ καλύτερα το 2019. Η έρευνα έκανε δύο ερωτήσεις:

1. “Όταν παραπέμπετε έναν ασθενή σε έναν ειδικό, πόσο συχνά στέλνετε στον ειδικό ειδοποίηση για το ιστορικό του ασθενούς και τον λόγο για την επίσκεψη;”

2. “Πόσο συχνά λαμβάνετε χρήσιμες πληροφορίες για τους ασθενείς που παραπέμπετε από τον ειδικό;”

Οι επιλογές απάντησης ήταν:

1. «Πάντα ή τις περισσότερες φορές»,

2. «Μερικές φορές» και

3. «Σπάνια ή ποτέ»

Συνολικά το 22% των PCP’s ανέφερε ότι «μερικές φορές» ή «σπάνια ή ποτέ» έστειλαν κλινικές πληροφορίες σε ειδικούς κατά την στιγμή της παραπομπής και έως και το 35% ανέφερε ότι “μερικές φορές” ή “σπάνια ή ποτέ” έλαβαν πληροφορίες από ειδικούς μετά από διαβουλεύσεις, ανέφερε η μελέτη (δηλαδή σε μεγαλύτερο ποσοστό οι πρωτοβάθμιοι δεν μπόρεσαν να ενημερωθούν ποτέ για την πορεία υγείας των ασθενών τους, για να γίνουν καλύτεροι ή να συνεισφέρουν στην διαφορική διάγνωση την ώρα που την χρειάσθηκε ο ασθενής).

Οι γιατροί που συμμετείχαν στην μελέτη αυτή είχαν μεγάλο κίνητρο με την εξελιγμένη χρήση Ηλεκτρονικού Μητρώου Υγείας, επομένως οι πραγματικές επικοινωνιακές συμπεριφορές σε εθνικό επίπεδο είναι πιθανώς χειρότερες από ό,τι βρέθηκαν. Επειδή πρόκειται για αναλογίες στο επίπεδο του γιατρού της κοινότητας, ο αριθμός των ασθενών που δυνητικά επηρεάζονται είναι μεγάλος. Επιπλέον, η παρουσία οποιασδήποτε επικοινωνίας μεταξύ παρόχων δεν εγγυάται ότι οι γιατροί στέλνουν ή λαμβάνουν τις βέλτιστες πληροφορίες που απαιτούνται για τη λήψη κλινικών αποφάσεων. Απαιτείται περισσότερη ποιοτική μέτρηση της μεταξύ επικοινωνίας, επειδή δεν αρκεί να υποθέσομε ότι τα αυτοματοποιημένα συστήματα θα βελτιώσουν τις συνδέσεις μεταξύ των γιατρών και ειδικών ανέφερε η μελέτη.

Communication Gaps Persist Between Primary Care and Specialist Physicians

Δευτέρα 01/08/2022

1. Σύμφωνα με τους ερευνητές της παρακάτω πρόσφατης έρευνας, η ταυτόχρονη μόλυνση με δύο ιούς – τον AAV2 και έναν αδενοϊό, ή λιγότερο συχνά τον ιό του έρπητα HHV-6 – θα μπορούσε να προσφέρει την καλύτερη εξήγηση για τις πρόσφατες περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας που παρατηρήθηκαν σε παιδιά. Δύο μελέτες, που διεξήχθησαν στο Λονδίνο και στην Γλασκόβη, διαπίστωσαν ανεξάρτητα ότι ο AAV2 (αδενοϊο – σχετιζόμενος ιός 2) ήταν παρών σε αυξημένα επίπεδα σε δείγματα αίματος από μικρούς ασθενείς με ανεξήγητη ηπατίτιδα. Ο AAV2 δεν είναι αδενοϊός αλλά είναι μέλος της οικογένειας των παρβοϊών. Δεν έχει συσχετισθεί στο παρελθόν με ασθένεια και χρειάζεται έναν «βοηθητικό» ιό για να αναπαραχθεί. Και οι δύο μελέτες, οι οποίες δημοσιεύονται ως προ εκτύπωση και δεν έχουν ακόμη αξιολογηθεί από ομότιμους κριτές, απέκλεισαν την πιθανότητα πρόσφατης ή προηγούμενης μόλυνσης από τον SARS-CoV-2 ως άμεση αιτία οξείας ηπατίτιδας.

Οι επιστήμονες επίσης δεν κατανοούν σαφώς τους λόγους που τα κρούσματα αυτά εμφανίζονται τώρα. Μια υπόθεση είναι ότι τα “καλα” lockdown λόγω της πανδημίας μπορεί να διαδραμάτισαν κάποιον ρόλο, για παράδειγμα αλλάζοντας την συνήθη κυκλοφορία άλλων ιών ή εμποδίζοντας τα παιδιά να αναπτύξουν άμυνες απέναντι σε ιούς με τους οποίους δεν ήρθαν συχνά σε επαφή.

Paediatric hepatitis is linked to infection with two viruses, studies find

2. Μερικές ενδιαφέρουσες σημειώσεις τοξικολογίας και φαρμακοκινητικής της παρακεταμόλης από το αμερικανικό family practice notebook, χρήσιμες και για αυτούς που εφημερεύουν και για εκείνους που δραστηριοποιούνται στην κοινότητα. Σίγουρα η μορφή του υπόθετου δεν παρουσιάζει το φαινόμενο της πρώτης διόδου από το ήπαρ, σε σχέση με τις τυχαίες ή σκόπιμες δηλητηριάσεις από το στόμα (όπως για εκείνα τα μωρά που ακούμε ότι “κατέβασαν” όλο το μπουκάλι του Depon), αφού η απορρόφηση του φαρμάκου πραγματοποιείται από τις κάτω και μέσες φλέβες του ορθού απευθείας στην συστηματική κυκλοφορία (πού χρόνος να σκεφθείς την φυσιολογία και την ανατομία κατά την επείγουσα πρακτική της εφημερίας σου, σωστά;), ενώ συγκεντρώσεις >150mg/kg σε λιγότερο από 8ώρες θεωρούνται τοξικές στον παιδιατρικό ασθενή (με ανώτερο επιτρεπτό θεραπευτικό όριο τα 90mg/kg/24h). Οι παρασκευάστριες φαρμακοβιομηχανίες σκόπιμα αφήνουν μεγάλο gap συγκέντρωσης ανάμεσα στα θεραπευτικά και τοξικολογικά όρια του φαρμάκου, ώστε η οποιαδήποτε σοβαρή δηλητηρίαση να έχει συμβεί δύσκολα και με ατυχηματικό/δόλιο τρόπο.

Acetaminophen Toxicity

Δευτέρα 25/07/2022

1. Ξεφυλλίζοντας το πρωινό φύλλο του New England Journal of Medicine η ματιά μου έπεσε στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο στο οποίο τα δεδομένα μιας μελέτης από την Σιγκαπούρη έδειξαν ότι κατά την διάρκεια μιας περιόδου όπου κυριαρχούσε η παραλλαγή Όμικρον, ο εμβολιασμός με το εμβόλιο BNT162b2 μείωσε τους κινδύνους μόλυνσης από SARS-CoV-2 και νοσηλείας, που σχετίζεται με την Covid-19, σε παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών.

Effectiveness of BNT162b2 Vaccine against Omicron in Children 5 to 11 Years of Age

2. Στις αρχές του 2022, ένα κέντρο μεταμόσχευσης ήπατος στην Ολλανδία αντιμετώπισε πέντε παιδιά με απροσδιόριστης αιτιολογίας οξεία ηπατική ανεπάρκεια. Τέσσερα παιδιά υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος, ένα ανάρρωσε αυθόρμητα. Στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο σκιαγραφείται η κλινική πορεία και η πλήρης διαγνωστική προσπέλαση αυτών των ασθενών. Τρεις από τους πέντε ασθενείς εμφάνισαν σταδιακή μείωση της ηπατικής λειτουργίας και ήπια νευρολογικά συμπτώματα. Τα κλινικά και ιστολογικά τους ευρήματα ήταν σύμφωνα με την ηπατίτιδα αυτή. Τρεις από τους ασθενείς είχαν όλοι μια προηγηθείσα λοίμωξη από SARS-CoV-2 και οι δύο από αυτούς ήταν τώρα θετικοί στο DNA του αδενοϊού. Δύο ασθενείς είχαν προχωρημένη ηπατική ανεπάρκεια και εγκεφαλοπάθεια και υποβλήθηκαν σε αιμοκάθαρση ως γέφυρα για την μεταμόσχευση του ήπατός τους.

Indeterminate pediatric acute liver failure: Clinical characteristics of a temporal cluster of five children in the Netherlands

3. Παρακεταμόλη. Ένα χημικό μόριο ηλικίας 150 ετών στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, ενόψει της διαχείρισης του πυρετού από κοροναϊό στο σπίτι. Κι η παρακάτω κοορτή των μελετητών αποδεικνύει in vitro και in vivo την υπερτερότητά της στην διαχείριση αρχικά της υπερφλεγμονώδους απάντησης του οργανισμού μας, μέσω της μείωσης των ACE-2 υποδοχέων για τον κοροναϊό.

Paracetamol Is Associated with a Lower Risk of COVID-19 Infection and Decreased ACE2 Protein Expression

Δευτέρα 18/07/2022

Δημοσιεύθηκε η νέα κοινή έκθεση του ECDC και του γραφείου του Π.Ο.Υ. της Ευρώπης με την επισκόπηση των καταγεγραμμένων κρουσμάτων οξείας ηπατίτιδας αγνώστου αιτιολογίας σε παιδιά έως 16 ετών και των διαθέσιμων πληροφοριών γύρω από αυτή, χάρη στο ευρωπαϊκό σύστημα επιτήρησης (TESSy, The European Surveillance System) του ECDC.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, στις 30 Ιουνίου (ζεστά από τον φούρνο) φέτος ο αριθμός των αναφερθέντων κρουσμάτων ήταν 473 σε 21 χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Κύπρος, Δανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισραήλ, Ιταλία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Πολωνία, Πορτογαλία, Δημοκρατία της Μολδαβίας, Σερβία, Ισπανία, Σουηδία, Μεγάλη Βρετανία). Ο μεγαλύτερος αριθμός είναι στην Μεγάλη Βρετανία, με 268 κρούσματα, με δεύτερη την Ισπανία με 40 και μετά την Ιταλία με 35. Σε σύγκριση με το τελευταίο δελτίο της 17ης Ιουνίου, έχουν αναφερθεί 27 νέα κρούσματα σε 10 χώρες (δύο στην Ιταλία). Περίπου τρεις στις τέσσερις περιπτώσεις (76,1%) αφορούν παιδιά ηλικίας έως 5 ετών. Υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες για την κλινική έκβαση για 302 από τις 473 πιθανές περιπτώσεις: 221 έχουν αναρρώσει, 80 εξακολουθούν να βρίσκονται σε θεραπεία και υπήρξε ένας θάνατος. Επιπλέον, οι διαθέσιμες πληροφορίες για 295 περιπτώσεις υποδεικνύουν ότι το 29,5% (87) χρειάσθηκε νοσηλεία στη ΜΕΘ, και οι διαθέσιμες για 242 περιπτώσεις δείχνουν ότι το 8,3% (20) έλαβε μεταμόσχευση ήπατος.

Τέλος, όσον αφορά στις έρευνες για λοιμογόνους παράγοντες, από τα 364 κρούσματα που αναλύθηκαν για αδενοϊό, περίπου τα μισά (192, 52,7%) ήταν θετικά. Από τις 322 περιπτώσεις στις οποίες πραγματοποιήθηκε PCR για SARS-CoV-2, το 10,9% (35 περιπτώσεις) ήταν θετικές. Τα ορολογικά αποτελέσματα ήταν διαθέσιμα μόνο για 61 περιπτώσεις, με 63,9% θετικά (39). Οι περισσότερες από τις 113 περιπτώσεις που αναφέρθηκαν για εμβολιασμό κατά της COVID-19 δεν είχαν εμβολιαστεί (85,8%).

“Joint ECDC-WHO/Europe Hepatitis of Unknown Origin in Children Surveillance Bulletin”

Δευτέρα 11/07/2022

Ιωλκός-Πύλος-Τροία (Πελίας – Νηλέας – Νέστορας – Βασίλης Κωνσταντακόπουλος).

Μέρη με κοινές ιστορίες ανθρώπων που ξεκίνησαν από το μηδέν και κατάκτησαν τον κόσμο.

Με μια σύντομη βιβλιογραφική ανάπαυλα, γεμίζουμε δυνάμεις.

Δευτέρα 04/07/2022

‘Braces’, Katerina Abramova, USA

1. Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός τεκουσών και νεογνών που υποβάλλονται σε εναλλακτικές πρακτικές περί τον τοκετό στο σπίτι.

Ο παιδίατρος πρέπει να ερωτηθεί σχετικά με αυτές τις πρακτικές κατά την διάρκεια της προγεννητικής συμβουλευτικής, ώστε να πείσει το ζευγάρι για το αντίθετο, καθώς και μπορεί να χρειασθεί να αντιμετωπίσει ασθενείς στους οποίους έχουν ήδη πραγματοποιηθεί αυτές, “κατόπιν εορτής”.

Η γνώση των κινδύνων και των “οφελών” που συνδέονται με αυτές τις εναλλακτικές πρακτικές επιτρέπει στον παιδίατρο να είναι σε θέση να παρέχει τις κατάλληλες συμβουλές στις οικογένειες και να μπορεί να αξιολογεί και να θεραπεύει κατάλληλα όταν ενδείκνυται.

Ο σκοπός του παρακάτω ενδιαφέροντος ελεύθερου άρθρου στο Pediatrics είναι να εκπαιδεύσει τους παιδιάτρους σχετικά με τις αναδυόμενες πρακτικές, παρέχοντας πληροφορίες που μπορούν να τις αναφέρουν στους γονείς ή που μπορεί να είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση του μολυσματικού κινδύνου. Οι εναλλακτικές πρακτικές γέννησης που συζητούνται σε αυτό το άρθρο περιλαμβάνουν:

1.Την βύθιση στο νερό της εγκύου για τον τοκετό και την γέννα (κίνδυνος λιστερίωσης και λεγιονέλλωσης)

2.Το vbac στο σπίτι (!!)

3. Το vaginal seeding

4. Η επικίνδυνη αναβολή της αποκοπής του ομφάλιου λώρου (“γέννηση λωτού”)

5. Εθιμικές πρακτικές χειρισμών στον πλακούντα

6. Καθυστέρηση στον εμβολιασμό κατά της ηπατίτιδας Β κατά την γέννηση

7. Αναβολή της οφθαλμικής προφύλαξης

8. Καθυστέρηση του πρώτου μπάνιου

Risks of Infectious Diseases in Newborns Exposed to Alternative Perinatal Practices

2. Μου αρέσει πολύ να διασχίζω καθημερινά το κέντρο της πόλης του Βόλου περπατώντας. Και το βλέμμα μου πάντα κατευθύνεται και προς την εμπορική-επιχειρηματική πλευρά του. Και διαπιστώνω πως άδικα κι αδικαιολόγητα πολλές φορές πάντα κάποιοι επαγγελματικοί χώροι που ασχολούνται με την υγεία του παιδιού παραμένουν εμφανώς κλειστοί, χωρίς κινητικότητα και για λόγους για τους οποίους ωθούν αναγκαία τις οικογένειες με παιδιά να απευθύνονται σε άλλα παιδιατρικά ιατρεία, καταστρατηγώντας έτσι το καθορισμένο πρόγραμμα των δεύτερων, ώστε να μείνουν τελικά όλοι ικανοποιημένοι ως προς την παιδιατρική εποπτεία και τους εμβολιασμούς τους.

Ένας από τους προφανείς λόγους ήταν η συστολή λόγω της πανδημίας της COVID-19 και οι πρώιμες προσπάθειες να σταματήσει η εξάπλωσή της οδήγησε πολλούς στις Η.Π.Α., για παράδειγμα, να καθυστερήσουν την μη επείγουσα και εκλεκτική ιατρική περίθαλψη, με αποτέλεσμα πολλά ιατρεία να αναστείλουν την λειτουργία τους. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η χαμένη φροντίδα κατά την διάρκεια της πανδημίας μπορεί να συνέβαλε στην αυξημένη θνησιμότητα σε ενήλικες από άλλες αιτίες εκτός της COVID-19, αλλά υπάρχει μικρή έρευνα σχετικά με τον επιπολασμό των χαμένων τακτικών παιδιατρικών επισκέψεων στις Η.Π.Α..

Τον Μάρτιο του 2021, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια συγχρονική διαδικτυακή έρευνα σε 2.074 αμερικανούς γονείς παιδιών 12 ετών και κάτω για την μέτρηση του ποσοστού των παιδιών που έχασαν την παιδιατρική φροντίδα και τους εμβολιασμούς τους κατά τους πρώτους 12 μήνες της πανδημίας COVID-19. Συνολικά, το 41,3% των γονέων ανέφερε ότι το μικρότερο παιδί τους έχασε μια συνήθη ιατρική επίσκεψη λόγω της πανδημίας COVID-19. Η απώλεια φροντίδας ήταν πιο συχνή σε παιδιά μεγαλύτερα των δύο ετών και σε παιδιά Ισπανόφωνων. Το ένα τρίτο των γονέων ανέφερε επίσης ότι το παιδί τους έχασε έναν εμβολιασμό. Τα δεδομένα, μαζί με αναφορές από μητρώα εμβολίων που δείχνουν μειωμένη πρόσληψη και κάλυψη εμβολιασμού είναι πολύ ανησυχητικά, ιδιαίτερα καθώς η χώρα επιστρέφει σε δραστηριότητες πριν από την πανδημία, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης.

Η καθυστερημένη ή χαμένη παιδιατρική φροντίδα, συμπεριλαμβανομένων των χαμένων εμβολίων, θα μπορούσε να έχει σημαντικό μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στην υγεία των παιδιών, των οικογενειών και των κοινοτήτων τους. Απαιτούνται προσπάθειες κάλυψης για να εξασφαλισθεί η συνέχεια της προληπτικής φροντίδας για όλα τα παιδιά σε όλη την υδρόγειο.

Missed routine pediatric care and vaccinations in US children during the first year of the COVID-19 pandemic

Δευτέρα 27/06/2022

Η εισαγωγή του γιαουρτιού από το 2ο έτος της ζωής εκμηδενίζει τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικής αλλεργίας.

Inverse associations between food diversity in the second year of life and allergic diseases

Δευτέρα 20/06/2022

1.

Ταιριάζει σε ανέκδοτο, αλλά συνέβη στην πραγματικότητα τις προηγούμενες ημέρες και θα το διηγηθώ με μια πιο ιλαρή περιγραφή.

Τρεις παιδίατροι, άγνωστοι μεταξύ τους, ο πρώτος Ισπανός, ο δεύτερος Ιταλός κι ο τρίτος Έλληνας, ρωτήθηκαν από μια ανήσυχη μητέρα, μέσα από την αποστολή μηνύματος από γνωστή εφαρμογή μέσου κοινωνικής δικτύωσης, για ένα φλυκταινώδες εξάνθημα στο παιδί της που εμφανίστηκε γύρω από το στόμα και στα δάκτυλα των χεριών του και για πυρετό, πώς να το αντιμετωπίσουν στον τουριστικό προορισμό που βρίσκονταν στο εξωτερικό (Ιταλία).

Ο Ισπανός, οικογενειακός παιδίατρος του παιδιού, μπουκωμένος από την τοπική παέγια που απολάμβανε, δεν μπήκε καν στον κόπο να ανοίξει το μήνυμα-φωτογραφία. Ο Ιταλός συνάδελφος, στον προορισμό του περιστατικού, με γνήσιο θερμό ιταλικό ταπεραμέντο αναθεμάτισε την στιγμή που δέχθηκε το μήνυμα στο κινητό του “…uffa porca miseria…”. Ο Έλληνας, την στιγμή που βάδιζε στην λεπτή ισορροπία ενός τεντωμένου σχοινιού να φέρει εις πέρας το πολυπόθητο οικογενειακό ταξίδι μιας χρονιάρας μέρας, ανοίγοντας από καθαρά ουμανιστικό ενδιαφέρον και περιέργεια το μήνυμα του συγγενικού προσώπου του περιστατικού, “έριξε αυλαία” στην φωτογραφία που έβλεπε μπροστά του και άνοιξε στα μάτια του την τρέχουσα σχετική βιβλιογραφία που απασχολεί την ανθρώπινη κοινότητα πέρα από τα στενά μας γεωγραφικά σύνορα, ώστε να απαντήσει με ευθύ και ειλικρινή τρόπο σε μια απορία που ταλαιπωρεί ενδεχομένως ταυτόχρονα πολλές οικογένειες ανά την υφήλιο (“…η μανούλα αφού θέλει διάγνωση από το τηλέφωνο, θα την έχει αλλά μέσα από την ανάγνωση της πιο σύγχρονης επιστημονικής βιβλιογραφίας, λαμβάνοντας υπόψη το πιο ακραίο σενάριο…” σκέφτηκε ο Έλληνας συνάδελφος).

Και δεν ήταν άλλος ο λόγος της άμεσης παραπομπής σε εφημερεύον τριτοβάθμιο παιδιατρικό νοσοκομείο, από το να ληφθεί υλικό από τις φρέσκιες βλάβες για την διενέργεια PCR για την απομόνωση του ιού της ευλογιάς των πιθήκων (gold standard εξέταση), πλέον εξαπλούμενης αργά και σε χώρες μη ενδημικές. Στην αντίθετη καλύτερη περίπτωση να έβρισκε κανείς στην άμεση χρώση gram σταφυλόκοκκους.

Τουλάχιστον 20 χώρες έχουν αναφέρει νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα ευλογιάς των πιθήκων (ανάμεσα σε αυτές κι η Ιταλία). Μέχρι σήμερα δεν έχουν αναφερθεί σχετικοί θάνατοι.

Μεταξύ 13 και 26 Μαΐου, τουλάχιστον 257 εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα ευλογιάς των πιθήκων  αναφέρθηκαν στον ΠΟΥ από 20 χώρες όπου ο ιός δεν είναι ενδημικός. Σε μη ενδημικές χώρες, έστω κι ένα κρούσμα θεωρείται έξαρση.

Η αναλογία θανάτων από ευλογιά των πιθήκων κυμαίνεται ιστορικά από 0 έως 11% στον γενικό πληθυσμό και ήταν υψηλότερη μεταξύ των μικρών παιδιών. Τον τελευταίο καιρό, η αναλογία θανάτων ήταν περίπου 3 έως 6%.

Η μετάδοση απαιτεί στενή δερματική επαφή και υψηλό συγχρωτισμό (αναφέρθηκαν κρούσματα από συμμετοχή σε rave party στην Ευρώπη).

Το εξάνθημα τείνει να αναπτύσσεται πρώτα στο πρόσωπο (95%) πριν εξαπλωθεί σε άλλα σημεία του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των ποδιών και των παλαμών. Μπορεί επίσης να εμφανισθεί στο στόμα, στα γεννητικά όργανα και στα μάτια. Οι δερματικές βλάβες συχνά εμφανίζονται αρχικά ως κηλίδες, εξελισσόμενες σε βλατίδες, κυστίδια, φλύκταινες και εσχάρες. Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν από δύο έως τέσσερις εβδομάδες, με τους περισσότερους ανθρώπους να αναρρώνουν από την ασθένεια χωρίς θεραπεία. Τα νεογέννητα, τα παιδιά και τα άτομα με υποκείμενες ανοσολογικές ανεπάρκειες ενδέχεται να κινδυνεύουν από πιο σοβαρά συμπτώματα και θάνατο από ευλογιά των πιθήκων.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, τα συμπτώματα της ευλογιάς των πιθήκων συνήθως περιλαμβάνουν:

1. έντονο πυρετό

2. κεφαλαλγία

3. μυαλγίες

4. οσφυαλγία

5. αδυναμια

6. διόγκωση λεμφαδένων

7. εξάνθημα

Multi-country monkeypox outbreak: situation update

Μπορείτε να φαντασθείτε ποιος ήταν ο Έλληνας παιδίατρος; Ακριβώς, είμαστε όλοι εμείς οι ελευθεροεπαγγελματίες παιδίατροι της κοινότητας, που μοχθούμε με αυταπάρνηση καθημερινά και σε 24ωρη βάση και που πρέπει να απαιτούμε από τις οικογένειες να εξετάζουμε δια ζώσης σε κάθε περίπτωση τον ασθενή μας, που αμειβόμαστε για τον χρόνο και την προσφορά της γνώσης μας, που μπροστά μας έχουμε τον ασθενή και την οικογένειά του που αγωνιά, αλλά και που στο πλάι μας έχουμε ανοικτή την οθόνη του υπολογιστή στο “παράθυρο” της πιο τρέχουσας συναφούς παγκόσμιας ιατρικής βιβλιογραφίας.

2.

Επιτέλους φθάσαμε στη λύση του προβλήματος γιατί τελικά και οι Αμερικάνοι έφτασαν στο τελικό σημείο αντιμετώπισής του.

Και δικαστική διαμάχη (litigation) δεν ειναι να ξυλοκοπείς τον θύτη του εκφοβισμού. Κατάγγειλε το ίδιο το σχολείο που δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα.

Οι μελετητές στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο έχουν δει ότι εάν υπήρχε ομοφοβικός εκφοβισμός σε ένα σχολείο, αν κάνετε μήνυση σαν γονέας στο σχολείο όπου φοιτά το παιδί σας-θύμα του bullying και αν κερδίσετε την υπόθεση, ο εκφοβισμός σε αυτό το σχολείο μειώνεται κατά 23% και έχει αποτέλεσμα την εξάπλωση-spreading, επειδή πηγαίνει επίσης σε σχολεία που βρίσκονται στην κοντινή γειτονιά και ο εκφοβισμός σε αυτά τα σχολεία μειώνεται επίσης κατά 24%. Εάν χαθεί η υπόθεση, ο εκφοβισμός αυξάνεται τόσο στο σχολείο που είχε χαθεί η υπόθεση όσο και στα γειτονικά σχολεία.

Συμπέρασμα; Το “ταρακούνημα” της διεύθυνσης ενός σχολείου, είτε είναι δημόσιο είτε ιδιωτικό, με όλα τα έννομα μέσα που διαθέτουμε, στο πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού, μειώνει σημαντικά τόσο το ίδιο το φαινόμενο όσο και τις μακροπρόθεσμες συνέπειές του.

Evaluating Litigation as a Structural Strategy for Addressing Bias-Based Bullying Among Youth

Δευτέρα 13/06/2022

Λίγο πριν να αναχωρήσω για το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, καταθέτω μια διαπίστωση και μια κριτική για τις πολιτικές κατα της πανδημίας, όπως τοτε στα μισά του δρόμου, τωρα πλεον a posteriori. Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν πόσο υπέρμαχος είμαι των μέτρων προστασίας και των εμβολιασμών αλλά και πόσο όμως δεν συγχωρώ την πολιτική του lockdown.

Από τους πρώτους μήνες του 2020, η μαζική πληροφόρηση και η πολιτική των δυτικών χωρών δεν συγχώρησαν την Σουηδία που αντιμετώπισε την πανδημία ακολουθώντας μια διαφορετική στρατηγική από την συντριπτική πλειονότητα των χωρών του πλανήτη. Έτσι, περιοδικά, διαδόθηκαν εντελώς ψευδείς ειδήσεις σχετικά με την επιδημιολογική κατάσταση για το σκανδιναβικό κράτος.

Τις τελευταίες ημέρες, η Επιτροπή που συστάθηκε από την σουηδική κυβέρνηση, υπό την πίεση του κοινοβουλίου, επιβεβαίωσε ότι οι επιλογές υγείας της Σουηδίας για την διαχείριση της πανδημίας ήταν «θεμελιωδώς σωστές». Περισσότεροι από 17.000 άνθρωποι πέθαναν «από» ή «με» την covid-19 στην Σουηδία (Απρίλιος 2022), περισσότεροι κατά κεφαλήν θάνατοι από ό,τι στις γειτονικές σκανδιναβικές χώρες, αλλά λιγότεροι από ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες που είχαν επιλέξει συστηρά  lockdown. Αν αναλογιστούμε την υπερβολική θνησιμότητα σε σύγκριση με το παρελθόν γενικώς, τα μόνα δεδομένα που μας επιτρέπουν να κάνουμε αξιόπιστες συγκρίσεις, τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας Eurostat δηλαδή, έδειξαν ότι η Σουηδία είχε 7,7% περισσότερους θανάτους το 2020 σε σύγκριση με τον μέσο όρο της τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και αυτή η “υπερβολική θνησιμότητα” είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη. Υπό το φως της τρέχουσας γνώσης, η Επιτροπή δήλωσε ότι τα lockdown και οι απαγορεύσεις που εισήχθησαν σε άλλες χώρες ήταν περιττά (εδώ η δήλωση της σουηδικής Επιτροπής ενέχει το σφάλμα της έπαρσης ή της μη συμπερίληψης της διαφορετικής δημογραφικής πυκνότητας της Σουηδίας). Δηλώθηκε πως έγιναν λάθη στις αρχές του 2020, αλλά επιτεύχθηκε η «σωστή ισορροπία» ειδικά σε ό,τι αφορά τον τομέα της εκπαίδευσης. Τα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά/γυμνάσια παρέμειναν ανοιχτά, ενώ τα πανεπιστήμια και τα λύκεια σε ορισμένες περιόδους μεταπήδησαν στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση. Δύσκολα θα δούμε στην Ελλάδα, για παράδειγμα, την δημιουργία μιας τέτοιας Επιτροπής!

Στην Σουηδία οι πολιτικοί είχαν ποντάρει τα πάντα στην εμπιστοσύνη μεταξύ πολιτών και θεσμών, ενώ εδώ η αυταρχική διαχείριση της πανδημίας, από τα lockdown μέχρι τις υποχρεώσεις εμβολιασμού ανά ηλικία, έχει δημιουργήσει μόνο κοινωνική σύγκρουση. Ακόμη κι αν η δικαιολογία για τις επιλογές των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ήταν ότι οι Ευρωπαίοι είναι “λειτουργικοί αναλφάβητοι” – μια δικαιολογία που χρησιμοποιείται για όλα τα αυταρχικά και πατερναλιστικά μέτρα καθ’ όλη την διάρκεια της πανδημίας – ακόμη και αυτή η υπόθεση μπορεί να σταλεί πίσω στον αποστολέα της.

Σύμφωνα με την μελέτη “Ο αντίκτυπος της πανδημίας Covid-19 στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη” από το Ινστιτούτο Cattaneo στην Bologna της Ιταλίας, η οποία συνοψίζει τα αποτελέσματα 12.000 συνεντεύξεων στην Ιταλία, την Γαλλία, την Ισπανία, την Γερμανία, την Ισπανία, την Πολωνία και την Σουηδία, που πραγματοποιήθηκαν το 2020 και το 2021, διαπιστώνεται τελικά πως είμαστε πολύ λίγο συνωμοσιολόγοι και καθόλου αντιεμβολιαστες “no-vax”. Συνεπώς, δεν χρειαζόταν να θεσπισθούν υποχρεώσεις εμβολιασμού sensu stricto. Η αποτυχία της υποχρέωσης είναι ιστορική: εφαρμόσθηκε πολλές φορές στο παρελθόν και ποτέ δεν έφερε καλύτερα αποτελέσματα από τις ενεργητικές και ευγενικές στρατηγικές της κοινωνικής προσφοράς. Σημαίνει αυτό που κάνουμε και κάναμε πάντα και καλύτερα εμείς οι παιδίατροι, δηλαδή να ψάχνεις ανθρώπους, να τους μιλάς, να τους πείθεις, να επιστρέφεις πίσω για να τους συναντήσεις πάλι και να τους εμβολιάσεις. Ωστόσο, εδώ η υποχρέωση ήταν απαραίτητη επιλογή για να εξασφαλιστεί η επανέναρξη της εργασίας και των κοινωνικών δραστηριοτήτων κι όχι πρωτίστως να τονισθεί η προστασία του άμοιρου ηλικιωμένου της οικογένειας ή του ευπαθή και υπέρβαρου ενήλικα από την εισαγωγή στο νοσοκομείο και την διασωλήνωση. Είναι λοιπόν προφανές ότι αυτές οι επιλογές είναι όλες πολιτικές και έχουν πολύ μικρή σχέση με τα επιστημονικά στοιχεία ακόμη και τον τελευταίο χρόνο, σε αντίθεση με αυτό που συνέβη στη Σουηδία, όπου δεν χρειάζεται να απευθύνονται στους πολίτες με τρόπο υποτιμητικό.

Τι πρέπει λοιπόν να σκέφτονται οι πολίτες όταν οι επιστήμονες επιβάλλουν μέτρα που δημιουργούν κοινωνική σύγκρουση, παρόλο που γνωρίζουν ότι δεν λειτούργησαν ποτέ; Αυτή η πολιτική που οδήγησε στην υποχρέωση εμβολιασμού είναι η γραμμική συνέχεια της στρατηγικής του lockdown, των δρακόντειων μέτρων, των μασκών “εξωτερικού χώρου”, μέτρα που δεν βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία, αλλά στον ηθικισμό και σε μια αυταρχική προσέγγιση που συνεχίζει να αντιμετωπίζει τους πολίτες ως “λειτουργικούς αναλφάβητους”.

Να μας πείσουν λοιπόν ότι τα αδιάκριτα κλεισίματα είναι μόνον καλά από μόνα τους, όχι μόνο γιατί προτείνουν την ιδέα μιας ισχυρής, ικανής κυβέρνησης που έχει την κατάσταση στα χέρια της και που κάνει αυτό που πρέπει να γίνει, όσο επώδυνο κι αν είναι, αλλά κι ότι είναι όντως αποτελεσματικά στον μετριασμό της διασποράς. Και αν τα αποτελέσματά τους είναι μέτρια, μπορούμε πάντα να πούμε ότι, αν δεν είχε γίνει τίποτα, θα ήταν ακόμη χειρότερα. Στην αντίθετη περίπτωση αποτελούν μια ήττα για όλους, πρώτα απ’ όλα για την επιστήμη και την πολιτική, που είναι όλο και λιγότερο αξιόπιστες.

Και τι βρίσκεται στον αντίποδα των lockdown; Οι ιοί που ήταν σε παύση κατά την διάρκεια του lockdown επέστρεψαν και συμπεριφέρονται με απροσδόκητους τρόπους Helen Branswell, STAT, 25 Μαΐου 2022

Δευτέρα 06/06/2022

Μια ερώτηση μιας μητέρας την προηγούμενη εβδομάδα “…κ. Παπαλεξανδρή η augmentin 3 φορες την μερα για το παιδί μου δεν είναι πολύ υψηλή δόση;…”, απαντήθηκε το Σάββατο κατά σύμπτωση και στοχευμένα στην ομιλία της παιδιάτρου κ. Στεργιοπούλου στα πλαίσια του 60ου Πανελλήνιου Παιδιατρικού Συνεδρίου στην Θεσσαλονίκη, με αφορμή την μελέτη των φαρμακοκινητικών/φαρμακοδυναμικών ιδιοτήτων μιας πληθώρας αντιβιοτικών, ώστε γνωρίζοντάς τες μία προς μία a priori να πετυχαίνουμε την μέγιστη βακτηριοκτόνο δράση, με το μικρότερο βιολογικό κόστος. Έτσι λοιπόν, για τις β-λακτάμες θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο μεγαλύτερος ημερήσιος χρόνος (>50%) επαφής ενός β-λακταμικού με τον οργανισμό μας, όταν αυτό δίδεται στάγδην στο 24ωρο i.v., per os στο 8ωρο, στο 6ωρο ή ακόμη και στο 12ωρο, στις ηπιότερες περιπτώσεις, επιτρέπει να έχουμε συγκεντρώσεις στους ιστούς άνω της MIC του αντιβιοτικού, με βελτιωμένο αποτέλεσμα. Παρωχημένες και εδραιωμένες γνώσεις προηγούμενων ετών, ατομικές γνώμες συναδέλφων, φαρμακοποιών ή και συνοδών θα πρέπει πλέον να φιλτράρονται στην έδρα μας, με την χρήση αυτών των μνημονικών καμπύλων φαρμακοκινητικής, όπως μας παρουσιάζουν όμορφα τα παρακάτω ενδιαφέροντα πρόσφατα άρθρα.

Pharmacokinetics, Pharmacodynamics (PK/PD) of Antibiotics: A Reality Check

Τρίτη 31/05/2022

Έκτακτο briefing

Παρότι η χθεσινή ήταν μια κοπιώδης σε φορτο εργασίας ημέρα, ας επανέλθουμε με ζωηρό ενδιαφέρον κι ενθουσιασμό στα πιο πρόσφατα δεδομένα της νέας ηπατίτιδας στα παιδιά και να τονίσουμε ακόμη και τώρα την αξία των εμβολιασμών στις μικρές ηλικίες για τον κοροναϊό με τα υπάρχοντα εμβόλια και να πεισθούμε ακόμη για την ευχερή κυκλοφορία του ιού στην κοινότητα και την ανάγκη εντοπισμού του κι επιτήρησης των κρουσμάτων, τώρα που χαλαρώνουν τα μέτρα.

Τα περισσότερα από τα 450 κρούσματα ηπατίτιδας που εντοπίστηκαν σε παιδιά (603 για την ακρίβεια, την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιαπωνία, το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορεί να έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Αυτός είναι η προηγούμενη έκθεση σε δύο διαφορετικούς ιούς: τον Sars-CoV-2 και έναν αδενοϊό. Μια προγενέστερη πάθηση, δηλαδή, που μπορεί να έχει προκαλέσει υπερβολική ανοσολογική απόκριση στο ήπαρ, σε σημείο να απαιτεί μεταμόσχευση οργάνου σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η υπόθεση προκύπτει από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό “The Lancet Gastroenterology & Hepatology” και υπογράφεται από δύο ειδικούς στον τομέα των αυτοάνοσων νοσημάτων των παιδιών: τον Petter Brodin (καθηγητή παιδιατρικής ανοσολογίας στο Imperial College του Λονδίνου) και τον Moshe Arditi (διευθυντή του ερευνητικού κέντρου παιδιατρικών λοιμώξεων και ανοσολογικών ασθενειών στο Cedars Sinai Medical Center στο Λος Άντζελες). Οι ερευνητές ξεκίνησαν από τις ελάχιστες διαθέσιμες πληροφορίες: την απουσία λοιμώξεων που προκαλούνται από έναν από τους ιούς της ηπατίτιδας Α-Ε και την υψηλή συχνότητα θετικότητας στον αδενοϊό (72%) που παρατηρείται ειδικά μεταξύ ασθενών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μια πτυχή, η τελευταία, που από μόνη της δεν δίνει απάντηση στο «μυστήριο» της αύξησης της ηπατίτιδας που καταγράφεται στα παιδιά σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Αλλά τουλάχιστον αξίζει να ερευνηθεί.

Οι δύο ειδικοί προσπάθησαν να ρίξουν φως στην προέλευση αυτού του προβλήματος υγείας συγκεντρώνοντας τα δεδομένα της θετικότητας στον αδενοϊό και αυτά του Sars-CoV-2. Οι ελάχιστες διαθέσιμες πληροφορίες μέχρι στιγμής -όπως αυτές από το Ισραήλ- αποκάλυψαν ότι μεγάλος αριθμός παιδιών που πάλευαν με ηπατίτιδα είχαν εισέλθει στο νοσοκομείο με θετικό στυλεό ή ότι είχαν μολυνθεί από τον κορωναϊό τους προηγούμενους δύο μήνες. Εξ ου και η υπόθεση: η επιμονή του Sars-CoV-2 στο γαστρεντερικό σωλήνα των παιδιών θα μπορούσε να προκαλέσει οξεία φλεγμονή του ήπατος; Μια όχι ασυνήθιστη πτυχή που, όπως περιγράφεται σε αυτή την μελέτη που δημοσιεύτηκε στο “The Journal of Clinical Investigation”, θα μπορούσε να οδηγήσει σε παρατεταμένη απελευθέρωση ιικών σωματιδίων στο έντερο (τονιζαμε βιβλιογραφικά απο την αρχή ότι ειναι πιο αξιόπιστη η pcr από το ορθό στα παιδιά). Ανάμεσα σε αυτά τα σωματίδια, σύμφωνα με τους δύο ειδικούς, θα υπάρχει ένα «υπεραντιγόνο», δηλαδή μια πρωτεΐνη ή μέρος αυτής έναντι της οποίας το ανοσοποιητικό μας σύστημα αντιδρά με υπερβολικό και δυσανάλογο τρόπο. Αυτή η υπόθεση είχε ήδη προωθηθεί για να εξηγήσει τις περιπτώσεις πολυσυστημικού φλεγμονώδους συνδρόμου (Mis-C) που καταγράφηκαν σε ορισμένα παιδιά που είχαν μολυνθεί από τον κοροναϊό. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η λοίμωξη από αδενοϊό – αρκετά συχνή στα ανοσοκατασταλμένα παιδιά, ακόμα κι αν από μόνη της δεν έχει αποδειχθεί ποτέ έως τώρα ότι μπορεί να προκαλέσει ηπατίτιδα, όπως αυτές που παρατηρήθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες – προκαλεί υπερευαισθησία σε αυτά τα υπεραντιγόνα, σύμφωνα με όσα υποστήριξαν οι Brodin και Arditi θα ήταν επομένως ο «πυροκροτητής» της ηπατίτιδας σε παιδιά που μολύνθηκαν πρόσφατα με Sars-CoV-2. Μια υπόθεση που, εάν επιβεβαιωθεί, θα έδινε περαιτέρω υπόσταση στην αποτελεσματικότητα της προφύλαξης μέσω των εμβολιασμών ακόμη και στους νεότερους. Και πρέπει να ληφθεί υπόψη ακόμη περισσότερο για μια χώρα όπως την Ελλάδα, στην οποία η συμμετοχή στην εκστρατεία εμβολιασμού, που απευθύνεται σε παιδιά (5-11 ετών), συνεχίζει να καταγράφει πολύ χαμηλούς αριθμούς.

Στην τρέχουσα κατάσταση – συμπεραίνουν οι δύο ειδικοί – προτείνεται σε παιδιά που παλεύουν με οξεία ηπατίτιδα, να ελέγχονται για επιμονή του Sars-CoV-2 στα κόπρανα και την πιθανή παρουσία υψηλής ιντερφερόνης-γάμμα. Η ταυτόχρονη παρουσία αυτών των δύο παραγόντων θα μπορούσε να είναι ο δείκτης της παρουσίας αυτού του υπεραντιγόνου, σε παιδιά που έχουν ήδη εκτεθεί σε αδενοϊό. Μπροστά σε αυτά τα στοιχεία – είναι η τελική σύσταση – θα πρέπει να εξετασθεί η υπόθεση της θεραπείας αυτών των ασθενών με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.

Δευτέρα 30/05/2022

Τα παιδιά με δρεπανοκυτταρική αναιμία κινδυνεύουν να αναπτύξουν διεισδυτικές βακτηριακές λοιμώξεις από βακτήρια με κάψα. Ωστόσο, υπάρχουν λίγες μελέτες μεγάλης κλίμακας που να παρέχουν πληροφορίες της επιδημιολογίας σε αυτό το πλαίσιο, που επιτρέπουν την βελτιστοποίηση της εμπειρικής αντιβιοτικής θεραπείας κατά την διάρκεια εμπύρετων επεισοδίων και υποστηρίζουν στοχευμένα προγράμματα ανοσοποίησης.

Οι Yee και συνεργάτες διεξήγαγαν μια ενδιαφέρουσα αναδρομική μελέτη σε παιδιά (<18 ετών) με δρεπανοκυτταρική αναιμία που παρακολουθήθηκαν στο Children’s Healthcare of Atlanta στην Ατλάντα της Τζόρτζια των Η.Π.Α., για μια περίοδο 10 ετών, από το 2010 έως το 2019. Από το σύνολο των 3624 ασθενών, 2694 (74,3%) ήταν παιδιά και 19.902 καλλιέργειες αίματος πληρούσαν τα κριτήρια συμπερίληψης. Εξαιρουμένης της πιθανής επιμόλυνσης και των επαναλαμβανόμενων αιμοκαλλιεργειών, αναλύθηκαν 156 επεισόδια μικροβιαιμίας (1,0%) για 144 ασθενείς. Η βακτηριαιμία ήταν πιο συχνή σε ασθενείς με γονότυπο SS αιμοσφαιρίνης ή S-beta-0 θαλασσαιμίας (εφάμιλλη της ομόζυγης δρεπάνωσης) από ό,τι σε ασθενείς με SC αιμοσφαιρίνη ή S-beta-+ θαλασσαιμία και σε ασθενείς σε θεραπεία χρόνιας μετάγγισης. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, η θεραπεία με υδροξυουρία ήταν προστατευτική. Η μέση ετήσια επίπτωση βακτηριαιμίας ήταν 0,89 ανά 100 ανθρωπο-έτη, με ποσοστό επίπτωσης για παιδιά <5 ετών 1,42 ανά 100 ανθρωπο-έτη σε σύγκριση με 0,78 ανά 100 ανθρωπο-έτη σε παιδιά ≥5 ετών. Το πιο συχνά απομονωμένο παθογόνο ήταν ο S. pneumoniae (16%), ακολουθούμενο από τους σταφυλόκοκκους και άλλους στρεπτόκοκκους. Το 48% των απομονωθέντων πνευμονιόκοκκων ανήκε σε ορότυπους που περιλαμβάνονται στο 23-δύναμο πολυσακχαριδικό εμβόλιο, ενώ κανένας δυστυχώς δεν συμπεριλήφθηκε στο 13-δύναμο συζευγμένο εμβόλιο για τον πνευμονιόκοκκο (PCV-13). Όλοι ήταν ευαίσθητοι στην κεφτριαξόνη. Από τους επικρατέστερους Gram-αρνητικούς μικροοργανισμούς ξεχωρίζουν οι E. coli (9%), η Bordetella holmesii (7,7%), ο H. influenzae (7,1%) και η Salmonella (6,4%).

Αυτά τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν την σημασία του εμβολιασμού κατά του πνευμονιόκοκκου σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική αναιμία, ειδικά υπό το φως της πρόσφατης ανάπτυξης των συζευγμένων εμβολίων PCV-15 και PCV-20.

Bloodstream Infections in Children with Sickle Cell Disease

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η κατάσταση με την καταγραφή της υπέρτασης στην αναπτυξιακή ηλικία είναι απογοητευτική. Ουσιαστικά στα 14.000 παιδιά που μελετήθηκαν στο 26% αυτών που ανήκαν στην ομάδα της τεκμηριωμένης υπέρτασης είχε προηγουμένως καταγραφεί μια τέτοια διάγνωση στα αρχεία τους. Δυστυχώς σε αυτά τα παιδιά δεν υπήρξε ποτέ follow-up. Η αρτηριακή πίεση πρέπει να μετριέται δύο φορές, με 5 λεπτά καθυστέρηση. Αν υπάρχει υπέρταση είναι απαραίτητο να μετρηθεί και στα κάτω άκρα, γιατί αν η πίεση είναι πολύ χαμηλότερη στο κάτω άκρο πρέπει να σκεφτεί κανείς την στένωση του ισθμού της αορτής. Στο 2% των παιδιών που μελετήθηκαν είχαν προηγουμένως σεβαστεί όλες τις παραμέτρους για να την αξιολογήσουν. Το 46% είχε λάβει προτάσεις για αλλαγή του τρόπου ζωής, αλλά σε κανένα δεν είχε δοθεί σύσταση που περιελάμβανε και το υπερηχογράφημα των νεφρών.

Pediatrician Adherence to Guidelines for Diagnosis and Management of High Blood Pressure

Δευτέρα 23/05/2022

Εάν ένα παιδί καεί, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να βάλετε το καμένο μέλος κάτω από το κρύο νερό για είκοσι λεπτά. Αυτή η πρακτική μειώνει όλα τα φαινόμενα που σχετίζονται με τα εγκαύματα (την μετάδοση της βλάβης στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, τις μεταμοσχεύσεις δέρματος, τις παρεμβάσεις γενικότερα). Το πράττουν το παραπάνω οι γονείς; Σε καμμία περίπτωση. Κι αυτό επειδή βιάζονται να πάνε στο νοσοκομείο. Αντίθετα είναι απαραίτητο να διατηρείται το καμένο μέλος του παιδιού κάτω από το κρύο νερό, ακόμη και κατά τη μεταφορά του προς το νοσοκομείο, για τουλάχιστον είκοσι λεπτά πριν από τις πρώτες ιατρικές παρεμβάσεις.

Adequate cool running water first aid decreases burn depth and skin grafting requirements in paediatric thermal burns

Στους ενήλικες, το λιπώδες ήπαρ μπορεί να εντοπισθεί με την αξιολόγηση του δείκτη HOMAIR (homeostasis model assessment of insulin resistance). Για τους παιδιάτρους αυτός ο όρος μπορεί να φαίνεται δυσνόητος, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν πολύ εύκολο υπολογισμό, γιατί είναι το γινόμενο της γλυκαιμίας με την ινσουλιναιμία νηστείας, διαιρεμένο με το 405 ή το 22,5 (ανάλογα με το αν χρησιμοποιείτε τις μονάδες μέτρησης mg/dl ή mmol/l, αντίστοιχα). Όταν ο δείκτης HOMA-IR είναι υψηλότερος από 2,6 πρέπει να αρχίσετε να ανησυχείτε.

Use of HOMA-IR to diagnose non-alcoholic fatty liver disease

Οι μελετητές της παρακάτω ενδιαφέρουσας πρόσφατης μελέτης δημοσιευμένης στο Journal of Pediatrics, πήγαν να δουν αν-αντ ‘αυτού-ένας άλλος δείκτης, που είναι το γινόμενο της τιμής των τριγλυκεριδίων με την γλυκόζη και η δημιουργία του λογαρίθμου του και η διαίρεσή του με το 2, μας έδιδε περισσότερες πληροφορίες. Γράφουν, λοιπόν, οι ερευνητές πως αν διορθώσω και με τον ΔΜΣ ή με την περίμετρο της κοιλιάς, αυτός είναι πιο αξιόπιστος σαν δείκτης. Σε αυτή την περίπτωση το ήπαρ ορίζεται λιπώδες με τιμές γλουταμινικής πυροσταφυλικης τρανσαμινασης ALT≥26 (καλά διαβάσατε!!) για τους άνδρες και ≥22 για τις γυναίκες. Τι κάνουμε στην κλινική πράξη; Μετρούμε ουσιαστικά την ALT, προσθέτουμε τον δείκτη HOMA και τον διορθωμένο με την κοιλιακή περιφέρεια δείκτη τριγλυκεριδίων-γλυκόζης (και ότι η περίμετρος πρέπει να είναι φυσιολογικά μικρότερη από το μισό του ύψους) και υπολογίζουμε από πίνακες τον κίνδυνο για λιπώδη διήθηση του ήπατος, πριν να προβούμε σε ειδικό απεικονιστικό έλεγχο.

Comparison of the Triglyceride Glucose Index and Modified Triglyceride Glucose Indices to Predict Nonalcoholic Fatty Liver Disease in Youths

Παιδάκια, διαβάζουμε, δεν καθόμαστε, δεν επιτρέπουμε στην καθημερινή ρουτίνα να μας κουράσει. Αφιερώνουμε χρόνο και στην συνεχιζόμενη επιμόρφωση μας, κι όπως λέμε “ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη” ενημερωνόμαστε πάνω στα πιο σύγχρονα δεδομένα της ειδικότητας μας, πριν προχωρήσουμε αλλιώς στην χρήση παρωχημένων γνώσεων.

Δευτέρα 16/05/2022

Αν έχετε ένα μεγάλο παιδί με κνησμό στο οποίο υποπτεύεστε ότι έχει ψώρα, στο βρέφος αντίθετα σκέπτεστε πιο συχνά την ατοπική δερματίτιδα και μπορεί όντως να υπάρχει ψώρα που προκαλεί κνησμό, που τονίζεται κι από άλλα άτομα της οικογένειας. Αν έχετε δερματοσκόπιο στο ιατρείο σας μπορείτε να δείτε την σήραγγα που κάνει το άκαρι. Πρέπει να ψάξετε για αυτό το σημείο στο δέρμα, αυτό το τρίγωνο δηλαδή που ορίζεται από το σύμβολο των πτερυγίων των αεροπορικών γραμμών Δέλτα (“delta airlines wing” sign) και που αντιστοιχεί στην κεφαλή και στα πρόσθια άκρα του παράσιτου της ψώρας.

Scabies in a 4-week-old baby boy, a diagnostic challenge

Οι μικροεπενδύσεις στην επιχείρηση ενός παιδιατρικού ιατρείου (πχ και δερματοσκόπιο, λυχνια του Wood κ.α.) βοηθούν να φεύγει η διάγνωση από την πόρτα του δικού μας εξεταστηρίου.

Δευτέρα 09/05/2022

Στο παρακάτω ενδιαφέρον πείραμα δημοσιευμένο πρόσφατα στο BMJ μια παιδίατρος εξετάζει με μάσκα το βρέφος, προσπαθεί να προκαλέσει το χαμόγελό του με τα μάτια της και δεν μπορεί να λάβει απάντηση. Το χαμόγελο ενός μωρού μετά τον δεύτερο μήνα είναι πολύ σημαντικό και θεωρείται ορόσημο στην ανάπτυξή του. Εάν μετά τον τρίτο μήνα αυτό το μωρό δεν θα της χαμογελάσει, είτε δεν βλέπει είτε έχει προβλήματα με την κοινωνική αλληλεπίδραση ή διαφορετικά έχει προβλήματα επικοινωνίας. Για την ώρα η παιδίατρος, σωστά, ρωτά τους γονείς αν αυτό το παιδί τους χαμογελάει, αποτραβιέται, ο γονέας χαμηλώνει την μάσκα και το παιδί επιστρέφει ένα πλατύ χαμόγελο, κάθεται ήσυχη και βασικά τους εξηγεί ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται κυρίως για την στοματική έκφραση. Είναι σημαντικό λοιπόν αυτά τα παιδιά σε αυτή την ηλικία να βλέπουν προφανώς το στόμα των γονιών τους.

Facemasks during COVID-19 and the importance of smiles in developmental assessment 

Συνάδελφοι, διαβάζουμε, γράφουμε, ανακοινώνουμε, παρακολουθούμε συνέδρια, δεν αφήνουμε την εργασιακή ρουτίνα και τις λοιπές υποχρεώσεις (επιχειρηματικές, οικογενειακές) να μας παρασύρουν στην αμετοχικότητα.

Δευτέρα 02/05/2022

1. Συνεχίζοντας την καθ’ ημάς εβδομαδιαία βιβλιογραφική ενημέρωση, εάν ζούσε σήμερα ο καθηγητής Δημήτρης Τριχόπουλος, θα μας γύριζε πίσω στα πανεπιστημιακά έδρανα, να εκπαιδευτούμε εκ νέου στην Βασική Επιδημιολογία και στην Υγιεινή, αντί να προεξοφλούμε και να διαδίδουμε και στα μέσα ενημέρωσης με τόση ευκολία τα πιθανά αίτια του αρχόμενου κύματος ηπατίτιδων στα παιδιά, άγνωστης ακόμη αιτιολογίας, ενώ βρισκόμαστε ακόμη στο επίπεδο της περιγραφικής επιδημιολογίας και της αντιμετώπισης, με την κλασσική θεραπευτική, της σειράς περιπτώσεων (case series), φτωχών σε αριθμό, παγκοσμίως, και χωρίς καμία σύγκριση με μάρτυρες (υγιείς ή νοσηλευόμενους).

Μια κλινική σειρά είναι ΕΝΑΣ τύπος ιατρικής ερευνητικής μελέτης που παρακολουθεί άτομα με γνωστό κοινό κλινικό αποτέλεσμα. Οι σειρές περιπτώσεων μπορεί να είναι διαδοχικές ή μη διαδοχικές, ανάλογα με το αν συμπεριλήφθηκαν όλες οι περιπτώσεις που παρουσιάζονται στους συγγραφείς κατά την διάρκεια μιας περιόδου ή μόνο μια επιλογή. Όταν περιλαμβάνονται πληροφορίες για περισσότερους από τρεις ασθενείς η σειρά περιπτώσεων θεωρείται ότι είναι μια συστηματική έρευνα που έχει σχεδιασθεί για να συνεισφέρει σε μία γενικευμένη γνώση (δηλαδή έρευνα) και επομένως απαιτείται υποβολή σε ένα τοπικό ή εθνικό θεσμικό συμβούλιο αναθεώρησης (IRB). Οι σειρές περιπτώσεων συνήθως περιέχουν δημογραφικές πληροφορίες για τους ασθενείς, για παράδειγμα, την ηλικία, το φύλο, την εθνική καταγωγή κ.ο.κ. Οι σειρές περιπτώσεων έχουν το σχεδιασμό μίας απλής περιγραφικής μελέτης.

Σε αντίθεση με τις μελέτες που χρησιμοποιούν αναλυτικό σχεδιασμό (π.χ. μελέτες κοόρτης, μελέτες περιπτώσεων-ελέγχου ή τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές), οι σειρές περιπτώσεων δεν περιλαμβάνουν, από μόνες τους εγγενώς τον έλεγχο των υποθέσεων για την αναζήτηση στοιχείων αιτίας και αποτελέσματος (αν και μερικές φορές πραγματοποιούνται αναλύσεις μόνο για περιπτώσεις στην γενετική επιδημιολογία για την διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ έκθεσης και γονότυπου). Έτσι λοιπόν, οι σειρές περιπτώσεων είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην μεροληψία (bias). Για παράδειγμα, μελέτες που αναφέρουν μια σειρά ασθενών με μια συγκεκριμένη ασθένεια ή/και μια ύποπτη συνδεδεμένη έκθεση αντλούν τους ασθενείς τους από έναν συγκεκριμένο πληθυσμό (όπως ένα νοσοκομείο ή μια κλινική) που μπορεί να μην αντιπροσωπεύουν κατάλληλα τον ευρύτερο πληθυσμό.

Η εσωτερική εγκυρότητα των μελετών σειρών περιπτώσεων είναι συνήθως πολύ χαμηλή, λόγω της έλλειψης ομάδας σύγκρισης που εκτίθεται στην ίδια σειρά μεταβλητών. Για παράδειγμα, τα αποτελέσματα που παρατηρούνται σε ένα κλινικό φαινόμενο, όπως αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, μπορεί να οφείλονται, πλην του εξακριβωμένου αδενοϊού, πλήρως ή εν μέρει σε παρεμβαλλόμενες επιδράσεις όπως η προηγούμενη χορήγηση αντιπυρετικών φαρμάκων επί πυρετού (ιδία βουλήσει ή κατόπιν ιατρικής συμβουλής), το φαινόμενο Hawthorne, το φαινόμενο του Πυγμαλίωνα, τα αποτελέσματα του χρόνου, τα αποτελέσματα της κλινικής πρακτικής στην κοινότητα το προηγούμενο διάστημα ή το φαινόμενο της φυσικής πορείας μίας νόσου. Ο υπολογισμός της διαφοράς στα αποτελέσματα μεταξύ δύο ομάδων θεραπείας/παρέμβασης που υποτίθεται ότι εκτίθενται σε μια πολύ παρόμοια σειρά τέτοιων επιδράσεων επιτρέπει την εξάλειψη των επιπτώσεων αυτών των ενδιάμεσων μεταβλητών. Ως εκ τούτου, μόνο η παρουσία μιας ομάδας σύγκρισης, η οποία δεν αποτελεί χαρακτηριστικό των μελετών σειρών περιπτώσεων, θα επιτρέψει μια έγκυρη εκτίμηση της πραγματικότητας. Αυτό μας παρουσιάζει και η παρακάτω τεχνική μελέτη των Βρετανών, στην οποία όλες οι συγκριτικές επιδημιολογικές μελέτες είναι ακόμη υπό εξέλιξη (underway).

Investigation into acute hepatitis of unknown aetiology in children in England

2. Ο αντίχειρας δίκην σκανδάλης στην παιδιατρική πρακτική πολύ συχνά θα μας οδηγήσει στον έλεγχο για βλεννοπολυσακχαρίδωση.

Presentation and aetiology of paediatric trigger finger: a systematic review

Δευτέρα 25/04/2022

Βυζαντινό ψηφιδωτό στο μαυσωλείο της Γάλλας Πλακιδίας στην Ραβέννα της Ιταλίας, 450 μ.Χ

“…ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων…” (Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 10, Ι, στιχ. 11), κοντολογίς εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός και ο πονετικός. Ο ποιμένας ο καλός και την ζωήν του ακόμα θυσιάζει δια να προφυλάξη τα πρόβατα από κάθε κίνδυνον. Και πόσο επίκαιρος είναι τούτος ο στίχος για όλους εμάς τους γονείς, που πρέπει να είμαστε για πάντα τα ασφαλή λιμάνια για τα παιδιά μας.

Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα αγαπητοί συνάδελφοι με μία σύντομη βιβλιογραφική ανάπαυλα.

Δευτέρα 18/04/2022

Το σύνδρομο του Munchausen δια αντιπροσώπου ορίζεται ως μια μορφή παιδικής κακοποίησης, που χαρακτηρίζεται από την συνεχή επαγωγή συμπτωμάτων από τους γονείς και την συνακόλουθη αναζήτηση ιατρικής συμβουλής, διαγνωστικών εξετάσεων και θεραπειών. Τα συμπτώματα και τα σημεία στο παιδί μπορεί όχι απλώς μόνο να τα εφευρίσκουν οι γονείς του, αλλά στις πιο σοβαρές περιπτώσεις πραγματικά να τα προκαλούν οι ίδιοι. Η πραγματική επίπτωση του προβλήματος δεν είναι γνωστή, αλλά από τότε που ο Meadow, το 1977, περιέγραψε για πρώτη φορά την κλινική φύση του προβλήματος και εργάσθηκε για να επιστήσει την προσοχή των παιδιάτρων σχετικά με την σοβαρότητα αυτών των περιπτώσεων (σοβαρή κοινωνικο-οικογενειακή δυσπροσαρμογή και σοβαρή ψυχοπαθολογία των γονέων, με κίνδυνο θανάτου για το παιδί τους τουλάχιστον 10% μεγαλύτερο πριν αναγνωρισθεί το πρόβλημα), οι αναφορές γίνονται όλο και περισσότερο συχνές και κυρίως αφορούν τα πρώτα χρόνια ζωής των παιδιών. Η φαντασίωση των γονιών στο να επάγουν το πρόβλημα υγείας του παιδιού τους υπερβαίνει την πιθανότητα ισχύος μιας ταξινόμησης και ενός ορισμού συγκεκριμένων ασθενειών, επειδή τα σημεία και τα συμπτώματα που επάγονται αναπαράγουν πιστά αυτές τις ασθένειες, που πολύ συχνά είναι ήδη γνωστές στους ίδιους τους γονείς.

Στο παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο από το περιοδικό Παιδιατρικής Γαστρεντερολογίας και Διατροφής, από το μακρυνό 2000, συνοψίζονται οι αναφορές ολόκληρης της έως τότε βιβλιογραφίας, που σχετίζονται με το πρόβλημα αλλά και με το ίδιο το συνδρόμο Munchausen δια αντιπροσώπου, που απασχολεί ως μέρος και την παιδιατρική γαστρεντερολογία. Εκεί την μερίδα του λέοντος καταλαμβάνει η χρόνια διάρροια, που συχνά προκαλείται με καθαρτικά (διαγιγνώσκεται με την χρωματογραφία κοπράνων και ούρων) ή με την απλή αραίωση των κοπράνων με νερό (αξιολόγηση της osmolarity) ή την αναφερόμενη και μη αληθή διάρροια. Αλλά σημαντικός αριθμός υποθέσεων αφορά περιπτώσεις τροφικής αλλεργίας (μέσω περιττών υποαλλεργικών δίαιτων ή με πρόκληση συμπτωμάτων από την χορήγηση της τροφής στην οποία το παιδί είναι αλλεργικό!). Στην περίπτωση της αιματεμεσης (προσθήκη αλλογενούς αίματος στον εμετό, ανιχνεύσιμου με δοκιμασίες διασταύρωσης) ή στις χειρότερες περιπτώσεις εισαγωγή ξένων σωμάτων στον οισοφάγο ή χρήση καυστικών ουσιών. Οι περιπτώσεις ειλεού θα πρέπει να διαφοροδιαγιγνώσκονται από την κυστική ίνωση (λίπη στα κόπρανα, μη φυσιολογική δοκιμασία ιδρώτα). Η σηψαιμία από προκλητή βλάβη σε κεντρικό ή περιφερικό καθετήρα. Η χρήση στυπτικων φαρμάκων που προσομοιάζουν στον ειλεό. Όλες αυτές οι εν δυνάμει περιπτώσεις παιδιών που θα υποβληθούν σε ακραίες επεμβατικές διαγνωστικές εξετάσεις μας αποδεικνύουν το πόσο προσεκτικοί οφείλουμε να είμαστε στην ερμηνεία του κλινικού ιστορικού και των εξετάσεων, καθώς πολλές περιπτώσεις έχουν εξαπατήσει τον ειδικό επί μακρόν, ενώ μια «κριτική» ανάλυση του κλινικού προβλήματος μπορεί να οδηγήσει στον σωστό δρόμο και να σωθεί το παιδί από τον περιττό πόνο.

Manifestations of Munchausen Syndrome by Proxy in Pediatric Gastroenterology

Δευτέρα 11/04/2022

“Πόλεμος στην Ουκρανία και ενδείξεις του ECDC για την διαχείριση της υγείας των προσφύγων”

Δηλώθηκε πως θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα με εμβόλια κατά του covid, της πολιομυελίτιδας και της ιλαράς. Όσοι φτάνουν από την Ουκρανία, ειδικά τα παιδιά, μπορεί να είναι πιο ευάλωτα σε ασθένειες που μπορούν να προληφθούν με εμβόλια και η πολιομυελίτιδα και η ιλαρά θα πρέπει να θεωρούνται ασθένειες προτεραιότητας για παρακολούθηση και επιτήρηση. Θα πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή στον Covid, δεδομένου ότι το ποσοστό εμβολιασμού στην Ουκρανία είναι πολύ κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ (<75%).

Εν αναμονη της μεταφρασης και των εγγράφων που αποδεικνύουν τον εμβολιασμό των ταλαιπωρημένων αυτών παιδιών, οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή σε διάφορες μεταδοτικές ασθένειες ως μέρος μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης για την παροχή της πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι σκόπιμο να καθιερωθεί η λεγόμενη συνδρομική επιτήρηση για να επιτραπεί η ταχεία ανίχνευση ασθενειών υψηλής προτεραιότητας (ιλαράς, covid, AIDS, φυματίωσης, πολιομυελίτιδας).

Συγκεκριμένα η φυματίωση (ΤΒ) παραμένει μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας και μεταδοτική ασθένεια προτεραιότητας στην Ουκρανία. Η χώρα ανέφερε τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων φυματίωσης, με συχνότητα 65 περιπτώσεων ανά 100.000 και ποσοστό θανάτων 7,3 θανάτων ανά 100.000. Η Ουκρανία είναι μία από τις 10 χώρες παγκοσμίως με την υψηλότερη επιβάρυνση ανθεκτικής στα φάρμακα φυματίωσης (MDR-TB) και το 2019 ανέφερε το 27% της MDR-TB μεταξύ των νέων περιπτώσεων. Έχει επίσης τον δεύτερο υψηλότερο επιπολασμό TB επί εδάφους HIV.

Ο HIV παραμένει πρόβλημα δημόσιας υγείας στην Ουκρανία. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση επιτήρησης του HIV για το 2021 στην Ευρώπη, με βάση τα δεδομένα του 2020, η Ουκρανία ανέφερε 15.658 νέες διαγνώσεις HIV. Το 2020, το ποσοστό διάγνωσης HIV για την Ουκρανία ήταν το δεύτερο υψηλότερο στην ευρωπαϊκή περιοχή σύμφωνα με τον ΠΟΥ: 37,5 ανά 100.000 πληθυσμού σε σύγκριση με το ποσοστό της ΕΕ που ήταν 3,3 ανά 100.000 πληθυσμού. Το 2020, υπολογίστηκε ότι 257.000 άνθρωποι ζούσαν με HIV στην Ουκρανία. Το 2020, υπολογίστηκε ότι 146.000 από αυτούς που ζούσαν με HIV στην Ουκρανία λάμβαναν αντιρετροϊκά φάρμακα (57% κάλυψη θεραπείας). Η κάλυψη της θεραπείας στην ΕΕ υπολογίζεται σε 82%.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών, για το ECDC η διασφάλιση της συνέχειας των τακτικών εμβολιασμών και η αντιμετώπιση κενών σε προηγούμενα ιστορικά εμβολιασμού, αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της υποστήριξης της δημόσιας υγείας που απαιτείται για τα εκτοπισμένα άτομα. Η κατάσταση εμβολιασμού των εκτοπισμένων θα πρέπει να αξιολογηθεί με τη χρήση των διαθέσιμων τεκμηρίων, φυσικών ή ηλεκτρονικών. Για τον εμβολιασμό κατά του Covid, πρέπει να σημειωθεί ότι η Ουκρανία έχει ενταχθεί στο σύστημα ψηφιακού πιστοποιητικού Covid της ΕΕ.

Operational public health considerations for the prevention and control of infectious diseases in the context of Russia’s aggression towards Ukraine

Δευτέρα 04/04/2022

Η μέτρηση της θερμοκρασίας σε όλες τις τακτικές παιδιατρικές επισκέψεις σε εμφανώς υγιή παιδιά ενεργοποιεί περισσότερο την συνταγογράφηση αντιβιοτικών και λιγότερο αιματολογικών εξετάσεων σε σύγκριση με την μη καθιερωμένη πρακτική. Οι τακτικοί έλεγχοι θερμοκρασίας ανιχνεύουν επίσης τυχαίο πυρετό, οδηγώντας σε περισσότερες παρεμβάσεις και αναβολή εμβολιασμού. Αυτά ήταν τα κύρια ευρήματα μιας ανάλυσης δεδομένων από επισκέψεις σε υγιή παιδιά σε ένα δίκτυο 24 ιδιωτικών ιατρείων πρωτοβάθμιας φροντίδας στην Καλιφόρνια.
Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνταν λίγο πιο συχνά στα ιατρεία που μετρούσαν την θερμοκρασία τακτικά παρά περιστασιακά (1,7% έναντι 1,4%). Ωστόσο, οι πιθανότητες λήψης διαγνωστικών εξετάσεων, όπως της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων, των ταχειών δοκιμών γρίπης ή στρεπτόκοκκου ή της καλλιέργειας ούρων, ήταν χαμηλότερες στην ρουτίνα από τα ιατρεία με τις περιστασιακές μετρήσεις (1,3% έναντι 1,4%).
Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι αν και τα ευρήματα έδειξαν χαμηλό συνολικό ποσοστό τυχαίας ανίχνευσης πυρετού, αυτό μπορεί να προκαλέσει υπερβολική χρήση πόρων υγειονομικής περίθαλψης και περιττή αναβολή εμβολίων. Ως εκ τούτου, η πρακτική της τακτικής μέτρησης της θερμοκρασίας σε επισκέψεις σε παιδιά αξίζει να λάβει υπόψη επιπλέον την ζημία έναντι των οφελών.

Frequency and consequences of routine temperature measurement at well-child visits

Δευτέρα 28/03/2022

Το σύνδρομο Sweet στα βρέφη και στα παιδιά (μια όχι και τόσο “γλυκιά” διάγνωση) είναι μια σοβαρή αιτία για την οποία οφείλουμε να εξετασουμε τον ασθενη μας από κοντά και να μην αρκεστουμε σε τηλεφωνικές οδηγίες ύστερα από την αποστολή μίας απλης φωτογραφίας απο τα μεσα κοινωνικής δικτύωσης και για μία οξεία δερματίτιδα που προσομοιάζει στο χρόνιο έκζεμα.

Και πολλές φορές μέσα από την αναμόχλευση του πρόσφατου ατομικού ιστορικού προκύπτει μια κοντινή πυρετική κίνηση και λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, από το οικογενειακό ιστορικό, αν πρόκειται για μικρό βρέφος, ιστορικό λύκου στην μητέρα, έπειτα ο αιματολογικός έλεγχος θα αναδείξει λευκοκυττάρωση-ουδετεροφιλία και ενίοτε αύξηση των αυτοαντισωμάτων του λύκου μέσω της μεταφοράς τους από τον πλακούντα στον ασθενή κι η ακόλουθη παραπομπή στον δερματολόγο κι η βιοψία δέρματος να αναδείξει διήθηση του χόριου με ουδετερόφιλα.

Pediatric sweet syndrome

Απομονώσεις του ιού της πολιομυελίτιδας τύπου 2 (PV2), που μοιάζουν με τον ιό των εξασθενημένων εμβολίων OPV, βρέθηκαν σε δείγματα λυμάτων που συλλέχθηκαν από τις εργασίες επεξεργασίας λυμάτων της μονάδας του Beckton του Λονδίνου τον Φεβρουάριο του 2022 και παραμένουν έκτοτε ενεργείς. Αυτή είναι μια ασυνήθιστη δραστηριότητα και η ανάλυση έδειξε ότι όλα τα απομονωμένα στελέχη PV2 που εντοπίστηκαν έκτοτε σχετίζονται γενετικά μεταξύ τους.

Η μονάδα επεξεργασίας λυμάτων Beckton καλύπτει μια μεγάλη λεκάνη απορροής με πληθυσμό κοντά στα 4 εκατομμύρια σε όλο το βορειοανατολικό και βορειο-κεντρικό Λονδίνο. Ο ιός έχει εξελιχθεί και πληροί τα κριτήρια ενός ιού πολιομυελίτιδας που προέρχεται από εμβόλιο (VDPV2) που σημαίνει ότι έχει αποκτήσει ξανά τις μεταλλάξεις που προκαλούν παράλυση.

Τα στελέχη VDPV συμπεριφέρονται περισσότερο σαν ιούς άγριου τύπου, μπορούν να διατηρήσουν επιδημίες και σε σπάνιες περιπτώσεις να οδηγήσουν σε παραλυτικές εκδηλώσεις σε μη εμβολιασμένα άτομα.

Από όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, ο ιός ενεργοποιείται ξανά σε ανοσοκατασταλμένα άτομα που έλαβαν προσφάτως το αδρανοποιημένο εμβόλιο OPV σε χώρες όπου γίνονται ακόμη μαζικοί εμβολιασμοί. Θεωρείται πιθανότατα λοιπόν ότι προήλθε από άτομο που εισήλθε στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Φεβρουάριο του 2022 από μια χώρα όπου έχει χρησιμοποιηθεί το από του στόματος εμβόλιο της πολιομυελίτιδας (OPV) για εκστρατείες συμπληρωματικού εμβολιασμού και ανταπόκρισης στην τοπική ενδημία. Πρόσφατα εμβολιασμένα άτομα αποβάλλουν τον ιό OPV στα κόπρανα τους για μερικές εβδομάδες μετά και αυτός μπορεί να ανιχνευθεί μέσω της επιτήρησης των λυμάτων.

Το Ηνωμένο Βασίλειο μεταπήδησε από τη χρήση του OPV στο αδρανοποιημένο εμβόλιο πολιομυελίτιδας (IPV) το 2004, οπότε ο ιός της πολιομυελίτιδας χαρακτηρίσθηκε ως εξαλειφθείς στην ευρωπαϊκή περιοχή του ΠΟΥ.

Η Υπηρεσία Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKHSA) διερευνά την έκταση μετάδοσης του ιού στο βορειοανατολικό και βορειο-κεντρικό Λονδίνο. Με βάση αυτή τη δειγματοληψία, ο ιός θεωρείται ότι υπάρχει σε υποπεριοχές του εργοστασίου Beckton που καλύπτουν όλες ή τμήματα των ακόλουθων περιφερειών του Λονδίνου: Barnet, Brent, Camden, Enfield, Hackney, Haringey, Islington και Waltham Forest.

Η δειγματοληψία ανίχνευσε επίσης ιούς σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις και συχνότητα σε περιοχές που γειτνιάζουν με τη λεκάνη απορροής Beckton στα νότια (αμέσως κάτω από τον Τάμεση) και στα ανατολικά.

Το επίπεδο του PV2 που βρέθηκε και η υψηλή γενετική ποικιλομορφία μεταξύ των απομονώσεων PV2 υποδηλώνουν ότι υπάρχει μετάδοση ιού σε ξεχωριστά δίκτυα ατόμων σε αυτούς τους δήμους και πιθανώς σε ορισμένες από τις άλλες γύρω περιοχές. Το πρότυπο δεν συνάδει με την αποβολή του ιού από ένα ή μερικά άτομα.

Η UKHSA βρίσκεται σε στενή επαφή με τον ΠΟΥ και την Παγκόσμια Πρωτοβουλία Εξάλειψης της Πολιομυελίτιδας (GPEI) και έχει πλέον επιβεβαιωθεί επίσημα ότι το ΗΒ έχει ένα «κυκλοφορούν» στέλεχος VDPV2 που βασίζεται στην ανίχνευση του ίδιου προϊόντος απομόνωσης για περισσότερες από 60 ημέρες και στοιχεία ότι ο ιός που εντοπίστηκε στο Λονδίνο συνδέεται γενετικά με τον ιό της πολιομυελίτιδας που εντοπίστηκε στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ. Αυτό έχει κοινοποιηθεί επίσημα στον ΠΟΥ σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς υγείας.

Άτομα που γεννήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν από το 2004 θα είναι επιλέξιμα για εμβολιασμό με OPV. Αυτό το εμβόλιο παρέχει καλή προστασία κατά της πολιομυελίτιδας και παρέχει επίσης υψηλά επίπεδα ανοσίας του εντέρου. Τα άτομα που γεννήθηκαν μετά το 2004 στο Ηνωμένο Βασίλειο θα έχουν λάβει IPV που παρέχει εξαιρετική προστασία από τη σοβαρή πολιομυελίτιδα, αλλά τα άτομα μπορούν ακόμα να μολυνθούν και να μεταδώσουν τον ιό της πολιομυελίτιδας χωρίς να εμφανίσουν συμπτώματα.

Επί του παρόντος, το εξασθενές εμβόλιο DTaP/IPV/Hib/HepB προσφέρεται τακτικά σε μωρά ηλικίας 8, 12 και 16 εβδομάδων. Περαιτέρω δόσεις εμβολίων που περιέχουν πολιομυελίτιδα χορηγούνται στην ηλικία των 3 ετών και 4 μηνών ως μέρος του αναμνηστικού προσχολικής ηλικίας (dTaP/IPV) και περίπου στην ηλικία των 14 ετών (Td/IPV) ως μέρος του ενισχυτικού εφηβικού σχήματος.

Η κάλυψη εμβολιασμού για το αρχικό πρόγραμμα 3 δόσεων σε παιδιά ενός έτους στο Λονδίνο είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή που επιτυγχάνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά μέσο όρο και η πρόσληψη του ενισχυτικού προσχολικής ηλικίας σε παιδιά 5 ετών είναι ακόμη χαμηλότερη. Αυτό πέφτει κάτω από τον στόχο της ΠΟΥ για κάλυψη 95%.

Ο πληθυσμός υψηλής πυκνότητας στις πληγείσες περιοχές και ο αριθμός των υπο-εμβολιασμένων ατόμων σε αυτούς τους δήμους υποδηλώνουν ότι υπάρχει σημαντική δυνατότητα για το VDPV2 να συνεχίσει να εξαπλώνεται. Τα ανεπαρκώς εμβολιασμένα παιδιά μπορεί να μολυνθούν και να μεταδώσουν τη λοίμωξη σε άλλους. Υπάρχει σημαντική επικάλυψη μεταξύ των τοπικών αρχών με τη χαμηλότερη κάλυψη εμβολίων και των περιοχών που έχει ανιχνευθεί VDPV2.

Μια πρόσθετη δόση εμβολίου που περιέχει IPV θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι υπάρχει υψηλό επίπεδο προστασίας από την παράλυση στην περιοχή όπου κυκλοφορεί το VDPV2. Μια εστιασμένη προσέγγιση εκστρατείας, που προσφέρεται σε όλα τα παιδιά, είναι πιθανό να οδηγήσει σε υψηλότερη κάλυψη εμβολίων και θα διευκολύνει την προσέγγιση σε κοινότητες που δεν έχουν ανοσοποιηθεί. Η εκστρατεία ενίσχυσης μπορεί επίσης να συμβάλει στη διακοπή της μετάδοσης του VDPV2 στην κοινότητα.

Παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών είναι πιθανό να είναι το επίκεντρο της μετάδοσης λόγω της κακής προσωπικής υγιεινής και της πιθανότητας χαμηλότερων επιπέδων αντισωμάτων πολιομυελίτιδας όπως συζητήθηκε παραπάνω. Η προσφορά μιας επιπλέον δόσης σε όσους είναι εμβολιασμένοι θα ενισχύσει τα επίπεδα αντισωμάτων και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση ή τον περιορισμό της ασυμπτωματικής απέκκρισης του ιού.

Πρόσθετη χρήση εμβολίου πολιομυελίτιδας σε άλλες χώρες

Εάν τα παιδιά είναι άνω των 3 ετών, εάν λάβουν την πρόσθετη δόση εξα-/πεντα-/τετρα-σθενούς εμβολίου, αυτό θα μετρηθεί ως αναμνηστικό της προσχολικής ηλικίας και δεν θα απαιτηθούν περαιτέρω δόσεις έως ότου γίνει το εμβόλιο του εφηβικού σχήματος Td/IPV (σωστή απάντηση η β).

Πηγή:

Joint Committee on Vaccination and Immunisation statement on vaccination strategy for the ongoing polio incident

Το αμερικανικό CDC συνιστά τον εμβολιασμό των παιδιών ηλικίας 0 έως και 12 ετών με 12 ουσιαστικά εμβόλια (γ), τα ακόλουθα:

1) Εμβόλιο ηπατίτιδας Β (Εμβόλιο HepB):

Δόση 1: Γέννηση έως ηλικία 2 μηνών (υπάρχουν ακόμη νεογνολόγοι, που περιμένουν να γίνουν 2 μηνών τα προωράκια τους, για να τα εμβολιάσουν με το εξαδύναμο, ενώ θα ταν προτιμότερο να φεύγουν από την μονάδα με την 1η δόση του engerix 10, σε χώρες, περιοχές και μονάδες ΜΕΝΝ με άγνωστη επίπτωση της Β κι εμβολιαστική κάλυψη του προσωπικού τους!), το ίδιο ισχύει και για τον ροταϊό (πότε θα προοδεύσομε σαν κράτος και σαν νοοτροπια;;)

Δόση 2: Ηλικία 1 έως 4 μηνών (>1 μήνας μετά την 1η δόση)

Δόση 3: Ηλικία 6 έως 18 μηνών (>2 μήνες μετά την 2η δόση)

2) ​​Εμβόλιο ηπατίτιδας Α:

Δόση 1: Ηλικία 12 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 18 μηνών

3) Διφθερίτιδας, τετάνου, ακυτταρικό κοκκύτη (Εμβόλιο DTaP):

Δόση 1: Ηλικία 2 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 μηνών

Δόση 3: Ηλικία 6 μηνών

Δόση 4: Ηλικία 12 έως 18 μηνών (>6 μήνες μετά την 3η δόση)

Δόση 5: Ηλικία 4 έως 6 ετών

Tdap Αναμνηστικό: Ηλικία 11 έως 12 ετών

4) Haemophilus Influenzae type B (εμβόλιο Hib):

Δόση 1: Ηλικία 2 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 μηνών

Δόση 3: Ηλικία 6 μηνών

Δόση 4: Ηλικία 12 έως 15 μηνών

5) Αδρανοποιημένο πολιομυελίτιδας:

Δόση 1: Ηλικία 2 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 μηνών

Δόση 3: Ηλικία 6 μηνών

Δόση 4: Ηλικία 12 έως 15 μηνών

6) Συζευγμένο 13δύναμο εμβόλιο πνευμονιόκοκκου (PCV, Prevenar-13):

Δόση 1: Ηλικία 2 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 μηνών

Δόση 3: Ηλικία 6 μηνών

Δόση 4: Ηλικία 12 έως 15 μηνών

7) Εμβόλιο ιλαράς παρωτίτιδας ερυθράς (MMR):

Δόση 1: Ηλικία 12 έως 15 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 έως 6 ετών

8) Ανεμευλογιάς:

Δόση 1: Ηλικία 12 έως 18 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 έως 6 ετών

9) Εμβόλιο Ροταϊού:

Δόση 1: Ηλικία 2 μηνών

Δόση 2: Ηλικία 4 μηνών

Δόση 3: Ηλικία 6 μηνών
(δεν απαιτείται εάν το Rotarix χρησιμοποιήθηκε για την δόση 1 και 2)

10) Εμβόλιο γρίπης:

πρώτο έτος εμβολιασμού (ηλικία<8 ετών): δύο δόσεις με διαφορά 4 εβδομάδων ετησίως ξεκινώντας από την ηλικία των 6 μηνών

11) Συζευγμένο μηνιγγιτιδόκοκκου (MCV4):

Δόση 1: Ηλικία 11-12 ετών

Δόση 2: Ηλικία 16 ετών

12) Εμβόλιο για τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων:

Ηλικία 9 έως 14 ετών (2 σειρές δόσεων)

Δόση 1: Ηλικία 11-12 ετών σε αγόρια και κορίτσια (το νωρίτερο από την ηλικία των 9 ετών)

Δόση 2: Χορηγήστε 6-12 μήνες μετά την πρώτη δόση

Ηλικία 15 ετών ή παλαιότερα (σειρά 3 δόσεων)

Δόση 1: χρόνος 0

Δόση 2: Δώστε 1-2 μήνες μετά την δόση 1

Δόση 3: Δώστε 6 μήνες μετά την δόση 2

Πηγή:

https://fpnotebook.com/mobile/ID/Immunize/PrmrySrs.htm

Ο ιός Nipah (NiV) εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Μαλαισία το 1998, ενώ το Μπαγκλαντές ανέφερε το πρώτο κρούσμα Nipah το 2001. Σύμφωνα με το τοπικό εκεί Τμήμα Λοιμωδών Νοσημάτων, έχουν αναφερθεί συνολικά 322 κρούσματα Nipah έως το 2021, και 229 από αυτά υπέκυψαν στην μόλυνση. Η μόλυνση έχει στοιχίσει τη ζωή στο 71,1% των ασθενών!. Αρκετοί ερευνητές εικάζουν ότι ο ιός Nipah (NiV) μπορεί να είναι ο επόμενος παράγοντας πανδημίας μετά τον COVID-19 και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει καταχωρίσει τον ιό Nipah ως έναν από τους δέκα ιούς με δυνατότητα πανδημίας. Οι ειδικοί λένε ότι οι εκτεταμένες μολύνσεις από τον ιό προκαλούνται κυρίως από την διάχυση του ιού από μια κύρια δεξαμενή (νυχτερίδες) σε ενδιάμεσους ξενιστές (πχ χοίρους) κι έπειτα στους ανθρώπους. Ωστόσο, η προέλευση της μετάδοσης εξακολουθεί να είναι ελάχιστα κατανοητή.

Στο Μπαγκλαντές, ο Nipah μεταδίδεται κυρίως από την κατανάλωση του παραδοσιακού ποτού που παρασκευάζεται από χυμό φοίνικα (χουρμαδιάς), ένα πολύ δημοφιλές ποτό σε όλη την χώρα (β). Οι άνθρωποι πίνουν τον χυμό χωρίς επεξεργασία (παστερίωση) ή ωμό – ο οποίος συλλέγεται κατά την διάρκεια της νύχτας από τους φοίνικες, προς το τέλος του τροπικού φθινοπώρου και χειμώνα. Συχνά την νύχτα, οι νυχτερίδες επισκέπτονται το δέντρο συλλογής και αφήνουν το σάλιο τους ή τα σωματικά τους υγρά στο δέντρο, τα οποία αναμιγνύονται με τον χυμό που συλλέγουν οι πωλητές. Καθώς οι νυχτερίδες είναι μια φυσική δεξαμενή του ιού Nipah – που σημαίνει ότι ο ιός ζει στο σώμα τους φυσικά – το σάλιο και οι εκκρίσεις τους μπορεί επίσης να περιέχουν τον ιό. Χωρίς να το γνωρίζουν αυτό οι πλανόδιοι πωλητές και οι πότες το κυκλοφορούν ελεύθερα στην τοπική κοινότητα (για πώληση, για κέρασμα), γεγονός που καθιστά τους ντόπιους εξαιρετικά ευάλωτους στην μόλυνση. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί από το ένα μολυσμένο άτομο στο άλλο μέσω των σωματικών εκκρίσεων, όπως σάλιο, αίμα, ούρα, κόπρανα κλπ. Επιπλέον, υπάρχει ιστορικό μόλυνσης του ανθρώπου από μολυσμένα κατοικίδια ζώα. Επίσης έχει αναφερθεί μόλυνση μέσα από την κατανάλωση μισοφαγωμένων (από τις νυκτερίδες)-αλλοιωμένων εξωτικών φρούτων (guavas, χουρμάδες) ειδικά από τα απείραστα μικρά παιδιά.

Μετά την ανάρρωση από την αρχική μόλυνση, σχεδόν όλοι οι επιζώντες υποφέρουν από νευρολογικά προβλήματα όπως δυσκολία στην εκτέλεση λεπτών κινήσεων, δυσκολία διατήρησης της ισορροπίας, μειωμένη ή απώλεια της γνωστικής λειτουργίας, μερική ή πλήρη παράλυση και οφθαλμολογικές επιπλοκές όπως φωτοφοβία καθώς και ήπια έως σοβαρής μορφής απώλεια της όρασης. Όλα αυτά επηρεάζουν ριζικά την ψυχική υγεία και την ποιότητα ζωής.

Οι ειδικοί συνιστούν στους ντόπιους να είναι πιο προσεκτικοί και να αποφεύγουν τα γνωστά μέσα μόλυνσης, όπως την πόση ακατέργαστων χυμών φοίνικα, τον χειρισμό ζωντανών ή νεκρών μολυσμένων ζώων και την κατανάλωση φρούτων που τρώνε και οι νυχτερίδες ή τα πουλιά. Οι ειδικοί τονίζουν την σημασία της μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης καθώς δεν έχει αναπτυχθεί κανένα φάρμακο ή εμβόλιο ακόμη κατά της μόλυνσης από τον ιό Nipah στους ανθρώπους.

Ο WHO συνιστά στους ντόπιους ή στους τουρίστες:

– Προτιμήστε φρέσκα, ώριμα και μη μαραμένα φρούτα
– Αποφύγετε τα υπερβολικά ώριμα και υγρά φρούτα, ειδικά όταν το χρώμα τους φαίνεται διαφορετικό
– Ψάξτε για ορατά ελαττώματα όπως κοψίματα, βρωμιές ή παραμορφώσεις πριν να τα φάτε
– Βεβαιωθείτε ότι τα φρούτα δεν έχουν περίεργη μυρωδιά
– Εάν αγοράζετε φρούτα από το σούπερ μάρκετ, μην επιλέγετε αλλοιωμένη συσκευασία
– Πλένετε σωστά τα φρούτα και τα λαχανικά πριν να τα φάτε
– Καλύτερα να ξεφλουδίζετε τα φρούτα πριν να τα καταναλώσετε.
– Για κάποιον μη χορτοφάγο, το μερικώς μαγειρεμένο κρέας ενός μολυσμένου ζώου μπορεί να οδηγήσει στην εξάπλωση του ιού.
– Αποφύγετε τους χυμούς φρούτων εκτός αν γνωρίζετε την πηγή τους. Αποφύγετε την κατανάλωση μη παστεριωμένων χυμών φρούτων. Βράστε τον φρεσκοσυλλεγμένο χυμό φοίνικα πριν τον καταναλώσετε.

Για έναν άλλο ιό, που απασχόλησε την ανθρωπότητα το 2012, τον MERS-Cov, η κατανάλωση φρούτων ή χυμού από φοίνικα που έχουν μολυνθεί από νυχτερίδες μολυσμένες με MERS-CoV είχε προταθεί ως πιθανή οδός μόλυνσης, γεγονός που είχε προκαλέσει ανησυχίες τότε στο κοινό, για την πιθανότητα μετάδοσης και μέσω των φρούτων.

Μήπως τελικά, η διακίνηση κι η κατανάλωση απαστερίωτων χυμών του είδους αυτού ή αλλοιωμένων τροπικών φρούτων σε υπαίθριες, αυτοσχέδιες αγορές της τροπικής νοτιοανατολικής Ασίας ή της αγοράς Huanan της Wuhan της Κίνας, για παράδειγμα, μεταξύ πλανόδιων πωλητών και αγοραστών ήταν η αιτία της πρώτης μετάδοσης του νέου κοροναϊού sars-cov-2 στον άνθρωπο, αφού δεν έχει ακόμη εντοπιστεί η προγονική μορφή του ιού στα άγρια θηλαστικά και στα ζώα γενικά που στοιβάζονταν στην αγορά αυτή, παρά μόνο στις επιφάνειες της αγοράς και στα κλουβιά τους και αφού είχαν μολυνθεί δευτερογενώς από τον άνθρωπο; Σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να έχουμε σειρές ανθρώπινων κρουσμάτων και εβδομάδες ή μήνες πριν τον Δεκέμβριο του 2019 και κοντά σε άλλες φάρμες ειδών άγριας πανίδας σε άλλα σημεία της Ασίας (φαινόμενο του “κουτιού της Πανδώρας“)©.

Πηγές:

  1. As Winter Nears, Many in Bangladesh Fear a Nipah Virus Re-emergence
  2. Nipah virus lurks in fruits, go easy on dates & guavas
  3. A Randomized Controlled Trial of Interventions to Impede Date Palm Sap Contamination by Bats 
  4. Nipah virus, WHO key facts
  5. Date Palm and Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus

Η τομική θηλή (α) γνωστή αλλιώς ως υπερώια θηλή είναι μια μικρή βλεννογόνιος προεξοχή σε σχήμα αχλαδιού ή αυγού, που βρίσκεται στην μέση γραμμή της υπερώας, πίσω από την υπερώια επιφάνεια των κεντρικών κοπτήρων. Σε άτομα με οδοντοφυΐα, παρατηρείται σε διάφορες μορφές είτε διακριτές είτε συνεχόμενες με την μεσοδόντια θηλή μεταξύ των άνω κεντρικών τομέων. Στην νωδή άνω γνάθο του ενήλικα παρουσιάζεται σφαιρική, υπάρχει πίσω από την κορυφή της υπολειπόμενης κορυφογραμμής ή στην άκρη της. Η θέση της τομικής θηλής στο νωδό στόμα παραμένει αρκετά σταθερή αφού η απορρόφηση λαμβάνει χώρα σε μια προσθοπίσθια κατεύθυνση. Με την πάροδο των ετών, η προοδευτική οστική απώλεια του χειλικού κυψελιδικού οστού δίνει την ψευδαίσθηση ότι η θηλή έχει μετακινηθεί προς τα εμπρός. Το οίδημα σε αυτήν την περιοχή είναι συχνό κυρίως στα παιδιά και μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως:

  1. Θερμικό έγκαυμα, όπως το κλασσικό έγκαυμα από pizza
  2. Μηχανικό τραύμα, όπως το δάγκωμα κάποιου αιχμηρού αντικείμενου (πχ πιρούνι) ή pop corn
  3. Χημικό έγκαυμα, όπως από όξινη τροφή ή ασπιρίνη
  4. Καλοήθης κύστη – πολύ λιγότερο πιθανή, αλλά πιθανή, όπως η ρινοϋπερώια κύστη

Η ρινοϋπερώια κύστη είναι η πιο κοινή μη οδοντογενής κύστη της στοματικής κοιλότητας, που αντιπροσωπεύει το 10% των κύστεων των γναθικών οστών και εμφανίζεται στο 1% του πληθυσμού. Αυτές οι κύστεις παρουσιάζουν μια ελαφρά ανδρική υπεροχή και εμφανίζονται από την τέταρτη έως την έκτη δεκαετία της ζωής.

Πηγές:

  1. Solomon EG, Arunachalam KS. The incisive papilla: a significant landmark in prosthodontics. J Indian Prosthodont Soc. 2012;12(4):236-247. doi:10.1007/s13191-012-0169-y
  2. The Incisive Canal: A Comprehensive Review

Η ετερόζυγη οικογενής υπερχοληστερολαιμία (FH) ενέχει σημαντικό κίνδυνο για πρόωρη καρδιαγγειακή νόσο. Η συχνότητα της ετερόζυγης οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας (FH) αναφέρθηκε αρχικά ως 1 στους 500 (0,2%). Αυτή η εκτίμηση βασίστηκε σε εργασία που προσδιόρισε τον επιπολασμό σε ομόζυγα άτομα και χρησιμοποίησε τις αρχές των Hardy-Weinberg για τον υπολογισμό της συχνότητας στους ετεροζυγώτες. Η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν συμμορφώνεται με τις υποθέσεις των Hardy-Weinberg (π.χ. τυχαίο ζευγάρωμα, καμία μετανάστευση) και οι παραβιάσεις αυτών των αρχών έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν σημαντικά τα αποτελέσματα των μελετών συσχέτισης μιας γονιδιακής νόσου. Επιπλέον, πρόσφατη πολυκεντρική εργασία δείχνει ότι έως και 1 στα 200 άτομα (β) μπορεί να επηρεαστεί από την FH και υπάρχουν ορισμένα δεδομένα που υποδηλώνουν ότι υπάρχουν γεωγραφικές διακυμάνσεις ανά την υδρόγειο στην συχνότητα της FH.

Η πληθυσμιακή επικράτηση της FH είναι δύσκολο να προσδιοριστεί για διάφορους λόγους. Οι περισσότερες χώρες δεν διαθέτουν εθνικά μητρώα FH ή μεγάλες βάσεις δεδομένων παρατήρησης. Ωστόσο, ακόμη και όταν υπάρχουν τέτοιες βάσεις δεδομένων, συχνά περιέχουν ανεπαρκή δεδομένα σχετικά με πτυχές του κλινικού ιστορικού που είναι απαραίτητες για τη διάγνωση της FH.

Η γενετική διάγνωση έχει τη δυνατότητα να μετριάσει την σύγχυση που είναι εγγενής στα κλινικά διαγνωστικά κριτήρια. Ωστόσο, η σκοπιμότητα και η σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας του γενετικού προσυμπτωματικού ελέγχου συνεχίζουν να είναι υπό συζήτηση, ενώ ένα υψηλό ποσοστό ασθενών με κλινική συμπτωματολογία της FH μπορεί να μην έχει εντοπιστεί και όλες οι γενετικές μεταλλάξεις που προκαλούν την FH μπορεί να μην είναι ακόμη γνωστές.

Η FH προκαλείται από ελαττώματα στο μονοπάτι μετάφρασης του υποδοχέα των λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL-R), του ηπατικού μεταβολισμού της apoB και του ενζύμου προκονβερτάση PCKS9 με αποτέλεσμα την αυξημένη συγκέντρωση των επιπέδων της LDL-χοληστερόλης (LDL-C) που είναι σε μεγάλο βαθμό ανθεκτικά στον θερμιδικό περιορισμό, την απώλεια βάρους και τις παρεμβάσεις σωματικής άσκησης στα προσβεβλημένα άτομα. Η FH προβλέπει επίσης πολύ υψηλό κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου (CVD) ακόμη και απουσία άλλων παραδοσιακών παραγόντων κινδύνου, καθώς οι ασθενείς έχουν αυτές τις συγκεντρώσεις LDL-C από την γέννηση. Η πρώιμη διάγνωση και θεραπεία της FH με θεραπεία μείωσης των λιπιδίων έχει αποδειχθεί τόσο αποδοτική όσο και αποτελεσματική στον μετριασμό της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και του κινδύνου θνησιμότητας.

Πηγές:

  1. Estimating the prevalence of heterozygous familial hypercholesterolaemia: a systematic review and meta-analysis
  2. EAPC QUIZ: Familial Hypercholesterolemia
  3. Εθνικό Μητρώο καταγραφής ασθενών με Οικογενή Υπερχοληστερολαιμία

Για να προσδιοριστεί εάν ένα συγκεκριμένο αντιβιοτικό μπορεί να είναι αποτελεσματικό σε σχέση με ένα δεδομένο βακτηριακό στέλεχος, μπορεί να πραγματοποιηθεί η δοκιμή ευαισθησίας σε μικροβιολογικό εργαστήριο. Εάν διαπιστωθεί ότι το αντιβιοτικό δρα ενάντια στα βακτήρια, τότε επισημαίνεται ως “S” (sensitive-ευαίσθητο). Εάν διαπιστωθεί ότι το αντιβιοτικό δεν δρα, τότε επισημαίνεται ως «R» (resistant-ανθεκτικό).

Κατά τη διεξαγωγή δοκιμών ευαισθησίας, το προσωπικό του μικροβιολογικού εργαστηρίου καθορίζει την ελάχιστη ανασταλτική συγκέντρωση (MIC) ενός συγκεκριμένου αντιβιοτικού έναντι ενός βακτηριακού στελέχους. Η MIC είναι η χαμηλότερη συγκέντρωση ενός φαρμάκου που εμποδίζει την ορατή ανάπτυξη των βακτηρίων. Ο υπολογισμός της MIC γίνεται συνήθως με χρήση περιορισμένου, προκαθορισμένου εύρους συγκεντρώσεων φαρμάκου και με τρόπο διπλασιασμού των αραιώσεων.

Για παράδειγμα, η δοκιμή μπορεί να γίνει σε συγκεντρώσεις φαρμάκου 1 mcg/mL, 2 mcg/mL, 4 mcg/mL και 8 mcg/mL. Εάν δεν βρεθεί ορατή ανάπτυξη σε οποιαδήποτε από αυτές τις συγκεντρώσεις, η MIC μπορεί να οριστεί <1 mcg/mL. Εάν παρατηρηθεί ανάπτυξη σε 1 mcg/mL, αλλά όχι σε 2 mcg/mL, τότε η MIC μπορεί να επισημανθεί ως 2 mcg/mL. Εάν υπάρχει ανάπτυξη σε όλες τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις, το MIC μπορεί να επισημανθεί >8 mcg/mL.

Μόλις γίνει γνωστή η MIC, ο εργαζόμενος στο εργαστήριο ή ο κλινικός ιατρός μπορεί να ανατρέξει στα σημεία διακοπής του συγκεκριμένου συνδυασμού βακτηρίων και αντιβιοτικών, για να καθορίσει εάν θα πρέπει να επισημανθεί ως «S», «I»(ενδιάμεσο), «S-DD»(ευαίσθητο δοσο-εξαρτώμενο) ή «R». Οι συστάσεις για το σημείο διακοπής παρέχονται από οργανισμούς όπως το Ινστιτούτο Κλινικών & Εργαστηριακών Προτύπων (CLSI) ή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις Δοκιμές Αντιμικροβιακής Ευαισθησίας (EUCAST).

Ας χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα, όπου η αναφορά μας λέει ότι ένα σημείο διακοπής ευαίσθησίας είναι το <1 mcg/mL, το ενδιάμεσο είναι τα 2-4 mcg/mL και το ανθεκτικό είναι τα >8 mcg/mL. Εάν η δοκιμή για τον υπολογισμό της MIC δείξει ότι αυτή είναι <1 mcg/mL, μπορεί να επισημανθεί το βακτήριο ως ευαίσθητο. Εάν η δοκιμή δείξει 2 ή 4 mcg/mL, μπορεί να επισημανθεί ως ενδιάμεσο. Εάν δείξει 8 mcg/mL ή περισσότερο, θα επισημανθεί ως ανθεκτικό.

Εάν το εργαστήριο μικροβιολογίας διαθέτει ένα δείγμα που είναι θετικό για την ανάπτυξη ενός βακτηρίου, μπορούν να πραγματοποιηθούν δοκιμές ευαισθησίας σε αυτό το προϊόν απομόνωσης έναντι μιας ποικιλίας αντιβιοτικών. Τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων μπορούν στη συνέχεια να αναφερθούν στον κλινικό ιατρό με αυτό που ονομάζεται αντιβιόγραμμα ή έκθεση δοκιμής ευαισθησίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το φάρμακο με το χαμηλότερο MIC δεν είναι απαραίτητα πάντα το καλύτερο φάρμακο για τη θεραπεία της λοίμωξης, επομένως τα αποτελέσματα της MIC μερικές φορές «κρύβονται», ώστε να βοηθούν, εξηγώντας παρακάτω, τους παρόχους υγείας να μην κάνουν το λάθος να επιλέξουν ένα φάρμακο μόνο και μόνο επειδή έχει την χαμηλότερη MIC.

Κατά τη διάρκεια ενός έτους, ένα νοσοκομείο, για παράδειγμα, μπορεί να αναφέρει δημοσίως εκατοντάδες ή χιλιάδες αποτελέσματα δοκιμών ευαισθησίας. Αυτά τα δεδομένα μπορούν να συνδυαστούν σε μια αθροιστική αναφορά, η οποία είναι πιο γνωστή ως νοσοκομειακό αντιβιόγραμμα. Ο παρακάτω πίνακας παρέχει ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να μοιάζει ένα συντομευμένο ετήσιο νοσοκομειακό αντιβιόγραμμα.

Παράδειγμα συντομευμένου ετήσιου αντιβιογράμματος νοσοκομείου 

Σε αυτή την περίπτωση, το ποσοστό ευαισθησίας κατά το τελευταίο έτος για την κεφαζολίνη έναντι της E. coli ήταν 60%. Για να το πούμε αντίστροφα, το ποσοστό μη ευαισθησίας σε αυτό το ίδρυμα κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους για την κεφαζολίνη έναντι της E. coli ήταν 40% (δηλαδή, 100% συνολικά–60% ευαισθησία = 40% μη ευαίσθητο). Μερικές φορές το «μη ευαίσθητο» και το «ανθεκτικό» χρησιμοποιούνται εναλλακτικά στην πράξη, ωστόσο θα πρέπει να προσέχουμε ότι η χρήση του όρου «ανθεκτικό» στο παραπάνω σενάριο μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη απομονώσεις που έχουν βρεθεί ότι είναι ενδιάμεσα/δοσοεξαρτώμενα ευαίσθητα βακτήρια.

Στην κλινική πράξη, εάν ένας ασθενής σε αυτό το ίδρυμα υπάρχει υποψία ότι έχει λοίμωξη λόγω της E. coli και ο πάροχος επιλέξει να χρησιμοποιήσει την κεφαζολίνη ως εμπειρική θεραπεία (δηλαδή, πριν μάθει τα αποτελέσματα ευαισθησίας), με βάση αυτό το νοσοκομειακό αντιβιόγραμμα υπάρχει μια εκτίμηση 40% πιθανότητα ο μικροοργανισμός να παραμείνει χωρίς θεραπεία λόγω αντοχής στην κεφαζολίνη.

1. Τα αντιβιογράμματα μπορεί να είναι χρήσιμα για την επιλογή εμπειρικής αντιβιοτικής θεραπείας

Η εμπειρική θεραπεία ορίζεται ως το αντιβιοτικό που συνταγογραφείται πριν από τη γνώση της ταυτοποίησης και των ευαισθησιών του μικροοργανισμού. Αυτός ο τύπος θεραπείας επιλέγεται βάσει συγκεκριμένων παραγόντων, οι οποίοι βοηθούν τους κλινικούς ιατρούς να εντοπίσουν τους πιο πιθανούς μικροοργανισμούς να προκαλέσουν μόλυνση σε μια συγκεκριμένη περίπτωση ασθενούς.

Παρόμοια με την περίπτωση που περιγράφεται στην ερώτηση, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να γίνει αναφορά σε ένα αντιβιόγραμμα για να βοηθήσει στην επιλογή του σχήματος που θα χρησιμοποιηθεί για την εμπειρική θεραπεία. Ένας γενικός κανόνας είναι εάν το ποσοστό αντοχής είναι πάνω από 20%, τότε αυτό το φάρμακο θα πρέπει να αποφεύγεται ως εμπειρική θεραπεία για σοβαρές λοιμώξεις. Για τους βαρέως πάσχοντες ασθενείς, αυτό το όριο μπορεί να γίνει ακόμη πιο αυστηρό σε ποσοστό άνω του 5 ή 10%.

Εάν πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο φάρμακα και τα δύο έχουν ποσοστό αντοχής κάτω από το 20% και θεωρούνται αμφότερα ως μέρος της εμπειρικής θεραπείας στη διαχείριση μιας σοβαρής λοίμωξης, τότε ο κλινικός ιατρός μπορεί να επιλέξει να συνεχίσει με το αντιβιοτικό που είναι πιο πιθανό να καλύψει τα βακτήρια όπως υποδεικνύεται από το μεμονωμένο-«φωτογραφικό» αντιβιόγραμμα.

Σε ορισμένα ιδρύματα γίνονται αντιβιογράμματα για συγκεκριμένους χώρους ενός νοσοκομείου, όπως για τις μονάδες εντατικής θεραπείας. Σε αυτή την περίπτωση, οι κλινικοί ιατροί της εντατικής θεραπείας μπορούν να ανατρέξουν στα πιο συγκεκριμένα δεδομένα τους για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση της επιλογής αντιβιοτικών.

2. Τα αντιβιογράμματα βοηθούν στην παρακολούθηση των τοπικών τάσεων ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά

Εάν θέλουμε να μάθουμε την κατάσταση της αντοχής στα αντιβιοτικά στο ίδρυμά μας, θα πρέπει να «ρίξουμε μια ματιά» στα πιο πρόσφατα αντιβιογράμματα. Υπήρξε περισσότερο ή λιγότερο MRSA τα τελευταία χρόνια; Είναι περισσότερο ή λιγότερο διαδεδομένη η αντοχή στην κεφεπίμη και την πιπερακιλλίνη-ταζομπακτάμη της Pseudomonas aeruginosa; Πώς δρα η μεροπενέμη έναντι του Acinetobacter baumannii;

Η ανασκόπηση των δεδομένων των αντιβιογραμμάτων μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε την «μεγάλη εικόνα». Έχοντας μια ιδέα για τους τύπους αντοχής στα αντιβιοτικά που πρέπει να προσέχουμε στο ίδρυμα ή στην ευρύτερη κοινότητά μας, μπορεί να βελτιώσει την ικανότητά μας να αποφύγουμε τις μη βέλτιστες θεραπείες και να παρέχουμε καλύτερη φροντίδα. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στον εντοπισμό της υπερβολικής χρήσης συγκεκριμένων αντιβιοτικών (πχ β-λακτάμες), καθώς η περισσότερη χρήση τους οδηγεί σε μεγαλύτερες αντοχές.

3. Δεν έχουν όλα τα νοσοκομεία ετήσιο αντιβιόγραμμα

Η δημιουργία ενός αντιβιογράμματος είναι μία πολύπλοκη υπόθεση και δεν έχει κάθε νοσοκομείο τα μέσα να αναπτύξει το δικό του τοπικό ιδρυματικό αντιβιόγραμμα. Αν και το να έχουμε στα χέρια μας ένα αντιβιόγραμμα μπορεί να είναι χρήσιμο σαν εργαλείο, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν το ίδρυμά με το οποίο συνεργαζόμαστε δεν έχει ένα άμεσα διαθέσιμο ή εάν αυτό που είναι διαθέσιμο χρονολογείται αρκετά χρόνια και χρειάζεται σοβαρή ενημέρωση.

Υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη δημιουργία αντιβιογραμμάτων με βάση την κοινότητα, τα οποία συγκεντρώνουν δεδομένα ευαισθησίας από τις εξωτερικές δομές υγείας (π.χ. ιδιωτικές κλινικές, τα ιατρεία και τα γηροκομεία) (απάντηση β σωστή).

Πηγές:

  1. Humphries RM, et al. Minireview: CLSI methods development and standardization working group best practices for the evaluation of antimicrobial susceptibility tests. Journal of Clinical Microbiology. January 2018.
  2. Step-by-step approach for development and implementation of hospital antibiotic policy and standard treatment guidelines. World Health Organization. 2011.

Η εισαγωγή ενός νέου φαρμάκου στην αγορά είναι μια χρονοβόρα και περίπλοκη διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει την κατανάλωση πολλών πόρων. Επομένως, η ανακάλυψη νέων χρήσεων για παλαιά φάρμακα – επαναχρησιμοποίηση φαρμάκων – ωφελεί τους ασθενείς παρέχοντάς τους φάρμακα με εμπειρία χρόνων. Με τις εξελίξεις στην θεραπεία με ινσουλίνη να συνεχίζονται, αξίζει να ενημερώνονται οι επαγγελματίες υγείας για τις τάσεις στην χρήση αυτού του ισχυρού παράγοντα μείωσης της γλυκόζης.

Κατά τη μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας, οι μη-διαβητολογικές χρήσεις της ινσουλίνης περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ενδείξεις: επούλωση τραυμάτων, παρεντερική διατροφή, αντιγήρανση, ανοικοδόμηση μυϊκού ιστού, καρδιοπροστασία σε οξέα στεφανιαία σύνδρομα, δοκιμές ανοχής στην ινσουλίνη για τον έλεγχο της λειτουργίας του άξονα υποθάλαμο-υπόφυσης-επινεφριδίων (ΥΥΕ), στην καλλιέργεια κυττάρων, στην θεραπεία του καρκίνου, στην διατήρηση οργάνων προς μεταμόσχευση και στην διαχείριση του σηπτικού shock, στις υπερδοσολογίες/δηλητηριάσεις από τους β-αποκλειστές και τους αναστολείς των διαύλων ασβεστίου και σε άλλες κρίσιμες ασθένειες σε μονάδες εντατικής θεραπείας.

Είναι γνωστό ότι ο άξονας ΥΥΕ αποτελεί ένα σημαντικό μέρος του νευροενδοκρινικού συστήματος, που ελέγχει τις αντιδράσεις στο στρες και ρυθμίζει πολλές από τις ενδοκρινείς διεργασίες του ανθρώπινου σώματος. Η βασική λειτουργία του άξονα είναι να επιτρέψει την επαρκή απελευθέρωση κορτιζόλης κάτω από εντός ορίων καταστάσεις στρες. Η παραγόμενη κορτιζόλη στο φλοιό των επινεφριδίων έχει αρνητική ανατροφοδότηση (feedback) για αναστολή τόσο του υποθαλάμου όσο και της υπόφυσης. Η δοκιμή ανοχής στην ινσουλίνη είναι η πλέον αποδεκτή για την αξιολόγηση τόσο του άξονα ΥΥΕ όσο και του άξονα των ορμονών GH-IGF-1 (στ). Η αρχή της δοκιμής είναι ότι η υπογλυκαιμία προκαλεί έντονο στρες, το οποίο διεγείρει τον άξονα ΥΥΕ στο μέγιστο δυνατό βαθμό και απελευθερώνει την αδρενοκορτικοτρόπο ορμόνη (ACTH) και την GH. Έτσι, μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς που χρειάζονται θεραπεία υποκατάστασης με αυξητική ορμόνη. Το τεστ δεν μπορεί να ερμηνευθεί εκτός εάν υπάρχει επαρκής υπογλυκαιμία (ταχυκαρδία και εφίδρωση με γλυκόζη αίματος <40 mg/dL). Ασθενείς με ανεπαρκείς αποκρίσεις κορτιζόλης, δηλ. <550 αλλά >400 nmol/L μπορεί μόνο να χρειάζονται κάλυψη με στεροειδή για σοβαρές ασθένειες/τραυματισμούς ή στρες. Στο σύνδρομο του Cushing, θα υπάρξει αύξηση >170 nmol/L από τις διακυμάνσεις των βασικών επιπέδων κορτιζόλης. Σοβαρή ανεπάρκεια GH ορίζεται ως η μέγιστη αιχμή GH χαμηλότερη από τα 3 μg/L στην δοκιμασία αυτή. Άλλες εναλλακτικές δοκιμές για τον έλεγχο του άξονα ΥΥΕ περιλαμβάνουν την δοκιμή διέγερσης με χαμηλή δόση ACTH, την δοκιμασία διέγερσης της κορτικοτροπίνης (CRH), το τεστ μετυραπόνης και την δοκιμή διέγερσης με γλυκαγόνη. Το τεστ ανοχής στην ινσουλίνη χρησιμοποιείται επίσης για τη διαφοροποίηση του συνδρόμου Cushing από το σύνδρομο ψευδο-Cushing που σχετίζεται με την κατάθλιψη και τον χρόνιο αλκοολισμό. Η νόσος του Cushing προκαλείται από αδένωμα της υπόφυσης το οποίο παράγει την ορμόνη ACTH. Στην πλειοψηφία τους πρόκειται για καλοήθεις όγκους. Οι ασθενείς με νόσο Cushing είναι το σημαντικότερο υποσύνολο των ασθενών που πάσχουν από το λεγόμενο σύνδρομο ή κλινικό φαινότυπο Cushing. Το σύνδρομο Cushing χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα των ασθενών και μπορεί να οφείλεται είτε σε όγκο της υπόφυσης είτε των επινεφριδίων ή όγκων που εμφανίζονται σε άλλα σημεία του σώματος (όγκοι με έκτοπη παραγωγή ACTH) ή στο εξωγενές Cushing σε χρόνια χορήγηση στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Το 70% των ασθενών που εμφανίζουν σύνδρομο Cushing πάσχουν από όγκο της υπόφυσης. Το πρώτο βήμα για την διαφοροδιάγνωση του συνδρόμου Cushing είναι η επιβεβαίωση της αυξημένης έκκρισης κορτιζόλης με μέτρηση της ελεύθερης κορτιζόλης μετά από 24ωρη συλλογή ούρων, της αυξημένης μεσονύχτιας κορτιζόλης ορού (φυσιολογικά η παραγωγή της κορτιζόλης αναστέλλεται τις μεσονύκτιες ώρες, αλλά στο σύνδρομο Cushing αυτό δεν συμβαίνει) ή της αυξημένης μεταμεσονύχτιας κορτιζόλης σιέλου/ορού ή/και με την δοκιμασία καταστολής με δεξαμεθαζόνη. Εάν τα επίπεδα ACTH του αίματος είναι υψηλά ή φυσιολογικά, τότε η πηγή είναι είτε ένα αδένωμα της υπόφυσης που εκκρίνει ACTH ή ένας όγκος ο οποίος παράγει έκτοπη ACTH (απάντηση δ σωστή). Η δοκιμασία καταστολής με δεξαμεθαζόνη ή η βιοψία από τους λιθοειδείς κόλπους του κρανίου μπορεί να διαχωρίσει την έκτοπη παραγωγή ACTH από την παραγωγή ACTH από την υπόφυση (Νόσος Cushing). Η λήψη δείγματος από τον λιθοειδή κόλπο δεν θα πρέπει ποτέ να γίνεται πριν επιβεβαιωθεί η διάγνωση του συνδρόμου Cushing αλλά είναι πολύ χρήσιμο προ εγχειρητικό κριτήριο για το ακριβή προσδιορισμό της εντόπισης του αδενώματος εντός του τουρκικού εφιππίου.

Οι φαρμακευτικές δηλητηριάσεις (β) από β-αποκλειστές και αναστολείς των διαύλων του ασβεστίου (λόγω ακούσιας λήψης ή με σκοπό την αυτοκτονία, εξαιτίας θεραπευτικών σφαλμάτων ή φαρμακευτικών αλληλεπιδράσεων) μπορεί να σχετίζονται με σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα. Γενικοί στόχοι της θεραπείας αυτής στοχεύει στη βελτίωση του ινο/χρονο-τροπισμού.

Το τσίμπημα εξωτικών ειδών σκορπιού (ε) οδηγεί σε έντονη «ορμονική καταιγίδα» του αυτόνομου νευρικού συστήματος με μαζική απελευθέρωση κατεχολαμινών, αυξημένη παραγωγή αγγειοτενσίνης II και αναστολή της έκκρισης της ινσουλίνης. Αυτές οι ορμονικές μεταβολές θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνες για την παθογένεση μιας ποικιλίας κλινικών εκδηλώσεων. Υπό αυτές τις συνθήκες, το τσίμπημα του σκορπιού οδηγεί ουσιαστικά σε μεταβολικό σύνδρομο ελλειμμάτων ενέργειας, με αδυναμία χρήσης των υφιστάμενων μεταβολικών υποστρωμάτων από τα ζωτικά όργανα προκαλώντας πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατο. Με βάση τα πειράματα στα ζώα, στα οποία η χορήγηση ινσουλίνης αντέστρεψε τις μεταβολικές και τις ΗΚΓ αλλαγές που προκαλούνται από το τσίμπημα του σκορπιού και την θεραπεία των δηλητηριασμένων από σκορπιό θυμάτων με ινσουλίνη, θεωρείται ότι η ορμόνη αυτή έχει πρωταρχικό μεταβολικό ρόλο στην πρόληψη και στην αναστροφή των καρδιαγγειακών, αιμοδυναμικών και νευρολογικών εκδηλώσεων και του πνευμονικού οιδήματος.

Η υπερκαλιαιμία (α) είναι ένα δυνητικά απειλητικό για τη ζωή μεταβολικό νόσημα που προκαλείται από την αδυναμία των νεφρών να αποβάλλουν κάλιο, τη βλάβη των μηχανισμών που μεταφέρουν το κάλιο από την κυκλοφορία στα κύτταρα ή ένας συνδυασμός από αυτούς τους παράγοντες. Τα οξέα επεισόδια υπερκαλιαιμίας συνήθως προκαλούνται από την εισαγωγή ενός φαρμάκου που επηρεάζει την ομοιόσταση του καλίου. Ασθένεια ή αφυδάτωση μπορούν επίσης να την προκαλέσουν. Σε ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια, η υπερκαλιαιμία μπορεί να προκληθεί από το σύνδρομο του υπορενιναιμικού υποαλδοστερονισμού. Η επείγουσα θεραπεία της υπερκαλιαιμίας περιλαμβάνει την σταθεροποίηση του μυοκαρδίου για την προστασία του από αρρυθμίες και την μετατόπιση του καλίου από τον αγγειακό χώρο στα κύτταρα. Αφού μειωθεί το επίπεδο καλίου στον ορό σε ασφαλή επίπεδα, η θεραπεία επικεντρώνεται έπειτα στην μείωση του συνολικού καλίου του σώματος. Σε ασθενείς που δεν απαιτούν επείγουσα θεραπεία, η μείωση του συνολικού καλίου του σώματος μπορεί να είναι το μόνο απαραίτητο βήμα. Χορηγείται επίσης ενδοφλεβίως ασβέστιο για τη σταθεροποίηση του μυοκαρδίου, μειώνοντας το δυναμικό ηρεμίας, επομένως αντισταθμίζοντας την τοξική επίδραση του υψηλού καλίου. Το ασβέστιο δεν έχει καμία επίδραση στο επίπεδο του καλίου του ορού. Η βελτίωση των αλλαγών του ΗΚΓ θα πρέπει να είναι ορατή εντός δύο έως τριών λεπτών από τη χορήγηση του ασβεστίου. Η μετατόπιση του καλίου ενδοκυτταρικά γίνεται με χρήση ινσουλίνης ή β2-αγωνιστή. Η κρυσταλλική ινσουλίνη συνήθως χορηγείται ως 10 μονάδες ενδοφλεβίως με 50 ml  διαλύματος γλυκόζης 50% για την αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας. Επαναλαμβανόμενες δόσεις μπορούν να χορηγηθούν εάν τα επίπεδα του καλίου παραμένουν αυξημένα. Οι εισπνεόμενοι β2-αγωνιστές έχουν ταχεία έναρξη δράσης. Η δράση είναι προσθετική σε εκείνη της χορήγησης της ινσουλίνης και μπορούν να ληφθούν μαζί. Η νεφελοποιημένη σαλβουταμόλη λαμβάνεται σε δόση 10 έως 20 mg.

Η παγκρεατίτιδα που προκαλείται από υπερτριγλυκεριδαιμία (γ) εμφανίζεται σπάνια, εκτός εάν τα επίπεδα τριγλυκεριδίων υπερβαίνουν τα 1000 mg/dl. Η υπερτριγλυκεριδαιμία άνω των 1.000 mg/dl μπορεί να προκαλέσει οξεία παγκρεατίτιδα και η επιμονή της μπορεί να επιδεινώσει την κλινική έκβαση. Αντίθετα, μια ταχεία μείωση του επιπέδου των τριγλυκεριδίων είναι ευεργετική. Η λιποπρωτεϊνική λιπάση που διεγείρεται από την ινσουλίνη είναι γνωστό ότι μειώνει στον ορό τα επίπεδά τους.

Βιβλιογραφία:

  1. Benni, Jyoti M. and Patil, Paragouda A.. “Non-diabetic clinical applications of insulin” Journal of Basic and Clinical Physiology and Pharmacology, vol. 27, no. 5, 2016, pp. 445-456. https://doi.org/10.1515/jbcpp-2015-0101.
  2. https://www.orpha.net/data/patho/GR/-Cushing-GrgrAbs8667.pdf.
  3. Murthy KR, Hase NK. Scorpion envenoming and the role of insulin. Toxicon. 1994 Sep;32(9):1041-4. doi: 10.1016/0041-0101(94)90387-5. PMID: 7801339.
  4. Hollander-Rodriguez JC, Calvert JF Jr. Hyperkalemia. Am Fam Physician. 2006 Jan 15;73(2):283-90. PMID: 16445274.
  5. Coskun A, Erkan N, Yakan S, et al. Treatment of hypertriglyceridemia-induced acute pancreatitis with insulin. Prz Gastroenterol. 2015;10(1):18-22.  doi:10.5114/pg.2014.45412.

Μερικοί ιατροί-συγγραφείς ιατρικών περιοδικών, στην αρχή της πανδημίας του ιού SARS-CoV-2, πρότειναν ότι οι αναστολείς του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης (ACE) και οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης II (ARB’s) (σαρτάνες) θα πρέπει να διακοπούν, ακόμη και προσωρινά. Η πρόταση βασίσθηκε στην υπόθεση ότι οι ACE-αναστολείς και τα ARB’s μπορούν να ευνοήσουν την είσοδο και την διασπορά του ιού SARS-CoV-2 στα ανθρώπινα κύτταρα.

Φυσιοπαθολογία των πρωτεασών που εμπλέκονται στο σύστημα Ρενινης-Αγγειοτενσίνης-Αλδοστερόνης

Οι αναστολείς ACE και τα ARB’s μπορεί να αυξήσουν την έκφραση των υποδοχέων ACE2, οι οποίοι είναι οι θέσεις εισόδου του ιού στον ανθρώπινο οργανισμό. Οι υποδοχείς ACE2 είναι πανταχού παρόντες, αν και είναι εξαιρετικά άφθονοι στην κυτταρική επιφάνεια των πνευμονοκυττάρων τύπου 2. Τα πνευμονοκύτταρα τύπου 2 είναι μικρά κυλινδρικά κυψελιδικά κύτταρα που βρίσκονται πολύ κοντά στα πνευμονικά τριχοειδή και είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση κυψελιδικής επιφανειοδραστικής ουσίας, η οποία είναι γνωστό ότι διευκολύνει την ανταλλαγή αερίων. Η αυξημένη έκφραση του ACE2 υπό την επίδραση των ACE-αναστολέων και των ARB’s μπορεί να ανιχνευθεί με την αυξημένη παραγωγή αγγειοτενσίνης-1-7 και του mRNA που σχετίζεται με τον υποδοχέα ACE2. Υπήρχε ο φόβος ότι η αυξημένη έκφραση του ACE2 που προκαλείται από τους ACE-αναστολείς και τα ARB’s να μπορεί τελικά να διευκολύνει την είσοδο και τη διάχυση του ιού. Ωστόσο, δεν υπάρχουν κλινικά στοιχεία μέχρι τώρα που να υποστηρίζουν αυτήν την υπόθεση.

Επιπλέον, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι αντικρουόμενα και ορισμένα κλινικά εμπειρικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα ARB’s μπορεί να είναι ευεργετικά και όχι επιβλαβή. Πράγματι, μελέτες που διεξήχθησαν σε διαφορετικά εργαστήρια έδειξαν ότι οι υποδοχείς ACE2 δείχνουν μια μειωμένη έκφραση ύστερα από την αλληλεπίδρασή τους με τον ιό. Σε μελέτες σε ζώα, η μειωμένη ρύθμιση του ACE2 έχει βρεθεί ως διαδεδομένη στις πνευμονικές περιοχές που έχουν μολυνθεί από ιό, αλλά όχι στις γύρω περιοχές. Σε αυτές τις μελέτες διαπιστώθηκε ότι η προκαλούμενη από τον ιό ACE2 μειωμένη έκφραση θα οδηγούσε σε μειωμένο σχηματισμό αγγειοτενσίνης-1-7 (επειδή το ACE2 αποικοδομεί την αγγειοτενσίνη II σε αγγειοτενσίνη-1-7) με επακόλουθη συσσώρευση της αγγειοτενσίνης II. Η περίσσεια της αγγειοτενσίνης II θα ευνοούσε το πνευμονικό οίδημα και τη φλεγμονή, ένα φαινόμενο που σχετίζεται άμεσα με τα επίπεδα της αγγειοτενσίνης II, μαζί με την επιδείνωση της πνευμονικής λειτουργίας. Τέτοια επιζήμια αποτελέσματα έχουν αποκλειστεί από τα ARB’s σε πειραματικά μοντέλα.

Υπό το πρίσμα των παραπάνω δεδομένων, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι η πρόταση για διακοπή των αναστολέων ACE ή των ARB’s σε όλους τους ασθενείς με σκοπό την πρόληψη ή τον περιορισμό της διάδοσης του ιού SARS-CoV-2 δεν βασίζεται σε κλινικά στοιχεία. Αντιστρόφως, πειραματικές μελέτες δείχνουν ότι τα ARB’s μπορεί να είναι χρήσιμα σε αυτούς τους ασθενείς για τον περιορισμό της πνευμονικής βλάβης μέσω της αναστολής των υποδοχέων τύπου 1 της αγγειοτενσίνης II (α). Καμία συστηματική ανασκόπηση ή μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών δεν έδειξε αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες μολυσματικών, φλεγμονωδών φαινομένων (υπό την παρουσία και προγενέστερων κοροναϊών) ή θνησιμότητας με τους αναστολείς ACE και τις σαρτάνες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  1. Watkins J. Preventing a covid-19 pandemic. BMJ 2020;368:m810.
  2. Fang L, Karakiulakis G, TRoth M. Are patients with hypertension and diabetes mellitus at increased risk for COVID-19 infection? Lancet Respir Med 2020 Mar 11. doi: 10.1016/S2213-2600(20)30116-8.
  3. Gurwitz D. Angiotensin receptor blockers as tentative SARS-CoV-2 therapeutics. Drug Dev Res 2020 Mar 4. doi: 10.1002/ddr.21656.
  4.  Liu Y, Yang Y, Zhang C, et al. Clinical and biochemical indexes from 2019-nCoV infected patients linked to viral loads and lung injury. Sci China Life Sci 2020;63:364-74.
  5. https://www.escardio.org/Councils/Council-on-Hypertension-(CHT)/News (European Society of Cardiology).
  6. https://www.heart.org/en/about-us/coronavirus-covid-19-resources (American Heart Association).

Σύμφωνα με την Εβδομαδιαία Έκθεση Νοσηρότητας και Θνησιμότητας του CDC (MMWR) συνιστάται η χορήγηση προφύλαξης με ειδική γ-σφαιρίνη μετά την έκθεση στον ιό της ανεμευλογιάς-ζωστήρα (VariZIG) το συντομότερο δυνατό μετά την έκθεση και εντός 10 ημερών (β). Προορίζεται για άτομα με υψηλό κίνδυνο σοβαρής νόσου, που δεν έχουν ενδείξεις ανοσίας έναντι της ανεμευλογιάς και για τα οποία αντενδείκνυται εμβόλιο. Το CDC αναθεώρησε, επίσης, τις ομάδες ασθενών που συνιστά η Συμβουλευτική Επιτροπή Πρακτικών Ανοσοποίησης (ACIP) να λάβουν την VariZIG, για παράδειγμα, παρατείνοντας την περίοδο επιλεξιμότητας από τα πρόωρα βρέφη με εκθέσεις στον ιό της ανεμευλογιάς-ζωστήρα κατά τη διάρκεια της νεογνικής περιόδου σε εκείνα με εκθέσεις σε ολόκληρη την περίοδο για την οποία απαιτούν νοσοκομειακή περίθαλψη για την προωρότητά τους. Οι συστάσεις του CDC για χρήση της VariZIG εναρμονίζονται πλέον με τις συστάσεις της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής (AAP).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  1. Centers for Disease Control and Prevention (CDC): Updated recommendations for use of VariZIG–United States, 2013. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2013;62(28):574-576.

Το ερπητικό έκζεμα (γ), επίσης γνωστό ως ευλογιοειδές έκζεμα του Kaposi, είναι χαρακτηριστικό ιογενές εξάνθημα (από τους ιούς του απλού έρπητα 1 ή 2), που εκδηλώνεται σε παιδιά με γνωστή ατοπική δερματίτιδα, αναπτύσσοντας μία γρήγορη και εκτενή διασπορά στο δέρμα και στους βλεννογόνους, ακόμη και σοβαρή, ειδικά στις ηλικίες κάτω των 3 ετών. Ο πατέρας του παιδιού της φωτογραφίας είχε αναζωπύρωση επιχείλιου έρπητα λίγες μέρες πριν από την ανάπτυξη των βλαβών στο παιδί. Η βακτηριακή επιμόλυνση με σταφυλόκοκκο, στρεπτόκοκκο ή ψευδομονάδα είναι συνηθισμένη και ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην εμφάνιση των περιοφθαλμικών βλαβών (κίνδυνος κερατοεπιπεφυκίτιδας). Η γενικευμένη μορφή, με την συμμετοχή πολλών οργάνων, όπως η μηνιγγίτιδα/εγκεφαλίτιδα, έχει μη αμελητέα θνητότητα (1-9%). Η θεραπεία με ακυκλοβίρη πρέπει να είναι έγκαιρη, από το στόμα σε ήπιες περιπτώσεις, ενδοφλεβίως σε πιο απαιτητικές καταστάσεις για τουλάχιστον 10 ημέρες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  1. Khan A, Shaw L, Bernatoniene J. ‘Fifteen-minute consultation: eczema herpeticum in a child’. Arch Dis Child Educ Pract Ed 2015;100:64-8.
  2. Liaw FY, Huang CF, Hsueh JT, Chiang CP. ‘Eczema herpeticum: a medical emergency’. Can Fam Physician 2012;58:1358-61

Το ανθρώπινο γάλα, εκτός από τα θρεπτικά συστατικά του, περιέχει πολλά κύτταρα, μεμβράνες και μόρια των οποίων η λειτουργία είναι η προστασία των νεογνών. Σε θηλάζουσες γυναίκες, το εντερο-μαστικό ή το βρογχο-μαστικό ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται όταν τα παθογόνα (βακτήρια) έρθουν σε επαφή με τους βλεννογόνους του εντέρου ή του αναπνευστικού συστήματος και εξουδετερώνονται από τα μακροφάγα κύτταρα. Αυτό διεγείρει τα T λεμφοκύτταρα, προκαλώντας τη διαφοροποίηση των Β λεμφοκυττάρων που παράγουν ανοσοσφαιρίνη Α (IgA). Τα λεμφοκύτταρα μεταναστεύουν στον μαστικό αδένα και με τη μεσολάβηση των κυτοκινών, μετατρέπονται σε πλασμοκύτταρα που παράγουν μια γλυκοπρωτεΐνη, η οποία συνδέεται με την IgA, που τελικά μετατρέπεται σε εκκριτική ανοσοσφαιρίνη Α (sIgA). Αυτή είναι μια σημαντική και ειδική προστατευτική λειτουργία του ανθρώπινου γάλακτος στα νεογνά.

Ο θηλασμός, δεδομένου του οφέλους για τη μητέρα και το βρέφος, θεωρείται η καλύτερη μορφή διατροφής για βρέφη. Ωστόσο, λίγες μητρικές και βρεφικές ασθένειες μπορεί να παρεμποδίσουν τον θηλασμό. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο επαγγελματίας υγείας πρέπει να είναι ειδικευμένος, να διαθέτει τεχνικές γνώσεις και να υιοθετεί μια ευνοϊκή στάση, ώστε να αξιολογείται σωστά η αναγκαιότητα της συνέχειας του θηλασμού.

Όταν η θηλάζουσα μητέρα εκδηλώνει τα συμπτώματα μιας ασθένειας, έχει ήδη εκθέσει το βρέφος της στον παθογόνο παράγοντα και η συνήθης σύσταση είναι ότι ο θηλασμός θα πρέπει να διατηρηθεί. Αν η μητέρα διακόπτει την γαλουχία μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, το βρέφος θα αρρωσταίνει ευκολότερα, καθώς δεν θα του παρέχονται συγκεκριμένα αντισώματα και άλλοι προστατευτικοί παράγοντες από το ανθρώπινο γάλα. Στις περισσότερες μητρικές ιογενείς ασθένειες, άλλες πηγές μόλυνσης των νεογέννητων θα πρέπει να ληφθούν υπόψη προτού αναφερθεί ως η μόνη αιτία ο θηλασμός. Ο κίνδυνος μετάδοσης μπορεί να αυξηθεί σε περιπτώσεις οξείας λοίμωξης κατά τον τοκετό, καθώς το γάλα μπορεί να περιέχει υψηλή συγκέντρωση ιικών σωματιδίων και χαμηλούς τίτλους προστατευτικών αντισωμάτων ικανών να εξουδετερώσουν τον μολυσματικό παράγοντα. Ως εκ τούτου, σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει μία απόλυτη αντένδειξη για το θηλασμό στις περισσότερες περιπτώσεις των κοινών ιώσεων, εκτός από ασθένειες που προκαλούνται από ρετροϊούς.

Μια μητέρα που εμφανίζει ανεμευλογιά έως και πέντε ημέρες πριν ή δύο ημέρες μετά τον τοκετό μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια στο βρέφος με τη σοβαρή, άγριά του μορφή, όταν ο κίνδυνος για ιαιμία είναι υψηλός. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μητέρα θα πρέπει να απομονωθεί κατά τη διάρκεια της μεταδοτικής φάσης των βλαβών έως την φάση της εσχάρωσης και να δοθεί στο βρέφος μία εφάπαξ δόση 125 μονάδων VZIG (ανοσοσφαιρίνης ανεμευλογιάς-ζωστήρα). Τα εκτεθειμένα βρέφη με κύηση κάτω των 28 εβδομάδων ή βάρος γέννησης 1.000 g ή λιγότερο πιθανότατα θα πρέπει να λάβουν VZIG ανεξάρτητα από το ιστορικό της μητέρας, επειδή μπορεί να μην έχουν αποκτήσει ακόμη διαπλακουντιακά μητρικά αντισώματα. Το βρέφος πρέπει να παρακολουθείται στενά έως την 21η ημέρα της ζωής. Δεν είναι σαφές εάν ο ιός μπορεί να βρεθεί στο ανθρώπινο γάλα και εάν θα μπορούσε να μολύνει το βρέφος. Έτσι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το μητρικό γάλα μπορεί να αντληθεί και να δοθεί στο βρέφος (απάντηση γ μη ορθή). Ωστόσο, εάν το βρέφος αναπτύξει την ασθένεια, θα πρέπει να εφαρμοσθεί θεραπεία με ακυκλοβίρη. Μια μητέρα με ανεμευλογιά, της οποίας η έναρξη εμφανίστηκε περισσότερες από πέντε ημέρες πριν ή μετά την τρίτη ημέρα από τον τοκετό, μπορεί να παράγει και να μεταφέρει αντισώματα στο βρέφος, μέσω του πλακούντα ή μέσω του μητρικού γάλακτος. Σε αυτήν την περίπτωση, το βρέφος μπορεί να αναπτύξει την ήπια μορφή της νόσου, χωρίς να χρειάζεται απομόνωση ή προφύλαξη. Η μητέρα μπορεί να θηλάσει το βρέφος, υπό την προϋπόθεση ότι λαμβάνονται κατάλληλα προφυλάξεις όπως πλύσιμο των χέριων, η χρήση της μάσκας και η κάλυψη των υγρων βλαβών.

Οι συστάσεις για θηλασμό για μητέρες με φυματίωση εξαρτώνται από τον χρόνο κατά τον οποίο έγινε η διάγνωση. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, δεν είναι απαραίτητο να αποχωριστεί η μητέρα το βρέφος και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διακοπεί ο θηλασμός. Ο βάκιλος του Koch απεκκρίνεται σπάνια στο μητρικό γάλα και εάν το βρέφος μολυνθεί, η αναπνευστική οδός θεωρείται συνήθως ως πύλη εισόδου. Έτσι, μια μητέρα με εξωπνευμονική φυματίωση δεν χρήζει να διακόψει το θηλασμό. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, ένα βρέφος μιας μητέρας με πνευμονική φυματίωση, όπως είναι και η φυματιώδης πλευρίτιδα, στη μεταδοτική της φάση, χωρίς θεραπεία ή με λιγότερες από τρεις εβδομάδες σε αντιφυματικά φάρμακα πριν τον τοκετό (απάντηση β μη ορθή), πρέπει να απομακρύνεται από τη μητέρα αλλά να τρέφεται με το αντλημένο γάλα της, καθώς συχνά η μετάδοση συμβαίνει μέσω των αεραγωγών. Τα πτύελα της μητέρας πρέπει να υποβληθούν στoν έλεγχο χρώσης για οξεάντοχα βακτήρια και θα πρέπει να επιτρέπεται να έρχεται σε επαφή με το βρέφος της μόνο αφού η δοκιμή αποφέρει αρνητικά αποτελέσματα. Το νεογνό θα πρέπει να λάβει χημειοπροφύλαξη με ισονιαζίδη στην δοσολογία των 10mg/kg/ημέρα για τρεις μήνες και στη συνέχεια να υποβάλλεται στο τεστ της φυματίνης. Εάν το αποτέλεσμα της δοκιμής είναι θετικό, η ασθένεια πρέπει να αξιολογηθεί με κλινική και ακτινολογική εξέταση. Εάν δεν ανιχνευθεί ενεργός λοίμωξη, η παρακολούθηση και η χημειοπροφύλαξη πρέπει να διατηρηθούν έως τον έκτο μήνα, οπότε εφαρμόζεται τότε ο αντιφυματικός εμβολιασμός ενδοδερμικά. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει συμμόρφωση στην λήψη της αντιφυματικής θεραπείας από την μητέρα, ο εμβολιασμός στο νεογνό διενεργείται στην γέννηση. Εάν το τεστ φυματίνης είναι αρνητικό στους τρεις μήνες της ζωής, η χημειοπροφύλαξη μπορεί να διακοπεί και να εφαρμοσθεί ο εμβολιασμός, ενώ θα πρέπει να διατηρηθεί η κλινική παρακολούθηση. Καταστάσεις στις οποίες ενδέχεται να υπάρχει κίνδυνος μη παρακολούθησης της θεραπείας του βρέφους με ισονιαζίδη, συνιστάται ταυτόχρονος ενδοδερμικός εμβολιασμός. Δεν υπάρχουν περιορισμοί στο θηλασμό για μητέρες που βρίσκονται στη μη μεταδοτική φάση της φυματίωσης, των οποίων η θεραπεία ξεκίνησε πριν από περισσότερες από τρεις εβδομάδες, και σε αυτήν την περίπτωση, το μωρό πρέπει να εμβολιαστεί με BCG κατά τη γέννηση. Σε περιπτώσεις στις οποίες η διάγνωση της μητρικής φυματίωσης διαπιστώθηκε μετά την έναρξη του θηλασμού, το βρέφος θα πρέπει να θεωρείται δυνητικά μολυσμένο και να λαμβάνει χημειοπροφύλαξη.

Η Listeria monocytogenes είναι ένα σημαντικό τροφιμογενές παθογόνο, ικανό να μολύνει το έμβρυο και το νεογνό. Είκοσι τοις εκατό των περιγεννητικών λοιμώξεων οδηγούν σε εμβρυικό ή νεογνικό θάνατο. Είναι επίσης μία από τις τρεις κύριες αιτίες της μηνιγγίτιδας του νεογνού. Η νεογνική λιστερίωση εκδηλώνεται με δύο μορφές: την πρώιμη ή την καθυστερημένη. Τα βρέφη με πρώιμη έναρξη νεογνικής λιστερίωσης πιστεύεται ότι έχουν μολυνθεί είτε στη μήτρα κατά τη διάρκεια της μικροβιαιμίας της μητέρας, η οποία μπορεί να παρουσιάσει ασθένεια που μοιάζει με γρίπη είτε με ανιούσα μόλυνση από το γεννητικό κανάλι. Η μετάδοση της καθυστερημένης λιστερίωσης θεωρείται ότι συμβαίνει κατά τη διέλευση από τον κόλπο ή μέσω ενδονοσοκομειακής διασποράς. Η σίτιση με μητρικό γάλα είναι το πρότυπο σίτισης όλων των βρεφών λόγω των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ιατρικών και νευροαναπτυξιακών πλεονεκτημάτων. Ιστορικά, το μητρικό γάλα δεν θεωρείται σημαντικός παράγοντας κινδύνου για μετάδοση L. monocytogenes ή άλλων βακτηριακών παθογόνων σε βρέφη που θηλάζουν σε αντίθεση με άλλους ιογενείς παθογόνους παράγοντες που το κάνουν, όπως η ηπατίτιδα Β, ο κυτταρομεγαλοϊός, ο απλός έρπητας, ο ιός Epstein Barr και ο HIV. Υπάρχουν σπάνιες αναφορές μόλυνσης από Listeria και Salmonella στο ανθρώπινο μητρικό γάλα που οδήγησε σε νεογνική ασθένεια. Είναι επίσης ευρέως γνωστό ότι τα πρόβατα και τα βοοειδή απεκκρίνουν το βακτήριο στο γάλα τους, το οποίο αποτελεί εστία ζωονοτικής μετάδοσης στους ανθρώπους μέσω της κατανάλωσης μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων. Η Listeria είναι προσαρμοσμένη να επιβιώνει μέσα και πάνω στον εξοπλισμό συλλογής και αποθήκευσης του μητρικού γάλακτος, καθώς ο οργανισμός ανέχεται τόσο υψηλές όσο και χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς και υψηλές συγκεντρώσεις άλατος και χαμηλού pH. Είναι συνηθισμένο στις θηλάζουσες να συλλέγουν και να αποθηκεύουν το γάλα τους σε συνθήκες μη βέλτιστης αποθήκευσης (π.χ. μικρά θερμός ή μπιμπερό), όπου δεν υπάρχει καθαρισμός με απολυμαντικά. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση και ο παροδικός αποικισμός του γαστρεντερικού σωλήνα είναι σχετικά συχνές η μόλυνση του μητρικού γάλακτος με το παθογόνο αυτό είναι πιθανή. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής και την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Παιδιατρικής Γαστρεντερολογίας, Ηπατολογίας και Διατροφής προτείνεται η σίτιση του πρόωρου νεογνού να γίνεται με το γάλα της μητέρας του και όταν δεν είναι διαθέσιμο η χορήγηση μικροβιολογικά ελεγμένου και παστεριωμένου γάλακτος δότριας μητέρας από μια οργανωμένη και πιστοποιημένη τράπεζα μητρικού γάλακτος εντός μίας σύγχρονης ΜΕΝΝ θα πρέπει να είναι η επόμενη εναλλακτική λύση (απάντηση δ μη ορθή). Η τρέχουσα συνιστώμενη θερμοκρασία και ο χρόνος της θερμικής επεξεργασίας/παστερίωσης του μητρικού γάλακτος είναι οι 62,5°C για 30 λεπτά ακολουθούμενη από ταχεία ψύξη σε τουλάχιστον 4°C πριν από τη μεταφορά σε καταψύκτη της μονάδας.

Κατά τον θηλασμό, οι απαιτήσεις ιωδίου της μητέρας είναι περίπου 260μg/ημέρα. Για βρέφη ηλικίας έως 4 μηνών, συνιστάται ημερήσια πρόσληψη 50 μg ιωδίου, ενώ για τα πρόωρα η τιμή πρέπει να είναι τα 30 μg. Τα συμπλήρωματα ιωδίου πρέπει να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια του θηλασμού σε περιοχές όπου το ιώδιο είναι ανεπαρκές. Ωστόσο, το ιώδιο συσσωρεύεται πιο σημαντικά στο μητρικό γάλα από οποιοδήποτε άλλο φάρμακο που μελετήθηκε μέχρι σήμερα. Μέχρι και το 50% της συνολικής συγκέντρωσης πλάσματος του ιωδίου στην μητέρας εκκρίνεται στο γάλα εντός 24 ωρών. Η αναστολή της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα του βρέφους (φαινόμενο Wolff – Chaikoff) που προκαλείται από υψηλή δόση ιωδίου είναι δυνατή εάν η πρόσληψη του παιδιού είναι 100μg/kg ημερησίως (απάντηση α ορθή υπό προϋποθέσεις) ή έχει συγκέντρωση πλάσματος 250μg/L και άνω. Ο αναπτυσσόμενος θυρεοειδής είναι υπερβολικά ευαίσθητος στην ανασταλτική επίδραση της περίσσειας ιωδίου με την επακόλουθη ανάπτυξη βρογχοκήλης ή ιατρογενούς-δευτεροπαθούς υποθυρεοειδισμού. Το έμβρυο και το νεογέννητο σε ειδικές περιπτώσεις μπορούν επίσης να εκτεθούν σε υψηλές συγκεντρώσεις ιωδίου της μητέρας, είτε προγεννητικά μέσω μεταφοράς από τον πλακούντα είτε μεταγεννητικά μέσω του μητρικού γάλακτος.

ΠΗΓΕΣ:

  1. Lamounier, J. et al. “Recommendations for breastfeeding during maternal infections”. Jornal de pediatria 80, 5, Suppl (2004): S181-8
  2. Poulsen, K P et al. “Post-parturient shedding of Listeria monocytogenes in breast milk of infected mice”. Journal of Neonatal-Perinatal medicine vol. 6,2 (2013): 145-51. doi:10.3233/NPM-1366312
  3. Weaver G, Bertino E, Gebauer C, et al. ‘’Recommendations for the Establishment and Operation of Human Milk Banks in Europe: A Consensus Statement From the European Milk Bank Association (EMBA)’’. Front Pediatr. 2019;7:53. Published 2019 Mar 4. doi:10.3389/fped.2019.00053
  4. Hotham, N., & Hotham, E. (2015). ‘’Drugs in breastfeeding. Australian prescriber’’, 38(5), 156–159. https://doi.org/10.18773/austprescr.2015.056

Ο πρωταρχικός μηχανισμός δράσης των στατινών είναι η αναστολή της αναγωγάσης του ενζύμου 3-υδροξυ,3-μεθυλογλουταρυλ-συνενζύμο Α (HMG-CoA) (δ), ένα περιοριστικό στάδιο στη βιοσύνθεση της χοληστερόλης. Η μειωμένη ενδοηπατική σύνθεση της χοληστερόλης οδηγεί σε μειωμένη συναρμολόγηση των λιποπρωτεϊνών VLDL. Η εξάντληση της χοληστερόλης των ηπατοκυττάρων οδηγεί σε αύξηση της σύνθεσης των ρυθμιστικών πρωτεϊνών δέσμευσης της στερόλης (SREBPs), που είναι οι πυρηνικοί μεταγραφικοί παραγόντες που ρυθμίζουν τους υποδοχείς LDL (LDL-R). Η αναπροσαρμογή του LDL-R στην επιφάνεια του ηπατοκυττάρου με τη σειρά της οδηγεί σε αυξημένη πρόσληψη και υποβάθμιση της λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (LDL). Οι στατίνες μειώνουν την έκκριση της πρωτεΐνης apoB, η οποία επηρεάζει τον ρυθμό με τον οποίο η HMG CoA αναγωγάση είναι διαθέσιμη για να συνθέσει ξανά τη χοληστερόλη. Αναστέλλοντας τη σύνθεση του μεβαλονικού οξέος (του μεταβολικού μονοπατιού σύνθεσης και της χοληστερόλης), οι στατίνες εμποδίζουν και την σύνθεση των ισοπρενοειδών ενδιάμεσων- πυροφωσφορικού φαρνεσυλίου και γερανυλ-πυροφωσφορικού οξέος. Έχει από καιρό αποδειχθεί ότι ένα προ-φλεγμονώδες περιβάλλον είναι απαραίτητο για την πρόοδο της αθηροσκλήρυνσης και αυτά τα ενδιάμεσα προϊόντα είναι γνωστό ότι έχουν προφλεγμονώδη δράση. Οι στατίνες έχουν επίσης πλειοτρόπες δράσεις στην πρόληψη της εξέλιξης της αθηροσκλήρυνσης. Τα πειραματικά μοντέλα έχουν αποδείξει μείωση της χημειοταξίας των Τ-κυττάρων με τη χρήση στατινών, προτείνοντας έτσι και μια ανοσορρυθμιστική δράση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Bhuvana Sunil and Ambika Pallikunnath Ashraf: “Statin Therapy in Children”, 25/02/2020, [Online First], IntechOpen, DOI: 10.5772/intechopen.91367. 

Όλοι οι άνθρωποι μολύνονται με διαφορετικούς ερπητοϊούς κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας. Μετά την αποδρομή της οξείας λοίμωξης, εισέρχονται σε αδρανή κατάσταση γνωστή ως λανθάνουσα κατάσταση. Ο παρασιτικός παράγοντας παραμένει για ολόκληρη την ζωή του ξενιστή και θεωρείται ότι αφήνει το άτομο εκτεθειμένο σε κίνδυνο για επακόλουθη επανενεργοποίηση και ασθένεια. Η λανθάνουσα κατάσταση του ιού του απλού έρπητα παρέχει, ωστόσο, ένα μοναδικό όφελος στον ξενιστή. Σε μία ερευνητική μελέτη,  ποντίκια που είχαν μολυνθεί είτε με τον γ-ερπητοϊό 68 είτε με τον κυτταρομεγαλοϊό του ποντικού, οι οποίοι είναι γενετικά πολύ παρόμοιοι με τον ανθρώπινο ιό Epstein-Barr και τον ανθρώπινο κυτταρομεγαλοϊό, αντίστοιχα, ήταν ανθεκτικά και στη μόλυνση με τα βακτηριακά παθογόνα Listeria monocytogenes και Yersinia pestis. Η προστασία που προκαλείται από την λανθάνουσα κατάσταση δεν είναι ειδική για το αντιγόνο, αλλά περιλαμβάνει παρατεταμένη παραγωγή της αντιιικής κυτοκίνης ιντερφερόνης-γ και συστηματική ενεργοποίηση των μακροφάγων. Η λανθάνουσα κατάσταση ρυθμίζει έτσι τη βασική κατάσταση ενεργοποίησης της έμφυτης ανοσίας έναντι επακόλουθων λοιμώξεων. Υποτέθηκε ότι ο λανθάνων χρόνος του ιού του έρπητα μπορεί επίσης να χαράξει την ανοσοαπόκριση στα αντιγόνα του εαυτού και του περιβάλλοντος μέσω της δημιουργίας ενός πολωμένου περιβάλλοντος κυτοκίνης. Έτσι, ενώ οι δυνατότητες αποφυγής του ανοσοποιητικού συστήματος και η δια βίου επιμονή των ερπητοϊών τους κάνουν να θεωρούνται ως αποκλειστικά παθογόνοι, τα δεδομένα της έρευνας υποδηλώνουν ότι ο λανθάνων χρόνος είναι μια παράμετρος συμβίωσης με ανοσολογικά οφέλη για τον ξενιστή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Barton, E., White, D., Cathelyn, J. et al. Herpesvirus latency confers symbiotic protection from bacterial infection. Nature 447, 326–329 (2007).

Το εύρημα της ασυμπτωματικής πρωτεϊνουρίας (απέκκριση πρωτεϊνών στα ούρα >100 mg/m²/ημέρα ή σε ένα μόνο δείγμα) είναι σχετικά συχνό στην παιδιατρική κλινική πρακτική, κατά τη διάρκεια προληπτικών εργαστηριακών εξετάσεων ή μετά από διαγνωστική έρευνα. Συχνά είναι παροδική (καλοήθης) και δεν απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση ή μπορεί να οφείλεται σε μη παθολογική διαδικασία (ορθοστατική, μεταπυρετική ή μετά από σωματική άσκηση). Σε άλλες περιπτώσεις είναι επίμονη και αντιπροσωπεύει ένα σημείο νεφρικής βλάβης ή ασθένειας. Η επιβεβαίωση της επίμονης πρωτεϊνουρίας σε επακόλουθους ελέγχους δείχνει την ανάγκη για εξειδικευμένη παιδονεφρολογική αξιολόγηση και την εκτέλεση περαιτέρω ελέγχων. Στην πραγματικότητα, ο συσχετισμός μεταξύ πρωτεϊνουρίας και εξέλιξης της νεφρικής βλάβης είναι πολύ γνωστός. Σε μια επιδημιολογική μελέτη ομάδας 40.854 υγιών ατόμων ηλικίας μεταξύ 28 και 75 ετών η απέκκριση λευκωματίνης στα ούρα ≥20 mg/L αντιπροσωπεύει σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη νεφρικής ανεπάρκειας κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, ακόμη και μετά τη διόρθωση για την ηλικία και το φύλο. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η αύξηση της διέλευσης των πρωτεϊνών μέσω του σπειράματος και στη συνέχεια, κατά μήκος των σωληνάριων, προκαλεί προοδευτική βλάβη, προκαλώντας την ενεργοποίηση των κυτοκινών και των αυξητικών παραγόντων με επακόλουθη φλεγμονώδη διήθηση και διάμεση ίνωση.

Κανονικά, η ποσότητα πρωτεΐνης ούρων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 100 mg/m²/24h (4 mg /m²/h). Tο ήμισυ σχεδόν προέρχεται από τον νεφρικό ιστό (κυρίως η γλυκοπρωτεΐνη Tamm-Horsfall), μια πρωτεΐνη μεμβράνης που παράγεται στο επίπεδο του περιφερικού σωληναρίου, της οποίας οι λειτουργίες δεν είναι πλήρως κατανοητές.

Το άλλο μισό των πρωτεϊνών των ούρων (50-60%) προέρχεται από το πλάσμα και η αλβουμίνη αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη ποσότητα, περίπου το 30-40%. Το υπόλοιπο αποτελείται από μερικώς αποδομημένες σφαιρίνες, πεπτίδια, ένζυμα, ορμόνες και πρωτεΐνες του πλάσματος.

Κανονικά, η ποσότητα των πρωτεϊνών των ούρων προσδιορίζεται τόσο από την σπειραματική διήθηση όσο και από τις διαδικασίες επαναπορρόφησης και σωληναριακής απέκκρισης.

Η πρωτεϊνουρία σε τυχαίο δείγμα ούρων σε ένα φαινομενικά υγιές παιδί είναι αρκετά κοινό. Σε ένα διευρυμένο πρόγραμμα σχολικής εξέτασης, που πραγματοποιήθηκε σε 8.564 παιδιά ηλικίας 8 έως 15 ετών, βρέθηκε σε ένα ποσοστό 10,7% των παιδιών. Ωστόσο, μόνο λιγότερο του 1% του πληθυσμού αυτού (α) εμφάνισε πρωτεϊνουρία σε επόμενους ελέγχους. Σε αυτόν τον μικρό αριθμό παιδιών είναι ο υψηλότερος κίνδυνος νεφρικής βλάβης. Η τελική διάγνωση ήταν η ορθοστατική πρωτεϊνουρία στο 50% περίπου και η ασυμπτωματική πρωτεϊνουρία στο υπόλοιπο 50%, με μία μόνο περίπτωση επιβεβαιωμένης σπειραματονεφρίτιδας. Η παρουσία πρωτεϊνουρίας που σχετίζεται με επίμονη μικρο- ή μακροαιματουρία συσχετίζεται περισσότερο με σημαντικές σπειραματικές βλάβες, καθώς το 60% αυτών των ασθενών είχε σημαντική νεφρική βλάβη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Hogg RJ, Portman RJ, Milliner D, Lemley KV, Eddy A, Ingelfinger J. Evaluation and Management of Proteinuria and Nephrotic Syndrome in Children: Recommendations From a Pediatric Nephrology Panel Established at the National Kidney Foundation Conference on Proteinuria, Albuminuria, Risk, Assessment, Detection, and Elimination (PARADE). Pediatrics 2000; 105; 1242-9.

2. Van der Velde M, Halbesma N, de Charro FT, et al. Screening for albuminuria identifies individuals at increased renal risk. J Am Soc Nephrol 2009; 20: 852-62.

3. Vehaskari V, Rapola J. Isolated proteinuria: analysis of a school-age population. J Pediatr 1982; 101: 661-8.

4. Murakami M, Hayakawa M, Yanagihara T, Hukunaga Y. Proteinuria screening for children. Kidney Int Suppl 2005; (94): S23-7.

Η νοητική καθυστέρηση στα παιδιά που γεννιούνται από μητέρες με PKU πιθανότατα προκαλείται από την υψηλή φαινυλαλανίνη στο αίμα της μητέρας (γ), που δεν έχει αντιμετωπισθεί έγκαιρα πριν και κατά την διάρκεια της κύησης με την ειδική διατροφή. Η φαινυλκετονουρία είναι μια αυτοσωμική υπολειπόμενη κληρονομική διαταραχή που προκαλείται από τη μετάλλαξη του γονιδίου της υδροξυλάσης της φαινυλαλανίνης. Η μετάλλαξη οδηγεί σε χαμηλή παραγωγή του ενζύμου που μετατρέπει τη φαινυλαλανίνη σε τυροσίνη. Η τυροσίνη είναι ένα μη απαραίτητο αμινοξύ κι επομένως δεν θεωρείται αναγκαία η πρόσληψή της μέσω της διατροφής. Η τυροσίνη απαιτείται για τη δημιουργία νευροδιαβιβαστών όπως η επινεφρίνη, η νορεπινεφρίνη και η ντοπαμίνη. Ένα μωρό που γεννιέται από μια μητέρα με PKU δεν θα έχει και το ίδιο PKU, εκτός εάν ο πατέρας μεταφέρει το υπολειπόμενο γονίδιο, έτσι θα νοσήσει με πιθανότητα 50% και θα τοποθετηθεί στη δίαιτα φαινυλαλανίνης για να αποτραπεί η πνευματική καθυστέρηση. Τα μωρά που γεννιούνται από μητέρες χωρίς θεραπεία για PKU (γυναίκες που δεν έχουν ακολουθήσει την ειδική διατροφή) μπορεί να γεννηθούν κι αυτά, όπως στην κλασσική PKU, μικρότερα σε μέγεθος, να έχουν νοητική καθυστέρηση, καρδιακές διαμαρτίες και προβλήματα συμπεριφοράς σε μεγαλύτερη ηλικία. Το Εθνικό Πρόγραμμα Προληπτικού Ελέγχου Νεογνών άρχισε στη χώρα μας το 1974 πιλοτικά για την Φαινυλκετονουρία, συμπληρώθηκε σταδιακά με τη μέτρηση της δραστικότητας του ενζύμου (G6PD), τον έλεγχο του Συγγενούς Υποθυρεοειδισμού και τη Γαλακτοζαιμία. Ωστόσο, μητέρες από διαφορετικές γεωγραφικές προελεύσεις, με άγνωστο δικό τους έλεγχο συγγενών μεταβολικών νοσημάτων και που γεννούν στην χώρα μας, μπορούν να γεννούν και στο μέλλον παιδιά με την συγκεκριμένη παθολογία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

“Maternal PKU and Pregnancy”, OTIS, https://newenglandconsortium.org/toolkit/resources/OTIS.pdf

Η βλεννοπολυσακχαρίδωση τύπου Ι (MPS I) είναι μια σπάνια αθροιστική ασθένεια. Παρουσιάζεται με 3 μορφές: τα σύνδρομα Hurler, Scheie και Hurler-Scheie. Ο επιπολασμός είναι 1/100.000 γεννήσεις. Το σύνδρομο Hurler αντιπροσωπεύει το 50% των περιπτώσεων. Τα κύρια συμπτώματά του είναι οι σκελετικές παραμορφώσεις και η ψυχοκινητική καθυστέρηση. Ξεκινά στην ηλικία των 8 μηνών περίπου. Άλλα κλινικά συμπτώματα είναι η θόλωση του κερατοειδούς, η οργανομεγαλία, το κοντό ανάστημα, οι κήλες και οι δυσμορφίες του προσώπου. Μετά τα 2 χρόνια μπορεί να προκύψει υδροκέφαλο. Οι ασθενείς με τη μορφή εμφάνισης στην ενήλικη ζωή (σύνδρομο Scheie ή MPS I-S) έχουν φυσιολογικό ανάστημα χωρίς γνωστικό έλλειμμα. Τυπικά συμπτώματα είναι δυσκαμψία στις αρθρώσεις, η θόλωση του κερατοειδούς, το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και οι ήπιες σκελετικές διαταραχές. Οι ασθενείς με ενδιάμεση μορφή (σύνδρομο Hurler-Scheie ή MPS I-H/S) έχουν φυσιολογική νοημοσύνη, αλλά και διαφορετικούς βαθμούς σωματικής αναπηρίας.

Η κληρονομικότητα είναι αυτοσωμική υπολειπόμενη. Οι διαφορετικοί φαινότυποι οφείλονται σε μεταλλάξεις των αλληλόμορφων γονιδίων της άλφα-L-ιδουρονιδάσης (IDUA), που βρίσκεται στον κοντό βραχίονα του χρωμοσώματος 4. Οι μεταλλάξεις προκαλούν πλήρη ανεπάρκεια του ενζύμου στο MPS I-H και μειωμένη λειτουργία στο MPS I-S. Η έγκαιρη διάγνωση είναι δύσκολη καθώς τα πρώτα συμπτώματα είναι μη ειδικά (κήλες, συχνές αναπνευστικές λοιμώξεις), αλλά εξακολουθεί να είναι απαραίτητη η έγκαιρη θεραπεία. Το MPS VI (σύνδρομο Maroteaux-Lamy) είναι παρόμοιο από πολλές απόψεις με το MPS I. Ωστόσο, οι ασθενείς με MPS VI δεν παρουσιάζουν νοητική υστέρηση. Και το MPS II, μια φυλοσύνδετη νόσος, χαρακτηρίζεται από σοβαρές συγκάμψεις.

Συνιστάται σε όλες τις περιπτώσεις γενετική συμβουλή. Σε οικογένειες όπου έχει προσδιοριστεί η μετάλλαξη, η προγεννητική διάγνωση πραγματοποιείται με ενζυμική ανάλυση και με τον μοριακό χαρακτηρισμό των μεταλλάξεων. Ο γονότυπος πρέπει να καθοριστεί στη διάγνωση, καθώς είναι αποφασιστικής σημασίας για την θεραπευτική προσέγγιση. Η θεραπεία είναι συμπτωματική και πρέπει να εφαρμοστεί από μια ομάδα ειδικών. Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων έχει αποδειχθεί χρήσιμη.

Η θεραπεία υποκατάστασης του ενζύμου (λαρονιδάση) εφαρμόζεται από το 2003. Όλοι οι ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν έχουν λάβει μεταμόσχευση ή έχουν αποτύχει σε μεταμόσχευση, μπορούν να λάβουν σημαντικά οφέλη από τη θεραπεία υποκατάστασης. Το φάρμακο, που χορηγείται σε εβδομαδιαίες εγχύσεις, μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία των πνευμόνων και την κινητικότητα των αρθρώσεων. Η έγκαιρη θεραπεία επιβραδύνει την πρόοδο της νόσου. Το προσδόκιμο ζωής είναι φυσιολογικό στο σύνδρομο Scheie, αλλά περιορίζεται στο σύνδρομο Hurler, στο οποίο ο θάνατος εμφανίζεται πριν από την εφηβεία, λόγω καρδιαγγειακής και αναπνευστικής ανεπάρκειας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK1162/?report=classic

Πρόκειται για μία δερματίτιδα εξ επαφής που εύκολα μπορεί να παραβλεφθεί. Λίγες περιπτώσεις αναφέρονται στη βιβλιογραφία. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία ερυθηματώδους χροιάς βλαβών εντοπισμένων σε γενικά συμμετρικές περιοχές με μεγαλύτερο τραυματισμό (δάκτυλα χεριών και ποδιών, πτέρνες), που συνδέονται με τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες του παιδιού στην πισίνα. Οι βλάβες είναι ασυμπτωματικές, ακόμη και αν περιγράφονται περιπτώσεις κνησμού, καύσου ή φυσαλιδώδους εξέλιξης. Περιγράφεται συχνότερα στον παιδιατρικό πληθυσμό λόγω της προτίμησης στο παιχνίδι παρά στο κολύμπι. Ο επαναλαμβανόμενος και παρατεταμένος τραυματισμός οφείλεται στην τριβή κατά των μη ολισθηρών επιφανειών του πυθμένα και των ακμών της πισίνας. Πιστεύεται, επίσης, ότι η υπερϋδάτωση της κεράτινης στιβάδας, μετά από παρατεταμένη εμβάπτιση στο νερό, μαζί με το μειωμένο πάχος του δέρματος στα παιδιά, προδιαθέτει στην ανάπτυξη των αλλοιώσεων. Τίθεται σε διαφορική διάγνωση με το έκζεμα εξ επαφής (συχνότερα στην ράχη των χεριών και μη συσχετισμένο με τη διάρκεια της έκθεσης) ή με την ατοπική δερματίτιδα (παρουσία και άλλων σημείων ατοπίας). Δεδομένης της καλοήθους φύσης του προβλήματος και της αυθόρμητης επίλυσής του με την προσωρινή αναστολή της πρόσβασης στην πισίνα, μπορεί φυσικά να γίνει μια αληθής διάγνωση, καθησυχάζοντας τον γονέα.  Έχει περιγραφεί η χρήση τοπικής θεραπείας με βάση τη διμεθικόνη σε κρέμα (σιλικόνη) πριν από την κολύμβηση στην πισίνα για να μειωθεί ο κίνδυνος επανεμφάνισης τραυματισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  1. Cutrone M, et al. Pool palms: a case report. Dermatol. Case Rep. 2019;4:2
  2. Wong LC, Rogers M. Pool palms. Pediatr. Dermatol. 2007;24:95-6
  3. Blauvelt A, Duarte AM, Schachner LA. Pool palms. J. Am. Acad. Dermatol. 1992;1927:111
  4. Lacour JP. Palmar juvenile dermatitis from the pool. Ann. Dermatol. Venereol. 1995;122:695-6
  5. Nova A, Klear S. Pool palms. Arch. Dis. Child 2016;101:41

ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΡΥΨΟΡΧΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Οι ανελκόμενοι/ανασπώμενοι όρχεις μπορούν να αποτελούν μία νοσολογική οντότητα (και όχι μία συγγενή μη διαγνωσμένη κρυψορχία), που είναι αρκετά συχνή στον παιδιατρικό πληθυσμό.Σκοπός της παρακάτω περιγραφικής μελέτης, από την οποία αντλήθηκε το ερώτημα της ημέρας, είναι να προσδιοριστεί ο επιπολασμός των όρχεων που θεωρούνται μη καθελκόμενοι, από τον εξεταστή, σε μια σταθερή οσχεϊκή θέση σε παιδιά σχολικής ηλικίας, ετερόπλευρα. Η κατάσταση αυτή ορίστηκε ως “επίκτητη” όταν υπήρχε τουλάχιστον μία προηγούμενη τεκμηρίωση οσχεϊκής θέσης του όρχι.Η μελέτη διεξήχθη σε 119 δημοτικά σχολεία μιας περιφέρειας της Ολλανδίας την περίοδο 2001-03 σε συνεργασία με την το Ίδρυμα Υγείας των Νέων (υπηρεσία του Ολλανδικού Περιφερειακού Συστήματος Υγείας, που προσφέρει προγράμματα υγείας για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση).Αναζητήθηκε η θέση των όρχεων σε 3627 αγόρια ηλικίας 6, 9 και 13 ετών ως μέρος των σχολικών ιατρικών εξετάσεων ρουτίνας. Τα άτομα 6 και 13 ετών υποβλήθηκαν σε ιατρική εξέταση στο σχολείο, τα άτομα των 9 ετών σε μια συνέντευξη από νοσοκόμα του σχολείου.Εστάλη, έπειτα, στους γονείς των παιδιών ερωτηματολόγιο για να διερευνήσει τόσο την παρατηρηθείσα θέση των όρχεων όσο και τις προηγούμενες επεμβάσεις ορχεοπηξίας. Τα άτομα που προέκυψαν με μη ορατούς όρχεις στο όσχεο στάλθηκαν στο νοσοκομείο για έναν ακριβέστερο έλεγχο (που διενεργήθηκε από τον ίδιο τον παιδίατρο για ολόκληρο τον πληθυσμό που κατάγραψε), ο οποίος επεδίωξε την παρουσία των όρχεων τόσο σε ύπτια θέση όσο και με χιασμένες κνήμες στην ίδια θέση.Την ίδια στιγμή συλλέχθηκαν από τα ιατρικά αρχεία στοιχεία σχετικά με τη θέση των όρχεων σε διάφορες ηλικίες κατά τις προηγούμενες επισκέψεις. Το 95% των αγοριών που προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν υποβλήθηκαν σε επίσκεψη στο σχολείο. Από αυτά, 47 αγόρια στην ηλικία των 6, 53 στα 9 έτη και 8 στα 13 έτη παραπέμφθηκε στο νοσοκομείο για εμπεριστατωμένη εξέταση.Η διάγνωση της ‘επίκτητης κρυψορχίας’ επιβεβαιώθηκε σε 25/2042 άτομα στην ηλικία των 6 ετών (επιπολασμός 1,2%), σε 23/1038 στα 9 έτη (2,2%) και 4/353 άτομα στα 13 έτη (1,1%). Τα αποτελέσματα της επιδημιολογικής αυτής μελέτης αντιστοιχούν στη συχνότητα της όψιμης ορχεοπηξίας που περιγράφεται βιβλιογραφικά (της τάξης του 2-3%).Μεταξύ μαθητών που εξετάσθηκαν στο σχολείο, 33 διαγνώσθηκαν με αληθή κρυψορχία (1%), εκ των οποίων 32 εντοπίστηκαν και 30 αντιμετωπίσθηκαν σωστά στο πρώτο έτος της ζωής.Παρά κάποιους προφανείς περιορισμούς που αναγνωρίζονται από τους ίδιους τους συγγραφείς (έλλειψη βασικού πληθυσμού, προκειμένου να εκτιμηθεί σωστά η συχνότητα της επίκτητης κρυψορχίας, μεγάλη διαφορά στον αριθμό στις διάφορες ομάδες εγγεγραμμένων παιδιών, διαφορετικοί εξεταστές), η μελέτη αυτή έχει το πλεονέκτημα να διερευνά για πρώτη φορά το πρόβλημα που θεωρείται επίκτητο σε αγόρια άνω του έτους και να το διακρίνει από την αληθή του μορφή, πιθανώς σε διαφορετική αιτιοπαθογενετική βάση.Η μελέτη επιβεβαιώνει την υψηλή συχνότητα αυτού του φαινομένου (τα αποτελέσματα που προέκυψαν δείχνουν έναν επιπολασμό ακόμη υψηλότερο από αυτόν της αληθούς μορφής) (β), η οποία παρατηρείται στα τέλη της παιδικής ηλικίας και μπορεί να εξηγήσει το υψηλό αριθμό πράξεων ορχεοπηξίας που εκτελούνται αργά.Η ερώτηση σχετικά με την πιο σωστή θεραπευτική στάση παραμένει ανοικτή: σε μια προηγούμενη μελέτη, οι ίδιοι οι συγγραφείς έχουν υπογραμμίσει την αυτόματη κάθοδο του όρχι, που θεωρήθηκε ανελκόμενος, σε 43/63 παιδιά, που παρακολουθήθηκαν μέχρι την εφηβεία.Δεν είναι ακόμη γνωστό εάν η επίκτητη μορφή μπορεί να καθορίσει, όπως και στην αληθή κρυψορχία, τα προβλήματα γονιμότητας και αυξημένου κίνδυνου εμφάνισης καρκίνου του όρχι.Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το φαινόμενο αυτό μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μια ξεχωριστή νοσολογική οντότητα (και όχι ως μια μη διαγνωσμένη αληθής κρυψορχία). Η ιατρική εξέταση παιδιών άνω των 5 ετών θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης την αναζήτηση και των δύο όρχεων στο όσχεο.

ΠΗΓΗ:
W. HackK. SijstermansJ. van Dijk:‘Prevalence of acquired undescended testis in 6-year, 9-year and 13-year-old Dutch schoolboys’, Arch Dis Child 2007;92:17-20

Η ήπια χρόνια περιοδοντική νόσος, ή απλά ουλίτιδα, που απασχολεί αποκλειστικά τον ιστό των ούλων και όχι το μεταβατικό επιθήλιο ή τον πολφικό ιστό, είναι πολύ κοινή στον παιδιατρικό πληθυσμό (70% περίπου των παιδιών και των εφήβων) και είναι αποτέλεσμα της κακής στοματικής υγιεινής (γ). Από την άλλη πλευρά, η πιο σοβαρή μορφή της, η προεφηβική και η νεανική περιοδοντίτιδα, η οποία επηρεάζει τους εν τω βάθει ιστούς, αφορά ένα μικρό αλλά όχι ασήμαντο ποσοστό παιδιών, και εφήβων (περίπου 1%) και είναι πολύ ειδική στην αντιμετώπισή της. Ο παιδίατρος πρέπει να γνωρίζει τόσο την πρώτη όσο και την δεύτερη μορφή, ώστε να την διαφοροποιεί και να την παραπέμπει έγκαιρα. 

Η υψηλή συχνότητα της ουλίτιδας στα παιδιά σχετίζεται με τη δραστηριότητα της πλάκας, η οποία επιτείνεται στον έφηβο από ορμονικές επιδράσεις. Η διάγνωση και η θεραπεία της ουλίτιδας είναι απλές, αλλά απαιτούν συνεργασία των παιδιών και των γονέων σε ό,τι αφορά την στοματική υγιεινή. Η αφαίρεση της βακτηριακής πλάκας αντιπροσωπεύει την κεντρική θεραπευτική παρέμβαση. Οι περιοδοντίτιδες της νεανικής ηλικίας είναι πραγματικές νοσολογικές οντότητες, με αιτιοπαθογενετικά χαρακτηριστικά και περίπλοκες κλινικές μορφές. έχουν ενίοτε πρόγνωση σοβαρή και απαιτούν συγκροτημένη θεραπεία. Διακρίνονται στην προεφηβική μορφή, πιο σοβαρή και πρόωρη, που αρχίζει ήδη περίπου στα 5 χρόνια ζωής και συνοδεύει την μόνιμη οδοντοφυΐα και στην νεανική μορφή, εντοπισμένη ή γενικευμένη. Οι δύο μορφές έχουν διακριτό νοσολογικό πλαίσιο. Ο ρόλος ενός περιοδοντικού μικροβίου, του Actinobacillus actinomycetemcomitans, θεωρείται αιτιολογικώς σημαντικός. Η θεραπεία των νεανικών μορφών περιλαμβάνει την εξάλειψή της, μέσω μιας έντονης και παρατεταμένη αντιβιοτικής θεραπείας και της ριζικής αποτρύγωσης.

ΠΗΓΗ:

Α. Τσάμη: ‘Η περιοδοντική θεραπεία σε παιδιά και εφήβους’, ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟΣ 63 (1) 2009

Η αγαμμασφαιριναιμία του Bruton είναι μια σπάνια κληρονομική νόσος που χαρακτηρίζεται από μεταλλάξεις του γονιδίου ΒΤΚ (κινάση τυροσίνης), που βρίσκεται στο χρωμόσωμα Χ (δ), οι αλλοιώσεις του οποίου προκαλούν ελαττωματική διαφοροποίηση και ωρίμανση των Β λεμφοκυττάρων με αποτέλεσμα την σοβαρή υπογαμμασφαιριναιμία και σχεδόν ολική απουσία των Β λεμφοκυττάρων CD19. 
Πρόκειται για μια φυλοσύνδετη διαταραχή που επηρεάζει τους άνδρες με επιπολασμό 1:200.000 (περίπου 60% έχει νέα μετάλλαξη). Η ανεπάρκεια στην παραγωγή αντισωμάτων προκαλεί μεγαλύτερη ευαισθησία σε λοιμώξεις, γενικά εμφανείς μεταξύ 3 και 18 μηνών ζωής. Συχνή είναι η προβολή με επαναλαμβανόμενες αναπνευστικές λοιμώξεις (μέση ωτίτιδα και βρογχοπνευμονία) και αρθρίτιδα (προτιμητέα στα γόνατα και στους αστραγάλους). Σπανιότερα προβάλλουν με οξεία γαστρεντερίτιδα, σηψαιμία, μηνιγγίτιδα, πυοδερμία και οστεομυελίτιδα.

Οι χρόνιες επιπλοκές είναι: η πνευμονοπάθεια και η παραρρινοκολπίτιδες, οι επανειλημμένες εγκεφαλίτιδες από εντεροϊούς και η εμφάνιση νεοπλασμάτων. Οι ασθενείς χρειάζονται θεραπεία αντικατάστασης με κυκλικές εγχύσεις IV ανοσοσφαιρίνης για τη μείωση του κινδύνου λοιμώξεων.
Γενικά, η θεραπευτική δόση είναι 400 mg/kg κάθε 21 ημέρες για να διατηρηθούν επίπεδα IgG ορού>500 mg/dl (είναι δυνατόν να αυξηθεί η δόση στα 500 mg/kg ή να μειωθεί το διάστημα μεταξύ των δόσεων των 15 ημερών). Σε περίπτωση εντοπισμένων λοιμώξεων, θα πρέπει να ξεκινήσει προφανώς επαρκής στοχευμένη θεραπεία με αντιβιοτικά.

Συμπερασματικά, ένα ιστορικό επαναλαμβανόμενων λοιμώξεων που απαιτούν επαναλαμβανόμενη αντιβιοτική θεραπεία, ειδικά σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, αξίζει περαιτέρω διερεύνηση από την πλευρά του ανοσοποιητικού συστήματος.

ΠΗΓΗ:

1. Winkelstein JA, Marino MC, Lederman HM, et al. X-linked agammaglobulinemia: report on a United States registry of 201 patients. Medicine (Baltimore) 2006;85(4):193-2022. Plebani A, Soresina A, Rondelli R, et al.; Italian Pediatric Group for XLA-AIEOP. 

2. Clinical, immunological, and molecular analysis in a large cohort of patients with X-linked agammaglobulinemia: an Italian multicenter study. Clin Immunol 2002;104(3):221-30.

Η ανεύρεση καρδιακών ενδοκοιλιακών ραβδομυωμάτων κατά την εμβρυική περίοδο σχετίζεται θετικά με την οζώδη σκλήρυνση σε ποσοστό περίπου στο 50% των περιπτώσεων. Η οζώδης σκλήρυνση (ν. Bourneville) είναι μία αυτοσωμική επικρατής νόσος (επίπτωση 1/6000-1/10000 ζώντα νεογνά), που μπορεί να εκδηλωθεί με επιληπτικές κρίσεις, νοητική καθυστέρηση, δερματικές βλάβες (υπομελανωτικές κηλίδες «δίκην φύλλων δένδρου» στον κορμό ή αγγειοϊνώματα προσώπου), διαμαρτίες στην καρδιά, στους νεφρούς, στον εγκέφαλο και σε πολλά άλλα όργανα. Η μετάλλαξη στα γονίδια TSC1 (amartine) και TSC2 (tuberine) προκαλεί την διακοπή της λειτουργίας τους με συνέπεια την αύξηση της δράσης του γονιδίου Mtor (rapamicine), που ευνοεί τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση των ραβδομυωμάτων στα όργανα στόχους. Οι βλάβες αυτές είναι δυνατόν να υποστραφούν αυτόματα, όταν ωστόσο είναι ευμεγέθεις, χρησιμοποιείται πρόσφατα η αγωγή με everolimus, που επιταχύνει την υποστροφή κυρίως των ενδοκαρδιακών όγκων.

ΠΗΓΗ:

1. Zhou Q., Fan P., Peng Q., Zhang M.: Prenatal echocardiographic differential diagnosis of fetal cardiac tumors’. Ultrasound Obstet Gynecol. 2004 

2.  Isaacs: ‘Perinatal (fetal and neonatal) tuberous sclerosis: a review’Am J Perinatol. 2009

3.  Aw F., Goyer I., Dahdah N.: ‘Accelerated Cardiac Rhabdomyoma Regression with Everolimus in Infants with Tuberous Sclerosis Complex.’Pediatr Cardiol. 2017 

Η φωτογραφία απεικονίζει τμήμα του οισοφάγου με εκτεταμένες εστίες φλεγμονής του βλεννογόνου μακροσκοπικά. Η ιστολογική εξέταση που ακολουθεί την βιοψία αναφέρει χρόνια οισοφαγίτιδα, με διήθηση του υποβλεννογόνιου στρώματος με άνω των 20 ηωσινόφιλων κυττάρων ανά οπτικό πεδίο και θετικά IgE στο αγελαδινό γάλα και την καζεΐνη (Bos d 8) στο περιφερικό αίμα του παιδιού. Ξεκίνησε αγωγή με τοπική εισπνεόμενη φλουτικαζόνη, λανσοπραζόλη και δίαιτα αποφυγής γαλακτοκομικών προϊόντων.Η ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα είναι μία χρόνια νόσος, αυξανόμενη σε συχνότητα τα τελευταία 15-20 χρόνια, μαζί με τις ΙΦΝΕ, χαρακτηρίζεται από διήθηση τμημάτων του βλεννογόνου του οισοφάγου από τουλάχιστον 15 κύτταρα ανά οπτικό πεδίο. Απασχολεί συχνότερα το άρρεν φύλο και εκδηλώνεται με δυσφαγία στα στερεά τρόφιμα και επανειλημμένα επεισόδια ενσφήνωσης βλωμού τροφής σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας και εφήβους. Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν ιστορικό ατοπίας.

ΠΗΓΗ:

Rubrica ACP: ‘A colpo d’occhio’, Dott. Enrico Ricci, Forlì, Italia

Αμφιβολες περιπτώσεις νεογνικού screening για την κυστική ίνωση (Κ.Ι.)  Δύο δημοσιεύσεις ασχολούνται με το κρίσιμο πρόβλημα του τρόπου αντιμετώπισης των περιστατικών με αμφίβολη διάγνωση Κ.Ι., που παρουσιάζουν τα συστήματα νεογνικού ελέγχου (screening) με αυξανόμενη συχνότητα σε χώρες ή κέντρα που τα διαθέτουν. Αυτές είναι οι περιπτώσεις με θετική εξέταση θρυψινογόνου στην κάρτα Guthrie, γενετικές εξετάσεις με μία ή δύο μη κλασικές μεταλλάξεις CFTR και τεστ ιδρώτα οριακό ή φυσιολογικό. Το νεογνικό screening (N.S.) της κυστικής ίνωσης είναι ένα πρόγραμμα πολιτικής της υγείας, το οποίο εγγυάται την έγκαιρη αναγνώριση των νεογέννητων, πριν εμφανίσουν τα πρώτα συμπτώματα, για την έγκαιρη αντιμετώπισή τους από τα κέντρα φροντίδας. Το N.S. περιλαμβάνει σήμερα ως το πρώτο βήμα τη μέτρηση του θρυψινογόνου (υπό αυστηρές τεχνικές-εργαστηριακές συνθήκες), ακολουθούμενη από γενετική ανάλυση του γονιδίου CFTR στα νεογνά με υψηλή τιμή του (λιγότερο από 0,5-1% του νεογνικού πληθυσμού) και στη συνέχεια με τη δοκιμασία του ιδρώτα για επιβεβαίωση της διάγνωσης. Εάν αυτό, αφενός, οδήγησε στη μείωση της ηλικίας της διάγνωσης των παιδιών που είναι φορείς (2η-3η εβδομάδα ζωής), με πολύ πρώιμη αντιμετώπιση και έναρξη της θεραπείας, από την άλλη, οδήγησε στην αναγνώριση νεογνών με υπερθρυψιναιμία, αλλοιώσεις του γονιδίου CFTR (μία ή δύο μεταλλάξεις) με άγνωστη ή ελάχιστη κλινική σημασία και με δοκιμασία ιδρώτα που δεν είναι καθοριστική για τη διάγνωση (αμφίβολες περιπτώσεις).   Προσπαθώντας να εντοπιστεί ένα συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό μεταλλάξεων που είναι υπεύθυνες για την ΚΙ, βρεθήκαμε από την έρευνα της μοναδικής μετάλλαξης F508del σε έρευνες που φέρνουν στην επιφάνεια έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό μεταλλάξεων, που υπερβαίνουν τις 150 σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη. Έχει επίσης φανεί ότι εάν η γενετική ανάλυση εμπεριέχεται στο πρόγραμμα του N.S., η αναγνώριση των άτυπων ή ήπιων μορφών της νόσου είναι μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των αλλαγών του γονιδίου CFTR που αναζητούνται. Οι άτυπες μορφές περιλαμβάνουν εκείνες τις διαγνώσεις στις οποίες ο έλεγχος του ιδρώτα δεν είναι εντελώς φυσιολογικός (αρνητικός) και οι διαγνώσεις αυτές αυξήθηκαν, επίσης, επειδή μειώθηκε το φυσιολογικό όριο της δοκιμασίας αυτής, έτσι ώστε μόνο οι τιμές κάτω των 30 mEq/L να θεωρούνται φυσιολογικές για θηλάζοντα βρέφη ηλικίας κάτω των 6 μηνών. Αλλά, επειδή έως τώρα δεν αναγνωρίζονται όλες οι μεταλλάξεις που αναζητούνται ως αιτίες ασθένειας, τα νέα προγράμματα εντοπίζουν άτομα στα οποία δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση της Κ.Ι. ή να τα αποκλείσουν: πρόκειται για νεογνά με υψηλή τιμή θρυψινογόνου, με αλλοιώσεις του γονιδίου CFTR (τουλάχιστον μία μετάλλαξη) που δεν προκαλούν την τυπική κλινική εικόνα της νόσου, με δοκιμασίες ιδρώτα μεταξύ 30 και 60 mEq/L ή θηλάζοντα βρέφη με φυσιολογικές εξετάσεις ιδρώτα αλλά με δύο αλλοιώσεις του γονιδίου CFTR, συχνά με άγνωστη κλινική σημασία.     Υπήρξε μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με την κατάταξη αυτών των περιπτώσεων, την αναγνώρισή τους, ακόμη και αν παρακολουθούνται σε διαφορετικά κέντρα και χώρες (από την Ευρώπη, στην Αυστραλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες), προκειμένου να κατανοηθεί ποια θα είναι η κλινική τους ιστορία. να είναι εφικτό να καταρτιστούν κατευθυντήριες οδηγίες για την καλύτερη αντιμετώπισή τους. Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, η ίδια κατάσταση έχει περιγραφεί με δύο διαφορετικούς όρους: ένα παιδί με θετικό NS, γενετική ανάλυση με μία ή δύο μη κλασσικές μεταλλάξεις και μη διαγνωστικό έλεγχο ιδρώτα, στις ΗΠΑ ορίζεται ως μεταβολικό σύνδρομο σχετιζόμενο με την Κ.Ι. και στην Ευρώπη ως “Κ.Ι. με θετικό νεογνικό προσυμπτωματικό έλεγχο και αδιευκρίνιστη διάγνωση”.   Ο ευρωπαϊκός ορισμός έχει προταθεί και στη συνέχεια επιλεγεί μεταξύ πολλών άλλων μέσω διαδικτυακής διαβούλευσης μεταξύ εμπειρογνωμόνων και φαίνεται ότι μπορεί να καθορίσει καλύτερα τα χαρακτηριστικά αυτών των βρεφών: που έχουν δηλαδή θετικό έλεγχο με την αναγνώριση μεταβολών του γονιδίου CFTR, που δεν σχετίζεται με την κλασσική εικόνα της Κ.Ι. αλλά δεν έχουν τα διαγνωστικά κριτήρια γι’ αυτή, δηλαδή της αληθώς παθολογικής δοκιμής του ιδρώτα ή δύο μεταλλάξεων που είναι γνωστό ότι συνδέονται σίγουρα με την Κ.Ι..      Πρόσφατες μελέτες έχουν αξιολογήσει την τάση στα πρώτα χρόνια της ζωής αυτών των παιδιών και έχουν δείξει ότι στα διάφορα κέντρα το ποσοστό των παιδιών στα οποία φθάνουμε σε μια διάγνωση ΚΙ εντός των πρώτων χρόνων της ζωής, με εμφάνιση των τυπικών συμπτωμάτων (έστω και ήπιων) ή με την τροποποίηση της δοκιμασίας ιδρώτα προς τα παθολογικά όρια, είναι κατά βάση μέτριο: από 8% έως 11%. Τα κέντρα ελέγχου και καταγραφής της νόσου (β) μπορούν να επιλέξουν διαφορετικές πολιτικές, όπως την ανάθεση αυτών των παιδιών στον οικογενειακό παιδίατρο και την επανεξέτασή τους μόνο κατά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, εισάγοντάς τα σε στενή τακτική παρακολούθηση. Πιθανώς ο σωστός δρόμος είναι στη μέση, να ανατεθούν δηλαδή τα παιδία στον παιδίατρο με κάποιες προληπτικές συμβουλές: ετήσιοι έλεγχοι στο κέντρο Κ.Ι., διεξαγωγή διαγνωστικών εξετάσεων (εξετάσεις καλλιέργειας πτυέλων, ακτινογραφίες, εξετάσεις αίματος) μόνο εάν εμφανιστούν συμπτώματα, επανάληψη της δοκιμασίας ιδρώτα σε διαφορετικές ηλικίες (σίγουρα μετά το πρώτο έτος της ζωής), όχι περιορισμό στην πρόσληψη αλατιού το καλοκαίρι, εκπαίδευση της υγιεινής των χεριών, αποφυγή του παθητικού καπνίσματος, ολοκλήρωση του προγράμματος εμβολιασμού και έναρξη της σωματικής δραστηριότητας από νωρίς, όπως τονίζουν χαρακτηριστικά οι ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές. Και όλα αυτά, προκειμένου να αποφευχθούν, αφενός, υπερβολές λόγω της υπερδιάγνωσης σε όσους δεν θα είναι άρρωστοι και, αφετέρου, μια διαγνωστική καθυστέρηση σε όσους θα αναπτύξουν την ασθένεια, καθησυχάζοντας έτσι τους γονείς ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης μιας πραγματικής Κ.Ι. αργότερα στα χρόνια είναι πολύ χαμηλή. Η διαγνωστική επιβεβαίωση της νόσου ή ο αποκλεισμός της, επίσης, είναι επιθυμητό να πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη του δημοτικού σχολείου.

ΠΗΓΗ:

1. Groves T, Robinson P, Fitzgerald DA. Question7: For an infant with an equivocal sweat chloride following newborn screening, how likely is a diagnosis of cystic fibrosis? Paediatr Respir Rev 2015; http://dx.doi.org/10.1016/j.prrv.2015.11.007

2. Ooi CY, Castellani C, Keenan K et al Inconclusive diagnosis of cystic fibrosis after newborn screening. Pediatrics 2015; 135: e1377-85

Οι επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης της νόσου Kawasaki (ν.K.) στα αγόρια (αναλογία αρσενικά/θηλυκά: 1,5-1,7/1) στα βρέφη και στα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών (76% των ασθενών). Ακόμη και τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να επηρεαστούν, ωστόσο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών, δεδομένου ότι η διάγνωση μπορεί να είναι αργότερα. 

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ετήσιες συχνότητες που καταγράφονται κυμαίνονται μεταξύ 3,4 και 100/100,000 παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, ανάλογα με τις διάφορες εθνικές ομάδες, με υψηλότερη επικράτηση στην ασιατική. Συγκεκριμένη εποχικότητα παρατηρήθηκε για την ν.K., με μέγιστη συχνότητα εμφάνισης στα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης. Μία σχετικά πρόσφατη ιαπωνική έρευνα επισήμανε αύξηση της συχνότητας εμφάνισης της νόσου, λόγω αιτίων που δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί, κυρίως με συνοδές χειμερινές αιχμές, αλλά με μείωση των στεφανιαίων επιπλοκών λόγω της έγκαιρης διάγνωσης και της θεραπείας, με εξαίρεση τους μικρότερους και τους μεγαλύτερους ασθενείς. 

Η ν.K. σχετίζεται με τον κίνδυνο εμφάνισης εκτασιών ή ανευρύσματος των στεφανιαίων αρτηριών που μπορεί να οδηγήσουν σε ισχαιμική καρδιακή νόσο, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή αιφνίδιο θάνατο. Τέτοια επακόλουθα μπορεί να εμφανιστούν τόσο σε ασθενείς που δεν έχουν υποβληθεί σε θεραπεία (15-25%), όσο και σε επαρκώς θεραπευμένους ασθενείς (5% αναπτύσσουν στεφανιαία διαστολή και 1% γιγαντιαία ανευρύσματα), αλλά η πρώιμη θεραπεία μειώνει τη στεφανιαία βλάβη στους περισσότερους ασθενείς. Στις πιο προχωρημένες φάσεις της νόσου η θρομβοκυττάρωση είναι χαρακτηριστική, εμφανίζεται συνήθως στη δεύτερη εβδομάδα και φτάνει στο ανώτατο σημείο στην τρίτη, με σταδιακή επιστροφή στο φυσιολογικό σε 4-8 εβδομάδες. Η σπάνια θρομβοπενία μπορεί να είναι ένδειξη διάχυτης ενδοαγγειακής πήξης και αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη στεφανιαίων ανευρυσμάτων. Η κλινική πορεία των παιδιών με ν.K. είναι πολύ ευρεία. 
Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη στεφανιαίων ανευρυσμάτων είναι: 

1.      επίμονος πυρετός παρά τη θεραπεία με IVIG 
2.      φύλο άρρεν
3.      ηλικία <1 έτος
4.      Αυξημένη CRP
5.      υψηλά ουδετερόφιλα 
6.      αναιμία 
7.      θρομβοπενία
8.      υπονατριαιμία (<135 mEq/l) 

ΠΗΓΗ:

1. Nakamura Y, Yashiro M, Uehara R, Sadakane A, Chihara I, Aoyama Y, Kotani K, Yanagawa H. ‘Epidemiologic features of Kawasaki disease in Japan: results of the 2007-2008 nationwide survey’. J Epidemiol 2010; 20: 302-7.

2. Yoshida MOana SMasuda HIshiguro AKato HIto SKobayashi TAbe J‘Recurrence of Fever After Initial Intravenous Immunoglobulin Treatment in Children With Kawasaki Disease’. Clin Pediatr. 2018 Feb;57(2):189-192.

Το 2007, ο παγκόσμιος παιδιατρικός πληθυσμός, ηλικίας μεταξύ 0 και 14 ετών, ήταν περίπου 1,8 δισεκατομμύρια: από αυτά τα παιδιά, το 0,02% είχε διαβήτη. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 500.000 παιδιά με διαβήτη όλων των τύπων, με 80.000 νέες περιπτώσεις να διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο. Εντούτοις, σε πολλές χώρες τα επιδημιολογικά δεδομένα εξακολουθούν να είναι λιγοστά και ανακριβή λόγω της έλλειψης αποτελεσματικού δικτύου επιτήρησης. Επιπλέον, μέχρι σήμερα, σχεδόν εκατό χρόνια μετά την ανακάλυψη της ινσουλίνης, πολλά παιδιά πεθαίνουν ακόμη και πριν τεθεί η διάγνωση του διαβήτη ή λόγω της έλλειψης πρόσβασης στη θεραπεία ινσουλίνης.

Ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) γίνεται όλο και πιο συχνός (γ) από την παιδιατρική ηλικία έως και την ενηλικίωση, σε στενή συσχέτιση με την προοδευτική αύξηση της παχυσαρκίας, που παρατηρείται στον πληθυσμό της νεολαίας τα τελευταία 30 χρόνια. Συνδέεται γενικά με όλες τις μεταβολικές διαταραχές που είναι χαρακτηριστικές στο παχύσαρκο άτομο, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και η ηπατική στεάτωση.  Σπάνιος πριν την εφηβεία, εμφανίζεται πιο συχνά στη δεύτερη δεκαετία της ζωής, σε μια μέση ηλικία μεταξύ 13 και 14 ετών, που συμπίπτει με τη φυσιολογική κορυφή της ηβικής αντοχής στην ινσουλίνη. Η επίπτωση του ΣΔ2 στην Ευρώπη είναι 1-7 περιπτώσεις ανά 100.000 παιδιατρικά άτομα/έτος.

Τα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης του ΣΔ2 στην ηλικία της εφηβείας είναι έφηβοι με BMI άνω της 85ης Ε.Θ. και που έχουν τουλάχιστον δύο από τους ακόλουθους παράγοντες κινδύνου: συγγενείς 1ου βαθμού με ΣΔ2, που ανήκουν σε εθνότητα αυξημένου κινδύνου (πχ Ασιάτες, Αφροαμερικανοί, κλπ), παρουσιάζουν συμπτώματα αντοχής στην ινσουλίνη (μελανίζουσα ακάνθωση, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μη αλκοολική ηπατοστεάτωση, αρτηριακή υπέρταση, δυσλιπιδαιμία), ιστορικό μητρικού διαβήτη (κύησης), χαμηλό βάρος γέννησης και το κάπνισμα της μητέρας τους στην εγκυμοσύνη.

Πηγή:
1. American  Diabetes  Association.  Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care 2011;34:S62-69.

2. Thanabalasingham G, Owen KR. Diagnosis and management of maturity onset diabetes of the young (MODY). BMJ 2011;343: d6044

Ένα προηγουμένως υγιές 5χρονο κορίτσι παρουσιάστηκε με ιστορικό  εξανθήματος, οίδηματος προσώπου και γενικευμένης κόπωσης από διμήνου. Το εξάνθημα ξεκίνησε στα μάγουλά της και απλώθηκε στα μάτια. Έχουν συνταγογραφηθεί τοπικά στεροειδή και αντισταμινικά με την υποψία αλλεργικής αντίδρασης. Το εξάνθημα συνέχισε να εξελίσσεται και ανέπτυξε επίσης νέες αλλοιώσεις στα χέρια και τους αγκώνες. Το παιδί άρχισε να αναφέρει αυξανόμενη κόπωση και αρνείται να σηκωθεί από το κρεβάτι, αναφέροντας πόνο στους καρπούς και στα χέρια. Παρουσίαζε δυσκολία να ανεβεί τις σκάλες και να χτενίσει τα μαλλιά της. 

Η φυσική εξέταση αποκάλυψε ένα νωχελικό, κουρασμένο παιδί με ερυθηματώδεις, κυκλικές βλάβες στο πρόσωπό του, κυρίως στα μάτια και στα μάγουλα. Ιώδεις πλάκες παρατηρούνται στα γόνατα, τους αγκώνες και στις κύριες αρθρώσεις. Είχε συμμετρική, εγγύς αδυναμία στον ώμο, στη ζώνη του ισχίου και στον κορμό. Εμφανίζει οίδημα αμφότερα στους καρπούς, στις μετακαρποφαλαγγικές αρθρώσεις και στους αγκώνες με περιορισμένο εύρος κίνησης. Το παιδί δεν μπορούσε να περπατήσει εξαιτίας του πόνου. Το υπόλοιπο της εξέτασής της ήταν εντός των φυσιολογικών ορίων. 

Οι εργαστηριακές εξετάσεις ανέδειξαν: ταχύτητα καθίζησης ερυθροκυττάρων 40 mm/h και πρωτεΐνη C-reactive 9,3 mg/dL. Η τρανσαμινάσες, αλανίνη 297 U/ L (εύρος 15-50 U/L) και η ασπαρτική 219 U/L (εύρος 10-25 U/L). Η γαλακτική αφυδρογονάση 1875 UL (εύρος 470-900), η φωσφοκινάση κρεατίνης ήταν 2331 U/L (4-88 U/L) και η αλδολάση 28.5 U/L (2.7-8.8 U / L). Ο ρευματοειδής παράγοντας και τα αντιπυρηνικά αντισώματα ήταν αρνητικά. Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού των μυών αποκάλυψε εκτεταμένο συμμετρικό μη φυσιολογικό μυϊκό σήμα που αφορούσε τους μηρούς, τους πυελικούς μύες και τους παρασπονδυλικούς μυς. Είχε διαστολή τριχοειδών αγγείων και αιμορραγία των αιμοφόρων αγγείων σε τριχοειδοσκόπηση του νυχιού. 

Η διάγνωση της νεανικής δερματομυοσίτιδας (JDM) έγινε με βάση τα τροποποιημένα κριτήρια των Bohan και Peters. Η JDM είναι μια συστηματική, αυτοάνοση φλεγμονώδης μυϊκή διαταραχή και αγγειοπάθεια που επηρεάζει παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών. Η μέση ηλικία εμφάνισης του JDM είναι 6,8 έτη στα κορίτσια και 7,3 έτη στα αγόρια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ετήσια συχνότητα εμφάνισης JDM κυμαίνεται από 2,5 έως 4,1 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο πληθυσμού. 

Η ακριβής αιτιολογία του JDM παραμένει ασαφής, αλλά ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ περιβαλλοντικών παραγόντων και ανοσολογικής δυσλειτουργίας σε γενετικά ευαίσθητα άτομα. Οι περιβαλλοντικές αιτίες περιλαμβάνουν βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις (β-αιμολυτικούς στρεπτόκοκκους ομάδας Α, εντεροϊούς, ιό Coxsackie) και έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία. 

Χαρακτηριστικά ευρήματα περιλαμβάνουν τις βλατίδες του Gottron (εικόνα), το εξάνθημα ηλιοτροπίου και την συμμετρική κεντρική μυϊκή αδυναμία. Οι επιπλοκές του JDM περιλαμβάνουν τo σκληρόδερμα, την αδυναμία των φαρυγγικών μυών και τη συμμετοχή των πνευμόνων και του γαστρεντερικού σωλήνα, που μπορεί να οδηγήσει σε διάτρηση του εντέρου. Η διάγνωση του JDM βασίζεται σε κλινικά και εργαστηριακά κριτήρια. 

Οι εξετάσεις αίματος για τη μέτρηση συγκεκριμένων δεικτών μυϊκής φλεγμονής περιλαμβάνουν: κινάση κρεατινίνης, αφυδρογονάση γαλακτικού οξέος, αλδολάση, τρανσαμινάση αλανίνης και ασπαρτικού οξέος. Μπορούν επίσης να διεξαχθούν δοκιμές για αντισώματα ειδικά για μυοσίτιδα και αντισώματα που σχετίζονται με μυοσίτιδα. Επειδή η μυϊκή φλεγμονή είναι περιστασιακή, η ηλεκτρομυογραφία και η βιοψία των μυών δεν είναι πάντα διαγνωστικές. Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού μπορεί να ανιχνεύσει λεπτές μυϊκές φλεγμονές και οίδημα νωρίς στην ασθένεια. 

Ο βασικός πυρήνας της θεραπείας είναι οι υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών από το στόμα ή η ενδοφλέβια μεθυλπρεδνιζολόνη ταυτόχρονα με αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο όπως η μεθοτρεξάτη και η υδροξυχλωροκίνη. Η ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη και οι βιολογικές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ανθεκτικές ασθένειες. Τα παιδιά με σημαντική νοσηρότητα, όπως το έλκος του δέρματος ή του γαστρεντερικού ή η αναπνευστική νόσος μπορεί να απαιτούν πιο εντατικές θεραπείες, όπως κυκλοφωσφαμίδη ή μυκοφαινολάτη μοφετίλ.

Πηγή:
S. Sukumaran, T. Palmer, V. Vijayan: ‘Heliotrope Rash and Gottron Papules in a Child with Juvenile Dermatomyositis’, J Pediatr 2016;171:318.

Οι διαταραχές που αφορούν τον έλεγχο της λειτουργίας του κυστικού και πρωκτικού σφιγκτήρα περιγράφονται κοινώς με τους ορισμούς της ενούρησης και της εγκόπρισης. Είναι εθιμική η αναφορά των δύο αυτών λέξεων στην φράση ‘το παιδί τα κάνει πάνω του’, που δηλώνει την παθητική αποβολή ούρων ή κοπράνων και που πολλές φορές συναντάται και στην επιστημονική βιβλιογραφία. Πρόκειται, όμως, για μία ιδέα αποπροσανατολιστική, διότι αφορά διαταραχές που σε μία λεπτομερή κλινική εξέταση οδηγούν σχεδόν πάντοτε σε μία ενεργή δραστηριότητα του παιδιού, μολονότι όχι πάντα συνειδητή και στην οποία η επίσχεση διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο, ιδιαίτερα σε ορισμένες εγκοπριτικές συμπεριφορές.  Όσον αφορά στις διαταραχές του πρωκτικού σφιγκτήρα, αυτές αφορούν την χρόνια επίσχεση κοπράνων, το ψυχογενές μεγάκολο και την εγκόπριση αυτή καθεαυτή. Ο όρος εγκόπριση συγκεντρώνει όλες τις διαταραχές ελέγχου του σφιγκτήρα του πρωκτού, πέρα από την ηλικία απόκτησης αυτού και χωρίς να υπάρχουν βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα ή άλλη οργανική αιτία, με συνέπεια την ακράτεια των κοπράνων. Σε επίπεδο περιγραφής του συμπτώματος από τους γονείς ή το ίδιο το παιδί, υπάρχουν μορφές στις οποίες υπερέχει το στοιχείο της παθητικής εγκόπρισης μετά το ερέθισμα, άλλες στις οποίες η εγκόπριση είναι ενεργής και προγραμματισμένη και άλλες στις οποίες υπερισχύει η χρόνια επίσχεση κοπράνων με μικρά ή μεγάλα διαστήματα με ή χωρίς ‘ατυχήματα’.  Ευρύ, επίσης, είναι και το ψυχολογικό φάσμα μέσα στο οποίο η εγκοπριτική δραστηριότητα εδράζεται, όντας το σύμπτωμα έκφραση παροδικής δυσκολίας στην σχέση με το περιβάλλον (οικογένεια, σχολείο) ή παρουσιάζεται σαν μία οργανωμένη νευρωτική συμπεριφορά της προσωπικότητας.  Όπως και με την ενούρηση η εγκόπριση χαρακτηρίζεται ως πρωτοπαθής (όταν δεν έχει αποκτηθεί πλήρης έλεγχος του σφιγκτήρα) ή δευτεροπαθής όταν το σύμπτωμα εμφανίζεται έπειτα από μία περίοδο φυσιολογικού ελέγχου του σφιγκτήρα. Στην βάση της συνέχειας του συμπτώματος η εγκόπριση διαχωρίζεται σε συνεχή και διαλείπουσα. Ο διαχωρισμός αυτός είναι χρήσιμος και σε προγνωστικό επίπεδο, αφού η δευτεροπαθής διαλείπουσα εγκόπριση, για παράδειγμα, έχει πιο ευνοϊκή πρόγνωση και σε ψυχολογικό επίπεδο, ενώ στην περίπτωση της πρωτοπαθούς και συνεχούς εγκόπρισης, για παράδειγμα, ο διαγνωστικός έλεγχος θα πρέπει να επικεντρωθεί στις αιτίες που προκάλεσαν την αποτυχία στην εκπαίδευση του πρωκτικού σφιγκτήρα (οργανικά αίτια).   Ορισμένες σποραδικές μορφές εγκόπρισης συμπίπτουν με την αλλαγή του περιβάλλοντος του παιδιού (έναρξη του παιδικού σταθμού ή του σχολείου) και είναι φαινόμενα απολύτως φυσιολογικά (Kohler, Ainard 1964). 

Στην παθητική εγκόπριση ορισμένα παιδιά αδυνατούν να αντισταθούν στο ερέθισμα για κένωση, που αποκτά ένα χαρακτήρα ακράτειας και ταιριάζει σε παθολογίες που αφορούν το ΚΝΣ  ή τοπικά οργανικά αίτια του ορθού, μολονότι έχει ήδη αποκτηθεί ο έλεγχος του σφιγκτήρα και η συσκευή του πρωκτού είναι ανατομικά και λειτουργικά άθικτη. Από το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό προκύπτει συχνά μία αποστέρηση του παιδιού από την φροντίδα της μητέρας του, δυσκολίες στην σίτιση, μακροί αποχωρισμοί από την φιγούρα της μητέρας. Το σύμπτωμα, λοιπόν, αφορά την γενική ψυχοσυναισθηματική καθυστέρηση από την απουσία του γονέα, την εγκατάλειψη ή από την νευρωτική συμπεριφορά της μητέρας. 

Στην ενεργή εγκόπριση η δραστηριότητα κυριαρχεί ως σύμπτωμα. Αλλιώς, τα παιδιά αυτά αρνούνται πεισματικά να ενεργηθούν στις εκκλήσεις του γονέα και έπειτα οδηγούνται στην ηθελημένη αποβολή των κοπράνων στα εσώρουχα μετά από μικρά ή μεγάλα διαστήματα επίσχεσης. Αυτή η δραστηριότητα περιέχει στοιχεία αυτοερωτισμού και μία επιθετικότητα προμελετημένη προς το περιβάλλον και που συνοδεύεται σχεδόν πάντα από διαταραχές της συμπεριφοράς. Η ρουτίνα αυτών των παιδιών είναι ένα συνεχές σχέδιο αντίδρασης και τιμωρίας προς τους γονείς τους, που με την σειρά τους αδυνατούν να επεξεργαστούν τις συναισθηματικές εντάσεις και υποκύπτουν ασυναίσθητα στα ‘μαστιγώματα’ του παιδιού τους. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η εγκόπριση βασίζεται σε μία συμπεριφορά χρόνιας επίσχεσης κοπράνων. Περίοδοι λιγότερο ή περισσότερο μακρές δυσκοιλιότητας είναι συνηθισμένες σε αυτά τα παιδιά και προκαλούν αίσθημα φοβίας για κένωση. Η φοβία αυτή μετατρέπεται αργότερα σε αίσθημα ευχαρίστησης από τα ίδια, που φαντασιώνονται ότι ‘παίζουν’ με το ίδιο τους το έντερο (Soulé, Lauzanne, 1985). Στην περίπτωση του λειτουργικού μεγάκολου, η συνεχής διαστολή του βλεννογόνου προκαλεί τελικά διάταση του τελικού κώνου του σιγμοειδούς, που διαπιστώνεται και ακτινολογικά από τον πρωκτό έως και το κατιόν κόλο (εικόνα 1), λόγω της χάλασης του εξωτερικού σφιγκτήρα με παθητική διαφυγή υλικού. Αντίθετα, στο αγαγγλιονικό μεγάκολο, η δακτυλική εξέταση αποβαίνει αρνητική, οι κενώσεις είναι εκρηκτικές, λείπουν τα επεισόδια εγκόπρισης, το άπω τμήμα της παθούσας ζώνης είναι υπερτροφικό και διατεταμένο. Είναι συχνά τα επεισόδια ειλεού και από τις πρώτες μέρες της ζωής (εικόνα 2).

εικόνα 1
εικόνα 2

Σε ένα τέτοιο διαφοροδιαγνωστικό πλαίσιο πρέπει να εντάξουμε και την περίπτωση της μικρής Ηρούς, η οποία αποτυπώνει με πολύ επιδέξιο και αποτελεσματικό τρόπο το καθημερινό της πρόβλημα στην εικόνα του αγαπημένου της παιχνιδιού. Παρατηρώντας για λίγο την ζωγραφιά της αυτή θυμίζει την εικόνα του παχέος εντέρου, που στην άκρη του εκρήγνυται ένα ‘πυροτέχνημα’. Τα μαύρα κουτάκια ενδιάμεσα στην ζωγραφιά είναι σημεία όπου τα αντικείμενα σφηνώνουν.   

Η Ηρώ υποφέρει από την βρεφική ηλικία από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (τύπου δυσκοιλιότητας) και ποτέ δεν εκπαιδεύτηκε στην συγκράτηση των κοπράνων της. Το πρόβλημα της δημιουργεί επώδυνους μετεωρισμούς και άρνηση λήψη τροφής. Τα υπακτικά και μαλακτικά των κοπράνων στην αρχή δρούσαν, έπειτα το σώμα της συνήθισε την αγωγή. Η προσθήκη φυτικών ινών στην διατροφή δεν βοήθησε την κατάστασή της. Οι γονείς της αναζήτησαν και βοήθεια σε παιδοψυχολόγο, ο οποίος ξεκίνησε παιγνιοθεραπεία, ώστε να ενσωματώσει η μικρή Ηρώ τις δύσκολες εμπειρίες που βίωσε έως τώρα.       

Η Ηρώ αναπαριστά με τρόπο παραστατικό το τι συμβαίνει στο σώμα της. Με αυτόν τον τρόπο επικοινωνούν τα περισσότερα παιδιά αυτής της ηλικίας και επεξεργάζονται τα ερεθίσματα από τον έσω και έξω κόσμο, μέσα δηλαδή από το παιχνίδι, την ζωγραφική ή το ψέλλισμα ενός τραγουδιού κι όχι πάντα με την ομιλία. Είναι σημαντικό να βοηθηθεί κανείς στο οργανικό κομμάτι μίας πάθησης, αλλά πιο σημαντικό επίσης να ‘μεταβολίσει’ ψυχικά και το τραύμα που βιώνει από την παθολογική του κατάσταση.   

Επικουρικά στην διατροφική υποστήριξη ανθρώπων με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου λειτουργεί και το πρωτόκολλο αποφυγής τροφίμων FODMAP’s (ακρώνυμο: Fermentable, Oligo-Di- and Monosaccharides and Polyols). Πρόκειται για συστατικά τροφών που αποτελούνται από μία ομάδα μικρής αλύσου υδατανθράκων, που στο σύνολό τους όταν καταναλωθούν προκαλούν ωσμωτική δράση στο παχύ έντερο, με συνέπεια την διάρροια, τον μετεωρισμό και τον πόνο. Μερικά τρόφιμα που περιέχουν FODMAP’s:

Φρουκτόζη: βρίσκεται στα περισσότερα φρούτα, στο μέλι, στην ζάχαρη μαζί με σακχαρόζη. Τρόφιμα με αυξημένη σχέση φρουκτόζης/γλυκόζης όπως μήλα, αχλάδια, μάνγκο πυροδοτούν επεισόδια μετεωρισμού.

Φρουκτάνες: πρόκειται για ολιγοσακχαρίτες από μόρια φρουκτόζης που δεν απορροφώνται από το λεπτό έντερο, προκαλώντας τα ίδια συμπτώματα. Οι ενώσεις αυτές προστίθενται τεχνητά σε πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα ως εδώδιμες φυτικές ίνες (ινουλίνη, FOS), που σε κάποιους ανθρώπους δύσκολα αφομοιώνται.

Γαλακτάνες: ολιγοσακχαρίτες από μόρια γαλακτόζης. Δύσκολα αφομοιώνται σε ανθρώπους που έχουν ανεπάρκεια του ενζύμου λακτάση στο λεπτό ένετρο, προκαλώντας τα ίδια συμπτώματα. Πηγές τους είναι οι φακές, τα φασόλια, τα μπρόκολα και η σόγια.

Πολυόλες: Αλκοολούχες ενώσεις ζάχαρης με υπακτική δράση. Υπάρχουν σε αρκετά φρούτα και προστίθενται τεχνητά σε τσίχλες, καραμέλες, αντιβηχικά σιρόπια. Προκαλούν ωσμωτική διάρροια.

ΠΗΓΕΣ:

1. ‘Κλινική Ψυχολογία’, Giancarlo Trombini, εκδ. Zanichelli, 2002

2. ‘Προστασία έναντι της φλεγμονής μέσω της διατροφής’ , Καρανίκα Παρασκευή, 56ο Πανελλήνιο Παιδιατρικό Συνέδριο, Χαλκιδική, 2018

3. ‘Therapeutic Approach for Irritable Bowel Syndrome: Old and New Strategies’, Usai-Satta P., Bellini M., Curr. Clin. Pharmacol.,  Aug 7 2018

Σημ.: το παράδειγμα της Ηρούς είναι φανταστικό, θέλει να τονίσει την σημασία της εμπλοκής και συνεργασίας πολλών επαγγελματιών υγείας και ειδικοτήτων στην αντιμετώπιση επίμονων και χρόνιων καταστάσεων που απασχολούν την συνέργεια γαστρεντερικού-νευρικού συστήματος και τον ψυχισμό του αναπτυσσόμενου ανθρώπου.

Συγγενής συνοστέωση κερκίδας-ωλένης Είναι η πιο συχνή συγγενής λειτουργική ανωμαλία της άρθρωσης του αγκώνα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων πρόκειται για μία μεμονωμένη διαμαρτία. Μπορεί να απασχολεί μία μόνο άρθρωση, εάν είναι αμφοτερόπλευρη έχει οικογενή χαρακτήρα και απασχολεί πιο συχνά τα άρρενα μέλη. Μπορεί να συνδυάζεται με ανωμαλίες του Y ή του Χ χρωμοσώματος (σ. Klinefelter) ή και να αποτελεί μέρος κλινικών συνδρόμων (Apert, Carpenter, αρθρογρύπωσης, σ. Berant) και άλλων χρωμοσωμικών ατελειών (8,11,18,22,23,24). Προκαλεί οριακή λετουργικότητα του αγκώνα με περιορισμένη δυνατότητα πρηνισμού-υπτιασμού του αντιβραχίου και ενίοτε αδυναμία έκτασης του αγκώνα. Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική σε συνάρτηση με τον βαθμό περιορισμού της κίνησης και την σταδιακή επιδείνωσή της. Επιλέγεται να εκτελείται ακτινογραφία σε μεγαλύτερη νηπιακή-παιδική ηλικία, που έχει επέλθει η επιμετάλλωση των οστών, ώστε να φανεί καλύτερα η εστία της συνοστέωσης (εικόνα 1).

(εικόνα 1)

Οστεομυελίτιδα 1ου μεταταρσίου
Το παιδί τραυματίσθηκε από μία ακίδα ξύλου που διαπέρασε το παπούτσι του στην περιοχή  του μεγάλου δακτύλου. Παρόλο που χορηγήθηκε αγωγή με αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό από το στόμα, σε απόσταση 3 εβδομάδων παρουσιάστηκε φλεγμονή στην μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση. Η ακτινογραφία παρουσιάζει μια περιοχή με οστική αραίωση περίπου 1 εκατοστού. Ακολουθεί MRI (εικόνα 1) που αναδεικνύει αποστηματική συλλογή στην κεφαλή του μεταταρσίου και επικοινωνεί με την αρθρική κοιλότητα. Η αντιμετώπιση ξεκίνησε με κλινδαμυκίνη/κεφταζιδίμη ενδοφλεβίως και έπειτα συνεχίσθηκε από το στόμα με αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό για 4 εβδομάδες, οπότε και υποχώρησε τόσο η κλινική συμπτωματολογία όσο και η ακτινολογική εικόνα.

(εικόνα 1)

Βιβλιογραφία:

1. Funk SSCopley LA “Acute Hematogenous Osteomyelitis in Children: Pathogenesis, Diagnosis, and Treatment”Orthop Clin North Am. 2017 Apr;48(2):199-208

2. Pääkkönen MPeltola H “Acute osteomyelitis in children”, N Engl J Med. 2014 Apr 3;370(14)

3. Schmitt SK“Osteomyelitis”Infect Dis Clin North Am. 2017 Jun;31(2):325-338

Το περιστατικό μας γυρίζει αρκετά χρόνια πίσω, στα μαθήματα της Εμβρυολογίας, της Βιοχημείας και της Γενετικής του πρώτου έτους της Ιατρικής. Η Παιδιατρική, πέρα από τις ευχάριστες εμπειρίες που προσφέρει, είναι η ειδικότητα του σπάνιου, της μελέτης των βιοχημικών μονοπατιών και του γενετικού πεπρωμένου του αναπτυσσόμενου οργανισμού του παιδιού. Επίσης, η γνώση της γενετικής ποικιλότητας ενός πληθυσμού σε μία συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να περιοριστεί ο ειδικός έλεγχος, που αφορά τον μεταβολισμό ή τα γονίδια που πιο συχνά εκφράζονται σε ορισμένες οικογένειες, μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και διεισδύουν στον πληθυσμό (για παράδειγμα έχουν περιγραφεί συχνές περιπτώσεις νόσου του Pompe σε συγκεκριμένες περιοχές της Θεσσαλίας).Η ίδια η διατύπωση της ερώτησης περιέχει στοιχεία για την απάντηση, δηλαδή έχουμε ένα βρέφος που παρουσίαζε έως τον 6ο μήνα περίπου μία μόνο διαμαρτία (καταρράκτη) και έπειτα έχουμε και δεύτερο σύστημα (ήπαρ), χωρίς έκπτωση της ανάπτυξης ή της αύξησης (παλινδρόμηση) ακόμη, αλλά και το ότι είναι σποραδική περίπτωση (μη κληρονομήσιμη). Φυσικά, έχει προηγηθεί έλεγχος με κάρτα Guthrie και συγγενών λοιμώξεων, χωρίς παθολογικά ευρήματα. Το σημείο red reflex ήταν απόν στην γέννηση, χωρίς όμως λευκοκορία/θολερότητα, αποκλείοντας έτσι την πιθανότητα ρετινοβλαστώματος και στον ειδικό οφθαλμολογικό έλεγχο.Η απάντηση στο ερώτημα που τίθεται θα δοθεί ξεκινώντας αντίστροφα.Ο κρυσταλλοειδής φακός προέρχεται από το εξώδερμα, τα κύτταρά του δεν καταστρέφονται ή αντικαθίστανται κατά την διάρκεια του σχηματισμού του από την 4η εμβρυική εβδομάδα, είναι πλήρως διαφανής ιστός, δεν διαθέτει αγγεία ή νεύρα, η θρέψη προέρχεται από το υαλώδες σώμα και το υδατοειδές υγρό και περιέχει το υψηλότερο πρωτεϊνικό φορτίο από οποιοδήποτε άλλο ιστό στο σώμα. Κατά την διάρκεια του σχηματισμού του τα κύτταρα αποπλατύνονται, χάνοντας σταδιακά τον πυρήνα και τα κυτταρικά οργανίδιά τους, ενώ οι άκρες τους αποκτούν ινώδη μορφή που μοιάζουν με διακλαδώσεις δέντρου, ξεκινώντας από τον πυρήνα του φακού και εκτείνονται στην περιφέρεια (εικόνα 1)

(εικόνα 1)

Πρόσφατες βλάβες του φακού εντοπίζονται στον πυρήνα του και προγενέστερες στην περιφέρειά του, όπως οι ομόκεντροι κύκλοι του φλοιού των δέντρων. Θολερότητα στον φακό μπορεί να διαπιστωθεί και στον υπέρηχο β-επιπέδου ως μια αυξημένη ηχογένεια, γνωρίζοντας έτσι από πριν για την πιθανότητα ενός συγγενούς καταρράκτη. Αποτελείται στο 65% από νερό και στο 35% περίπου από πρωτεΐνες. Η διατήρηση της διαφάνειας επιτυγχάνεται με την δαπάνη ενέργειας για να στηριχθεί ο μηχανισμός μεταφοράς ιόντων Na+  και Κ+ μέσω διαύλων και του προστατευτικού συστήματος υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης, από τον αερόβιο μεταβολισμό της γλυκόζης (οξειδωτική φωσφορυλίωση 15%) και από άλλα σημαντικά μεταβολικά μονοπάτια μεταβολισμού της (αναερόβια 85%) όπως αυτά της αναερόβιας γλυκόλυσης (EmbdenMeyerhof–Parnas: πυροσταφυλικό οξύ), του κύκλου των εξόζων και του μεταβολισμού της σορβιτόλης. Ο όρος συγγενής καταρράκτης αποδίδεται στον καταρράκτη που διαπιστώνεται αμέσως μετά την γέννηση και έως το πρώτο έτος ζωής. Οι πιο συχνές αιτίες είναι οι συγγενείς λοιμώξεις από ερυθρά-ιλαρά-έρπητα στο 1ο τρίμηνο της κύησης, το σύνδρομο Down, η κλασσική γαλακτοζαιμία, οι κληρονομικές μορφές και άλλα σποραδικά σύνδρομα. Ο ετερόπλευρος συγγενής καταρράκτης είναι ένα σπάνιο γεγονός στο οποίο δεν είναι εύκολη η αιτιολόγηση. Έχουν προταθεί γενετικοί παράγοντες που αφορούν τα μόρια της κρυσταλλίνης, αλλά και περιβαλλοντικά αίτια (φάρμακα στην εγκυμοσύνη, κάπνισμα, αλκοόλ, τραύμα θέσεως από εμβρυική υποτονία). Τα πιο συχνά μεταβολικά νοσήματα που σχετίζονται με τον συγγενή καταρράκτη είναι: ο σακχαρώδης διαβήτης και ο υποπαραθυρεοειδισμός της μητέρας, η υπογλυκαιμία, η υπασβεστιαιμία, οι διαταραχές μεταβολισμού του χαλκού (Wilson: καταρράκτης δίκην ηλιοτρόπιου, εικόνα 2).

(εικόνα 2)

Επιστρέφοντας στην βιοχημεία, ο κρυσταλλοειδής φακός, λόγω της υψηλής συγκέντρωσης πρωτεϊνών στις ίνες του, είναι ένα όργανο στόχος για την εμφάνιση μεταβολικών-αθροιστικών νοσημάτων. Για παράδειγμα η ανεπάρκεια των λυσοσωμικών ενζύμων στα κύτταρα προκαλεί άθροιση μακρομορίων (βλεννοπολυσακχαρίτες, σφιγγολιπίδια) στο εσωτερικό τους και σε πληθώρα οργάνων όπως στον εγκέφαλο, ήπαρ, οστά,  με διαφορετικό ρυθμό, ανάλογα με το νόσημα και την υπολειπόμενη δραστικότητα των ενζύμων αυτών. Για παράδειγμα, η νόσος του Pompe μπορεί να εκδηλωθεί και στις επόμενες δεκαετίες της ζωής, σαν μια ασυμπτωματική εμμένουσα τρανσαμινασαιμία, σε τυχαίο έλεγχο, όταν το ένζυμο όξινη α-γλυκοσιδάση λειτουργεί στο 40%, ενώ οι βρεφικές μορφές εκδηλώνονται με λειτουργικότητα <10%, με συνοδά υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, οργανομεγαλία και ψυχοκινητική καθυστέρηση. Η χιτοτριοσιδάση αποτελεί έναν διαγνωστικό δείκτη για τις νόσους Gaucher, Morquio και Niemann-Pick, που απασχολούν κι αυτές τον οφθαλμό. Τα τελευταία χρόνια μια άλλη σειρά διαταραχών έχει αναγνωρισθεί, η συγγενής διαταραχή γλυκοζυλίωσης, προξενώντας ανεπαρκή Ν-γλυκοζυλίωση των πρωτεϊνών και των λιπιδίων των κυτταρικών μεμβρανών, με διαγνωστικό εργαλείο τον ισοηλεκτρικό εστιασμό της τρανσφερρίνης του ορού.

ΠΗΓΗ:

PhD. Thesis of J. Cruysberg: “The crystalline lens as a reflection of hereditary and metabolic disease”, 1996

Στην ακτινογραφία λεκάνης-ισχίου του συγκεκριμένου περιστατικού, που είναι ψηφιακή και με μείωση της φωτεινότητας κατά 50% (εικόνα 1), διαπιστώνεται μία δομική αλλαγή του οστού του ελάσσονα τροχαντήρα, μικτού χαρακτήρα, διαστάσεων περίπου 1 εκατοστού, κυρίως πυκνωτική με περιφερική οστεοαραιωτική άλω, συνολικής διαμέτρου περίπου 2 εκατοστών.

(εικόνα 1)

Η κλινική και ακτινολογική εικόνα συνηγορούν υπέρ του οστεοειδούς οστεώματος, που επιβεβαιώνεται περαιτέρω και στην μαγνητική τομογραφία, με αυξημένη σκλήρυνση γύρω από την εστία του μορφώματος (εικόνα 2).

(εικόνα 2)

Ο πόνος επέμενε για μερικούς μήνες, ήταν κυρίως νυκτερινός και μειωνόταν ικανοποιητικά στην χορήγηση αναλγητικών.  Η αντιμετώπιση με θερμική εκτομή (ablation) επέφερε την πλήρη ίαση. Η συσχέτιση με την νόσο του Crohn είναι πιθανώς τυχαία και δεν υπάρχει έως τώρα περιγραφή αντίστοιχη στην διεθνή βιβλιογραφία, πλην της σύνδεσης της χρόνιας αυτής νόσου με την οστεονέκρωση της κεφαλής του ισχίου, λόγω της χρόνιας λήψης κορτικοστεροειδών, που οδηγεί στην συχνή διενέργεια απεικονιστικού ελέγχου της περιοχής αυτής.

ΠΗΓΕΣ: 1. Quaderni Associazione Culturale Pediatri

2. Rolston VSPatel AV: “Prevalence and Associations of Avascular Necrosis of the Hip in a Large Well-characterized Cohort of Patients With Inflammatory Bowel Disease”, J Clin Rheumatol. 2018 May 24.

ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΜΑΣΤΙΤΙΔΑ     

Πρόκειται για μία περίπτωση νεογνικής μαστίτιδας, αποστηματοποιημένης, από  Staphylococcus Aureus που απομονώθηκε στην καλλιέργεια πυώδους υλικού έπειτα από χειρουργική διάνοιξη και παροχέτευση. Αντιμετωπίσθηκε στην συνέχεια με ενδοφλέβια τεΪκοπλανίνη και αμοξυκιλλίνη/κλαβουλανικό.  Η νεογνική μαστίτιδα είναι ένα φαινόμενο σπάνιο, που οφείλεται συχνότερα στον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, άλλες φορές σε στρεπτόκοκκους, στην E. Coli, σε σαλμονέλλες, στην ψευδομονάδα και στην Klebsiella. Η παθοφυσιολογία δεν είναι ακόμη γνωστή, αν και θεωρείται επικρατέστερη η εκδοχή της επίδρασης των ορμονών της μητέρας, που ευνοούν την είσοδο μικροβίων μέσω των γαλακτοφόρων πόρων της θηλής. Η μαστίτιδα μπορεί να προκαλέσει αποστήματα στο 40-70% των περιπτώσεων. Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι επιθετική για την αποφυγή διασποράς της λοίμωξης και επιπλοκών (κυτταρίτιδα, μυοπεριτονιίτιδα, οστεομυελίτιδα, σήψη), αλλά και για την πρόληψη πιθανών μελλοντικών βλαβών στην ανάπτυξη του μαζικού αδένα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Panteli CArvaniti MZavitsanakis A.: ‘Long-term consequences of neonatal mastitis’Arch Dis Child. 2012 Jul;97(7):673-4.

2. Deacon J, Rowan M.: ‘MRSA as a cause of postpartum breast abscess in infant and mother’, J Hum Lact. 2010 May;26(2):105.

3. Borders H, Mychaliska G, Gebarski KS.: ‘Sonographic features of neonatal mastitis and breast abscess’, Pediatr Radiol. 2009 Sep;39(9):955-8.

4.  Masoodi TMufti GN.: ‘Neonatal mastitis: a clinico-microbiological study’J Neonatal Surg. 2014 Jan 1;3(1).

Σύνδρομο PFAPA, ή αλλιώς ο «συνεπής» πυρετός:       

Τα περιοδικά/υποτροπιάζοντα πυρετικά σύνδρομα ήταν η παλαιότερη ονομασία της σημερινής ομάδας αυτοάνοσων νοσημάτων με κύριο, αλλά όχι απαραίτητο, γνώρισμα τον υποτροπιάζοντα πυρετό. Εξαίρεση αποτελεί το σύνδρομο PFAPA, που χαρακτηρίζεται από πραγματικό περιοδικό πυρετό κάθε 2-8 εβδομάδες (μέση συχνότητα τις 30 ημέρες) και μέση διάρκεια 4-5 ημέρες, πιο συχνά σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών. Ο πυρετός συνοδεύεται υποχρεωτικά από αφθώδη στοματίτιδα, φαρυγγίτιδα και τραχηλική λεμφαδενίτιδα μαζί, ενώ η απουσία των 3 αυτών κριτηρίων θέτει την διάγνωση υπό αμφισβήτηση (σωστή απάντηση η δ). Απουσιάζουν ταυτόχρονα άλλα συμπτώματα όπως βήχας, γαστρεντερίτιδα και κανένα άλλο μέλος της οικογενείας δεν νοσεί. Οι δείκτες φλεγμονής κινητοποιούνται κατά την διάρκεια των επεισοδίων, ενώ στα μεσοδιαστήματα είναι χαμηλοί. Μία δόση από του στόματος πρεδνιζόνης 1mg/kg είναι ικανή να λύσει τον πυρετικό κύκλο μέσα σε λίγες ώρες, ωστόσο μπορεί να συντομεύσει τα μεσοδιαστήματα του κυκλικού πυρετού και να απαιτηθεί μεγαλύτερη δόση στο επόμενο επεισόδιο. Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες στην αιτιολόγηση του συνδρόμου PFAPA, που έχουν καταλήξει να φέρουν στην επιφάνεια την γενετική του ετερογένεια σε μελέτες οικογενειών ασθενών. Η βάση της φυσιοπαθολογίας είναι η υπερβολική έκλυση προφλεγμονωδών κυτοκινών (IL-6, κασπάσες) που με την σειρά τους ενεργοποιών την IL-1 και IL-18 (ανοσιακή δυσρυθμία). Το μικροβίωμα του φάρυγγα επίσης φαίνεται να παίζει ρόλο στην νόσο, ενώ έχουν περιγραφεί ταυτόχρονα και φλεγμονές του πεπτικού σε απομακρυσμένα σημεία, όπως στον πρωκτό και στο ορθό. Το σύνδρομο PFAPA συνυπάρχει στην λεκάνη της Μεσογείου, για παράδειγμα, με τον Μεσογειακό Πυρετό (MEF), ωστόσο δεν χρειάζεται να ελέγχονται οι πιθανές μεταλλάξεις στο γονίδιο MEFV, όταν δεν πληρούνται τα κριτήρια του MEF.

Βιβλιογραφία:

1. Liora Harel, Philip Hashkes: “The First International Conference on Periodic Fever, AphthousStomatitis, Pharyngitis, Adenitis Syndrome”  The Journal of Pediatrics, vol. 193, Feb. 2018, https://www.jpeds.com/article/S0022-3476(17)31437-3/pdf

2.  F. Sellitto, R. Rabuano, A. Basilicata“SU UN CASO DI FEBBRE PERIODICA. UN ANNO DOPO (OVVERO:PFAPA+ADENOVIRUS+MICI)”,Medico e Bambino, pagine elettroniche 2001

ΣΥΓΓΕΝΕΣ ΜΕΓΑΚΟΛΟ (νόσος του Hirschsprung)         

Είναι η πιο συχνή αιτία χαμηλής εντερικής απόφραξης στο νεογνό, με συχνότητα 1:5000 γεννήσεις και μία αυξημένη επίπτωση στα άρρενα/θήλεα νεογνά 2-4:1. Στο νεογέννητο εκδηλώνεται με κοιλιακή διάταση, χολώδεις εμέτους και απουσία κένωσης το πρώτο 48ωρο μετά την γέννηση, ωστόσο έχει βρεθεί πως ένας μικρός αριθμός βρεφών με την ν. Hirschsprung, εξήλθε του μαιευτηρίου, έχοντας αποβάλλει ήδη μηκώνιο τις πρώτες ώρες και μέρες, αποτελώντας έτσι πρόκληση για τον παιδίατρο της κοινότητας. Η απουσία γαγγλιακών κυττάρων στο εντερικό τοίχωμα είναι έκφραση της διακοπής μετανάστευσης των βλαστικών νευρικών κυττάρων από το εγγύς στο άπω έντερο. Η διαταραχή αφορά την νεύρωση του ορθού και καταλήγει έως το κόλον σε μήκος που ποικίλει.  Η ακτινογραφία κοιλίας στο νεογνό της εικόνας παρουσιάζει μία σημαντική διάταση ενός μεγάλου μέρους του λεπτού εντέρου με απουσία αέρα στην ορθοπρωκτική περιοχή. Ο βαριούχος υποκλυσμός, στην παρούσα περίπτωση, ήταν επικουρικός διότι επιβεβαίωσε την υποψία μίας αγαγγλιονικής ζώνης έως το σιγμοειδές κόλον και με την βιοψία του ορθού τέθηκε η τελική διάγνωση.

Βιβλιογραφία:
1. Wetherill CSutcliffe J.: “Hirschsprung disease and anorectal malformation”. Early Hum Dev. 2014 Dec;90 (12):927-32.

2. Moore SW“Total colonic aganglionosis and Hirschsprung’s disease: a review”.Pediatr Surg Int. 2015 Jan;31(1):1-9.

3. Friedmacher FPuri P“Classification and diagnostic criteria of variants of Hirschsprung’s disease”. Pediatr Surg Int. 2013 Sep;29(9):855-72.

4. Bradnock TJKnight M.: “Hirschsprung’s disease in the UK and Ireland: incidence and anomalies”. Arch Dis Child. 2017 Aug;102(8):722-727

Εάν είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε το παιδί από την αρχή της ζωής του, θα διαπιστώναμε πως η χρόνια κατάσταση που το απασχολεί επηρεάζει τόσο το μέγεθος του ερυθρού αιμοσφαιρίου (μικροκυττάρωση: MCV 68fL), όσο και την ποσότητα της αιμοσφαιρίνης σε αυτό (υπερχρωμία: MCHC 36,8g/dL, Φ.Τ.<36). Η ‘απλή’ γενική αίματος είναι μία πολύ χρήσιμη εξέταση, που θα πρέπει να διαβάζεται με κρίση όσον αφορά στους ερυθροκυτταρικούς δείκτες αλλά και στην ποιοτική συμπεριφορά του πληθυσμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως αυτή απεικονίζεται στον αναλυτή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον δείκτη RDW, που ερμηνεύει την κατανομή, σε μία καμπύλη του Gauss, του μεγέθους του συνόλου του πληθυσμού RBC, που αντικατοπτρίζει και την ποικιλία στο μέγεθος των RBC. Ένα υψηλό RDW (πάνω από 14,5%) σημαίνει ότι τα ερυθρά αιμοσφαίρια διαφέρουν πολύ σε μέγεθος (ανισοκυττάρωση). Άμεσο επακόλουθο είναι η αναζήτηση ιδιαίτερων μορφών RBC στο ‘πλακάκι’ του περιφερικού αίματος (Εικόνα 1).

(Εικόνα 1)

Το ερυθροκύτταρο για να μπορέσει να κυκλοφορήσει στο στενό δίκτυο τριχοειδικών αγγείων του σώματός μας (1/3 της διαμέτρου τους) πρέπει να είναι σε θέση να μεταβάλλει συνεχώς το σχήμα του (πολλές φορές την ημέρα και για 120 ημέρες). Όταν το ερυθρό αιμοσφαίριο έχει χάσει την δυνατότητα να μεταβάλλει την ελαστική αμφίκοιλη επιφάνειά του, γι’ αυτό το σκοπό, έχει για παράδειγμα μετατραπεί σε ένα κύτταρο με μειωμένη επιφάνεια (σφαιροκύτταρο), αδυνατεί έπειτα να περάσει από το στενό δίκτυο όλων των τριχοειδών του οργανισμού μας, όπως για παράδειγμα στα τριχοειδή των ‘χορδών του Bilroth’ στον σπλήνα (Εικόνα 2), όπου κατά συνέπεια ένας μεγάλος αριθμός αυτών των κυττάρων θα φαγοκυτταρωθούν από τα μακροφάγα του σπλήνα σύντομα, με αποτέλεσμα την μη άνοση αιμολυτική αναιμία (χαμηλός HCT: 28%), τον υπερσπληνισμό (σπληνομεγαλία) και την υποκειμενική ωχρότητα του δέρματος.

(Εικόνα 2)

Θα διαπιστώναμε, επίσης, στην κατηγορία αυτών των περιπτώσεων, εν προκειμένω της κληρονομικής σφαιροκυττάρωσης, πως ο κλινικός φαινότυπος είναι διαφορετικός από ηλικία σε ηλικία σε συνάρτηση με το είδος της κληρονομήσιμης διαταραχής των πρωτεϊνών της μεμβράνης των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Οι κατακόρυφες διαταραχές των πρωτεϊνών της μεμβράνης των RBC αφορούν τα μόρια της σπεκτρίνης, αγκυρίνης, band-3 και πρωτεΐνης 4.2 (που μελετώνται καλύτερα με ηλεκτροφόρηση σε gel πολυακρυλαμίδιου) (εικόνα 3), με αποτέλεσμα το κύτταρο να χάνει την αμφίκοιλη μορφολογία και να γίνεται πιο σφαιρικό και εύθραυστο σε ωσμωτικό περιβάλλον.

(Εικόνα 3)

Η σφαιροκυττάρωση είναι η πιο κοινή συγγενής αιμολυτική αναιμία στην Βόρεια Ευρώπη (επίπτωση 1:1000-1:2000 σε μελέτες πληθυσμού αιμοδοτών). Παρουσιάζει αυτοσωμικό επικρατή χαρακτήρα στο 75% των περιπτώσεων (band-3, ήπιες μορφές, ενήλικη ζωή), ενώ αυτοσωμικό υπολειπόμενο χαρακτήρα παρουσιάζει το 5% των περιπτώσεων (σπεκτρίνη, βαριές μορφές-μεταγγίσεις, μικρές ηλικίες). Στην παιδική ηλικία οι περιπτώσεις εκδηλώνονται σαν ένας παρατεινόμενος υψηλός ίκτερος στο νεογνό και αιμόλυση τέτοιου βαθμού που να απαιτεί μετάγγιση αίματος. Το χαρακτηριστικά υψηλό MCHC σε νεογνά με ίκτερο είχε μία σημαντικά στατιστική σύνδεση σε άτομα στα οποία διαπιστώθηκε έπειτα η κληρονομική σφαιροκυττάρωση. Σε μεγαλύτερες ηλικίες επικρατούν η σπληνομεγαλία, η χρόνια αιμολυτική αναιμία και η χολολιθίαση. Ένα άλλο σταθερό εύρημα στην γενική αίματος είναι η αυξημένη δικτυοερυθροκυττάρωση, δείγμα του αυξημένου μυελικού turn-over. Τα τεστ του Coombs είναι αρνητικά, ενώ η ποσότητα της απτοσφαιρίνης μειωμένη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:       

1. Bolton-Maggs PHLanger JC: ‘Guidelines for the diagnosis and management of hereditary spherocytosis–2011 update’Br J Haematol. 2012 Jan;156(1):37-49.

2. Christensen RDHenry E.: Hereditary spherocytosis in neonates with hyperbilirubinemia’Pediatrics. 2010 Jan;125(1):120-5.

Αναμονή και πιθανή αφαίρεση με ενδοσκόπιο     

Τα περισσότερα μεταλλικά δακτυλίδια και οι κρίκοι (ροδέλες) έχουν διαστάσεις έως 1 εκατοστό περίπου και με όχι επιβλαβή επιφάνεια. Στην παιδιατρική ηλικία το 80% των ξένων σωμάτων που έχουν καταποθεί αποβάλλονται αυτόματα και σε ένα νήπιο 1 έτους ένα ξένο σώμα έως και 2 εκατοστά έχει μεγάλη πιθανότητα να προσπεράσει τον πυλωρό. Είναι επιθυμητό οι ακτινογραφίες να ζητούνται σε φυσικές διαστάσεις (1:1), ώστε να είναι δυνατή και η μέτρηση των αντικειμένων που έχουν καταποθεί. Στην περίπτωση που το άτομο είναι ασυμπτωματικό και το ξένο σώμα ομαλό ενδείκνυται η αναμονή της αποβολής του. Αν αυτό δεν συμβεί μέσα σε 4 εβδομάδες συνιστάται η επανάληψη της απλής ακτινογραφίας κοιλίας. Δεν προτείνονται οι σειριακές λήψεις ακτινογραφιών, λόγω της έκθεσης σε ακτινοβολία. Στο συγκεκριμένο νήπιο η ακτινογραφία απεικονίζει το δακτυλίδι κοντά στην περιοχή του πυλωρικού άντρου και έπειτα από 48 ώρες το ξένο σώμα εντοπίσθηκε στα κόπρανά του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 
Thomson M., Tringali A., Dumonceau JM: “Paediatric Gastrointestinal Endoscopy: European Society for Paediatric Gastroenterology Hepatology and Nutrition and European Society of Gastrointestinal Endoscopy Guidelines”,

J Pediatr Gastroenterol Nutr. 2017 Jan;64(1):133-153

Το φαινόμενο του «αρλεκίνο» είναι μία πρόσκαιρη αλλαγή της χροιάς του δέρματος που παρουσιάζεται στο 10% των φυσιολογικών νεογνών. Προβάλλει με ερύθημα στο ήμισυ του κορμού, ενώ το υπόλοιπο ήμισυ παραμένει ίδιας χροιάς. Εμφανίζεται γενικά ανάμεσα στη 2η και 5η ημέρα ζωής, όταν τοποθετείται το νεογνό κατά προτίμηση στο ένα πλευρό, αλλά έχει περιγραφεί και στην 3η εβδομάδα ζωής και διαρκεί από 30 δευτερόλεπτα έως και 20 λεπτά. Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει τις τριχοειδικές δυσπλασίες (port  wine stain) και τα αληθή τριχοειδικά αιμαγγειώματα της παιδικής ηλικίας που είναι μόνιμες καταστάσεις. Ενίοτε συνδυάζεται με την προωρότητα, το χαμηλό βάρος γέννησης, την υποξία, την συστηματκή χρήγηση προσταγλανδίνης Ε(όπως στο νεογέννητο της εικόνας) ή με την εγκεφαλική υποξαιμία. Η παθογένεση εξηγείται από την ασυνέργεια του τόνου των αγγείων του δέρματος, λόγω ανωριμότητας του υποθαλάμου.

Βιβλιογραφία: 1. Selimoglu MA, Dilmen U, Karakelleoglu C et al (1995) Picture of the month. Harlequin color change. Arch Pediatr Adolesc Med 149: 1171–1172

2. Rao J, Campbell ME, Krol A. The harlequin color change and association with prostaglandin E1. Pediatr Dermatol 2004; 21: 573–576.

3. Cordoro, K.M., Speetzen, L.S., Koerper, M.A., and Frieden, I.J. Physiologic changes in vascular birthmarks during early infancy: mechanisms and clinical implications. J Am Acad Dermatol. 2009; 60: 669–675

Συγγενής εξάρθρωση του γονάτου (genu recurvatum)

Η συγγενής εξάρθρωση του γονάτου  μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη. Αφορά 1:100000 γεννήσεις και προσβάλλει κυρίως το θηλυκό γένος. Παρουσιάζεται ως μονήρης ανωμαλία ή σε συνδυασμό με το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου (30-70% των περιπτώσεων) ή με την ραιβοϊπποποδία. Οι αιτίες είτε είναι εξωγενείς, από ενδομήτρια συμπίεση ή από ανώμαλη θέση, είτε ενδογενείς, λόγω γενετικών ανωμαλιών, νευρομυϊκών διαταραχών ή συνδρόμων όπως αυτό του Larsen, Ehlers-Danlos ή της αρθρογρύπωσης. Ταυτόχρονα μπορούν να συνυπάρχουν δισχιδής ράχη, εξάρθρωση του αγκώνα, υπερωοσχιστία και κρυψορχία. Οι μεμονωμένες μη συνδρομικές μορφές αντιμετωπίζονται με συντηρητικό τρόπο και έχουν μία ικανοποιητική πρόγνωση μακροπρόθεσμα: τοποθετείται το νεογνό σε ύπτια θέση με τα ισχία απαγμένα και κεκαμμένα, ώστε να διευκολυνθεί και η κάμψη των γονάτων και πραγματοποιούνται μαλάξεις χαλάρωσης στους τετρακέφαλους (εικόνα 1). Οι γονείς εκπαιδεύονται στους χειρισμούς ώστε να τους εκτελούν και στο σπίτι (εικόνα 2). Η σύγκαμψη των τετρακέφαλων υποχωρεί μέσα σε διάστημα 1 μηνός.

Εικόνα 1  
Εικόνα 2

Αυτόματα κατάγματα και παραμορφώσεις στα μακρά οστά, σε ήρεμες, μη τραυματικές δραστηριότητες, σε βρέφη ή νήπια με χαλαρότητα αρθρώσεων και κυανούς σκληρούς χιτώνες υποδηλώνουν ατελή οστεογένεση. Γενετικές αναλύσεις έχουν φέρει στο προσκήνιο μεταλλάξεις στο γονίδιο COL1A1, που ανευρίσκονται στην ατελή οστεογένεση τύπου I. Είναι μία γενικευμένη διαταραχή του συνδετικού ιστού και η πιο συχνή γενετική αιτία οστεοπόρωσης στα παιδιά. Έχουν αναγνωριστεί περίπου 18 διαφορετικές μορφές (I-XVIII), που κληρονομούνται με αυτοσωμικό επικρατή ή υπολειπόμενο χαρακτήρα και φαινότυπο ετερογενή (από ήπιες μορφές έως και ασύμβατες με τη ζωή). Η χρόνια αγωγή με διφωσφονικά, που μειώνουν την οστική επαναρρόφηση και η προσεκτικοί χειρισμοί φυσικής αποκατάστασης αποτελούν τα κυριότερα θεραπευτικά εργαλεία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  1. Biggin A, Munns CF.: ‘Osteogenesis imperfecta: diagnosis and treatment’. Curr Osteoporosis Rep. 2014 Sep;12(3):279-88.
  2. Kang H, Aryal A C S, Marini JC.: ‘Osteogenesis imperfecta: new genes reveal novel mechanisms in bone dysplasia’. Transl Res. 2017 Mar;181:27-48.
  3. Marr C, Seasman A, Bishop N.: Managing the patient with osteogenesis imperfecta: a multidisciplinary approach’. J Multidiscip Healthc. 2017 Apr 4;10:145-155.

Η ροδόχρους πιτυρίαση είναι μία δερματίτιδα πιθανώς ιογενούς αιτιολογίας, χαρακτηριστική της νεανικής ηλικίας (10-30 ετών) και προβάλλει κυρίως στον κορμό, στα άνω άκρα και στο τριχωτό της κεφαλής. Αρχικά εκδηλώνεται με μία «μητρική» κηλίδα, που τείνει να λευκάνει στο κέντρο της, έπειτα από λίγες μέρες εμφανίζονται άλλες παρόμοιες με την μητρική κηλίδες, μικρότερες σε μέγεθος. Ο κνησμός εμφανίζεται στην αποδρομή του εξανθήματος. Οι κηλίδες υποχωρούν σε διάστημα λίγων εβδομάδων, χωρίς θεραπεία, πλην αντισταμινικών επί έντονου κνησμού. Συνιστάται η τοπική εφαρμογή ενυδατικών γαλακτωμάτων και η χρήση αφρόλουτρου με ελαφρά χαμηλό pH. Η διάγνωση της συγκεκριμένης δερματίτιδας είναι καθαρά κλινική.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:     

1. Guarneri FCannavò SPMinciullo PLPityriasis rosea of Gibert: immunological aspects, J Eur Acad DermatolVenereol. 2015 Jan;29(1):21-5   

2. Eisman SSinclair RPityriasis roseaBMJ. 2015 Oct 29;351:h5233

Συμφωνούμε πως οι περισσότεροι θα παραπέμπαμε αρχικά το παιδί αυτό σε ιατρό χειρουργικής ειδικότητας (παιδοχειρουργό, ΩΡΛ) με την υπόνοια τρώσης βαθύτερων ιστών της γλώσσας και του στοματικού εδάφους, αλλά και για την διερεύνηση ύπαρξης ξένου σώματος. Αφού διασφαλιστεί η βατότητα του αεραγωγού, θα διαπιστώσει κάποιος πως αν περιμένει 12-24 ώρες η βλάβη αρχίζει να επουλώνεται αυτόματα μόνη της χωρίς χειρουργική παρέμβαση.

Η αντιμετώπιση των τραυμάτων βαθιάς κοπής της γλώσσας είναι εξατομικευμένη και η χειρουργική στρατηγική εξαρτάται από το βάθος και την θέση της βλάβης, αλλά και από την κλινική εικόνα του ασθενούς (αιμορραγία). Η αρτηρία που αρδεύει την γλώσσα (κλάδος της έξω καρωτίδας αρτηρίας) βρίσκεται βαθιά στο στοματικό έδαφος.

Η συρραφή στον μικρό ασθενή απαιτεί γενική αναισθησία ή μέθη. Εναλλακτικά έχει δοκιμαστεί η χρήση τοπικής κυανοακρυλικής ‘κόλλας’, αλλά έχει αποδειχθεί πως η συντηρητική αντιμετώπιση και η απλή αναμονή μπορούν να επιφέρουν την αυτόματη επούλωση του γλωσσικού ιστού.

Βιβλιογραφία: 1. Patel A.: ‘Tongue lacerations’Br Dent J. 2008 Apr 12;204(7):355

2. Kazzi MGSilverberg M.: ‘Pediatric tongue laceration repair using 2-octyl cyanoacrylate’ J Emerg Med. 2013 Dec;45(6):846-8

3. Ud-din ZAslam MGull S.: ‘Towards evidence based emergency medicine: best BETs from the Manchester Royal Infirmary. Should minor mucosal tongue lacerations be sutured in children?’ Emerg Med J. 2007 Feb;24(2):123-4

“Τι χρώμα θα αποκτήσουν τα μάτια του νεογέννητου παιδιού μου;” “Θα παραμείνει αυτό το όμορφο κυανό χρώμα της γέννησης ή θα αλλάξει και πότε;”

Πολύ συχνά, με την ευκαιρία των πρώτων επισκέψεων, οι γονείς μας κάνουν αυτές τις ερωτήσεις. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να μιλήσουμε για το πώς σχηματίζεται το χρώμα των ματιών, μέχρι πότε μπορεί να αλλάξει και την πιθανότητα τα δύο μάτια να έχουν διαφορετικό χρώμα (ετεροχρωμία).

Στην ερώτηση “πότε ένα μωρό θα αποκτήσει το οριστικό χρώμα στα μάτια του;” η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί μέχρι να γίνει τουλάχιστον 1 έτους. Όταν μιλάμε για το χρώμα των ματιών, μιλάμε για την εμφάνιση της ίριδας, του μυϊκού δακτυλίου γύρω από την κόρη, που ελέγχει την ποσότητα φωτός που εισέρχεται στο μάτι. Η ίριδα είναι μια λεπτή μεμβράνη που περιέχει κοκκιοκύτταρα (που ονομάζονται μελανοσώματα), αιμοφόρα αγγεία και δύο στρώματα λείου μυός που με τη σύσπαση και την χαλάρωση καθορίζουν την διακύμανση της διαμέτρου της κόρης. Επομένως, η ίριδα, εκτός από τον προσδιορισμό του χρώματος των ματιών, δρα ως μυϊκό διάφραγμα που ρυθμίζει τη διείσδυση του φωτός που φτάνει στον αμφιβληστροειδή μέσω της κόρης.

Το χρώμα της ίριδας καθορίζεται από την ποσότητα της μελανίνης που υπάρχει στα μελανοσώματα. Πρακτικά, όση περισσότερη υπάρχει, τόσο πιο σκοτεινό είναι το μάτι. Εάν η μελανίνη απουσιάζει εντελώς, θα έχουμε το φαινόμενο του αλφισμού (ερυθρά ίριδα). Ανάμεσα στα δύο άκρα – πολύ σκούρο καφέ και ερυθρό – θα έχουμε όλες τις άλλες αποχρώσεις του χρώματος. Το χρώμα των ματιών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην Γενετική που καθορίζει τόσο τη δομή, την κατανομή όσο και την ποσότητα της μελανίνης στα μελανοσώματα.

  • Τα μωρά των Αφρο-Αμερικανών, στην Λατινική Αμερική και στην Ασία γεννιούνται σχεδόν πάντα με σκούρα μάτια που παραμένουν σκοτεινά για όλη τους την ζωή.
  • Τα μωρά της Καυκάσιας φυλής γεννιούνται συνήθως με γαλάζια ή ακόμη και σκούρα γκρίζα μάτια, τα οποία μπορούν να αλλάξουν αρκετές φορές πριν από το πρώτο έτος της ζωής.

Όταν το μωρό γεννιέται, αφού περάσει τους πρώτους εννέα μήνες του στο σκοτάδι της μήτρας, τα μάτια είναι γκρίζα ή γαλάζια, καθώς έπειτα τα μελανοκύτταρα ανταποκρίνονται στο φως. Στους πρώτους μήνες της ζωής, εάν τα μελανοκύτταρα εκκρίνουν λίγη μελανίνη, το μωρό θα έχει γαλάζια μάτια, εάν εκκρίνει λίγο περισσότερο, τα μάτια του θα πάρουν ένα πράσινο ή φουντουκί χρώμα. Όταν τα μελανοκύτταρα είναι πολύ απασχολημένα με την σύνθεσή της, τα μάτια θα είναι καφέ, το πιο συνηθισμένο χρώμα και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φαίνονται μαύρα. Δεδομένου ότι χρειάζονται περίπου 12 μήνες για να ολοκληρώσουν τα μελανοκύτταρα το μεταβολικό τους έργο, ο καθορισμός του χρώματος είναι μία τυχαία διεργασία. Η αλλαγή χρώματος σε ορισμένα άτομα επιβραδύνεται μετά τους πρώτους 6 μήνες της ζωής, σε άλλα είναι σε εξέλιξη. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι εάν ένα νεογέννητο έχει καστανά μάτια κατά τη γέννηση, θα έχει σίγουρα καστανά μάτια ακόμη και όταν μεγαλώσει, ενώ ένα νεογέννητο με ανοιχτά μάτια θα μπορούσε να τα κρατήσει ή πιθανότατα να αλλάξει χρώμα αργότερα. Οποιαδήποτε αλλαγή χρώματος συμβεί μετά τους πρώτους 12 μήνες της ζωής πρέπει να γνωστοποιηθεί στον παιδίατρο, γιατί μπορεί να είναι ένδειξη ορισμένων βασικών μεταβολικών ασθενειών.

Στην σπάνια νόσο της φαινυλκετονουρίας η αύξηση του αμινοξέος φαινυλαλανίνη οφείλεται στην ανεπάρκεια του ηπατικού ενζύμου υδροξυλάση της φαινυλαλανίνης που την μετατρέπει στην τυροσίνη, ένα απαραίτητο αμινοξύ για τη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου, της μελανίνης και των θυρεοειδικών ορμονών. Χαρακτηρίζεται από ψυχοκινητική καθυστέρηση και εξαιρετικά ανοικτό χρώμα δέρματος και μαλλιών και γαλάζια μάτια (υπομελάγχρωση), καθώς η φαινυλαλανίνη δεν μπορεί να μετατραπεί σε μελανίνη, την χρωστική που είναι υπεύθυνη για το χρωματισμό του δέρματος, των μαλλιών και της ίριδας, από την αρχή της ζωής. Προλαμβάνεται με την κατάλληλη διατροφή έπειτα από τον προληπτικό μεταβολικό έλεγχο όλων των νεογέννητων που γίνεται στα μαιευτήρια.

Πρόσφατες μελέτες στο ανθρώπινο γονιδίωμα έχουν δείξει ότι υπάρχουν πολλά γονίδια που εμπλέκονται στον καθορισμό του χρώματος και συγκεκριμένα δύο (που ονομάζονται OCA2 και HERC2 στο χρωμόσωμα 15), καθένα από τα οποία έχει δύο αλληλόμορφα, δηλαδή μία από τις εναλλακτικές μορφές (κόκκινο, γαλάζιο, καφέ) στις οποίες μπορεί να εμφανιστούν. Το χρώμα των ματιών καθορίζεται από τον δυαδικό συνδυασμό των αλληλόμορφων γονιδίων. Εάν τα δύο αλληλόμορφα είναι διαφορετικά (ετεροζυγωτία πχ: 1 αλληλόμορφο = καφέ χρώμα + 1 αλληλόμορφο = γαλάζιο χρώμα), μόνο το κυρίαρχο θα εκδηλωθεί, που αντιστοιχεί στο καφέ χρώμα, ενώ το υπολειπόμενο δεν θα εκδηλωθεί. Το υπολειπόμενο χαρακτηριστικό μπορεί να εμφανιστεί μόνο εάν υπάρχουν και τα δύο υπολειπόμενα γονίδια μαζί (ομόζυγη κατάσταση).

“Τι χρώμα θα είναι τα μάτια του παιδιού μου;”

Η Γενετική του χρώματος των ματιών είναι αρκετά περίπλοκη (και ακόμη δεν έχει πλήρως εξηγηθεί), οπότε δεν είναι εύκολο ακόμη να προβλέψουμε το χρώμα των ματιών ενός παιδιού. Έτσι:

  • Δύο γονείς με γαλάζια μάτια έχουν μια καλή πιθανότητα (αλλά δεν είναι σίγουρο) να έχουν ένα παιδί με γαλάζια μάτια.
  • δύο γονείς με καστανά μάτια έχουν μεγάλη πιθανότητα να αποκτήσουν παιδί με καστανά μάτια. Ωστόσο, εάν ένας από τους παππούδες έχει γαλάζια μάτια, η πιθανότητα να αποκτήσει παιδί με το ίδιο χρώμα αυξάνεται λίγο.
  • εάν ο ένας γονέας έχει καστανά μάτια και ο άλλος έχει μπλε μάτια, οι πιθανότητες να αποκτήσουν παιδί με σκούρα ή γαλάζια μάτια είναι σχεδόν παρόμοιες.

“Εάν το παιδί έχει διαφορετικό χρώμα ματιών (ετεροχρωμία);”

Μιλάμε για ετεροχρωμία όταν το χρώμα είναι διαφορετικό μεταξύ των δύο ματιών (πλήρης ετεροχρωμία) ή εντός του ίδιου ματιού (μερική ετεροχρωμία). Η ετεροχρωμία οφείλεται στη διαφορετική συγκέντρωση και κατανομή της μελανίνης μεταξύ των δύο ματιών και δεν πρέπει να συγχέεται με τις κανονικές αποχρώσεις του χρώματος στην ίδια ίριδα. Η πλήρης ετεροχρωμία είναι αρκετά συχνή στο ζωικό βασίλειο, λιγότερο συχνή στον άνθρωπο (περίπου 1% του πληθυσμού). Μόνο σπάνια η συγγενής πλήρης ετεροχρωμία σχετίζεται με άλλες παθολογίες (πχ σύνδρομο Horner) και για το λόγο αυτό σε όλες τις περιπτώσεις συγγενών ετεροχρωμιών (που παρουσιάζονται τόσο στην γέννηση όσο και μετέπειτα στον ένα οφθαλμό) απαιτείται προσεκτική παιδιατρική και οφθαλμολογική αξιολόγηση.

ΠΗΓΕΣ: David L. Hill: “Newborn Eye Color”, healthychildren.org, 2020

Ο παιδίατρος στο μαιευτήριο μετά την πρώτη εξέταση του παιδιού μας, μας ανακοίνωσε με κάπως άκομψο τρόπο πως το παιδί μας παρουσιάζει μονές γραμμές στις παλάμες των χεριών του και πως θα πρέπει να το εξετάσει στο μέλλον και κλινικός γενετιστής. Ο προγεννητικός μας έλεγχος ήταν φυσιολογικός. Τι θα πρέπει να περιμένω από την επίσκεψη στον γενετιστή?

ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ «ΠΙΘΗΚΟΕΙΔΟΥΣ ΓΡΑΜΜΗΣ»

Σε κανένα άλλο τομέα της Κλινικής Ιατρικής δεν είναι περισσότερο ουσιαστική και στοχευμένη η διάγνωση που προσφέρει ο τομέας της Κλινικής και Συμβουλευτικής Γενετικής. Το αποτέλεσμα της κλινικής και εργαστηριακής εξέτασης σε άνθρωπο με γενετικό νόσημα τον συνοδεύει στο υπόλοιπο της ζωής του και η ανακοίνωση θα πρέπει να δίδεται με εξαιρετική προσοχή και από ομάδα εξειδικευμένη στον έλεγχο, στην διάγνωση και στην αντιμετώπιση αυτής της κατηγορίας νοσημάτων.      

Επειδή οι γενετικές ασθένειες μπορούν να απασχολήσουν οποιοδήποτε όργανο, σε κάθε ηλικία και με αναρίθμητους τρόπους, μία ομάδα κλινικών σημείων μπορεί να ωθήσει τον κλινικό ιατρό να αποδώσει γενετική αιτιολογία σε μία κλινική κατάσταση. Βασισμένος στο οικογενειακό ιστορικό, παρατηρώντας ένα χαρακτηριστικό που αποτυπώνεται σε περισσότερα μέλη της ίδιας οικογένειας, έχει την δυνατότητα να το αναγνωρίσει με βάση την εκπαίδευση που έχει λάβει και να ζητήσει ειδική γενετική εξέταση, ώστε να το επιβεβαιώσει. Στην αντίθετη περίπτωση δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει ειδική διάγνωση με βάση τα κλινικά ευρήματα και να χρειασθεί να παραπέμψει το περιστατικό σε ειδικό Κλινικό Γενετιστή και για νομικούς/ασφαλιστικούς λόγους.       

Τα γενετικά σύνδρομα στον άνθρωπο συχνά παρουσιάζουν από την γέννηση ήδη δυσμορφικά ή δυσπλαστικά χαρακτηριστικά. Οι συγγενείς ανωμαλίες αφορούν περίπου στο 20% της περιγεννητικής και στο 30% της βρεφικής θνησιμότητας, επομένως κάθε παιδίατρος οφείλει να είναι ευαισθητοποιημένος στην αναζήτηση και στον έλεγχό τους. Αυτές κατατάσσονται σε ελάσσονες και μείζονες. Οι μείζονες ανωμαλίες επιφέρουν αναπηρία ή θάνατο αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και αφορούν την μη σωστή διάπλαση ζωτικών ή αισθητήριων οργάνων. Οι ελάσσονες συγγενείς ανωμαλίες, αντίθετα, είναι χαρακτήρες μη φυσιολογικής σωματικής διάπλασης σε υγιή άτομα, μπορεί να έχουν αισθητικό αποτέλεσμα (μεμονωμένες) ή να αποτελούν σε συνδυασμό μεταξύ τους κριτήρια γενετικών συνδρόμων (πολλαπλές). Οι ελάσσονες συγγενείς διαμαρτίες εντοπίζονται σε περίπου 10-15% των φυσιολογικών νεογέννητων παιδιών. Επίσης, ορισμένες φυλές παρουσιάζουν αύξηση αυτών των συγγενών χαρακτηριστικών, όπως της μονήρους χειρομαντικής γραμμής στους ανατολικούς λαούς και στους γηγενείς της νότιας Αμερικής σε ποσοστό 10-15%, σε αντίθεση με τους Καυκάσιους στο 5% περίπου.        

Ο ιατρός της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, σαφώς, αφού εντοπίσει μία μονήρη συγγενή ανωμαλία οφείλει να αυξήσει την διαγνωστική του οξύτητα και σε άλλα συστήματα, απομακρυσμένα μεταξύ τους, ώστε να εντοπίσει, κι ας μην φαίνονται κι άλλες διαμαρτίες (μείζονες, ελάσσονες), να ενδιαφερθεί για τα αισθητήρια όργανα, τον μυϊκό τόνο, τον εγκέφαλο, την διάπλαση των έξω γεννητικών οργάνων, των άκρων κ.ο.κ.       

Με βάση το λεπτομερειακό οικογενειακό, μαιευτικό και ατομικό ιστορικό, την φυσική κλινική εξέταση, ο κλινικός ιατρός οφείλει να παραγγέλλει στοχευμένο εργαστηριακό έλεγχο. Ο καρυότυπος υψηλής ανάλυσης (ή μοριακός καρυότυπος) ενδείκνυται σε κάθε παιδί με 2 τουλάχιστον μείζονες συγγενείς ανωμαλίες ή 1 μείζονα και 2 ελάσσονες. Ο ιατρός της κοινότητας μπορεί να ζητήσει έναν απλό καρυότυπο (κλασσικό), χωρίς να απευθυνθεί στον ειδικό Κλινικό Γενετιστή. Ωστόσο, αν δεν είναι σε θέση να παρέχει σαφή γενετική συμβουλή με βάση τα μεμονωμένα στοιχεία που διαθέτει από την κλινική εξέταση, πρέπει να παραπέμψει στον ειδικό πριν καν ζητήσει και τον απλό καρυότυπο, λόγω των περιορισμών της μεθόδου (χαμηλή ευαισθησία και ειδικότητα), αλλά και για την εποπτεία της κατάστασης στο μέλλον (follow-up).       

Επιπλέον, ο ειδικός Κλινικός Γενετιστής εκτελεί μία ολιστική αλλά και ανά σύστημα κλινική εξέταση, που καταλήγει σε μία ειδική διάγνωση ενός κλινικού συνδρόμου, μπορεί να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα ενός φυσιολογικού ή παθολογικού καρυότυπου, ενώπιον των γονέων του παιδιού και να προβλέψει την φυσική πορεία κάθε ξεχωριστού συνδρόμου. Τα κοινά χρωμοσωμικά σύνδρομα (πχ Down, Turner, τρισωμία 18) μπορούν να διαγνωσθούν από πολλούς ιατρούς, τα πιο σπάνια όμως θα πρέπει να εκτιμώνται από γενετιστές, που έχουν εμπειρία στην διάγνωση και ταξινόμηση των γενετικών ανωμαλιών.       

Τα ανθρώπινα δερματογλυφικά των άκρων, εν προκειμένω των γραμμών της παλάμης, είναι χρήσιμα στην δυσμορφολογία, αλλά πρέπει να αποτελέσουν μέρος της γενικής φυσικής εξέτασης, παρά ένα ανεξάρτητο διαγνωστικό κριτήριο, ειδικά στην περίπτωση που το άτομο φέρει διαπιστωμένες χρωμοσωμικές ανωμαλίες, ανευπλοειδίες, νέες μεταλλάξεις και διπλασιασμό του γενετικού του υλικού. Έχει αναγνωρισθεί μία συσχέτιση μεταξύ της κίνησης των αρθρώσεων των δακτύλων του χεριού του εμβρύου και του σχηματισμού των γραμμών της παλάμης. Ο ανθρώπινος αντίχειρας είναι πιο ελεύθερος για κίνηση σε σχέση με τον αντίχειρα άλλων πρωτευόντων θηλαστικών (σύλληψη), μπορεί να αντιταχθεί στα άλλα δάκτυλα κι αυτή η ελευθερία κινήσεων αποτυπώνεται σαν μία ποικιλία γραμμώσεων στην έσω επιφάνεια της παλάμης, ενδεικτική της υγείας του νευρικού και μυοσκελετικού συστήματος του αναπτυσσόμενου εμβρύου. Έτσι, οποιοσδήποτε βλαπτικός παράγοντας κατά τις πρώτες εβδομάδες ή μήνες της εμβρυογένεσης μπορεί να παρεμποδίσει και την φυσιολογική γράμμωση των παλαμών. Μονήρεις χειρομαντικές γραμμές στο ένα χέρι μπορεί να παρουσιάσει έως και το 10% ενός συγκεκριμένου πληθυσμού ανθρώπων, ενώ το 5% μπορεί να το εμφανίσει και στα 2 χέρια, χωρίς άλλες συνοδές ανωμαλίες. Σε μερικές οικογένειες το χαρακτηριστικό κληρονομείται από γενιά σε γενιά (κυρίως ετερόπλευρα). Η μονήρης χειρομαντική γραμμή δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σαν ένας ανεξάρτητος παράγοντας διάγνωσης του συνδρόμου Down, αλλά είναι χρήσιμος σαν αφορμή ελέγχου της ενδομήτριας έκθεσης σε τοξίνες, του αλκοολικού εμβρυικού συνδρόμου, της νοητικής υστέρησης και άλλων συνδρόμων (πχ Cornelia de Lange), επομένως είναι επιθυμητή η παραπομπή στον Κλινικό Γενετιστή.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Sunilkumar MN: ‘The enigma of the simian crease: case series with the literature review’, International Journal of Contemporary Pediatrics, 2014 Nov;1(3):175-177

2. Καραβιτάκης Ε., Φρυσίρα Ε.: ‘Επιπολασμός, αιτιολογία και ταξινόμηση των συγγενών ανωμαλιών’, Δελτίο Α΄Παιδιατρικής Κλινικής Παν. Αθην., 56, 2009

“Έχουμε πολύτιμη εγκυμοσύνη και θα γεννήσουμε σε δημόσιο πανεπιστημιακό μαιευτήριο. Εκεί μας πρότειναν να φυλάξουμε τα βλαστοκύτταρα του μωρού μας για μελλοντική χρήση. Ποια είναι η γνώμη σας, να προβούμε σε μία τέτοια ενέργεια, να προτιμήσουμε ιδιωτική ή δημόσια τράπεζα φύλαξης;”

«Ανταλλακτικά» κύτταρα

Η «δωρεά του ομφαλικού αίματος» όπως συνηθίζεται να λέγεται είναι μία πράξη που όλοι γνωρίζουμε. Ξέρουμε πως όταν γεννιέται ο άνθρωπος μπορεί να «δωρίσει» τα βλαστοκύτταρά του. Πρόκειται για μία πράξη αλτρουισμού των γονιών του! Κάποιες μητέρες ίσως νιώθουν μετανιωμένες που δεν φύλαξαν ομφαλοπλακουντιακό αίμα στην πολύτιμη εγκυμοσύνη τους.    

Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματικότητα.   Καταρχήν ο όρος «δωρεά ομφαλοπλακουντιακού αίματος» είναι αδόκιμος και  πρέπει να ονομάζεται «συντήρηση βλαστοκυττάρων αίματος του πλακούντα». Αυτό που συλλέγεται είναι το αίμα που ρέει από τον πλακούντα προς το έμβρυο, μέσω του ομφάλιου λώρου. Το αίμα αυτό είναι πλούσιο σε ένα συγκεκριμένο πληθυσμό βλαστοκυττάρων, που ονομάζονται αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα.     

Το βλαστοκύτταρο είναι πολύτιμο σαν κύτταρο για δύο λόγους: δεν έχει ακόμη αποκτήσει εξειδικευμένο ρόλο, γι’ αυτό και μπορεί να μετατραπεί σε περισσότερους τύπους κυττάρων. Έχει μεγάλη αναγεννητική ιδιότητα, δηλαδή να αναπαράγει τον εαυτό του και ταυτόχρονα να δίνει εκατομμύρια νέες θυγατρικές σειρές κυττάρων, που εξειδικεύονται στην συνέχεια και δομούν τους ξεχωριστούς ιστούς των οργάνων. Ορισμένα βλαστοκύτταρα διαθέτουν την ικανότητα να παράγουν κύτταρα ενός τύπου, για παράδειγμα του δέρματος ή άλλου τύπου, όπως του αίματος (λευκά, ερυθρά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια), ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού.    

Δεν είναι γνωστό ακόμη πότε ένα βλαστοκύτταρο αποφασίζει να διαιρεθεί και να αποκτήσει εξειδικευμένο ρόλο. Από την φύση γνωρίζουμε πως στα ερπετά αυτός ο μηχανισμός αναγέννησης των κυττάρων (ειδικά των άκρων), διατηρείται καθ’ όλη την διάρκεια του βίου τους, ενώ στον άνθρωπο η ικανότητα αυτή ανάπλασης περιορίζεται στις πρώτες εβδομάδες οργανογένεσης του εμβρύου και σε μικρό βαθμό στο ήπαρ μέχρι την ενήλικη ζωή. Φαίνεται, όμως, ότι σε πολλές άλλες διεργασίες κατά την διάρκεια της ζωής μας η ύπαρξη αυτών των κυττάρων είναι σημαντική, όπως στην επούλωση των τραυμάτων, στην αναγέννηση της τρίχας ή στην αύξηση του σκελετού των παιδιών. Έχουν ανακαλυφθεί μέχρι και βλαστοκύτταρα εμβρύου στον εγκέφαλο της μητέρας του, σαν ένα παράδειγμα αέναου δεσμού μάνας-παιδιού.     

Όμως, όλα τα βλαστοκύτταρα του αίματος του ομφαλίου λώρου μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε κύτταρο? Η απάντηση είναι πως όχι. Εξαρτάται ποια συγκεκριμένα βλαστοκύτταρα είναι. Κάποια παράγουν μία συγκεκριμένη οικογένεια κυττάρων, άλλα παράγουν οποιοδήποτε τύπο κυττάρων. Τα τελευταία είναι πολύ σπάνια, βρίσκονται στο αμνιακό υγρό ή στο έμβρυο τις πρώτες εβδομάδες της κύησης. Τα βλαστοκύτταρα που κυριαρχούν στο ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα και δίνουν τις γνωστές σειρές των κυττάρων του αίματος. Τις ίδιες σειρές παράγουμε καθημερινά, από 100 έως 1000 δισεκατομμύρια νέων κυττάρων, από πρόωρες μορφές που βρίσκονται στο μυελό των οστών, έχουν μεγάλη αναπαραγωγική δύναμη και παρότι είναι λίγες σε αριθμό έχουν την δυνατότητα να διατηρούν σταθερό τον αριθμό των κυττάρων του αίματος σε όλη την διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Μία βλάβη σε αυτά τα κύτταρα (χημειοθεραπεία, ακτινοβολία) καθιστά ανεπαρκές το αιμοποιητικό σύστημα, ενώ η θεραπεία στηρίζεται στην μεταμόσχευση του μυελού των οστών. Γι’ αυτό το λόγο είναι πολύτιμα. Μπορούν να δώσουν νέα πνοή στην παραγωγή κυττάρων του αίματος και υποστηρικτικών κυττάρων του μυελού σε περίπτωση της μυελικής ανεπάρκειας (λευχαιμίες, λεμφώματα, μυελώματα, θαλασσαιμίες). Μπορούν να αποκαταστήσουν ελλιπή ένζυμα σε σπάνιες γενετικές παθήσεις και να βοηθήσουν στην κυτταρική «διάσωση» μετά από υψηλές δόσεις χημειο-ραδιοθεραπείας στην θεραπεία όγκων γενικά.       

Όμως τα ίδια οφέλη αποκομίζονται και από την δωρεά του μυελού των οστών. Και μάλιστα ο έλεγχος συμβατού δότη πλέον γίνεται με τον έλεγχο συμβατότητας κυττάρων που βρίσκονται στο σάλιο.       

Είναι λοιπόν σημαντικό να συντηρούμε και να φυλάσσουμε τα κύτταρα του ομφαλικού αίματος των παιδιών μας? Η συντήρηση αυτών των κυττάρων προϋποθέτει την άμεση κοπή του λώρου και τη λήψη του συγκεκριμένου αίματος με τρόπο τέτοιο ώστε να μην ρεύσουν προς το νεογνό, αλλά να τοποθετηθούν σε έναν σάκο φύλαξης και να κρυοσυντηρηθούν. Εφόσον τα κύτταρα αυτά είναι τόσο πολύτιμα και σημαντικά, γιατί να τα στερήσουμε από το μωρό όταν γεννιέται από το να τα φυλάξουμε για το μέλλον? Αν ο ομφάλιος λώρος ήταν η μοναδική πηγή βλαστοκυττάρων, τότε η φύση θα είχε εξελικτικά ευνοήσει τρόπους ώστε τα κύτταρα αυτά να μην χάνονται, να παραμένει προσκολλημένος ο πλακούντας μερικά λεπτά ακόμη στο τοίχωμα της μήτρας και να τα αντλεί στο νεογνό ή να υπήρχε μία «δεξαμενή» βλαστοκυττάρων στον οργανισμό που να τα παρέχει για μελλοντική χρήση. Στην πραγματικότητα τα βλαστοκύτταρα, όπως ειπώθηκε, βρίσκονται ήδη διασπαρμένα στο σώμα μας (στην επιδερμίδα, στην ρίζα των τριχών, στις ρίζες των δοντιών, στο έντερο, στον μυελό των οστών και σε αμέτρητα άλλα σημεία) και είναι έτοιμα εφόσον οι συνθήκες το απαιτούν να βοηθήσουν στην ανάπλαση ενός περιορισμένου τμήματος ιστού.     

Η ποσότητα του αίματος που περιέχεται στον ομφάλιο λώρο επαρκεί για ένα νεογνό, δεν είναι όμως ικανή να αντικαταστήσει την ποσότητα κυττάρων ενός άρρωστου μυελού στην περίπτωση ενός μεγαλύτερου παιδιού ή ενός ενήλικα. Ένα άλλο νομικό παράδοξο είναι το γεγονός πως ο γονέας μπορεί να διαθέσει το αίμα του παιδιού του, στην συγκεκριμένη περίπτωση του ομφαλού, που ανήκει στο ίδιο, έως την στιγμή της απολίνωσης, όμως αμέσως μετά ο νόμος απαγορεύει την αιμοδοσία από τους ανήλικους. Για να αποκτηθεί επαρκής ποσότητα ομφαλικού αίματος ο λώρος πρέπει να απολινωθεί στην άκρη του νεογνού, ενώ ο πλακούντας συνεχίζει να αντλεί αίμα προς τον νεογνό για λίγα λεπτά ακόμη, ο δε χειριστής του σετ μεταφοράς συλλέγει το αίμα με μία σύριγγα και την αδειάζει σε σάκο με το κατάλληλο μέσο συντήρησης. Η τύχη του δείγματος εξαρτάται από την επιλογή των γονέων να φυλάξουν το αίμα αυτό σε ιδιωτική ή δημόσια τράπεζα φύλαξης. Η χρήση του αίματος από άλλους δέκτες γίνεται σε συγκεκριμένα νοσοκομεία, μπορεί όμως να μην χρησιμοποιηθεί διόλου, λόγω των αυστηρών πρωτοκόλλων που αφορούν την συμβατότητα δότη και δέκτη, την ανάγκη συχνών ελέγχων της μητέρας του «δωρητή» νεογνού και της ελάχιστης απαιτούμενης ποσότητας αίματος. Εάν δεν πληρούνται κάποια από αυτά τα κριτήρια τα δείγματα απορρίπτονται. Σε ορισμένες χώρες είναι απαγορευμένη η φύλαξη κυττάρων σε ιδιωτικές ή δημόσιες τράπεζες, με το σκεπτικό ότι εάν ένα άτομο κατά την διάρκεια της ζωής του εμφανίσει νόσο στο μυελό των οστών (λευχαιμία), τα βλαστοκύτταρά του δεν είναι κατάλληλα για μεταμόσχευση, λόγω των μεταλλάξεων που ήδη μεταφέρουν στο DNA τους. Για τον ίδιο λόγω δεν είναι δυνατή η μεταμόσχευση κυττάρων με άγνωστο γενετικό κληροδότημα ανάμεσα σε δύο διαφορετικά άτομα. Ακόμη, δεν είναι γνωστή η επίδραση της κρυοκατάψυξης με υγρό άζωτο στα βλαστοκύτταρα έπειτα από πολλά χρόνια φύλαξης.      

Παρ’ όλα αυτά, η χρήση των πολύτιμων αυτών κυττάρων στην θεραπεία ανίατων ασθενειών είναι πλέον γεγονός (πχ αναιμία Fanconi, λευχαιμίες). Από την δεκαετία του 1980 έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 25.000 αλλογενείς (μεταξύ μη-συγγενών) μεταμοσχεύσεις αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος, που αντιστοιχούν σε περίπου 2000 μεταμοσχεύσεις ανά έτος διεθνώς.       

Μία από τις περιπτώσεις που αξίζει κάποιος να φυλάξει και να χρησιμοποιήσει το αίμα αυτό είναι η δωρεά μεταξύ αδελφών, ένα εκ των οποίων νοσεί από ανίατη αιματολογική ασθένεια, για παράδειγμα, αποτελώντας ένα λαμπρό παράδειγμα αλτρουισμού και προσφοράς ζωής.

Πηγή: 

«Δημόσια Τράπεζα Ομφαλοπλακουντιακού αίματος», Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών Ακαδημίας Αθηνών

«Το αγοράκι μου, 7 ετών,  συνεχίζει να βρέχει το κρεβάτι του συχνά τα βράδια.  Μέχρι τώρα μας έχει καθησυχάσει ο παιδίατρος που μας παρακολουθεί ότι το πρόβλημα θα υποχωρήσει μόνο του όσο ωριμάζει το παιδί. Πόσο πρέπει να περιμένω ακόμη, έχει αρχίσει να μας προβληματίζει, πρέπει να επισκεφθούμε ειδικό ιατρό?»

ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΕΝΟΥΡΗΣΗ – ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο για ένα παιδί, να «κρατήσει» τα ούρα του, όταν πρόκειται να ουρήσει επειγόντως. Το πραγματικό λάθος είναι η συνήθεια να αναβάλλει συνέχεια το συγκεκριμένο ερέθισμα, λόγω του παιχνιδιού ή όποιας άλλης δραστηριότητας του αποσπά την προσοχή και ασυνείδητα όταν δεν έχει αποκτηθεί ο μηχανισμός εγκράτειας της κύστης κατά τον ύπνο. Αποτελεί ένα πολύ συχνό φαινόμενο στην παιδική ηλικία (προβάλλει για τουλάχιστον 3 νύκτες την εβδομάδα), το παρουσιάζουν έως και 10-15% των παιδιών άνω των 5 ετών, 5% ηλικίας 7 ετών και 0,5% των ενήλικων, με προβάδισμα των αγοριών έναντι των κοριτσιών 2:1. Είναι γνωστό σαν φαινόμενο στην κοινότητα, γιατί καθένας γνωρίζει και ένα παιδί με το ίδιο πρόβλημα ή έχει αναμνήσεις ο ίδιος από τα παιδικά του χρόνια. Στο παρελθόν θεωρείτο ότι νυχτερινή ενούρηση ήταν αποτέλεσμα κάποιας ψυχικής διαταραχής, όμως σήμερα γνωρίζουμε ότι η αγχώδης διαταραχή αυτών των παιδιών είναι αποτέλεσμα της ίδιας της ενούρησης κι όχι το αίτιό της (τα καθιστά περισσότερο ανασφαλή, τα ενοχλεί, τα αποτρέπει να κοιμηθούν εκτός σπιτιού), που πρέπει να αναζητηθεί αλλού. Τα παιδιά διαβρέχουν το κρεβάτι τους το βράδυ για 3 κύριους λόγους που αλληλοσυνδέονται:

1. Την νύκτα οι νεφροί αντί να μειώσουν την παραγωγή των ούρων, άλλοτε την αυξάνουν 2.  Η παιδική κύστη είναι πολύ μικρή για να χωρέσει την αυξημένη αυτή παραγωγή ούρων 3.  Ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός δεν είναι ώριμοι ώστε να αφυπνίσουν το παιδί στην πλήρωση της κύστης με ούρα, με αποτέλεσμα να διαφεύγουν.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων μία στάση αναμονής, η συνεχιζόμενη χρήση πάνας το βράδυ ή ενός απορροφητικού υποστρώματος επιφέρουν την σταδιακή υποχώρηση της κατάστασης και μάλιστα πολλοί γονείς το θυμούνται  και οι ίδιοι από την παιδική τους ηλικία. ‘Άλλοτε ο περιορισμός των υγρών το βράδυ ή των τροφίμων που περιέχουν άφθονα τα διουρητικά ιχνοστοιχεία κάλιο και ασβέστιο (μπανάνες, χυμοί, γάλα) και άλλοτε η επιβράβευση μίας πρωινής «στεγνής» αφύπνισης δημιουργούν ενθάρρυνση και αυτοπεποίθηση. Έπειτα η χρήση ξυπνητηριού ή «θεραπείας-συναγερμού» την νύκτα για ένα χρονικό διάστημα 3-6 μηνών μπορεί να βοηθήσει, έχει όμως υψηλό ποσοστό υποτροπών. Μια ενδιαφέρουσα οπτική ελέγχου του φαινομένου σε μεγαλύτερη ηλικία, είναι η εστίαση της προσοχής στο ευγενές παρέγχυμα των νεφρών, για παράδειγμα, που αποτελούν πολύπλοκα και ζωτικά όργανα για τον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, μία χρόνια διαταραχή του ουροποιητικού, που συνεχίζει να απασχολεί έναν ολοένα και μικρότερο αριθμό παιδιών και μετά τα 7 έτη, θα πρέπει να εγείρει την προσοχή προς άλλα αίτια, που αφορούν την κατασκευή και την λειτουργία των οργάνων του ουροποιητικού και ιδιαίτερα των νεφρών. Ένα από τα ειδικά αίτια που αναδεικνύεται στις σύγχρονες μελέτες ενουρητικών παιδιών είναι η αυξημένη απέκκριση ασβεστίου στα ούρα (υπερασβεστιουρία), που φαίνεται να απασχολεί το 20-25% αυτών των παιδιών και που παρουσιάζεται στο 2-6% του παιδικού πληθυσμού (στην κληρονομούμενή της μορφή), δηλαδή αρκετά συχνά,  με μερικά ενδεικτικά μέτρα αντιμετώπισης τον περιορισμό του προσλαμβανόμενου ασβεστίου στην καθημερινή διατροφή, σε συνεννόηση με τον οικογενειακό παιδίατρο.

ΠΗΓΗ:

1. «Επίτομη Παιδιατρική»: Ματσανιώτης, Νικολαΐδου-Καρπαθίου

2. “Hypercalciuria in children with monosymptomatic nocturnal enuresis”, M. Civilibal, N. Selcuk Duru, M. Elevli, and N. Civilibal, Journal of Pediatric Urology, Volume 10, Issue 6, December 2014, Pages 1145–1148

“Το μωρό μας 5 μηνών, δεν είναι όπως πριν, το βράδυ ξυπνά κάθε 15 λεπτά απαρηγόρητο κι ενώ το ταΐζω, το αλλάζω και το αγκαλιάζω, αποκοιμιέται. Και μετά ξανά το ίδιο όταν το αφήνω στην κούνια. Πρέπει να ανησυχήσω? Έχει αλλάξει η ζωή μας”

Η βάση της απάντησης στο συγκεκριμένο ερώτημα κρύβεται μέσα στις γραμμές της ίδιας της ερώτησης. Από την ηλικία των δύο μηνών ήδη η σταθερότητα της φροντίδας των γονέων ή του υπεύθυνου οικείου της οικογένειας έχει επιφέρει την αλλαγή στην καθημερινή ανταπόκριση του βρέφους κατά την διάρκεια της ημέρας, όπως είναι το κοινωνικό χαμόγελο, τις πρώτες γκριμάτσες του προσώπου και τα γρυλλίσματα της φωνής, αλλά και την αύξηση των διαστημάτων της ενεργούς ανταπόκρισης και εγρήγορσης. Καθώς το βρέφος νιώθει την συνεχή φροντίδα που του παρέχεται δείχνει πιο ασφαλές και αναπτύσσει δεσμό προσκόλλησης προς το πρόσωπο που το φροντίζει το μεγαλύτερο διάστημα. Η αγκαλιά αποτελεί την κυριότερη έκφραση του ανθρώπινου δεσμού και της αγάπης, που μαζί με τα λικνίσματα και το νανούρισμα προσφέρουν στο μωρό την οικεία εμπειρία του ενδομήτριου ασφαλούς περιβάλλοντος και δεν θα πρέπει να παραλείπονται.               

Θεωρώντας ότι η νύκτα και ο ύπνος αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας ενός ανθρώπου, οι δραστηριότητες της ρουτίνας που αφορούν την περιποίηση και την επικοινωνία εξυπηρετούν και το αίσθημα ασφάλειας κατά την διάρκεια του ύπνου. Με άλλα λόγια, η ρουτίνα της φροντίδας, όπως για παράδειγμα το βραδινό μπάνιο, με το χλιαρό νερότα απτικά ερεθίσματα και το μασάζ στην συνέχεια, κάνουν το μωρό να νιώσει ξανά την θαλπωρή του ενδομήτριου περιβάλλοντος, να χαλαρώσει, να αισθανθεί τα όριά του και να αποκοιμηθεί έπειτα αυτόνομα. Αυτό προϋποθέτει, βεβαίως, να υπάρχει κι ένας χώρο με λιγοστούς θορύβους και χαμηλό φωτισμό και άνετη θερμοκρασία. Πολλά μωρά κοιμούνται έως και 16-18 ώρες κατά την διάρκεια του 24ώρου και τον περισσότερο χρόνο κατά την διάρκεια της ημέρας. Οι γονείς μπορούν να ρυθμίσουν το ωράριο ώστε να κοιμούνται τα μωρά τους περισσότερες ώρες το βράδυ, σιτίζοντάς τα πιο συχνά την ημέρα. Τα θηλάζοντα βρέφη ξυπνούν πιο συχνά την νύκτα για φαγητό και οι γονείς θα πρέπει να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα, να τα αγκαλιάζουν και να τα ταΐζουν. Ο ρόλος του πατέρα σε αυτήν την περίπτωση είναι σημαντικός, ώστε να διευκολύνει την σύζυγό του προσωρινά, με την φροντίδα που παρέχει η αγκαλιά, η αλλαγή της πάνας, η τοποθέτηση πιπίλας ή ενός καθαρού δάκτυλου στο στόμα του μωρού, ώστε να ηρεμήσει παροδικά μέχρι να σιτισθεί στο επόμενο γεύμα.     

Από την ηλικία των 4 μηνών τα μωρά έχουν εικόνα της αλληλεπίδρασης με τα άτομα που το φροντίζουν, ο ύπνος τους είναι πιο σταθερός και έχουν αναπτύξει ισχυρό δεσμό με το πρόσωπο φροντίδας από την ηλικία των 6 μηνών περίπου. Από αυτή την ηλικία επίσης (6 μηνών) τα βρέφη αρχίζουν να γνωρίζουν ότι τα αντικείμενα συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη κι αν δεν τα βλέπουν (μονιμότητα αντικειμένου), ενώ δεν ισχύει το ίδιο για τα πρόσωπα (μονιμότητα προσώπου) κι έτσι δημιουργείται άγχος από τον αποχωρισμό με την μητέρα, για παράδειγμα την νύκτα, φαινόμενο που κορυφώνεται έως την ηλικία των 8-10 μηνών.     

Μια ιταλική μελέτη (2004-2007) σε 1438 παιδιά ηλικίας 1μηνός-5ετών απέδειξε πως το 72% των παιδιών ηλικίας 1μηνός-3ετών έχει ανάγκη της παρουσίας του γονέα για να αποκοιμηθεί ήρεμο και μάλιστα το 67% ήταν ήρεμο με την σωματική επαφή τους. Τα στοιχεία επίσης από αυτή την έρευνα ανάδειξαν την φυσική και αυθόρμητη εξέλιξη των συνηθειών του νυκτερινού ύπνου των παιδιών προς μία σταδιακή αυτονομία μέχρι το 3ο έτος της ζωής.     

Μερικά βοηθήματα που είναι χρήσιμα ήδη από αυτή την ηλικία είναι αντικείμενα και εικόνες (μεταβατικά) που θυμίζουν στο μωρό το πρόσωπο και την στοργή της μητέρας του τις υπόλοιπες ώρες, όπως φωτεινές κούκλες, χνουδωτά ζωάκια, κουβερτούλα, φωτάκι τοίχου, σαν να το συντροφεύουν στο διάβα του ύπνου.

ΠΗΓΗ:

“ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ”, τόμος 2, Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, 2015.

“Μας παράδωσαν από την μονάδα νεογνών το παιδάκι μας, είναι 2 κιλά, αλλά φοβόμαστε να το κρατήσουμε αγκαλιά, πώς θα πρέπει να το διαχειριστούμε τώρα στο σπίτι μόνοι μας?”

Οι νέοι γονείς, ειδικά όταν πρόκειται για ένα πρόωρο νεογνό αναγνωρίζονται από το άγχος τους για το πως θα αγγίξουν και κρατήσουν το νεογνό τους. Θα πρέπει να εξοικειωθούν με το κράτημα και την φροντίδα του μωρού τους, συμμετέχοντας ενεργά στον θεσμό του rooming in και των ανοικτών επισκεπτηρίων που προσφέρουν πλέον τα περισσότερα μαιευτήρια και οι μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών, με την βοήθεια του νοσηλευτικού προσωπικού, των μαιών και των παιδιάτρων και πριν την αναχώρησή τους από αυτά. 

Υπάρχουν πολλοί τρόποι κρατήματος ενός τελειόμηνου ή πρόωρου νεογνού, όπως του κρατήματος ‘φωλιά’, το ‘πρόσωπο με πρόσωπο’ και γενικά η  κάθε στάση εξαρτάται με τον τρόπο που θέλει ο γονέας κάθε φορά να αλληλεπιδράσει με το μωρό  του. 

Τα πρόωρα νεογνά έχουν ιδιαιτερότητες στο μέγεθος, στο μυϊκό τόνο, στις αρθρώσεις, στο πολύ λεπτό δέρμα, φέρουν επίσης πολλά από αυτά τις επιπτώσεις του πρόωρου τοκετού και των τραυματικών συμβάντων του (εγκεφαλική αιμορραγία, αμφιβληστροειδοπάθεια, αναπνευστικές διαταραχές), επομένως οι κινήσεις-αιωρήσεις, τα κρατήματα και η περιποίηση θα πρέπει να εκτελούνται με ιδιαίτερη λεπτότητα, βραδύτητα, ενώ ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίδεται στην περιοχή του αυχένα καθώς τα νεογνά δεν έχουν αποκτήσει τον έλεγχο του τόνου του.

Σε γενικές γραμμές:

–  Θα πρέπει να είναι άνετοι και με αυτοπεποίθηση, χωρίς δισταγμό και κοιτώντας πάντα ευθεία στο βλέμμα το μωρό σας.

– Όταν το μωρό είναι σε ύπτια θέση, σκύβουμε πάνω του, τοποθετούμε για παράδειγμα το αριστερό μας χέρι κάτω από τον αυχένα και το κεφάλι του, το δεξί χέρι κάτω από τους γλουτούς του και το ανασηκώνουμε κρατώντας το βάρος στα χέρια μας, έπειτα ισώνουμε τον κορμό μας στην κάθετη θέση και το φέρνουμε στο στήθος μας, χαμηλώνοντας το αριστερό χέρι μας, ώστε το αντιβράχιο και ο αγκώνας να λειτουργεί σαν στήριγμα για το κορμί και το κεφάλι του.

–  Ενώνοντας τα δύο χέρια το φέρνουμε κοντά στο πρόσωπό μας στα 20-30 εκατοστά, που είναι η ιδανική απόσταση όρασης των νεογνών.

–  Για να το τοποθετήσουμε ξανά στην κούνια του ακουμπάμε πρώτα προσεκτικά το κεφάλι του και αποσύρουμε έπειτα το χέρι μας για να ακουμπήσει και ο υπόλοιπος κορμός του.

– Αργότερα, όταν σφίξουν οι μύες της ράχης και του τραχήλου, σε πολλά μωρά αρέσει να στηρίζονται για λίγο στα ανοικτά πόδια τους. Μπορούμε έτσι να τα στηρίζουμε για λίγο στους μηρούς μας, κρατώντας τα από τις μασχάλες τους.

– Στα μωρά αρέσει πολύ να αισθάνονται τους κτύπους της καρδιάς της μητέρας τους, γιατί τους ηρεμεί ενστικτωδώς. Μια καλή στάση είναι αυτή της επαφής ‘δέρμα με δέρμα’ στο στήθος, με ελαφρά γυρισμένο το κεφάλι για να μπορεί να αναπνέει από τα ρουθούνια. Ειδικά στα πρόωρα και λιποβαρή νεογνά, που μεταφέρουν μερικά προβλήματα και στο σπίτι (θερμορρύθμιση, αναπνευστική δυσχέρεια) έχει βρεθεί πως και η θέση ‘καγκουρώ’ (επαφή με γυμνό δέρμα στον θώρακα, τύλιγμα και των δύο με κουβέρτα και κάλυψη κεφαλής με σκουφάκι στο μωρό), βελτιώνει πολλές παραμέτρους υγείας αυτών των νεογνών.

–  Μια άλλη εξίσου κοινή στάση είναι αυτή του κρατήματος ‘λίκνο-θηλάζουσας Παναγίας’, με την οποία μπορείτε να κοιτάζετε ευθεία στο πρόσωπο του νέου σας μωρού, όταν θηλάζει. Επίσης είναι μία πολύ εύκολη θέση όταν το μωρό είναι τυλιγμένο. Άλλη θέση είναι του ‘αντίστροφου λίκνου’, όταν το αντίστροφο προς τον θηλασμό χέρι στηρίζει αυχένα και κεφαλή.

–  Σε περιπτώσεις έντονου εκνευρισμού ή πόνων από κολικούς ένα κράτημα που βοηθά είναι αυτό με την κοιλιά να κοιτάζει προς τα κάτω, χρησιμοποιώντας ξανά τον πήχυ ως στήριγμα, το κεφάλι και ο αυχένας να στηρίζονται ελαφρά προς τα έξω από τον αγκώνα και με το άλλο χέρι να τρίβετε μαλακά την ράχη του.

–  Με το κράτημα τύπου ‘rugby’ η μητέρα διευκολύνεται στο τάισμα ή όταν βρίσκεται σε καθιστή ή όρθια θέση, ώστε να ταλαιπωρείται λιγότερο. Προσοχή πρέπει να δίδεται στο στήριγμα του αυχένα πάλι.

–  Μια άλλη ενδιαφέρουσα στάση κατά τον θηλασμό είναι η ‘Αυστραλιανή’, η οποία συστήνεται σε παθολογικές καταστάσεις νεογνών, όπως η υποτονία, η έντονη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και οι σχιστίες του προσώπου.

Γενικά οι γονείς και ιδιαίτερα η μητέρα θα διαπιστώσουν έπειτα από λίγο χρονικό διάστημα ότι το νεογνό θα προσαρμοστεί καλά στην στάση που βολεύει τους δυο τους περισσότερο. Τα σημεία προσοχής πρέπει να είναι ο έλεγχος της κεφαλής και της ράχης του μωρού. Ειδικά ο αυχένας ενός πρόωρου νεογνού θα πρέπει να φυλάσσεται στην παλάμη του γονέα. Το νεογνό θα πρέπει να μετακινείται με ολόκληρο τον κορμό προς τον γονέα κι όχι το αντίθετο και στο ίδιο ύψος με τον μαστό, όταν πρόκειται να σιτισθεί. 

ΠΗΓΗ: 8o Σεμινάριο Μητρικού Θηλασμού, Νοσοκομείο ‘Αττικόν’, 2014

Πέμπτη 09/02/2023

Συννοσηρότητες στην covid-19

Πέμπτη 02/02/2023

Άσθμα & αστική μόλυνση

Πέμπτη 26/01/2023

Πόσο έτοιμοι είναι οι γονείς στις παιδιατρικές επισκέψεις?

Πέμπτη 19/01/2023

Από την καισαρική στο άσθμα

Πέμπτη 12/01/2023

screening αμβλυωπίας

Πέμπτη 05/01/2023

Νέες οδηγίες για τις διεισδυτικές λοιμώξεις από GAS

Πέμπτη 29/12/2022

Νέοι ορισμοί του MIS-C

Πέμπτη 22/12/2022

Νέα διδύναμα εμβόλια για άνω των 6 μηνών βρέφη

Πέμπτη 15/12/2022

Ταξιδιωτικές οδηγίες & το εμβόλιο για την χολέρα

Πέμπτη 08/12/2022

Πότε καλείται ο παιδίατρος?

Πέμπτη 01/12/2022

Διαχείριση μηνορραγίας

Πέμπτη 24/11/2022

Οδηγίες πρόληψης της RSV λοιμωξης

Πέμπτη 17/11/2022

Βρέφη πιο ευάλωτα στην Όμικρον

Πέμπτη 10/11/2022

Καπνιστικές έξεις εφήβων

Πέμπτη 03/11/2022

Με φειδώ η αμοξυκιλλίνη

Πέμπτη 27/10/2022

Νοροϊός & shigella στα σχολεία

Πέμπτη 20/10/2022

Εμβόλια δίχως…δάκρυα

Πέμπτη 13/10/2022

Διδύναμα εμβόλια κοροναϊού στα παιδιά

Πέμπτη 06/10/2022

Πυρεθρίνες στην “πρώτη γραμμή” στην φθειρίαση

Πέμπτη 29/09/2022

“Παιδιατρικό αγροτικό”: προκλήσεις κι ανταμοιβή

Πέμπτη 22/09/2022

“Κλειδιά” διαχείρισης εμπύρετων βρεφών με καλή κλινική εικόνα

Πέμπτη 15/09/2022

Όχι μονοδύναμες booster covid δόσεις στους εφήβους

Πέμπτη 08/09/2022

“Ασφαλές δίχτυ βρογχιολίτιδας

Πέμπτη 01/09/2022

Κατευθυντήριες οδηγίες της AAP για τον αντιγριπικό εμβολιασμό

Πέμπτη 25/08/2022

Πρόληψη επιπλοκών από την κατάποση μικρών μπαταριών

Πέμπτη 18/08/2022

Επιπλοκές της covid-19 στα παιδιά

Πέμπτη 11/08/2022

Έκτακτες παιδιατρικές επισκέψεις πριν το άνοιγμα των σχολείων

Πέμπτη 04/08/2022

Οδηγίες αντιμετώπισης ευλογιάς των πιθήκων στα παιδιά (CDC)

Πέμπτη 28/07/2022

Οξεία χαλαρή παράλυση

Πέμπτη 21/07/2022

Τα οφέλη του πολύωρου ύπνου στα νήπια

Πέμπτη 14/07/2022

Παιδιατρικές κεφαλαλγίες

Πέμπτη 07/07/2022

Η προστασία του περιβάλλοντος προστατεύει την υγεία των παιδιών

Πέμπτη 30/06/2022

Νέες επιλογές για το MMR και το PCV

Πέμπτη 23/06/2022

Ενημερωμένες συστάσεις για τον βρεφικό ύπνο

Πέμπτη 16/06/2022

Ωφέλη από την 20λεπτη καθημερινή άσκηση

Πέμπτη 09/06/2022

Ασφάλεια των τροφίμων στην παιδική διατροφή

Πέμπτη 02/06/2022

Ψευδής η υπέρταση “λευκής μπλούζας”

Πέμπτη 26/05/2022

Update στον ιό της ευλογιάς των πιθήκων

Πέμπτη 19/05/2022

Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας για παιδιά και εφήβους (βιβλίο τσέπης του WHO)

Πέμπτη 12/05/2022

Κλιματική αλλαγή και μεταδοτικά νοσήματα

Πέμπτη 05/05/2022

Το “πρώτο” του κινητό

Πέμπτη 28/04/2022

Τεστ στην ηπατίτιδα άγνωστης αιτιολογίας

Πέμπτη 21/04/2022

Μια άλλη περίπτωση εμετών του βρέφους

Πέμπτη 14/04/2022

Το ABC των αερίων αίματος

Πέμπτη 07/04/2022

Προφυλάξεις από την προσέγγιση εδώδιμων προϊόντων καννάβεως στα παιδιά

Πέμπτη 31/03/2022

Τάσεις ψυχικής υγείας εφήβων κατά την καραντίνα

Πέμπτη 24/03/2022

Λαρυγγίτιδα από τον SARS-cov2

Πέμπτη 17/03/2022

Χλωρεξιδίνη στην νεογνική φροντίδα

Πέμπτη 10/03/2022

Συνεχιζόμενη συνταγογράφηση κωδεΐνης

Πέμπτη 03/03/2022

Αναπτυξιολογικό catch up στην πανδημία

Πέμπτη 24/02/2022

Έρευνα της αποτελεσματικότητας του εμβολιασμού των εγκύων στην αποτροπή παιδιατρικών νοσηλειών

Πέμπτη 17/02/2022

Ο παιδίατρος ως “ψυχαναλυτής”

Πέμπτη 10/02/2022

Επιπλοκές κατάποσης μαγνητικών παιχνιδιών

Πέμπτη 03/02/2022

Νέα για την ραιβοποδία

Πέμπτη 27/01/2022

Κίνδυνοι εναλλακτικών μαιευτικών πρακτικών

Πέμπτη 20/01/2022

Τεχνητή νοημοσύνη στην ακτινολογία

Πέμπτη 13/01/2022

Αντισηπτικά και παιδικά μάτια

Πέμπτη 06/01/2022

Πολλές πολυβιταμίνες δεν ανταποκρίνονται στις διατροφικές ανάγκες

Πέμπτη 30/12/2021

COVID-19: Επιστροφή στο παιχνίδι ή σε έντονη δραστηριότητα μετά από μόλυνση

Πέμπτη 23/12/2021

Πρόληψη του HIV από την πλευρά του παιδιάτρου

Πέμπτη 16/12/2021

Πρακτικές ενίσχυσης σχολικής φυσικής παρουσίας

Πέμπτη 09/12/2021

Ασφαλείς βρεφικοί μεταφορείς

Πέμπτη 02/12/2021

Παραμελημένη όραση κατά τα πολύμηνα lock down των σχολείων

Πέμπτη 25/11/2021

Πρόληψη λαθών στην χρόνια φαρμακευτική αγωγή

Πέμπτη 18/11/2021

Οι δύο καλύτερες στρατηγικές για τα ανοικτά σχολεία

Πέμπτη 11/11/2021

Το πρώτο παν-αντιηπατιτιδικό C εμβόλιο

Πέμπτη 04/11/2021

Κίνδυνοι τυχαίας έκθεσης παιδιών σε προϊόντα κανναβιδιόλης

Πέμπτη 28/10/2021

Αναθεωρημένες τιμές αναφοράς μολύβδου αίματος

Πέμπτη 21/10/2021

Αργά ή γρήγορα έρχεται…

Πέμπτη 14/10/2021

Διατροφή βρεφών από χορτοφάγους γονείς

Πέμπτη 07/10/2021

Ελλείματα επικοινωνίας στο εξιτήριο

Πέμπτη 30/09/2021

Προαγωγή λόγου σε δίγλωσσες οικογένειες

Πέμπτη 23/09/2021

Φροντίδα γεννημένων στο σπίτι

Πέμπτη 16/09/2021

Υπεύθυνα μικρόβια πρώιμης σήψης στα πρόωρα νεογνά

Πέμπτη 09/09/2021

Έξαρση λειτουργικών πεπτικών διαταραχών στα παιδιά

Πέμπτη 02/09/2021

Αποτελέσματα ένδειας σιδήρου

Πέμπτη 26/08/2021

Off-label παιδιατρικά εμβόλια έναντι της covid-19

Πέμπτη 19/08/2021

Συνταγογράφηση οπιοειδών στα παιδιά

Πέμπτη 12/08/2021

Screening κληρονομικής σφαιροκυττάρωσης από την γέννηση!

Πέμπτη 05/08/2021

Ερωτήσεις-απαντήσεις στα εμβόλια του κορονοϊού στα παιδιά

Πέμπτη 29/07/2021

Επικοινωνία για τα covid-19 εμβόλια στα παιδιά

Πέμπτη 22/07/2021

Διαχείριση μικρών βρεφών με πυρετό και καλή κλινική εικόνα

Πέμπτη 15/07/2021

Αναπτυξιακή σύγκριση υπερώριμων τοκετών

Πέμπτη 08/07/2021

Πειθώ και εμβολιασμοί

Πέμπτη 01/07/2021

Αγκαλιάσματα στην Νέα Covid Εποχή

Πέμπτη 24/06/2021

Τριετές screening καρδιαγγειακού κινδύνου στα παιδιά

Πέμπτη 17/06/2021

Μυοκαρδίτιδα και m-RNA εμβόλια

Πέμπτη 10/06/2021

Μέσα από τα μάτια των παιδιών

Πέμπτη 03/06/2021

Καμπάνια επανέναρξης εμβολιασμών στις Η.Π.Α.

Πέμπτη 27/05/2021

Οθόνη ή φυσική ανάγνωση

Πέμπτη 20/05/2021

Όχι στα αντισωματικά tests μετά τον εμβολιασμό

Πέμπτη 13/05/2021

Νέες οδηγίες αντιμετώπισης του παιδικού άσθματος

Πέμπτη 06/05/2021

Υποψίες επιπλοκών πνευμονίας της κοινότητας

Πέμπτη 29/04/2021

Το 21% των κρουσμάτων κοροναϊού στις ΗΠΑ είναι παιδιά!

Πέμπτη 22/04/2021

“Μικρός που είν’ ο κόσμος”

Πέμπτη 15/04/2021

Η σημασία της εμπλοκής των παιδιάτρων στον εμβολιασμό των γονέων έναντι του SARS-COV2

Πέμπτη 08/04/2021

Γονικές απώλειες στην νέα πανδημία

Πέμπτη 01/04/2021

Η “επιστημονική” προπόνηση των 7 λεπτών

Πέμπτη 25/03/2021

Προετοιμασία για τις θερινές κατασκηνώσεις

Πέμπτη 18/03/2021

Πού χάθηκαν όλες οι εποχιακές ιώσεις?

Πέμπτη 11/03/2021

“Υποειδικότητες vs παιδιατρική της κοινότητας: μία οικονομική αποτίμηση”

Πέμπτη 04/03/2021

Κίνδυνοι από την κατάποση νέων μαγνητικών παιχνιδιών

Πέμπτη 25/02/2021

“Πανδημία COVID-19: η καθοριστική περίοδος της καριέρας μου”

Πέμπτη 18/02/2021

Καμία κλινική διαφορά…με ή χωρίς αντιβίωση

Πέμπτη 11/02/2021

Διαγνωστικά διλήμματα: γρίπη, RSV, SARS-CoV2

Πέμπτη 04/02/2021

Ειδική ανοσοθεραπεία στην αλλεργία στο φιστίκι

Πέμπτη 28/01/2021

Υπολογιστής κινδύνου επιπλοκών ουρολοιμώξεων

Πέμπτη 21/01/2021

Παιδίατροι-σύμβουλοι στην ασφάλεια των προϊόντων

Πέμπτη 14/01/2021

Τάσεις & εθισμοί ατμιστών

Πέμπτη 07/01/2021

Αύξηση κρουσμάτων συγγενούς συφιλίτιδας

Πέμπτη 31/12/2020

Βιταμίνη Α & βρογχοπνευμονική δυσπλασία

Πέμπτη 24/12/2020

Μία παγκόσμια πρακτική αντιμετώπισης της ραχίτιδας

Πέμπτη 17/12/2020

Παιδική κακομεταχείριση: ένα πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας

Πέμπτη 10/12/2020

Διασφαλίζοντας την ανάπτυξη της ιατρικής επιχείρησης μέσα στην πανδημία

Πέμπτη 03/12/2020

Βοήθεια στις οικογένειες με την τηλε-εκπαίδευση

Πέμπτη 26/11/2020

Πρόληψη πτώσεων νεογνών κατά τον ύπνο της μητέρας

Πέμπτη 19/11/2020

Βέλτιστη διαχείριση αντιβιοτικών στην πανδημία

Πέμπτη 12/11/2020

Management ανεμβολίαστων παιδιών

Πέμπτη 05/11/2020

Είδη θερμόμετρων

Πέμπτη 29/10/2020

Πως επιδρά η διάρκεια μίας βρογχιολίτιδας στο σπίτι στην νοσηλεία

Πέμπτη 22/10/2020

Μετρώντας την αξία της τηλεϊατρικής

Πέμπτη 15/10/2020

Λειτουργεί θετικά η τηλε-ενημέρωση των οικογενειών στο πρόγραμμα εμβολιασμών?

Πέμπτη 08/10/2020

Απαντήσεις στις εξαιρέσεις χρήσης μάσκας στα παιδιά

Πέμπτη 01/10/2020

Φαρμακευτική υπερτερότητα αντιμετώπισης της ανεπίπλεκτης σκωληκοειδίτιδας

Πέμπτη 24/09/2020

Ποσοστά ιχνηλάτησης κοροναϊού

Πέμπτη 17/09/2020

“Των φρονίμων τα παιδιά…”

Πέμπτη 10/09/2020

Περιεγχειρητικοί κίνδυνοι από χρήση e-sigarettes

Πέμπτη 03/09/2020

Ιατρική του ύπνου & αναπνευστικές παθήσεις

Πέμπτη 27/08/2020

Διαγνωστικές “διακρίσεις” αυτισμού

Πέμπτη 20/08/2020

Ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης έναντι του HPV

Πέμπτη 13/08/2020

Νεογνικό λίπος & παιδική παχυσαρκία

Πέμπτη 06/08/2020

Γονείς vs παππούδες στην επιτυχή φροντίδα των παιδιών

Πέμπτη 30/07/2020

Οξύς νυσταγμός

Πέμπτη 23/07/2020

Ουρολοιμώξεις στα κορίτσια και έκβαση στις μελλοντικές κυήσεις

Πέμπτη 16/07/2020

Πρόκληση στον έλεγχο καθίσματος κατά την έξοδο από το μαιευτήριο

Πέμπτη 09/07/2020

Ευκαιρίες για έγκαιρο screening αυτισμού

Πέμπτη 02/07/2020

Ποιο τεστ για τον κοροναϊό

Πέμπτη 25/06/2020

Μικρές βελτιώσεις στην έκβαση των πρόωρων

Πέμπτη 18/06/2020

“Τεχνητή σίτιση με τον θηλασμό: ναι ή όχι”

Πέμπτη 11/06/2020

Συνλοιμώξεις στις βρογχιολίτιδες

Πέμπτη 04/06/2020

Βλάβες απο e-sigarettes στους εφηβικούς πνεύμονες

Πέμπτη 28/05/2020

Υγεία μέσης παιδικής ηλικίας

Πέμπτη 21/05/2020

Συμμόρφωση στην βιταμίνη D

Πέμπτη 14/05/2020

“Γέννηση δίχως κλάμα”

Πέμπτη 07/05/2020

Κοροναϊός και συνλοιμώξεις

Πέμπτη 30/04/2020

Πρακτική και τηλεϊατρική

Πέμπτη 23/04/2020

“Τι γεύσεις έχεις”: Ή αλλιώς οι νέοι κίνδυνοι από την κατάχρηση των e-τσιγάρων

Πέμπτη 16/04/2020

Τα διλήμματα των παιδιάτρων στην Νέα covid-19 Εποχή

Πέμπτη 09/04/2020

Οδηγίες για τη διαχείριση εγκύων με πιθανή ή επιβεβαιωμένη λοίμωξη COVID-19

Πέμπτη 02/04/2020

Βέλτιστες οδηγίες αντιμετώπισης ρινορραγίας

Πέμπτη 26/03/2020

Οδηγίες για τη σωματική δραστηριότητα, την καθιστική συμπεριφορά και τον ύπνο για παιδιά κάτω των 5 ετών από τον Π.Ο.Υ.

Πέμπτη 19/03/2020

Αποτίμηση επιπτώσεων της νέας επιδημίας κορονοϊού σε παιδιά της Κίνας

Πέμπτη 12/03/2020

Συστάσεις CDC για μάσκες και θαλάμους μόνωσης στην Νέα Covid-19 Εποχή

Πέμπτη 05/03/2020

Νέες τάσεις στα αναπτυξιακά ανιχνευτικά εργαλεία

Πέμπτη 27/02/2020

Λιγότερη απεικόνιση για την πνευμονία της κοινότητας

Πέμπτη 20/02/2020

Screening ηπατιτιδας C

Πέμπτη 13/02/2020

Μελέτη για τον παιδικό ύπνο

Πέμπτη 06/02/2020

Έξαρση του κοροναϊού

Πέμπτη 30/01/2020

Καναδική μελέτη: Η κατανάλωση πλήρους γάλακτος θα μειώσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας στα παιδιά

Το υπερβολικό βάρος και η παιδική παχυσαρκία μειώνονται κατά 40% σε σύγκριση με εκείνους που καταναλώνουν αποβουτυρωμένο γάλα. Η έρευνα διεξήχθη από το Νοσοκομείο St. Michael’s του Τορόντο και δημοσιεύθηκε στο The American Journal of Clinical Nutrition.

Η έρευνα εξέτασε και συνέκρινε δεδομένα από 28 μελέτες που διεξήχθησαν επί του θέματος σε επτά διαφορετικές χώρες. Εάν οι εθνικές κατευθυντήριες γραμμές, σε ορισμένες από τις εξεταζόμενες χώρες, συνιστούν την κατανάλωση αποβουτυρωμένου γάλακτος σε παιδιά ηλικίας από δύο ετών, τα αποτελέσματα φαίνεται να πηγαίνουν προς μια διαφορετική κατεύθυνση. Η μελέτη περιελάμβανε συνολικά 21 εκατομμύρια παιδιά μεταξύ των ηλικιών ενός και δεκαοκτώ ετών. Εκείνοι που καταναλώνουν αποβουτυρωμένο γάλα είναι κατά 40% μεγαλύτεροι σε κίνδυνο να γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.

Το μερικώς αποβουτυρωμένο γάλα, συχνά αναφερόμενο ως μέτρο κατά της παχυσαρκίας, περιέχει ποσότητα λίπους μεταξύ 0,1 και 2%. Στην χώρα μας αυτή η τιμή είναι 1,5-2%. Στο πλήρες γάλα, από την άλλη πλευρά, το ποσοστό λίπους είναι περίπου 3,2%. Οι 28 μελέτες που εξετάστηκαν επιλέχθηκαν από περισσότερες από 5800 αναζητήσεις. Σε καμία περίπτωση η κατανάλωση μερικώς αποβουτυρωμένου γάλακτος δεν σχετίζεται με τη μείωση του βάρους των παιδιών και των νέων. Συγκεκριμένα, σε 18 από τις έρευνες που εξετάστηκαν, η κατανάλωση πλήρους γάλακτος συνδέεται με ένα κανονικό βάρος και σε 10 δεν προκύπτουν σημαντικές διαφορές.

Τα δεδομένα προέκυψαν από τις αναλυμένες μελέτες, οι οποίες είναι προοπτικές. Με άλλα λόγια, βασίζονται σε αυτά που αναφέρθηκαν εκ των υστέρων από τους γονείς των παιδιών ή παρουσιάζουν δεδομένα που έχουν αναμορφωθεί από περαιτέρω μελέτες. Οι Καναδοί εμπειρογνώμονες εργάζονται ήδη για να δημιουργήσουν μια πιο συγκεκριμένη κλινική δοκιμή, στην οποία θα συγκριθούν δύο ομάδες παιδιών της ίδιας ηλικίας: θα καταναλώσουν το πλήρες και το αποβουτυρωμένο γάλα για να διαπιστωθεί η ύπαρξη μιας αποτελεσματικής σχέσης αιτίου-αποτελέσματος μεταξύ της εισαγωγής παχύτερου γάλακτος στη διατροφή του παιδιού και της μείωσης του κινδύνου παχυσαρκίας.

ΠΗΓΗ: https://academic.oup.com/ajcn/article/111/2/266/5680464

Πέμπτη 23/01/2020

Ασφαλές…εξιτήριο

Πέμπτη 16/01/2020

Γενταμυκίνη στην γέννηση και επιδόσεις ακοής στην σχολική ηλικία

Πέμπτη 09/01/2020

Μακροπρόθεσμο αναπνευστικό follow-up προώρων

Πέμπτη 02/01/2020

Ανασκόπηση 2019

Πέμπτη 26/12/2019

Screening βρεφικού καθίσματος…στα πρόωρα

Πέμπτη 19/12/2019

Επαγγελματική εξουθένωση στους παιδίατρους

Πέμπτη 12/12/2019

Αλήθειες περί των αλλεργιών στα αντιβιοτικά

Πέμπτη 05/12/2019

Νίκη επί της πολιομυελίτιδας τύπου 3

Πέμπτη 28/11/2019

Είναι προστατευτικά τα μητρικά αντισώματα για την ιλαρά?

Πέμπτη 21/11/2019

Ενδείξεις επείγουσας αντισύλληψης

Πέμπτη 14/11/2019

Ο νέος “βασιλιάς” των σηπτικών οστεοαρθρίτιδων

Πέμπτη 07/11/2019

Στατιστικά επιπτώσεων ατμισμού

Πέμπτη 31/10/2019

Από την ασπαρτάμη στην στέβια

Πέμπτη 24/10/2019

Αναθεωρήσεις στις πρόωρες γεννήσεις

Πέμπτη 17/10/2019

Συγγενείς καρδιοπάθειες και αυτισμός

Πέμπτη 10/10/2019

Υπερθυρεοειδισμός και ψυχικές διαταραχές

Πέμπτη 03/10/2019

Συνέπειες του “ατμισμού”

Πέμπτη 26/09/2019

Γονική ευαισθητοποίηση και βελτιωμένες γλωσσικές δεξιότητες

Πέμπτη 19/09/2019

Μελέτη ύπνου μετά από αμυγδαλεκτομή

Πέμπτη 12/09/2019

Ατυχήματα από τραμπολίνο

Πέμπτη 05/09/2019

Screening κοινωνικών αναγκών από τον οικογενειακό παιδίατρο

Πέμπτη 29/08/2019

Ενημέρωση εφήβων για τα έκδοχα της κάνναβης

Πέμπτη 22/08/2019

Νέα νόσος από e-τσιγάρα

Πέμπτη 15/08/2019

Πρεδνιζολόνη vs δεξαμεθαζόνης

Πέμπτη 15/08/2019

Οξεία χαλαρή παράλυση και εντεροϊοί

Πέμπτη 08/08/2019

Καλύτερες επιδόσεις στους εμβολιασμούς των προώρων

Πέμπτη 01/08/2019

Έλεγχος 1ου πυρετού σε ηλικία 1 μηνός

Πέμπτη 25/07/2019

Καθ’ έξιν  κατάγματα στο μικροσκόπιο

Πέμπτη 18/07/2019

Ψυχισμός γονέων και έλεγχος του άσθματος

Πέμπτη 11/07/2019

Άσθμα και παιδιά αστέγων

Πέμπτη 04/07/2019

Ηχορύπανση=θέμα δημοσίας υγείας

Πέμπτη 27/06/2019

Έλεγχος βακτηριαμίας σε νοσηλείες πνευμονίας

Πέμπτη 20/06/2019

Ο έρπητας ζωστήρας στην μετα-εμβολιαστική εποχή

Πέμπτη 13/06/2019

Οφέλη της άθλησης στο καρδιαγγειακό των παιδιών

Πέμπτη 06/06/2019

Η δύναμη της AAP

Πέμπτη 30/05/2019

Πρώιμη εισαγωγή αλλεργιογόνων τροφών

Πέμπτη 23/05/2019

Τεχνολογία & άσθμα

Πέμπτη 16/05/2019

Επίκαιρο…δελτίο άθλησης

Πέμπτη 09/05/2019

Toolkit…ιλαράς

Πέμπτη 02/05/2019

“Χαμένες ευκαιρίες” εμβολιασμού έναντι του ροταϊού

Πέμπτη 25/04/2019

Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν την οδοντική τερηδόνα περισσότερο από τα γονίδια

Πέμπτη 18/04/2019

Μεσοδιαστήματα των δόσεων του MMR εμβολίου

Πέμπτη 11/04/2019

Τηλεϊατρική και αντιβιώσεις

Πέμπτη 04/04/2019

e-τσιγάρα πίσω από επιληπτικές κρίσεις

Πέμπτη 28/03/2019

Η “θερμοκρασία” στο μικροσκόπιο

Πέμπτη 21/03/2019

Αυξημένος κίνδυνος πνιγμού

Πέμπτη 14/03/2019

Κάπνισμα στην κύηση και αιφνίδιος βρεφικός θάνατος

Πέμπτη 07/03/2019

Το εμβόλιο MMR δεν συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο αυτισμού

Πέμπτη 28/02/2019

Σπιτικές κρέμες ασφαλείς?

Πέμπτη 21/02/2019

Αποτελεσματικότητα αντιγριπικού εμβολίου

Πέμπτη 14/02/2019

Σοβαρές αιμορραγίες από χρήση κανναβινοειδών

Πέμπτη 07/02/2019

Εφαρμογή AAP χρήσης φαρμάκων στην γαλουχία

Πέμπτη 31/01/2019

Ορθή διαχείριση δαγκώματος σκύλου

Πέμπτη 24/01/2019

Λάθη επικοινωνίας

Πέμπτη 17/01/2019

e-sigarettes & ερεθιστικές ουσίες

Πέμπτη 10/01/2019

ΕΞΑΡΣΗ ΚΥΚΛΟΣΠΟΡΙΑΣΗΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΩΜΩΝ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ

Πέμπτη 03/01/2019

ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Πέμπτη 27/12/2018

ΠΡΟΣΟΧΗ…ΣΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΑ

Πέμπτη 20/12/2018

ΧΑΜΗΛΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΝΤΙΓΡΙΠΙΚΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Πέμπτη 13/12/2018

Best toys for children’s development?

Πέμπτη 06/12/2018

Πολλακιουρία vs Πολυουρία

Πέμπτη 29/11/2018

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ

Πέμπτη 22/11/2018

Λιγότερη εμπειρική θεραπεία…περισσότερη εργαστηριακή επιβεβαίωση της σηψαιμίας

Πέμπτη 15/11/2018

Έξαρση οξείας χαλαρής παράλυσης στις Η.Π.Α.

Πέμπτη 08/11/2018

Σωματική τιμωρία vs σύγχρονη αποτελεσματική πειθαρχία

Πέμπτη 01/11/2018

Άρνηση ιατρικών παρεμβάσεων και νομική θέση

Πέμπτη 25/10/2018

Debate στην υπνική άπνοια

Πέμπτη 18/10/2018

Καθυστερημένη απολίνωση ομφαλίου

Πέμπτη 11/10/2018

Οι Η.Π.Α. …δεν είναι μακρυά!!

Πέμπτη 04/10/2018

Νέοι ICD-10 κωδικοί

Πέμπτη 27/09/2018

ALPHABET SOUP

Πέμπτη 20/09/2018

Ιός του Δυτικού Νείλου

Πέμπτη 13/09/2018

Anaphylaxis Emergency Action Plan

Πέμπτη 06/09/2018

ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Πέμπτη 30/08/2018

Πέμπτη 23/08/2018

ΠΟΥΔΡΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ

Πέμπτη 16/08/2018

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΛΑΘΗ…& H ΒΙΤΑΜΙΝΗ D

Πέμπτη 09/08/2018

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Πέμπτη 02/08/2018

Το σπάνιο που…γίνεται κανόνας

Πέμπτη 26/07/2018

Πέμπτη 19/07/2018

Children eat five times more sugar during summer holidays

Πέμπτη 12/07/2018

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ…ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ…ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ Change Table Safety

Πέμπτη 05/07/2018

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΡΙΑ ΣΕ ΒΑΘΟΣ 4 ΧΛΜ

Πέμπτη 28/06/2018

ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΝΑ ΗΛΙΚΙΕΣ

Πέμπτη 21/06/2018

ΧΡΟΝΟΣ ΟΘΟΝΗΣ & ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ

Πέμπτη 14/06/2018

ΜΕΛΙ ΚΑΤΑ ΜΠΑΤΑΡΙΩΝ ΛΙΘΙΟΥ

Πέμπτη 07/06/2018

ΒΡΕΣ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ

Πέμπτη 31/05/2018

Ασφάλεια στο νερό

Πέμπτη 24/05/2018

Το άσθμα δεν “πάει διακοπές”

Πέμπτη 17/05/2018

https://migrationdataportal.org/themes/child-migrants-0 UNICEF: ΑΣΦΑΛΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Πέμπτη 10/05/2018

http://www.aappublications.org/news/2018/05/08/ppallergy050818 Αδρεναλίνη – πώς, πότε και γιατί τη χρησιμοποιούμε;

Πέμπτη 03/05/2018

Liquid nicotine for e-cigarettes may poison young children ΤΟ ΗΛΕΚΤΟΝΙΚΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ

Πέμπτη 26/04/2018

‘ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΙΩΝ ΕΛΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΝΔΟΚΡΙΝΩΝ ΑΔΕΝΩΝ’ Έρευνα: Νέες ενδείξεις για γυναικομαστία λόγω αιθέριων ελαίων

Ένα προηγουμένως υγιές αγόρι 12 ετών παρουσιάζει πόνο στην οσφύ και αιματουρία. Ποιο από τα παρακάτω θα ήταν η πιο κατάλληλη αρχική εξέταση απεικόνισης;

α. Ενδοφλέβια ουρογραφία

β. Υπερηχογράφημα νεφρών και ουροδόχου κύστης

γ. Αξονική τομογραφία κοιλίας και λεκάνης με και χωρίς ενδοφλέβια σκιαγραφική ουσία

δ. Μαγνητική τομογραφία κοιλίας και πυέλου χωρίς ενδοφλέβια παραμαγνητική ουσία

Η κόρη μου 13 ετών θα μεταβεί στην Αγγλία και στο Λονδίνο συγκεκριμένα με το σχολείο της για 3 εβδομάδες σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών και δεν έχει εμβολιασθεί για τον τέτανο ακόμη. Ο φαρμακοποιός μου με ρωτάει ποιο εμβόλιο να μου δώσει για να την εμβολιάσετε. Το boostrix, το boostrix polio, το Repevax, το Triarix ή το Diftavax;

α. Το boostrix

β. Το boostrix polio/Repevax

γ. Το Triarix

δ. Το Diftavax

Τα παιδιά ορίζονται από την Αμερικανική Ιατρική Ένωση ως «άτομα ηλικίας 1 έως 12 ετών». Πόσοι εμβολιασμοί συνιστώνται για το μέσο παιδί στις Ηνωμένες Πολιτείες;

α. 5

β. 10

γ. 12

δ. 15

Τι βλέπετε στην παρακάτω εικόνα και αποτελεί μελετημένο παράγοντα κινδύνου για ποιο μεταδοτικό νόσημα;

α. Συλλογή χυμού χουρμαδιάς στην Ινδονησία, παράγοντας κινδύνου της μετάδοσης του SARS-cov 2002-2004

β. Συλλογή χυμού χουρμαδιάς στo Μπαγκλαντές, παράγοντας κινδύνου της μετάδοσης του ιού Nipah

γ. Συλλογή χυμού χουρμαδιάς, παράγοντας κινδύνου της μετάδοσης της λεπτοσπείρωσης

δ. Συλλογή χυμού χουρμαδιάς, παράγοντας κινδύνου της μετάδοσης του ιού της λύσσας

Για ποια βλάβη πρόκειται στην παρακάτω εικόνα;

α. Δεν πρόκειται για βλάβη αλλά για την τομική θηλή

β. Έκτοπος οδόντας

γ. Ρινοϋπερώια κύστη

δ. Περιοδοντίτιδα

Ποιος ο επιπολασμός της οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας στην Ευρώπη;

α. 1/100 – 1/200

β. 1/200 – 1/250

γ. 1/5000

δ. 1/60000 – 1/320000

Εισπράξαμε το παρακάτω αποτέλεσμα αντιβιογράμματος από μία καλλιέργεια υλικού διαβρωτικής δερματικής βλάβης από το ιδιωτικό ιατρείο μας:

Staphylococcus aureus spp
Αντιβιοτικό MIC Κλινική Επεξήγηση
Oxacillin 64 R
Clindamycin 16 R
Doxycycline 0.5 S
Sulfamethoxazole/trimethoprim 32 R
Vancomycin 0.25 S

Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

α. την κλινδαμυκίνη per os

β. Tην επικοινωνία με τα μικροβιολογικά εργαστήρια της κοινότητας και του τοπικού νοσοκομείου

γ. Εισαγωγή σε νοσοκομείο για ενδοφλέβια βανκομυκίνη

δ. Την διενέργεια D-test

Η ινσουλίνη χορηγείται σε μη διαβητικούς ασθενείς σε όλα τα παρακάτω παραδείγματα, εκτός από ένα:

α. Υπερκαλιαιμία

β. Δηλητηρίαση από β-/Ca-blockers

γ. Υπερτριγλυκεριδαιμία από παγκρεατίτιδα

δ. Διάκριση ανάμεσα σε νόσο και σύνδρομο Cushing

ε. Δήγμα από σκορπιό

στ. Πρόκληση αυξητικής ορμόνης

Οι σαρτάνες και οι ΜΕΑ-1 βελτιώνουν ή επιδεινώνουν την μολυσματικότητα και την πορεία του COVID – 19;

α. Σωστό

β. Λάθος

γ. Αδιάφορη συσχέτιση

Σωστό ή λάθος; Το CDC συνιστά τη χορήγηση προφύλαξης το συντομότερο δυνατό μετά την έκθεση στον ιό της ανεμευλογιάς-ζωστήρα και εντός 30 ημερών.

α. Σωστό

β. Λάθος

Νήπιο δύο ετών με ατοπική δερματίτιδα. Τι παρουσιάζει;

α. Ανεμευλογιά

β. Μυκητίαση

γ. Ερπητικό έκζεμα

δ. Λοίμωξη από ιό Coxsackie

ε. Σύνδρομο Stevens-Johnson

Σε ποιες περιπτώσεις αναστέλλεται εξαρχής η χορήγηση μητρικού γάλακτος;

α. Σε υποκατάσταση με θυροξίνη στην μητέρα 200μg ημερησίως

β. Σε θεραπευόμενη φυματιώδη πλευρίτιδα του 3ου τριμήνου της εγκυμοσύνης

γ. Σε ενεργό λοίμωξη ανεμευλογιάς 3 ημέρες προ του τοκετού

δ. Σε νοσηλευόμενο σε οργανωμένη M.E.N.N. πρόωρο νεογνό με λοίμωξη από Listeria.

Τα φάρμακα που ονομάζονται στατίνες χρησιμοποιούνται τώρα για τη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο πλάσμα αναστέλλοντας τον ρυθμό της σύνθεσης της χοληστερόλης. Αυτό το βήμα καταλύεται από:

α. Λιποπρωτεΐνη λιπάση

β. β-κετοθειολάση

γ. Πρωτεΐνη φορέα ακυλίου

δ. Αναγωγάση HMG-CoA

ε. Τρανσακυλάση

Η πειραματική λοίμωξη από τον ιό του έρπητα σε ποντίκια (στην οποία, όπως και στους ανθρώπους, ο μεταλοιμώδης αποικισμός από οποιοδήποτε ιό έρπητα EBV, CMV, HSV, VZV επιμένει καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής) έχει επίδραση σε άλλες λοιμώξεις:

α. ευνοϊκή

β. προστατευτική

γ. αδιάφορη

δ. διευκόλυνση των ανοσολογικών επιπλοκών

Μπροστά σε μια μεμονωμένη-σποραδική ήπια πρωτεϊνουρία (300mg – 2 g/ούρα 24ωρου), η πιθανότητα να υποβόσκει μια ασθένεια του σπειράματος αφορά:

α. Το 1% των περιπτώσεων

β. Το 10% των περιπτώσεων

γ. Το 30% των περιπτώσεων

Η νοητική καθυστέρηση σε παιδιά που γεννιούνται από μητέρες με PKU προκαλείται πιθανότατα από:

α. Ανεπάρκεια διαφορετικού ενζύμου στο νεογνό

β. PKU στο ίδιο το νεογνό

γ. Υψηλή φαινυλαλανίνη στο αίμα της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της

δ. Τον πατέρα που μεταφέρει το γονίδιο της PKU

ε. Χαμηλή πρωτεΐνη στη διατροφή της μητέρας στην εγκυμοσύνη

Η κλασική βλεννοπολυσακχαρίδωση (του Hurler) είναι:

α) Ανίατη

β) Αντιμετωπίσιμη με πρώιμη μεταμόσχευση μυελού των οστών

γ) Αντιμετωπίσιμη με γονιδιακή θεραπεία

δ) Και οι δύο τύποι θεραπειών είναι αποτελεσματικοί.

Ποια η διάγνωση;

α) Έκζεμα από νερό πισίνας

β) Μολυσματικό κηρίο

γ) Ατοπική δερματίτιδα

δ) Πέμφιγα

Η δευτερογενής κρυψορχία με εμφάνιση μεταξύ 6 και 12 ετών:  

α)  είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο γεγονός  

β)  έχει επίπτωση στον υγιή πληθυσμό ίση με εκείνη της αληθινής κρυψορχίας

γ)  έχει μια επίπτωση περίπου το ήμισυ σε σύγκριση με εκείνη της αληθινής κρυψορχίας

Ποια από τις παρακάτω δηλώσεις ΔΕΝ είναι σωστή;

α) Η ουλίτιδα είναι φαινόμενο που επηρεάζει περισσότερα από τα μισά παιδιά και τους εφήβους

β) Συνδέεται με την δραστηριότητα της οδοντικής πλάκας και την στοματική υγιεινή

γ) Έχει ένα πιθανό γενετικό υπόστρωμα

δ) Κατά την ενηλικίωση, επιδεινώνεται από την παρέμβαση των ενδοκρινικών διαταραχών.

Ποια από αυτές τις δηλώσεις ΔΕΝ είναι σωστή;

α) Η Βαριά Συνδυασμένη Ανοσοανεπάρκεια (SCID) εκφράζεται συνήθως κατά το πρώτο έτος της ζωής.

β) Η Κοινή Ποικίλη Ανοσοανεπάρκεια εκφράζεται συνήθως μετά το πρώτο έτος της ζωής, συχνά ακόμη και πολύ αργότερα.

γ) Τα ελλείμματα του Συμπληρώματος συνήθως εκφράζονται ως ευαισθησία σε συστηματικές λοιμώξεις από βακτήρια με κάψα.

δ) Η αγαμμασφαιριναιμία του Bruton είναι μια αυτοσωμική υπολειπόμενη ασθένεια.

ε) Η ανοσοανεπάρκεια με υπερ-IgM αντισώματα είναι σοβαρότερη από την αγαμμασφαιριναιμία του Bruton.

ζ) Η ανεπάρκεια IgA δεν αντιστοιχεί απαραιτήτως σε υποτροπιάζουσα αναπνευστική παθολογία.

η) Ανεπάρκεια IgA όχι σπάνια συνοδεύεται από αυτοάνοση παθολογία.

Υπερηχοκαρδιογράφημα εμβρύου, όπου απεικονίζονται υπερηχογενείς ενδοκοιλιακές μάζες. Ποια η πιθανή διάγνωση?

α. Συγγενή αιμαγγειώματα

β. Νευροϊνωμάτωση

γ. Οζώδης Σκλήρυνση

δ. Συγγενή τερατώμαα καρδιάς

Οισοφαγοσκόπηση έπειτα από αφαίρεση βλωμού ενσφηνωμένης τροφής σε έφηβο 14 ετών με ιστορικό δυσφαγίας στα στερεά και επανειλημμένες ενσφηνώσεις τροφής. Ποια παθολογία απασχολεί το παιδί?

α.Οισοφαγίτιδα από παλινδρόμηση

β. Γαστρική εκτοπία

γ. Στένωση οισοφάγου

δ. Ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα

Το screening της κυστικής ίνωσης:

α. Επιτρέπει να ευνοηθεί σε μεγάλο βαθμό η πρόγνωση της νόσου

β. Προτείνεται, ωστόσο η χρησιμότητα της πρακτικής αυτής δύσκολα είναι μετρήσιμη και απαιτεί την αριστεία των κέντρων διάγνωσης και θεραπείας

γ. Αποτελεί ένα από τα screening που θα μπορούσαν να εγκαταλειφθούν στις χώρες του δυτικού κόσμου

Η κατάσταση που αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα κινδύνου για την δυσμενή εξέλιξη της αγγειίτιδας των στεφανιαίων στην ν. Kawasaki είναι:

α. Η διάρκεια του πυρετού

β. Η θρομβοκυττάρωση

γ. Η θρομβοπενία

δ. Η υπονατριαιμία

Η εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2 σε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών αποτελεί ένα φαινόμενο:

α. Αρκετά σπάνιο

β. Αυξανόμενο λόγω της αύξησης της παχυσαρκίας στον γενικό πληθυσμό

γ. Αρκετά συχνό στον παιδικό πληθυσμό

δ. β + γ

Κορίτσι 5 ετών, προηγουμένως υγιές, παρουσιάζει από διμήνου, εύκολη γενικευμένη κόπωση, ερυθρότητα και οίδημα στο πρόσωπο (εικόνα), οιδήματα στις αρθρώσεις των άνω άκρων και περιορισμό κινήσεων στους αγκώνες και στους ώμους. Ποια κατάσταση περιγράφουν τα συμπτώματα αυτά?

α. Νεανική Ιδιοπαθή Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

β. Νεανική Δερματομυοσίτιδα

γ. Ερυθηματώδη Λύκο

δ. Χρόνια Κνίδωση

Η Ηρώ είναι ένα χαριτωμένο κορίτσι 7 ετών, με χρόνια δυσκοιλιότητα και εγκόπριση και σε εκτενή έλεγχο από κέντρο παιδιατρικής γαστρεντερολογίας διαπιστώθηκε ευερέθιστο έντερο, χωρίς αποτέλεσμα έπειτα από χρόνια αγωγή με φυτικές ίνες, προβιοτικά και μαλακτικά κοπράνων. Της ζητήθηκε στην τακτική παιδιατρική επίσκεψη να ζωγραφίσει το αγαπημένο της παιχνίδι. Ποιο το επόμενο βήμα στην θεραπευτική αντιμετώπιση του επίμονου προβλήματος του παιδιού?

α. Βιοψία παχέος εντέρου για συγγενές μεγάκολο

β. Παιγνιοθεραπεία σε συνδυασμό με διατροφικό πρωτόκολλο FODMAP’s

γ. Πρωτόκολλο GAPS

δ. Αναμονή έως την αυτονομία σε μεγαλύτερη ηλικία

Αγόρι με υπερπρηνισμό δεξιού αντιβραχίου στην πλήρη έκταση του αγκώνα. Ποια κατάσταση το απασχολεί?

α. Συγγενής συνοστέωση κερκίδας-ωλένης

β. Αρθρογρύπωση

γ. Παράλυση βραχιόνιου πλέγματος

δ. Υπερόστωση της ωλένης

Ακτινογραφία δεξιού άκρου ποδός σε παιδί που παρουσιάζει τραύμα στην περιοχή του μεγάλου δακτύλου. Ποια κατάσταση απεικονίζει?

α. Κάταγμα σφηνοειδούς

β. Οστεομυελίτιδα 1ου μεταταρσίου

γ. Κάταγμα 2ου μεταταρσίου

δ. Οστεομυελίτιδα κυβοειδούς

ε. Οστεοαρθρίτιδα 1ου μεταταρσίου

Βρέφος 10 μηνών, με ιστορικό χειρουργηθέντος συγγενούς ετερόπλευρου καθολικού καταρράκτη (απόν red reflex στην γέννηση), παρουσιάζει το τελευταίο τρίμηνο εμμένουσα τρανσαμινασαιμία. Παρουσιάζει φυσιολογική ανάπτυξη και αύξηση. Ποια σειρά εξετάσεων θα ζητήσουμε?

α. Υπερηχογράφημα ήπατος, εγκεφάλου, καρδιάς, οφθαλμών (β-scan)

β. Χιτοτριοσιδάση, ισοηλεκτρικός εστιασμός τρανσφερρίνης, όξινη α-γλυκοσιδάση

γ. χαλκός ούρων, επίπεδα σερουλοπλασμίνης ορού

δ. Επανάληψη TORCH

ε. Επανάληψη Guthrie για γαλακτοζαιμία

Αγόρι 13 ετών με νόσο του Crohn, παραπονιέται για πόνο στο αριστερό ισχίο. Ποια παθολογία το απασχολεί?

α. Οστεομυελίτιδα

β. Οστεοειδές οστέωμα

γ. Οστεοσάρκωμα

δ. Σάρκωμα του Ewing

ε. Οστική κύστη

Νεογνό θήλυ 20 ημερών με διόγκωση μαζικού αδένα. Ποια κατάσταση απεικονίζεται?

α. Θηλαρχή του νεογνού

β. Νεογνική Μαστίτιδα

γ. Δερματική Φυματίωση

δ. Κοκκίωμα από ξένο σώμα

ε. Αδενοπάθεια από άτυπο μυκοβακτηρίδιο

Ποια από τις ακόλουθες δηλώσεις είναι λανθασμένη:

α. Το σύνδρομο PFAPA δεν αυτοϊάται σύντομα

β. Τα επεισόδια πυρετού χωρίζονται μεταξύ τους με διαστήματα 2-4 εβδομάδων (πιο συχνά 3)

γ. Η αμυγδαλεκτομή είναι θεραπευτική

δ. Η παρουσία στοματικών άφθων είναι απαραίτητη στην διάγνωση 

Ακτινογραφία κοιλίας σε νεογνό που εμέσσει και δεν εκκενώνει. Ποια η διάγνωση?

α. Ατρησία δωδεκαδακτύλου

β. Διάτρηση εντέρου

γ. Αγαγγλιονικό Μεγάκολο

δ. Συστροφή λεπτού εντέρου

ε. Εγκολεασμός

Αγόρι 10 ετών με ωχρότητα και σπληνομεγαλία. Ακολουθεί απλή γενική αίματος. Ποια είναι η επόμενη πιο χρήσιμη εξέταση που θα ζητήσομε?

α. Αντισώματα έναντι λεϊσμάνιας

β. Χολερυθρίνη

γ. Υπερηχογράφημα σπληνός/ήπατος

δ. Ηλεκτροφόρηση σε gel πολυακρυλαμίδιου

Νήπιο 1 έτους κατάπιε το δακτυλίδι της μητέρας του. Ποια τακτική πρέπει να ακολουθήσουμε?

α. Αναμονή και πιθανή αφαίρεση με ενδοσκόπιο στην περίπτωση που δεν αποβληθεί μόνο του

β.  Επείγουσα αφαίρεση με ενδοσκόπιο

γ.  Προκινητικά φάρμακα

δ.  Ακτινογραφίες κοιλίας (F) στις 24, 48, 72 ώρες για να εκτιμηθεί η εξέλιξη του συμβάντος

Νεογνό με συγγενή καρδιοπάθεια ποροεξαρτώμενη αναπτύσσει μία ρόδινη δυσχρωμία στο ημίσωμα που υποχωρεί σε μισή ώρα. Ποια κατάσταση υποδηλώνει?

α. Αιμαγγείωμα

β. Φαινόμενο του ‘αρλεκίνο’

γ. Σύνδρομο του Horner

δ. Ιχθύαση

Ποια η πιθανή διάγνωση στο θήλυ νεογνό της εικόνας?

α. Συγγενής Πολλαπλή αρθρογρύπωση

β. Συγγενές εξάρθρημα του ισχίου

γ. Συγγενής εξάρθρωση του γόνατος

δ. Σύνδρομο του Larsen

Ακτινογραφίες στους 3, 7 και 28 μήνες στο ίδιο παιδί. Ποια κατάσταση περιγράφουν?

α. Κακοποίηση

β. Ραχίτιδα

γ. Υποφωσφατασία

δ. Ατελής οστεγένεση

ε. Χρόνια υποτροπιάζουσα πολυεστιακή οστεομυελίτιδα

Έφηβος 16 ετών αθλητής στην κολύμβηση και φαινομενικά υγιής παρουσιάζει από 10ημέρου τις συγκεκριμένες δερματικές βλάβες της εικόνας. Ποια είναι η διάγνωση?

α. Ροδόχρους πιτυρίαση της Gibert

β. Ποικιλόχρους πιτυρίαση

γ. Δερματοφυτία

δ. Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα

Καλό μήνα και ξεκινάμε το quiz της εβδομάδος με μία όχι και τόσο ευχάριστη εικόνα και περίπτωση, που μπορεί να χτυπήσει πρώτα την δική μας πόρτα πριν επισκεφθεί τον συνάδελφο παιδοχειρουργό ή ΩΡΛ, ώστε να μπορούμε να δώσουμε μία πρώτη απάντηση στην αγωνία των γονέων. Άλλωστε οι εκπομπές μαγειρικής έχουν κατακτήσει τους τηλεοπτικούς δέκτες μας και δεν θα αργήσει η ώρα που, με τόσα μαχαίρια που κυκλοφορούν στους πάγκους, κάποιο από αυτά να αποδειχθεί επιβλαβές. Η ερώτηση λοιπόν είναι η εξής:
Ποια η έκβαση αυτής της βλάβης?

α. Συρραφή με παραμορφωτική ουλή

β. Συρραφή χωρίς ουλή

γ. Επούλωση χωρίς ουλή

δ. Επούλωση με κυανοακρυλική κόλλα

ε. Νέκρωση κρημνού γλώσσας     

(Οι ερωτήσεις έχουν διδακτικό χαρακτήρα και δεν υποκαθιστούν την διαφορετική αντιμετώπιση ενός συγκεκριμένου κλινικού περιστατικού που χρήζει εξειδικευμένης φροντίδας κατά περίπτωση) 

Δευτέρα 21/03/2022

Αφορμώμενος από ενα προχθεσινό περιστατικό παιδιού στην κεφαλή του οποίου οι ψείρες ήταν περισσότερες απο τις τρίχες των μαλλιών του, όταν η πανδημία της COVID-19 έκλεισε τα σχολεία και τις παιδικές δραστηριότητες τότε και η εξάπλωση των ψειρών επιβραδύνθηκε σημαντικά. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2021 σε 1.118 παιδιά που αναλύθηκαν τόσο πριν από την πανδημία όσο και κατά την διάρκεια του lockdown στο Μπουένος Άιρες, για παράδειγμα, ο συνολικός επιπολασμός της φθειρίασης μειώθηκε περισσότερο από 25%. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν ήταν καθολικά όσον αφορά την δραστηριότητα των ψειρών το 2020. Σύμφωνα με μια έκθεση του Ιουλίου 2020 από την Lice Clinics of America, παρατηρήθηκε μια μέση αύξηση 25% στην δραστηριότητα των ψειρών από τον Απρίλιο έως τον Μάιο του 2020. Φαίνεται ότι η αύξηση οφειλόταν στο ότι τα μέλη των μελετημένων οικογενειων την διέδωσαν μεταξύ τους ενώ βρίσκονταν σε στενή επαφή και στεγάζονταν στο ίδιο σπίτι. Επιπλέον, ο οργανισμός ανέφερε ότι πολλά από τα κρούσματα ήταν πιο σοβαρά από το συνηθισμένο, πιθανότατα λόγω της παρατεταμένης έκθεσης των μολυσμένων ατόμων μεταξύ τους.

Head lice were also affected by COVID-19: a decrease on Pediculosis infestation during lockdown in Buenos Aires

Lice Clinics of America Reports Lice Activity Increased During Pandemic

Δευτέρα 14/03/2022

Όσο αυξάνονται τα κρούσματα covid-19 στους ανεμβολιαστους παιδιατρικούς ασθενείς που παρακολουθούμε τόσο πιο κοντά θα βρισκόμαστε στο όριο να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια επιπλοκή της νόσου. Η αποτελεσματικότητα των δύο δόσεων του εμβολίου της Pfizer-BioNTech στην πρόληψη του MIS-C αξιολογήθηκε σε μια μελέτη ασθενών-μαρτύρων που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Αμερικανικού Δικτύου COVID-19 με την υποστήριξη των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) και δημοσιεύθηκε στην Εβδομαδιαία Αναφορά Θνησιμότητας του Ιανουαρίου του 2022. Συγκεκριμένα, ελήφθησαν υπόψη οι δύο δόσεις εμβολίου που πραγματοποιήθηκαν για περισσότερες από 28 ημέρες, σε ασθενείς ηλικίας 12 έως 18 ετών, που νοσηλεύονταν σε 24 παιδιατρικά νοσοκομεία στις Ηνωμένες Πολιτείες την περίοδο από 1 Ιουνίου – 9 Δεκεμβρίου 2021. Στην μελέτη συμμετείχαν 283 ασθενείς (102 με MIS-C και 181 μάρτυρες), με διάμεση ηλικία τα 14,5 έτη και από τους οποίους το 58% είχε τουλάχιστον μία συννοσηρότητα. Το ποσοστό των εμβολιασμένων ατόμων ήταν 5% (n = 5) μεταξύ των ασθενών με MIS-C και 36% μεταξύ των μαρτύρων. Η εκτιμώμενη αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού στην πρόληψη του MIS-C ήταν 91%. Επιπλέον, όλοι οι ασθενείς με MIS-C (n = 38) που χρειάζονταν υποστήριξη ζωτικής λειτουργίας (επεμβατικός αερισμός, ECMO, έγχυση ινότροπων) δεν είχαν εμβολιαστεί.

Effectiveness of BNT162b2 (Pfizer-BioNTech) mRNA Vaccination Against Multisystem Inflammatory Syndrome in Children Among Persons Aged 12–18 Years

Μην βάζετε την ταμπέλα του αυτισμού σε ένα παιδί προτού να επιβεβαιώσετε ότι έχετε μπροστά σας ένα μονογονιδιακό ή χρωμοσωμικό νόσημα. Ο αυτισμός θεωρείται πλέον μια ετερογενής ομάδα νευροαναπτυξιακών νοσημάτων, τόσο πολύ που αυτός ο όρος έχει αντικατασταθεί από εκείνον της Διαταραχής Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ). Αν και πολλά στοιχεία υποδηλώνουν ότι η γενετική συνιστώσα στην αιτιολογία της ΔΑΦ είναι κυρίαρχη και η χρήση νέων βιοτεχνολογιών επέτρεψε σημαντική πρόοδο στην γνώση της γενετικής βάσης του αυτισμού, μέχρι σήμερα μια γενετική αλλοίωση εντοπίζεται μόνο σε 25-35% των περιπτώσεων, αλλά αξίζει να αναζητηθεί. Πολλές μελέτες έχουν καταδείξει τον ρόλο των επιγενετικών μηχανισμών στην αιτιολογία της ΔΑΦ. Όταν αντιμετωπίζετε ένα παιδί με ΔΑΦ, πρέπει να ακολουθήσετε μια γενετική διαγνωστική διαδρομή που ξεκινά από μια προσεκτική κλινική γενετική αξιολόγηση και να καταλήξετε σε μια ενημερωμένη και κατάλληλη συνταγογράφηση εξετάσεων γενετικής. Σε ασθενείς με ΔΑΦ στους οποίους μια συγκεκριμένη συνδρομική εικόνα δεν είναι αναγνωρίσιμη, η γενετική διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει την εκτέλεση της CGH συστοιχίας, την μελέτη για το εύθραυστο Χ χρωμόσωμα (κυρίως σε άνδρες) και μερικές φορές την ανάλυση του γονιδιώματος (Whole Exome Sequencing).

Genetics and epigenetics of autism spectrum disorder—current evidence in the field

Δευτέρα 07/03/2022

Οι περιπτώσεις πρώιμης ήβης ιδίως σε κορίτσια ηλικίας περίπου 7 ετών στην Ιταλία αυξήθηκαν κατά 122% το εξάμηνο Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2020 σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2019. Αυτό αποδεικνύεται από μια μελέτη παρατήρησης που δημοσιεύτηκε στο Endocrine Connections και συντονίστηκε από το Νοσοκομείο Bambino Gesù της Ρώμης και στην οποία συμμετείχαν διάφορα παιδοενδοκρινολογικά κέντρα στην Ιταλία. Ειδικότερα, οι περιπτώσεις ταχέως εξελισσόμενης πρώιμης εφηβείας έχουν αυξηθεί και απαιτούν άμεση φαρμακευτική θεραπεία. Μεταξύ των υποτιθέμενων αιτιών τονίζεται η σημαντική αύξηση στην χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, ο πιο καθιστικός τρόπος ζωής, η μεγαλύτερη αίσθηση πείνας, οι αλλαγές στην συμπεριφορά, το άγχος και το στρες. Η έκκριση της ορμόνης του υποθαλάμου που ξεκινά την εφηβική ανάπτυξη (GnRH) στην πραγματικότητα ρυθμίζεται στον εγκέφαλο, όπου περιβαλλοντικοί παράγοντες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως έναυσμα.

“Impact of COVID-19 pandemic lockdown on early onset of puberty: experience of an Italian tertiary center”

Δευτέρα 28/02/2022

Είναι το σκι ένα φιλικό προς το περιβάλλον άθλημα;
Το σκι αντοχής στο φυσικό ορεινό δασικό τοπίο είναι καλύτερο για να δώσει συνοχή στην σχέση μεταξύ παιδιών και φύσης. Μια ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Pediatrics ασχολείται με την σχέση μεταξύ της φύσης και της υγείας των παιδιών, επιβεβαιώνοντας επίσης τα θετικά της αποτελέσματα από επιστημονικής άποψης και επιβεβαιώνοντας την ανάγκη τα παιδιά να παρακολουθούν φυσικά περιβάλλοντα ως προτεραιότητα της δημόσιας υγείας. Αλλά η ακραιφνής εξόρμηση σε φυσικά περιβάλλοντα δεν μπορεί να αγνοήσει την εκπαίδευση και την συνειδητοποίηση της ανάγκης προστασίας και διατήρησής τους. Το σκι κατάβασης είναι ένα διασκεδαστικό άθλημα, το οποίο ασκείται στην ύπαιθρο και επιτρέπει στα παιδιά να έρθουν πιο κοντά στο δάσος και τις βουνοκορφές, αλλά εάν για να το εξασκήσουν είναι απαραίτητο να αναλωθεί ολόκληρη η περιοχή και να χρησιμοποιηθεί μη βιώσιμη ενέργεια και εάν οι αλλαγές των κλιματικών συνθηκών μας φέρνουν αντιμέτωπους με την ανάγκη χρήσης ποσοτήτων ενέργειας και νερού σε ανήθικο βαθμό, ίσως πρέπει να σκεφτούμε ότι ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με τον αθλητισμό αυτού του είδους και με τα βουνά.

Nature and Children’s Health: A Systematic Review

Ένα από τα πολλά ενδιαφέροντα πραγματάκια που ειπώθηκαν στο 12ο Συνέδριο Υποειδικοτήτων Παιδιατρικής στην Αθήνα ήταν η συμμόρφωση της ελληνικής οικογένειας με τον εθνικό οδηγό διατροφής των παιδιών. Και η υπεύθυνη του προγράμματος εποπτείας της παιδικής παχυσαρκίας κ. Χαρμανδάρη τόνισε πως δυσκολευόμαστε αρκετά σαν παιδίατροι αφενός να πείσουμε με στατιστικά σημαντική επιτυχία τους μπαμπάδες να αποτελέσουν το καλό παράδειγμα για τα παιδιά τους (ταχυφαγία, αυξημένα σάκχαρα τροφών, άστατο πρόγραμμα σίτισης) αφετέρου δε τις γιαγιάδες που συμπληρώνουν-από υπερπροστατευτισμό-τα ενδιάμεσα διαστήματα των γευμάτων με σνακς, μη σεβόμενες το 3ωρο νηστείας μεταξύ των 5 βασικών γευμάτων, οδηγώντας τις μικρες ηλικιες <5 ετών (με την συνδρομή μονογονιδιακών νοσημάτων) και τις μεγαλύτερες παιδικές ηλικίες στην υπερπλασία των λιποκυττάρων που διατηρούνται και στην ενήλικη ζωή.

Do Children and Adolescents with Overweight or Obesity Adhere to the National Food-Based Dietary Guidelines in Greece?

Δευτέρα 21/02/2022

Ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο JAMA υπογραμμίζει πως, αν και η αύξηση των περιπτώσεων εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 στα παιδιά είναι γνωστή εδώ και αρκετό καιρό, τον τελευταίο χρόνο αυτή η αύξηση ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Οι συγγραφείς πραγματοποίησαν μια λεπτομερή ανασκόπηση των περιπτώσεων νεανικού διαβήτη τύπου 1 κατά την έναρξη που καταγράφηκαν στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Σαν Ντιέγκο τα τελευταία έξι χρόνια και επιβεβαίωσαν ότι από τον Μάρτιο του 2020 έως τον Μάρτιο του 2021 υπήρξε αύξηση 57% στα νέα περιστατικά, με την καταγραφή του σε 187 παιδιά (106 κορίτσια και 81 αγόρια) με μέσο όρο ηλικίας τα 9,6 έτη. Μόνο 4 από αυτά τα παιδιά (2,1%) είχαν COVID-19 κατά την εκδήλωση του διαβήτη. Θα χρειαστούν περισσότερες μελέτες για να κατανοηθεί ο ρόλος του SARS – CoV-2 στην παθογένεση αυτού του προβλήματος, επιπλέον της γνωστής άμεσης και έμμεσης βλάβης που προκαλείται από τον ιό.

Incidence of New-Onset Type 1 Diabetes Among US Children During the COVID-19 Global Pandemic

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και το Αμερικανικό και Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων συνιστούν την χορήγηση βιταμίνης Α σε υψηλές δόσεις από το στόμα σε παιδιά με οξεία λοίμωξη ιλαράς που χρειάζονται νοσηλεία ή που έχουν παράγοντες κινδύνου. Ωστόσο, αυτές οι συστάσεις βασίζονται σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε αναπτυσσόμενες χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου η ανεπάρκεια βιταμίνης Α και ο υποσιτισμός παραμένουν ενδημικοί. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν δεδομένα που να υποστηρίζουν την χρήση αυτής της παρέμβασης σε ασθενείς χωρίς υποσιτισμό που νοσηλεύονται σε χώρες υψηλού εισοδήματος. Αυτή η προοπτική μη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη σε 108 παιδιά που νοσηλεύονταν με ιλαρά σε ένα μόνο κέντρο στην Ιταλία, αναφέρει δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας σε παιδιά που έλαβαν θεραπεία με Βιταμίνη Α και σε παιδιά που έλαβαν τυπική υποστηρικτική φροντίδα. Η μελέτη καταδεικνύει την έλλειψη αποτελεσματικότητας της βιταμίνης Α στην μείωση της διάρκειας του πυρετού, της διάρκειας νοσηλείας, του ποσοστού επιπλοκών ή στην ανάγκη για αντιβιοτική θεραπεία. Η χορήγηση βιταμίνης Α εντός 5 ημερών από το πρώτο σύμπτωμα δεν έδειξε καμία μείωση του κινδύνου επιπλοκών.

Vitamin A in Children Hospitalized for Measles in a High-income Country

Δευτέρα 14/02/2022

Η κατάθλιψη κάνει τους ανθρώπους πιο ευάλωτους και νέα στοιχεία δείχνουν ότι μεγάλος αριθμός μπορεί να είναι πιο πιθανό να πιστέψει στην παραπληροφόρηση.

Μια γενική μεροληψία προς την αρνητικότητα ή μια τάση εστίασης σε αρνητικές και όχι θετικές πληροφορίες, μπορεί να επιδεινώσει την διάδοση της παραπληροφόρησης. Αυτή είναι η υπόθεση που οδήγησε σε μια εκτενή έρευνα από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης που δημοσιεύτηκε στο JAMA. Η απάντηση φαίνεται καταφατική: δεν θα είναι έτσι για όλους – η επιστήμη είναι και μια στατιστική τέχνη – αλλά υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας συμπτωμάτων κατάθλιψης και της τάσης να πιστεύει κανείς τουλάχιστον σε έναν από τους τέσσερις ψευδείς ισχυρισμούς του ερωτηματολογίου σχετικά με τα εμβόλια κατά της COVID19. Οι άνθρωποι που συμμετείχαν είχαν τις μισές πιθανότητες να εμβολιαστούν.

Η έρευνα εξέτασε ένα πολύ μεγάλο δείγμα πολιτών: 15.464 ενήλικες και από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου 2021 που απάντησαν για πρώτη φορά σε ένα ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε ισχυρισμούς σχετικά με τα εμβόλια για την COVID-19. Αφού απαντήθηκε αυτό το πρώτο ερωτηματολόγιο, υπήρχε ένα άλλο που μέτρησε τον επιπολασμό των συμπτωμάτων κατάθλιψης, με στοχευμένες ερωτήσεις που επεξεργάστηκαν ειδικοί στο Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Ως αποτέλεσμα, η παρουσία της κατάθλιψης συνδέθηκε με μεγαλύτερη πιθανότητα να εμπιστευτούμε πηγές παραπληροφόρησης. 4.164 ερωτηθέντες από 15.464 άτομα (26,9%) είχαν μέτρια ή μείζονα συμπτώματα κατάθλιψης και 2.964 ερωτηθέντες (19,2%, δηλαδή ένας στους πέντε!) ενέκριναν τουλάχιστον μία δήλωση παραπληροφόρησης σχετικά με το εμβόλιο. Προβάλλοντας το δείγμα στον πληθυσμό των ΗΠΑ, σημαίνει ότι το 29,3% των ερωτηθέντων με μέτρια ή μείζονα κατάθλιψη εγκρίνει τουλάχιστον μία ψευδή δήλωση σχετικά με τον εμβολιασμό έναντι της COVID19 σε σύγκριση με το 15,1% όσων δεν έχουν συμπτώματα μείζονος κατάθλιψης. Για καθεμία από τις τέσσερις δηλώσεις, οι ερωτηθέντες έπρεπε να υποδείξουν εάν την θεωρούσαν αληθινή, ανακριβή ή αβέβαιη. Αυτοί οι ισχυρισμοί επιλέχθηκαν με βάση την κοινή παραπληροφόρηση που επικρατούσε στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης την άνοιξη του 2021, συμπεριλαμβανομένων των απαντήσεων ότι:
1.”τα εμβόλια για την COVID-19 θα αλλάξουν το DNA των ανθρώπων”
2.”Τα εμβόλια για την COVID-19 περιέχουν μικροτσίπ που θα μπορούσαν να παρακολουθούν ανθρώπους”
3.”Τα εμβόλια για την COVID-19 περιέχουν αποβολές εμβρύων” και
4.”τα εμβόλια για την COVID-19 μπορεί να προκαλέσουν στειρότητα, καθιστώντας πιο δύσκολη την εγκυμοσύνη”

Όσον αφορά την μέτρηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης τις δύο εβδομάδες πριν από την συνέντευξη, οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν ένα Ερωτηματολόγιο Υγείας Ασθενών, όπου μια τιμή 10 ή μεγαλύτερη αντιπροσωπεύει τουλάχιστον μέτρια κατάθλιψη και συχνά θεωρείται κατώφλι για θεραπεία. Για τον λόγο αυτό, οι συγγραφείς επέλεξαν a priori να εξετάσουν την παρουσία ή την απουσία καταθλιπτικών συμπτωμάτων για βαθμολογίες υψηλότερες από αυτό το όριο. Η ενδιαφέρουσα πτυχή της έρευνας είναι ότι οι πολιτικές απόψεις ή η κοινωνική ευμάρεια δεν είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες: αυτή η τάση βρίσκεται σε όλες τις ομάδες ανθρώπων που εξετάστηκαν.

Αυτή η έρευνα δεν είναι μόνο ενδιαφέρουσα για να κατανοήσουμε καλύτερα ποιοι είναι οι πιο επιρρεπείς στην παραπληροφόρηση, σίγουρα δεν φταίνε αυτοί, αλλά γιατί μας δείχνει έναν ακόμη λόγο για την ενίσχυση της φροντίδας της ψυχικής υγείας στον πληθυσμό, για να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι έχουν καλύτερη πρόσβαση στην θεραπεία για την κατάθλιψη και το άγχος. Η ψυχική υγεία θα είναι ένας από τους αναπόφευκτους πυλώνες πάνω στους οποίους θα χτιστεί η υγεία μετά την πανδημία.

Association of Major Depressive Symptoms With Endorsement of COVID-19 Vaccine Misinformation

Το ερώτημα εάν πρέπει να πραγματοποιηθούν ορολογικές δοκιμές για τον έλεγχο της ποσότητας των αντισωμάτων που υπάρχουν κατά του SARS-CoV-2 έχει τεθεί εδώ και αρκετό καιρό, πιθανώς πριν από την διενέργεια εμβολιασμών. Το πραγματικό πρόβλημα, ωστόσο, είναι ο καθορισμός της απαραίτητης ποσότητας αντισωμάτων (τίτλοι ολικών αντισωμάτων και ειδικών εξουδετερωτικών αντισωμάτων) για να έχουμε συγκεκριμένη ανοσία. Το θέμα είναι επί του παρόντος πολύ μελετημένο, συζητημένο και πολύπλοκο.

Μια πολύ πρόσφατη επιστολή που δημοσιεύτηκε στο Journal of Infection συγκρίνει τις συγκεντρώσεις των δεσμευτικών αντισωμάτων πριν από τις μολύνσεις με τις παραλλαγές Δέλτα ή Όμικρον του SARS-CoV-2. Η μελέτη μέτρησε τα επίπεδα αντισωμάτων σε 1169 εμβολιασμένα άτομα, λίγο πριν την μόλυνση με την παραλλαγή Όμικρον (1 Νοεμβρίου – 31 Δεκεμβρίου 2021). Λοιμώξεις, συμπτωματικές και ασυμπτωματικές, εντοπίστηκαν μεταξύ 15 Νοεμβρίου 2021 και 12 Ιανουαρίου 2022 χρησιμοποιώντας την μέθοδο της pcr.

Κάθε άτομο που μολύνθηκε από την Όμικρον συγκρίθηκε ως προς την ηλικία, το φύλο και την κατάσταση εμβολιασμού (1, 2 ή 3 δόσεις) με ένα άτομο που είχε μολυνθεί με την παραλλαγή Δέλτα, που εντοπίστηκε μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 1ης Δεκεμβρίου 2021, για το οποίο ο τίτλος συνολικών αντισωμάτων ήταν γνωστός από 15 ημέρες έως 2 μήνες πριν από την μόλυνση. Οι αναλύσεις με ELISA έδειξαν: Το 90% των λοιμώξεων από την Όμικρον εμφανίστηκαν σε άτομα των οποίων η συνολική συγκέντρωση αντισωμάτων ήταν μικρότερη ή ίση με 6967 BAU/ml (μονάδα δεσμευτικών αντισωμάτων), αντίθετα, το 90% των λοιμώξεων από την Δέλτα αφορούσαν άτομα με συγκεντρώσεις αντισωμάτων κάτω από 2905 BAU/ml.
Οι συγγραφείς αναφέρουν μια προηγούμενη μελέτη που υποδηλώνει ότι οι τίτλοι αντισωμάτων κατά της ακίδας πάνω από 141 BAU/ml (μονάδες δεσμευτικών αντισωμάτων) σχετίζονται με την παρουσία εξουδετερωτικών αντισωμάτων (ο πιο ευρέως αποδεκτός δείκτης προστασίας) έναντι του ιού άγριου τύπου και της παραλλαγής Άλφα της Wuhan: στην περίπτωση των παραλλαγών Δέλτα και Όμικρον, η εξουδετέρωση απαιτεί υψηλότερους τίτλους αντισωμάτων. Συμπεραίνεται ότι οι λοιμώξεις με την παραλλαγή Όμικρον του SARS-CoV-2 μπορούν να συμβούν παρά τις υψηλές συγκεντρώσεις δεσμευτικών αντισωμάτων, ακόμη και σε συγκεντρώσεις 2,4 φορές υψηλότερες από τις λοιμώξεις με την παραλλαγή Δέλτα του SARS-CoV-2.

Η διενέργεια ορολογικών εξετάσεων, που στοχεύουν στον εντοπισμό της ανταπόκρισης των αντισωμάτων στον ιό, δεν ενδείκνυται για τους σκοπούς της διαδικασίας λήψης αποφάσεων για τον εμβολιασμό. Η παρουσία ενός τίτλου αντισωμάτων δεν μπορεί από μόνη της να θεωρηθεί, αυτή την στιγμή, εναλλακτική λύση για την ολοκλήρωση του κύκλου του εμβολιασμού.

Το CDC στην Ατλάντα δημοσίευσε επίσης πρόσφατα μια περίληψη των τρεχόντων επιστημονικών στοιχείων σχετικά με την ανοσία που προκαλείται από την λοίμωξη ή τους εμβολιασμούς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, επί του παρόντος, δεν υπάρχει συγκεκριμένο τεστ αντισωμάτων ή όριο αντισωμάτων που να μπορεί να προσδιορίσει τον κίνδυνο ενός ατόμου για επακόλουθη μόλυνση, επομένως ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 συνιστάται για όλα τα επιλέξιμα άτομα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είχαν μολυνθεί προηγουμένως με SARS-Cov-2, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των ορολογικών εξετάσεων.

Antibody titers and breakthrough infections with Omicron SARS-CoV-2

Antibody titers and protection against a SARS-CoV-2 infection

Interim clinical considerations

Δευτέρα 07/02/2022

  1. Οι ιστορικοί της ιστορίας της ιατρικής στο μέλλον μελετώντας και περιγράφοντας την πρόοδο της επιστήμης στα χρόνια της πανδημίας θα παρομοιάσουν την επιστημονική κοινότητα σαν τα “ποντίκια που τρέχουν” στον πανικό της να βρει μια αποτελεσματική θεραπεία και πρόληψη της νόσου από κοροναϊό. Και μία πιο ψύχραιμη αντιμετώπιση, αυτή δηλαδή της παρατήρησης ότι η βαριά ασθένεια, που πλήττει κυρίως τις μεγάλες ηλικίες, συνοδεύεται από λεμφοπενια, απότοκη της ακόμη μεγαλύτερης υπολειτουργίας των πρωτογενών λεμφικών οργάνων (του μυελού των οστών και του θύμου), είναι το πρόσφατο αποτέλεσμα της παρακάτω πρωτότυπης έρευνας των Ελλήνων ιατρών της αιματολογικής κλινικής του νοσοκομείου Παπανικολάου Θεσσαλονίκης – για να ευλογήσουμε τα γένια μας – άξιας κατά την γνώμη μου ενός βραβείου Νομπέλ, στην οποία η αλλογενής έγχυση κεκαθαρμενων Τ-λεμφοκυτταρων αναρρωσάντων από κοροναϊό ασθενών, σαν άλλοι Jenner του 18ου αιώνα, έδωσε την ώθηση στο αμυντικό σύστημα επιλεγμένων ασθενών να αποτρέψει με απόλυτη επιτυχία την βαριά έκβαση.

Vaccinated and Convalescent Donor–Derived Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2–Specific T Cells as Adoptive Immunotherapy

2. Δεν υπάρχουν απόλυτα μοντέλα για την επιχειρηματική διαχείριση ενός παιδιατρικού ιατρείου. Ανεξάρτητα από το μέγεθος και/ή την τοποθεσία της, κάθε πρακτική απαιτεί σχεδιασμό και δημιουργική διαχείριση για να ανταποκριθεί με επιτυχία στις ανάγκες των ασθενών/οικογενειών και να είναι οικονομικά βιώσιμη.​ Οι παρακάτω πόροι της AAP έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τους παιδίατρους να παραμείνουν ενημερωμένοι σχετικά με τις τάσεις της υγειονομικής περίθαλψης, να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την σταδιοδρομία τους, τις πρακτικές τους και τις ομάδες των ασθενών τους· και να επιτύχουν έτσι σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Τοποθετούμε λογισμικό διαχείρισης καρτελων πελατολογίου, επενδύουμε ιδιωτικά σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, έχουμε υποχρεωτικά γραμματειακή υποστήριξη, διατηρούμε την δέουσα εξυγίανση των χωρών, βρισκόμαστε με άλλα λόγια μπροστά και νωρίτερα από τις ανάγκες των ασθενών-πελατων μας, συνεργαζόμαστε μέσα σε ομαδικό περιβάλλον – η μοναχική επιχειρηματικότητα πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο επαγγελματικής εξουθένωσης, ιατρικών λαθών και μείωση εσόδων ειδικά και γενικά στις περιπτώσεις που κάποιος συνάδελφος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ιατρικό του λειτούργημα για οποιονδήποτε λόγο.

Practice management by AAP

Δευτέρα 31/01/2022

1. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε πρόσφατα ότι οι ενισχυτικοί εμβολιασμοι boosters δεν είναι απαραίτητοι για παιδιά και εφήβους με καλή υγεία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η SAGE – η Επιστημονική Συμβουλευτική Ομάδα για Έκτακτες Καταστάσεις – συνεδριάζει και θα συνεχίσει να συνεδριάζει για να εξετάσει αυτό το συγκεκριμένο ερώτημα σχετικά με το πώς πρέπει να αποφασίσουν οι χώρες να δώσουν ενισχυτικές δόσεις στους πληθυσμούς τους.
Η SAGE συνεχίζει να συμβουλεύει ότι η υψηλότερη προτεραιότητα εμβολιασμού πρέπει να δίδεται σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, ανοσοκατεσταλμένα άτομα και εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, ακολουθούμενους από ενήλικες με συννοσηρότητες, έγκυες γυναίκες, εκπαιδευτικούς και άλλους βασικούς εργαζόμενους, καθώς και σε μειονεκτούσες δημογραφικές ομάδες με υψηλότερο κίνδυνο σοβαρής COVID -19.
Οι αλλαγές στις συστάσεις της SAGE περιλαμβάνουν:
1. Οι αναμνηστικές (τρίτη) δόσεις θα πρέπει να προσφέρονται 4-6 μήνες μετά την ολοκλήρωση της σειράς αρχικού εμβολιασμού. Αυτό οφείλεται στην μείωση της αποτελεσματικότητας του εμβολίου με την πάροδο του χρόνου, επίσης κατά της ήπιας και ασυμπτωματικής μόλυνσης με τις παραλλαγές Omicron και Delta.
2. Η σειρά εφαρμογής των αναμνηστικών δόσεων θα πρέπει να είναι η ίδια με αυτή της σειράς πρωτογενούς εμβολιασμού – από τις ομάδες χρήσης υψηλότερης προς την χαμηλότερη προτεραιότητα.
3. Οι χώρες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα ατομικά και σε επίπεδο πληθυσμού οφέλη από τον εμβολιασμό των παιδιών. Αν και ο σοβαρός COVID-19 είναι σπάνιος στα παιδιά, συμβαίνει περιστασιακά και ο εμβολιασμός των παιδιών έχει πρόσθετα οφέλη από την ελαχιστοποίηση της διαταραχής στην εκπαίδευσή τους έως και την βελτίωση της συνολικής τους ευημερίας.
4. Οι χώρες που έχουν επιτύχει υψηλή εμβολιαστική κάλυψη σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην παγκόσμια κοινή χρήση των εμβολίων COVID-19 πριν εμβολιάσουν υγιή παιδιά και εφήβους που διατρέχουν τον χαμηλότερο κίνδυνο σοβαρών εκβάσεων.
Οι ενδιάμεσες συστάσεις ισχύουν για το εμβόλιο της Pfizer BioNTech, για το οποίο η SAGE έχει διαθέσιμα δεδομένα για να ενημερώσει τις οδηγίες της. Όταν υπάρξουν διαθέσιμα δεδομένα για άλλα εμβόλια, η SAGE θα εξετάσει τα στοιχεία και θα ενημερώσει τις αντίστοιχες συστάσεις.

WHO SAGE Roadmap for prioritizing uses of COVID-19 vaccines

2. Όποιος προλάβει πρόλαβε το σύντομα ανοικτό παράθυρο της μίνι εφηβείας του πρώτου διμήνου της ζωής, ειδικά στα άρρενα νεογνά με σοβαρό υποσπαδία ή αμφοτερόπλευρη κρυψορχία. Υστερα επερχεται διαγνωστικη πλάνη. Η δε μη εγκαιρη παραπομπη στον παιδοενδοκρινολόγο δεν επιτρέπει την έγκαιρη διάγνωση του υπογοναδοτροφικού υπογοναδισμού, ώστε να ωφεληθεί το άρρεν βρέφος απο την αναίμακτη, φαρμακευτική κάθοδο των γονάδων στο όσχεο.

Minipuberty of human infancy – A window of opportunity

Συνάδελφοι διαβάζουμε κι ενημερωνόμαστε σε καθημερινή βάση. Δεν επιτρέπουμε την καθημερινή ρουτίνα, την υπερεργασία και τις λοιπες μας υποχρεώσεις να μας αφαιρούν χρόνο απο την βιβλιογραφική επιμόρφωση. Αφαιρούμε πλεονάζοντα χρόνο από τον καθημερινό ύπνο, καταναλώνουμε υψηλη δοση καφεΐνης, συσσωρεύουμε στις δημιουργικες ώρες της ημέρας τις οικογενειακες φροντίδες. Τα παιδιά μας άλλωστε έχουν την έμφυτη ικανότητητα να πολλαπλασιάζουν με το μυαλό τους τον λιγοστό χρόνο που περνούν μαζί μας.

Δευτέρα 24/01/2022

Τα πρωινά της Δευτέρας και νωρίς, πριν επιστρέψουν οι υπόλοιποι από την αγκαλιά του Μορφέα, προσφέρονται για την ανάγνωση ενός ενδιαφέροντος επιστημονικού άρθρου και με την συντροφιά μιας κούπας δυνατού καφέ ξεκινούμε την εβδομάδα μας βιβλιογραφικά.

  1. Η παρακάτω μονοκεντρική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Πάντοβα της Ιταλίας κατέστησε δυνατή την ανάλυση της διατήρησης του τίτλου αντισωμάτων κατά του SARSCoV-2 στα μέλη των οικογενειών που προσβλήθηκαν από την λοίμωξη. Συγκεκριμένα, οι οροί των μελών 57 οικογενειών που συμμετείχαν στην μελέτη αναλύθηκαν, για τον προσδιορισμό του τίτλου των εξουδετερωτικώη αντισωμάτων. Ελήφθησαν 283 δείγματα ορού (εκ των οποίων 82 από γονείς και 70 από παιδιά με μέση ηλικία 8 ετών) από άτομα που είχαν προσβληθεί από ασυμπτωματική ή συμπτωματική λοίμωξη SARSCoV-2. Η ανάλυση έδειξε ότι, μετά την λοίμωξη, όλα τα μέλη της οικογένειας ανέπτυξαν τίτλους εξουδετερωτικών αντισωμάτων, ιδιαίτερα τα παιδιά με τίτλους μεγαλύτερης διάρκειας από τους ενήλικες, με αυξητική ή σταθερή τάση έως και 7-8 μήνες από την μόλυνση (έναντι 40% μείωση του εξουδετερωτικού τίτλος σε ενήλικες μεταξύ 3ου και 6ου μήνα μόλυνσης). Έχει αποδειχθεί ότι η αλλαγή στον τίτλο εξουδετερωτικών αντισωμάτων έχει αντιστρόφως ανάλογη σχέση με την ηλικία, με υψηλότερους και μακροχρόνιους τίτλους σε παιδιά <6 ετών και ειδικότερα <3 ετών σε σύγκριση με μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες ( > 15 ετών ).

Mild SARS-CoV-2 Infections and Neutralizing Antibody Titers

2. Υπάρχει σχέση μεταξύ του χρόνου εισαγωγής των δημητριακών στον απογαλακτισμό του βρέφους και του μελλοντικού ρυθμού αύξησης του παιδιού; Αυτή η μελέτη διαχρονικού κοόρτη διεξήχθη μεταξύ 2008 και 2019 στον Καναδά (Τορόντο) και συμπεριέλαβε 8943 παιδιά. Η μέση ηλικία εισαγωγής των δημητριακών ήταν οι 5,7 μήνες. Σε μια πρώτη ανάλυση των δεδομένων, τα βρέφη που είχαν εισαγάγει δημητριακά στον 4ο και όχι στον 6ο μήνα ανέπτυξαν δείκτη μάζας σώματος 0,17 φορές υψηλότερο και αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας στα 10 χρόνια. Στη δευτερογενή ανάλυση, τα βρέφη που εισήγαγαν δημητριακά στον 4ο και όχι στον 6ο μήνα είχαν δείκτη μάζας σώματος 0,09 φορές υψηλότερο στο πρώτο έτος. Τα βρέφη που εισήγαγαν δημητριακά νωρίς ανέπτυξαν κίνδυνο για χειρότερες διατροφικές συνήθειες σε ηλικία 18 μηνών και 5 ετών. Συμπερασματικά, τα δεδομένα από αυτή την ενδιαφέρουσα μελέτη αποθαρρύνουν την πρώιμη εισαγωγή δημητριακών στον 4ο μήνα, προτιμώντας την έναρξη του απογαλακτισμού για τα στερεά γύρω στον 6ο μήνα.

Timing of Introduction to Solid Food, Growth, and Nutrition Risk in Later Childhood

Δευτέρα 17/01/2022

Οι νεες θεραπείες κατά του κοροναϊού από το στόμα φθάσαν πλέον στην κοινότητα και θα δίδονται από τα ιατρεία μας σύντομα, επομένως δεν καθόμαστε αναπαυμένοι, ούτε επιτρέπουμε την κοπιώδη καθημερινή ρουτίνα και την υπερεργασία να μας πτοήσει ή να μας αποτρέψει να επιμορφωθούμε ακόμη και τώρα καθημερινά βιβλιογραφικά

1. Τα νέα αντιικά φάρμακα έναντι του κοροναϊού, η νιρματρελβίρη και η μολνουπιραβίρη, εάν χορηγηθούν αμέσως μετά την εμφάνιση της λοίμωξης, φαίνεται να μειώνουν τις νοσηλείες και τους θανάτους. Η σφοδρότητα της πανδημίας Covid-19 είχε θετικό αντίκτυπο στην έντονη ώθηση για αναζήτηση φαρμάκων και εμβολίων για την καταπολέμησή της. Εκτός από τα δεκάδες ακόμη υπό μελέτη εμβόλια, τα αντιιικά φάρμακα σε μορφή χαπιού φαίνεται επίσης να είναι αποτελεσματικά στη μείωση των νοσηλειών και των θανάτων, εάν η θεραπεία ξεκινήσει αμέσως μετά την έναρξη της λοίμωξης. Εάν αυτά τα φάρμακα, όπως φαίνεται, είναι αρκετά φθηνά και πιο διαχειρίσιμα από ό,τι είναι τώρα, θα μπορούσαν να παίξουν βασικό ρόλο στον έλεγχο της πανδημίας.

Lagevrio (Merck) Το αντιικό φάρμακο μολνουπιραβίρη είναι ικανό να μειώσει στο μισό τον κίνδυνο νοσηλείας σε άτομα με ήπιες ή μέτριες μορφές Covid-19. Δρα εισάγοντας μεταλλάξεις στο ιικό γονιδίωμα κατά τη διάρκεια της αντιγραφής του: ένα προϊόν του φαρμάκου συλλέγεται από ένα ιικό ένζυμο (την εξαρτώμενη από το RNA-RNA πολυμεράση) και ενσωματώνεται στον γενετικό κώδικα του ιού, προκαλώντας τόσα πολλά σφάλματα που δεν μπορεί να επιβιώσει. Τα ανθρώπινα κύτταρα έχουν γονιδίωμα DNA, και όχι RNA, επομένως δεν υπόκεινται στις αναφερόμενες μεταλλάξεις και λόγω της βραχείας διάρκειας της θεραπείας (5 ημέρες).

Use of Lagevrio for treating COVID-19

Paxlovid (Pfizer) Το δεύτερο αντιιικό φάρμακο φαίνεται ότι μπορεί να μειώσει τις νοσηλείες κατά 89%. Η νιρματρελβίρη δρα αναστέλλοντας ένα ένζυμο που είναι απαραίτητο για την παραγωγή ορισμένων ιικών πρωτεϊνών. Το φάρμακο είναι ένας συνδυασμός ενός πρώτου αντιικού και ενός δεύτερου φαρμάκου, που ονομάζεται Ritonavir, που χρησιμοποιείται ήδη στη θεραπεία του HIV, το οποίο αυξάνει την επιβίωση του πρώτου αντιικού φαρμάκου στον οργανισμό. Ωστόσο, αλληλεπιδρά με πολλά άλλα φάρμακα, ακόμη και σε κοινή χορήγηση. Πολλοί άνθρωποι μπορεί επομένως να μην είναι σε θέση να ανεχθούν τον συνδυασμό Paxlovid και Ritonavir. Φέρει ένδειξη για χορήγηση σε παιδιά ≥12 ετών.

Use of Paxlovid (PF-07321332 and ritonavir) for treating COVID-19

Σύμφωνα με τα αρχικά στοιχεία που δόθηκαν από φαρμακευτικές εταιρείες, και τα δύο φάρμακα θα μπορούσαν να μειώσουν τις νοσηλείες – και ενδεχομένως ακόμη και τους θανάτους – εάν χορηγηθούν αμέσως μετά την εμφάνιση της λοίμωξης. Στην πραγματικότητα, τα αντιιικά φάρμακα πρέπει να χορηγούνται στην αρχή της μόλυνσης για να είναι αποτελεσματικά, καταφέρνοντας να εμποδίσουν την αναπαραγωγή του ιού και την είσοδό του στα κύτταρα. Μόλις ο ιός πολλαπλασιαστεί και εξαπλωθεί στα κύτταρα, μπορεί να κάνει τη ζημιά του και το φάρμακο δεν θα είναι σε θέση να τον αποτρέψει. Σε κάθε περίπτωση, ο συνδυασμός εμβολίων και αντιιικών φαρμάκων θα μπορούσε να γίνει ένα ισχυρό εργαλείο ελέγχου της επιδημίας, ειδικά έναντι νέων παραλλαγών, για να βοηθήσει την ανοσία που δημιουργείται από τα εμβόλια σε όσους είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από τις πιο σοβαρές εκδηλώσεις.

Θεωρητικά, τα φάρμακα θα πρέπει να είναι αποτελεσματικά έναντι των διαφόρων παραλλαγών του κοροναϊού, συμπεριλαμβανομένης της παραλλαγής δέλτα. Αυτές οι παραλλαγές χαρακτηρίζονται από μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη της ακίδας του ιού, ενώ ο στόχος αυτών των φαρμάκων είναι διαφορετικός: δρουν εμποδίζοντας την αναπαραγωγή. Μάλιστα, οι πρώτες μελέτες δείχνουν ότι η αποτελεσματικότητα έναντι των διαφορετικών παραλλαγών δεν αλλάζει, τουλάχιστον σε εργαστηριακές μελέτες. Ωστόσο, ο κορωνοϊός θα μπορούσε να γίνει μελλοντικά ανθεκτικός στα αντιιικά φάρμακα, όπως συμβαίνει με άλλες ασθένειες όπως η μόλυνση από τον ιό HIV.

2. Η υπερβολική έκθεση σε οθόνες επηρεάζει την ποιότητα και την ευκολία έναρξης του ύπνου στα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Ο ύπνος πλέον αναγνωρίζεται ως απαραίτητος βιορρυθμός για την καλή υγεία. Η παρακάτω ενδιαφέρουσα μελέτη αναλύει την σχέση μεταξύ της ποιότητας του ύπνου και της διάρκειας έκθεσης σε οθόνη. 1.700 παιδιά συμμετείχαν σε αυτή την μελέτη, παρέχοντας πληροφορίες για την καθημερινή κόπωση, την δυσκολία έναρξης και την ποιότητα του ύπνου. Τα δεδομένα έδειξαν μια στενή συσχέτιση μεταξύ της χρήσης οθονών με οπίσθιο φωτισμό και των διαταραχών ύπνου, ιδίως στις ομάδες των Ισπανόφωνων/Νέγρων, όπου η χρήση οθονών είναι σημαντικά μεγαλύτερη από ό,τι σε άλλες ομάδες. Αυτή η έκθεση επιβεβαιώνει την συσχέτιση που έχει ήδη μελετηθεί μεταξύ της χρήσης οθονών και της ποιότητας του ύπνου στον παιδιατρικό πληθυσμό.

Screen time use impacts low-income preschool children’s sleep quality, tiredness, and ability to fall asleep

Δευτέρα 10/01/2022

Η περιγεννητική μετάδοση του SARS-CoV-2 είναι ένα πολύ σπάνιο γεγονός, αλλά οι μηχανισμοί προστασίας του νεογνού από τον ιό, σε περίπτωση μητρικής λοίμωξης, δεν εχουν ακόμη καλά χαρακτηριστεί. Αυτή η πτυχή προσεγγίσθηκε σε μια προοπτική μελέτη από την Ανοσολογική Διαγνωστική Ερευνητική Μονάδα του Παιδιατρικού Νοσοκομείου Bambino Gesù της Ρώμης. Στην έρευνα συμμετείχαν 28 γυναίκες, με τα αντίστοιχα νεογνά τους, που γέννησαν την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου 2020 και Μαΐου 2021, οι οποίες δεν είχαν εμβολιασθεί και βρέθηκαν θετικές στο test του σάλιου που έγινε κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο (πολλές από αυτές ήταν ασυμπτωματικές). Μετρήσεις των ειδικών ανοσοσφαιρινών κατά του ιού πραγματοποιήθηκαν στο αίμα και στο γάλα των μητέρων και στο αίμα και στο σάλιο των νεογνών. Τα ειδικά αντισώματα για τον ιό υπήρχαν δύο μήνες μετά τον τοκετό – προβλέψιμα δεδομένου του χρόνου που απαιτείται για τη σύνθεση του IgG – ενώ στο γάλα τα IgA υπήρχαν ήδη 48 ώρες μετά τον τοκετό, καταδεικνύοντας την μεγαλύτερη ταχύτητα απόκρισης των αντισωμάτων του αδενικού βλεννογόνου. Τα νεογνά, από την άλλη πλευρά, δεν είχαν ειδική IgG για τον SARS-CoV-2 στο αίμα τόσο στις 48 ώρες όσο και στους δύο μήνες μετά την γέννηση. Στο σάλιο, από την άλλη πλευρά, τα IgA ήταν παρόντα όχι μόνο στις 48 ώρες, αλλά και δύο μήνες μετά τη γέννηση, μόνο σε βρέφη που θήλαζαν. Συμπερασματικά, μετά από 48 ώρες, τα μωρά που θήλασαν είχαν συγκεκριμένα βλεννογονικά αντισώματα κατά του Covid-19 στο σάλιο τους που δεν είχαν τα άλλα νεογνά και επέμειναν μετά από δύο μήνες ακόμα κι αν οι μητέρες είχαν σταματήσει να τα παράγουν. Για τους ερευνητές, αυτό τεκμηριώνει ότι το μητρικό γάλα παίζει θεμελιώδη ρόλο όχι μόνο στην παροχή παθητικής προστασίας στο βρέφος, αλλά και στην υποστήριξη του στην αυτόνομη ανάπτυξη της ανοσολογικής του άμυνας. Ο μηχανισμός φαίνεται να είναι παρόμοιος με αυτόν ενός εμβολίου: η μεταφορά μέσω του μητρικού γάλακτος του ανοσοσυμπλέγματος της πρωτεΐνης IgA, το οποίο σχηματίζεται σε μολυσμένες μητέρες, διεγείρει έτσι το νεογέννητο να παράγει το δικό του προστατευτικό IgA.

Immune Response of Neonates Born to Mothers Infected With SARS-CoV-2

Δευτέρα 03/01/2022

Δεν υπάρχει επιστημονική βιβλιογραφία που να αναφέρει με βεβαιότητα την αποτελεσματικότητα του κλεισίματος των σχολείων ή της καραντίνας ολόκληρων τάξεων για την μείωση του κινδύνου μετάδοσης του ιού SARS-CoV-2. Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Lancet τον Οκτώβριο δίνει μια σημαντική απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Δύο διαφορετικοί τρόποι ελέγχου της εξάπλωσης του κοροναϊού εφαρμόστηκαν σε 201 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κολέγια του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του 2021. Σε μια ομάδα σχολείων εφαρμόστηκε η δεκαήμερη καραντίνα σε περιπτώσεις στενής επαφής με το κρούσμα “δείκτη”, ενώ σε μια δεύτερη ομάδα σχολείων προσφέρθηκε καθημερινός έλεγχος με rapid test στο σάλιο επί επτά συνεχόμενες ημέρες, χωρίς διακοπή της φοίτησης στο σχολείο. Στο τέλος της παρατήρησης υπήρχαν 657 επιβεβαιωμένες με PCR συμπτωματικές λοιμώξεις κατά την διάρκεια 7.782.537 σχολικών ημερών/άτομο (59,1 ανά 100.000 την εβδομάδα) στην πρώτη ομάδα και 740 κατά την διάρκεια 8.379.749 ημερών/άτομο (61,8 ανά 100.000) στην ομάδα παρέμβασης με τον έλεγχο του σάλιου. Το προσαρμοσμένο ποσοστό επίπτωσης ήταν 0,96. Μεταξύ των μαθητών και του προσωπικού υπήρξαν 59.422 (1,62%) απουσίες που σχετίζονται με τον Covid-19 κατά την διάρκεια 3.659.017 σχολικών ημερών/άτομο στην ομάδα ελέγχου και 51.541 (1,34%) κατά την διάρκεια 3.845.208 σχολικών/άτομο ημερών στην ομάδα παρέμβασης. Εν ολίγοις, στην ομάδα των επαφών που αποφυγαν την καραντίνα και ελέγχθηκαν με τεστ σάλιου, τα ποσοστά μόλυνσης στις σχολικές επαφές ήταν χαμηλά, με πολύ λίγες επαφές στα σχολεία να δείχνουν θετικές και συγκρίσιμες με τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού σε σχολεία όπου επιβλήθηκε απομόνωση στο σπίτι. Επομένως, η καραντίνα θα μπορούσε να αποφευχθεί με την χρήση της ταχείας δοκιμής αντιγόνου σάλιου καθημερινά στα σχολεία.

Daily testing for contacts of individuals with SARS-CoV-2 infection and attendance and SARS-CoV-2 transmission

Δευτέρα 27/12/2021

Όπως κάθε χρονιά, στο τέλος της, έτσι και φέτος αρέσκομαι στο να αναφέρομαι σε νέες θεραπείες, σε ανακαλύψεις ή σε παρατηρήσεις, που σημάδεψαν την χρονια που αποχωρεί τον τομέα που υπηρετούμε, την Παιδιατρική.

Στοιχεία από μικρές μελέτες υποδηλώνουν ότι η από του στόματος ατενολόλη, ένας εκλεκτικός αναστολέας βήτα-1 υποδοχέων, μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική με την συστηματική προπρανολόλη για τη θεραπεία επιπλεγμένων βρεφικών αιμαγγειωμάτων, με πιθανότητα χαμηλότερου κινδύνου σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. βρογχόσπασμος, βραδυκαρδία, υπογλυκαιμία). Σε μια τυχαιοποιημένη, ανοιχτή δοκιμή σχεδόν 400 βρεφών με προβληματικά αιμαγγειώματα που έλαβαν θεραπεία με ατενολόλη (1 mg/kg την ημέρα σε μία δόση) ή προπρανολόλη (2 mg/kg την ημέρα σε τρεις διηρημένες δόσεις), ο ρυθμός πλήρους ή σχεδόν πλήρους ανταπόκρισης στις 96 εβδομάδες ήταν παρόμοια στις δύο ομάδες (80 έναντι 82%, αντίστοιχα). Οι ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής του ύπνου, της αγγειοσύσπασης και της βραδυκαρδίας, ήταν συχνότερες στην ομάδα της προπρανολόλης παρά στην ομάδα της ατενολόλης (70 έναντι 44%). Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η ατενολόλη έχει παρόμοια αποτελεσματικότητα με την προπρανολόλη για τη θεραπεία επιπλεγμένων βρεφικών αιμαγγειωμάτων με καλύτερο προφίλ ασφάλειας. Η ατενολόλη έχει επίσης το πλεονέκτημα της χορήγησης μία φορά την ημέρα. Ωστόσο, ένα σκεύασμα από το στόμα κατάλληλο για βρέφη δεν είναι ευρέως ακόμη διαθέσιμο.

Efficacy and Safety of Propranolol vs Atenolol in Infants With Problematic Infantile Hemangiomas

Αγαπητοί συνάδελφοι και αναγνώστες της παρούσας στήλης σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ειρηνικά Χριστούγεννα με τις οικογένειές σας και με την Νέα Χρονιά περισσότερη Σοφία, με λιγότερες evidence based βεβαιότητες, αλλά σίγουρα με περισσότερη γαλιλαιική ανησυχία για νέες επιστημονικές και ιατρικές ανακαλύψεις.

Δευτέρα 20/12/2021

Οι νέες τεχνολογίες είναι ό,τι και το κυκλοφοριακό στους δρόμους. Όσα περισσότερα οχήματα κυκλοφορούν (ψηφιακή πληροφορία) τόσο πιο συχνό είναι το μποτιλιάρισμα. Αυτό συνέβη το προηγούμενο διάστημα και σε μένα με το ιστολόγιό μου, όπως συνέβαινε και τότε στην ειδικότητα, όταν η εξαιρετική Παιδίατρος επιμελήτρια κ. Σούμπαλη (καλή της ώρα) αναρωτιόταν για ποιο λόγο συνέτασσα μακροσκελή και κουραστικά στην ανάγνωση ενημερωτικά σημειώματα ασθενών, της απαντούσα ότι δεν μπορώ να γράφω διαφορετικά.

Με την έλευση των ηλεκτρονικών τσιγάρων (ΕC), πολλοί θεώρησαν ότι επιτέλους βρέθηκε μια μη επιβλαβής λύση για τους καπνιστές, λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν περισσότερες από 7000 χημικές ενώσεις, εκ των οποίων τουλάχιστον 70 είναι οι γνωστές καρκινογόνες, που απελευθερώνουν τα παραδοσιακά τσιγάρα (TC). Αντίθετα, όπως αποδεικνύεται από τον αυξανόμενο αριθμό επιστημονικών δημοσιεύσεων για το θέμα, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητό πώς αυτές οι συσκευές, αν και γενικά λιγότερο επιβλαβείς από το TC, δεν είναι αβλαβείς, αλλά αντιπροσωπεύουν μια νέα πηγή κινδύνων για την υγεία του αναπνευστικού συστήματος και όχι μόνο (νόσος e-VALI). Επιπλέον, αυτές οι συσκευές έχουν τεράστια διάδοση, ειδικά μεταξύ των εφήβων και ορισμένες μελέτες έχουν ήδη δείξει πώς η χρήση τους αντιπροσωπεύει το πρώτο βήμα στο μονοπάτι που οδηγεί στο να γίνουν οι συνήθεις καπνιστές TC, «διπλοί» καπνιστές (δηλ. και των δύο τύπων τσιγάρων). Στοιχεία από την Εθνική Έρευνα για τον Καπνό στους Νέους δείχνουν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2020, το 19,6% των μαθητών λυκείου και το 4,7% των μαθητών γυμνασίου χρησιμοποίησαν το EC τις 30 ημέρες πριν από τη συνέντευξη. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλές χώρες και πολλές τοπικές διοικήσεις τρέχουν για να προλάβουν τις επιπτώσεις του EC σε όλο τον κόσμο, εισάγοντας σταδιακά αυστηρότερους νόμους για την πώληση και την εμπορία αυτών των προϊόντων και για τη δυνατότητα χρήσης τους σε εσωτερικούς χώρους. Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί ότι, όσον αφορά την πιθανή αποτελεσματικότητα των EC ως μέσο διακοπής του παραδοσιακού καπνίσματος, τα διαθέσιμα στοιχεία στην βιβλιογραφία είναι αντικρουόμενα, καθώς ορισμένες μελέτες καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους ενώ άλλες δείχνουν ότι τείνουν να διαιωνίζουν τον εθισμό και να ενθαρρύνουν την διπλή χρήση.

Vaporizers, E-Cigarettes, and other Electronic Nicotine Delivery Systems  (ENDS) | FDA
e-cigarettes

E-cigarettes: A novel therapy or a looming catastrophe

Δευτέρα 13/12/2021

Ολόκληρη κι όχι μόνο η στατιστικά σημαντική αλήθεια πρέπει να γίνεται γνωστή στους πολίτες.
Σήμερα, 24 μήνες μετά την έναρξη της τρέχουσας πανδημίας SARS-CoV-2, έχουν διευκρινιστεί διάφορες πτυχές της στον παιδιατρικό πληθυσμό: το παιδί είναι τόσο πιθανό να μολυνθεί όσο και ο ενήλικας.
Η μόλυνση στην παιδιατρική ηλικία ξεκινά απο ασυμπτωματική ή ήπια μορφή. Αν και πολύ σπάνια, 2-6 εβδομάδες μετά το μολυσματικό συμβάν, το παιδί μπορεί να εμφανίσει μια πολυσυστηματική φλεγμονώδη επιπλοκή που προσδιορίζεται ως PIMS-TS ή MIS-C, η οποία μπορεί επίσης να απαιτήσει εντατική θεραπεία.
Η παρουσίαση, η κλινική πορεία και η διαγνωστική/θεραπευτική διαχείριση έχουν αρκετές ομοιότητες με άλλα συστηματικά φλεγμονώδη σύνδρομα συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Kawasaki και του συνδρόμου ενεργοποίησης μακροφάγων.
Με επαρκή θεραπεία, όπως τα ήδη γνωστά σύνδρομα, ο ασθενής υφίσταται πλήρη ανάρρωση.
Αυτό που δεν είναι ακόμη γνωστό είναι η μακροπρόθεσμη έκβαση αυτών των ασθενών. Οι Άγγλοι συνάδελφοι του Great Ormond Street Hospital δημοσίευσαν στο Lancet Child Adolesc Health τα δεδομένα παρακολούθησης 6 μηνών των πρώτων 46 ασθενών (<18 ετών) που διαγνώστηκαν με PIMS-TS.
Αυτό που προκύπτει είναι ότι παρά την σοβαρότητα της κλινικής εικόνας, στους 6 μήνες η λοίμωξη θα εξαφανιζόταν σε 45/46 ασθενείς και τα κλινικά επακόλουθα θα μειωνόταν στο ελάχιστο, με εξαίρεση την κακή απόδοση στη σωματική άσκηση που τεκμηριώθηκε τόσο στα τεστ μυϊκής δυναμομετρίας κατά τη διάρκεια της νοσηλείας όσο και στη δοκιμασία βάδισης 6 λεπτών, η οποία στους 6 μήνες μετά το συμβάν θα ήταν στο ελάχιστο εκατοστημόριο για το φύλο και την ηλικία στο 45% των ασθενών. Αυτοί οι ασθενείς θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μια παρακολούθηση νευρομυϊκής αποκατάστασης, στην οποία ο θεράπων παιδίατρος θα πρέπει επίσης να δώσει προσοχή στη συναισθηματική και σχεσιακή σφαίρα του παιδιού.
Μάλιστα, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από την βρετανική μελέτη, έως και το 45% από αυτούς ανέφεραν αλλοιώσεις στη συναισθηματική-ψυχολογική σφαίρα. Μπορούμε πραγματικά να είμαστε σίγουροι για το τί συμβαίνει στα παιδιά που νόσησαν σοβαρά;
Ίσως μας το πει αυτό η συνεχιζόμενη 12μηνη παρακολούθηση!

6-month multidisciplinary follow-up and outcomes of patients with paediatric inflammatory multisystem syndrome (PIMS-TS)

Δευτέρα 06/12/2021

Η νέα διέξοδος της σύγχρονης τεχνης, που νοσεί και αυτή με την υπόλοιπη ανθρωπότητα, είναι η μουσικοθεραπεία και το θέατρο στις μονάδες εντατικής θεραπείας με την συνδρομή μουσικών και ηθοποιών, που, μαζι με την φαρμακοθεραπεία και την φυσικοθεραπεία της πρηνούς θέσης, θα ενισχύσουν την παρηγορητική φροντίδα, ως πάροχοι πρώτης γραμμής και που χρησιμοποιούν προσεγγίσεις βασισμένες σε τεκμήρια για να υποστηρίξουν την θεραπεία και την ανάρρωση ασθενών στη μονάδα εντατικής θεραπείας, την φροντίδα ασθενών στο τέλος της ζωής τους και την ευεξία του προσωπικού. Το παρακάτω άρθρο περιγράφει την μουσικοθεραπεία ως ένα επικουρικό μέτρο στον επιτυχή απογαλακτισμό από τον μηχανικό αερισμό, δημιουργεί συντροφιά δίπλα στο κρεβάτι του ετοιμοθάνατου ασθενούς και της οικογένειάς του και παρέχει υποστήριξη σε πραγματικό χρόνο για το καταπονημένο προσωπικό. Παρά τους φραγμούς που έφερε η πανδημία, η αισθητηριακή και συναισθηματική αμεσότητα της μουσικής γεφύρωσε τις κοινωνικές αποστάσεις σε κρίσιμες στιγμές και αντιμετώπισε τον «πόνο δίχως λόγια» μεταξύ ασθενών, οικογενειών και εργαζομένων στον τομέα της υγείας. Η εμπειρία των ερευνητών ενίσχυσε την ανάγκη για μουσικοθεραπεία ως πρότυπο διεπιστημονικής φροντίδας κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μετά.

Use of Palliative Care Music Therapy in a Hospital Setting during COVID-19

Δευτέρα 29/11/2021

Τι κι αν κανείς είναι οικογενειάρχης ή “πνίγεται” καθημερινά στο ιατρείο στην εργασία του. Σύμφωνα με τις πρωινές-“καθιστές” ενημερώσεις του καθηγητή παιδιατρικής Φρετζάγια στην ειδικότητα, ενημερωμένος-επιμορφωμένος είναι ένας ιατρός που αναγιγνώσκει τουλάχιστον ένα επιστημονικό άρθρο την εβδομάδα και παρακολουθεί τουλάχιστον 5 εθνικά παιδιατρικά συνέδρια τον χρόνο και να αφαιρεί αν χρειασθεί χρόνο από τον γλυκό βραδινό ύπνο του για να διαβάσει, “…όπως ένας αγρότης που ξεκινά νωρίς τα χαράματα πριν από όλους την εργασία του…”. Έτσι λοιπόν και το σημερινό πρωινό της Δευτέρας παραθέτω δύο αντί για ένα επιστημονικά άρθρα προς ανάγνωση. Να θυμίσω ότι την κρίσιμη αυτή για την ανθρωπότητα περίοδο, οφείλουμε ως επαγγελματίες παιδίατροι να βγούμε από το “κλειστό καβούκι” μας και να ομιλούμε ανοικτά για την αξία των εμβολιασμών στην κοινότητα σε μικρούς και μεγάλους πολίτες.

Events | McGovern Medical School

Η πνευμονία της κοινότητας (Π.Κ.) είναι μια σημαντική αιτία παιδικής θνησιμότητας και νοσηρότητας. Αντιπροσωπεύει μια συχνή αιτία πρόσβασης στα επείγοντα και συμβάλλει στη χρήση ιατρικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της νοσηλείας, των επισκέψεων στα επείγοντα και των αντιβιοτικών θεραπειών. Η ακτινογραφία θώρακος θεωρείται από καιρό η εξέταση πρότυπο για τη διάγνωση της Π.Κ., αν και ο ρόλος αυτός έχει πρόσφατα μειωθεί λόγω ορισμένων περιορισμών (μεταβλητότητα εξαρτώμενη από τον χειριστή, δυσκολία στη διάκριση μεταξύ βακτηριακής και ιικής αιτιολογίας, έκθεση σε ακτινοβολία). Η παρακάτω εργασία είναι μια ανάλυση τυχαιοποιημένων μελετών για την αξιολόγηση της επίδρασης της ακτινογραφίας θώρακα στην απόφαση συνταγογράφησης αντιβιοτικών σε παιδιά ηλικίας 1 μηνός έως 5 ετών με υποψία λοίμωξης του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος (θερμοκρασία ≥ 38,5°C και συμπτώματα όπως βήχας, δύσπνοια ή ταχύπνοια). Συμπεριλήφθηκαν 597 παιδιά (μέση ηλικία 17 μήνες, 61% αγόρια). Τα 220/572 περιστατικά (38%) ήταν σε κακή γενικ΄ή κατάσταση ενώ υποξία παρατηρήθηκε σε 144/595 (24%) παιδιά. Συνταγογραφήθηκαν αντιβιοτικά στο 30% των περιπτώσεων (179/597) και το 55% (329/597) νοσηλεύτηκαν. Τα περισσότερα βελτιώθηκαν μέσα σε μια εβδομάδα, αλλά αποτυχία της θεραπείας παρατηρήθηκε στο 22%. Το 18% των ατόμων υποβλήθηκε σε ακτινογραφία θώρακος, η οποία έδειξε εστιακές διηθήσεις ή διάχυτες ή περιφερικές αλλαγές (76%) ή ήταν φυσιολογική (24%). Με την πολυπαραγοντική ανάλυση, οι συγγραφείς έδειξαν ότι η εκτέλεση της ακτινογραφίας θώρακος συσχετίστηκε ανεξάρτητα με τη συνταγογράφηση αντιβιοτικών. Αντίθετα, η μεγαλύτερη ηλικία, τα επίπεδα της CRP και οι επισφαλείς γενικές καταστάσεις ήταν προγνωστικοί παράγοντες για τη συνταγογράφηση αντιβιοτικής θεραπείας. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η απόφαση για τη διενέργεια ακτινογραφίας θώρακα συνδέθηκε με συχνότερη χρήση αντιβιοτικών, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα, περίπου το 50% των ατόμων με φυσιολογική ακτινογραφία θώρακος έλαβαν αντιβιοτική θεραπεία. Επισημαίνουν επίσης ότι σε αυτόν τον πληθυσμό (τα άτομα ως επί το πλείστον με μη επιπλεγμένες εικόνες) πραγματοποιήθηκε ακτινογραφία θώρακος, αν και αυτή η πρακτική δεν συνιστάται συνήθως από τις τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές.

The influence of chest X-ray results on antibiotic prescription for childhood pneumonia

Προπανδημικές ενδείξεις ότι ο SARS-cov2 βρίσκόταν ήδη στην κυκλοφορία στον ανθρώπινο πληθυσμό με την παρακάτω ενδιαφέρουσα έρευνα και την ανακάλυψη ειδικών IgA εξουδετερωτικών αντισωμάτων στο αποθηκευμένο μητρικό γάλα μιας μητέρας από την Uganda το 2018, σε αντίθεση με το γάλα μητέρων απο την αμερικανική ήπειρο με αντισώματα κατά προγενέστερων κοροναϊών.

Differential pre-pandemic breast milk IgA reactivity against SARS-CoV-2

Δευτέρα 22/11/2021

Ο ρυθμός αύξησης του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μεταξύ των παιδιών και των νέων αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μία πρόσφατη μελέτη με τον μεγαλύτερο διαμήκη κοόρτη, που περιέλαβε 432.302 παιδιά/έφηβους μεταξύ 2 και 19 ετών, είναι μία πρώτη γεωγραφικά διαφοροποιημένη ανάλυση της επίδρασης της πανδημίας στον ΔΜΣ. Τα δεδομένα από 800 συστήματα υγείας και νοσοκομεία αφορούν ασθενείς των οποίων ο ΔΜΣ καταγράφηκε τουλάχιστον δύο φορές κατά την διάρκεια επισκέψεων σε εξωτερικά ιατρεία. Σύμφωνα με την έκθεση, σε όλες τις κατηγορίες ΔΜΣ, πλην των λιποβαρών, σημειώθηκε σημαντική αύξηση του ρυθμού μεταβολής του δείκτη μάζας σώματος κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Επιπλέον, τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά πριν από την πανδημία είχαν υψηλότερα ποσοστά ΔΜΣ και αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε σύγκριση με αυτά με κανονικό βάρος. Η αύξηση του ΔΜΣ δεν ήταν απρόσμενη και είναι ένας σημαντικός δείκτης της ανάγκης οι παιδίατροι να βοηθήσουν τις οικογένειες και τα παιδιά να ευαισθητοποιηθούν στο παχυσαρκιογόνο περιβάλλον που επιδεινώθηκε από την πανδημία του κοροναϊού.

Longitudinal Trends in Body Mass Index Before and During the COVID-19 Pandemic Among Persons Aged 2–19 Years

Δευτέρα 15/11/2021

Στην ερώτηση ποιος ήταν ο πρώτος Έλληνας που εμβολιάστηκε έναντι του κοροναϊού τον Δεκέμβριο του 2020, η απάντηση ότι ήταν η νοσηλεύτρια Ευσταθία Κομπισιούλη δεν είναι σωστή.

Η απάντηση στην συγκεκριμένη ερώτηση είναι τα χιλιάδες παιδιά και οι μέλλουσες μητέρες που εμβολιάζονταν και εμβολιάζονται καθημερινά και παγκοσμίως για τους ιούς της ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας, δημιουργώντας ισχυρή κυτταρική ανοσία μέσω του σκέλους των Τh1 ρυθμιστικών κυττάρων. Και υπάρχουν απτές πλέον ανοσολογικές αποδείξεις, δημοσιευμένες πρόσφατα και στο Nature, με ενα νεο εμβόλιο κατά του ιού sarscov-2 με βάση και φορέα τον παλαιό ιό της ιλαράς. Έπρεπε δηλαδή να περασουν 2 χρονάκια ολόκληρα για να να κατανοησουμε οτι τα ζωντα εξασθενημενα εμβολια οπως τα MMR και BCG ειναι προστατευτικα, παρά το ό,τι υπάρχουν μικρές μελέτες εθελοντών και τυφλή εμπιστοσύνη στην λεγόμενη evidence based medicine.

A live measles-vectored COVID-19 vaccine induces strong immunity and protection from SARS-CoV-2

Δευτέρα 08/11/2021

Ποιο είναι το προφίλ ενός καλού επιστημονικού επικοινωνητή; Ο επιστήμονας αυτός ξέρει να συνδέει επιτυχώς το κοινό με τον επιστημονικό κόσμο γύρω του. Πρέπει να γνωρίζει ποιο κοινό ενημερώνει και οτι η πιο απλη γλώσσα επικοινωνίας είναι μια τέχνη που απαιτεί ταλέντο και εξάσκηση. Αρκεί να εξηγεί και να εμπνέει. Το ακροατήριο ειναι όπως τα μικρά παιδιά, εχουν δίψα για γνώση και απαντήσεις σε απλά ερωτήματα. Πρέπει να είμαστε οι εαυτοί μας και πολλές φορές το να λεμε “δεν γνωρίζουμε ακόμη” προσθέτει αξιοπιστία στον λόγο μας. Οπως με την διαδοση της πληροφοριας στα social media για την χρήση της ιβερμεκτίνης στην αντιμετώπιση της νοσου covid, η παρουσίαση ολων των στοιχείων υπερ και κατά μιας τέτοιας θεραπείας πρέπει να μεταδίδεται με ειλικρίνεια. Στην περίπτωση της νέας πανδημίας οφείλουμε να επιστρέψουμε στην βασική γνώση της κυτταρικης λειτουργίας με το να διαβάζουμε καθημερινά άρθρα βιολογικού ενδιαφέροντος. Πολλές φορές η αποκεντρωμένη πηγή γνώσης είναι εξίσου έγκυρη με την κεντρικη-ακαδημαϊκή. Επιλέξτε την επιθυμητή πλατφόρμα επικοινωνίας (social media, τηλεόραση) ανάλογα με την ηλικία του κοινού που απευθύνεστε και μην αναζωπυρώνετε θρυαλίδες μονομερούς πληροφόρησης. Τα παλαιάς κοπής μέσα επικοινωνίας (εφημερίδα, τηλεόραση, ραδιόφωνο) προσδίδουν μεγαλύτερη εγκυρότητα στον επιστήμονα που τα χρησιμοποιεί. Δημιουργήστε διαύλους διαλόγου στην κοινότητα κι όχι αποκλεισμούς ή σιωπή, ώστε να πείθετε το κοινό που σας παρακολουθεί. Αλήθεια ποια θα ηταν τα αποτελέσματα της διαχείρισης της πανδημίας στην Ελλάδα αν αφήναμε στον πολίτη την ελευθερία και την ευθύνη των ενεργειων του και τον εκπαιδεύαμε στην πραξη και στην κοινότητα να λάβει τα μέτρα προστασίας (φυσικές αποστάσεις, μάσκα, εμβολιασμοί) οπως συνέβη στην Σουηδία, από το να του θέταμε συνεχώς περιοριστικά κι εκφοβιστικά μέτρα, μιλώντας του πάντα απο καθέδρας και παίρνοντας τελικά το κράτος πάνω του και μόνο ολο το βάρος των κινήσεων;

How to be a good science communicator

Δευτέρα 01/11/2021

Τα χαρακτηριστικα των κυκλοφορουντων στελεχων της γριπης Β μεσα στην πανδημια κι η αναγκη προσαρμογης των επομενων αντιγριπικων εμβολιων.

Και που θα ψαξει κανεις την γριπη ΑΒ? Μα φυσικα στους ενηλικους αεροπορικούς ταξιδιωτες ανα την υφηλιο που επωαζουν σε μικροτερο βαθμο το στελεχος Β/Yamagata ή στα μικρα παιδια που επωαζουν την γριπη Β/Victoria σε χωρες του ν. Ημισφαιριου με τα λιγοστα καταγεγραμμενα κρουσματα της προηγουμενης Ανοιξης-Καλοκαιριου.
Οσον αφορα στην γριπη Α, επειδη απομονωθηκε σε λιγοστους ανθρωπους του ν. Ημισφαιριου, λογω των lockdown, θα πρεπει να επωφεληθουμε με τα υπαρχοντα εμβολια που περιεχουν τα τελευταια αντιγονικα drifts (ονοματα απο τις πολεις που απομονωθηκαν οι H1N1 και H3N2), μη γνωριζοντας ποιο επικρατησε ακομη σταθερα, ενω ακομη δεν εχει επισυμβει καποιο νεο αντιγονικο shift.

Influenza lineage extinction during the COVID-19 pandemic?

Δευτέρα 25/10/2021

Η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων FDA ενέκρινε το τετραδύναμο εμβόλιο γρίπης FLUCELVAX® που αναπτύχθηκε σε καλλιέργειες κυττάρων με διευρυμένη ένδειξη ηλικίας για παιδιά ηλικίας από 6 μηνών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η έγκριση βασίστηκε σε δεδομένα κλινικών δοκιμών φάσης 3 που έδειξαν ότι το εμβόλιο ήταν εξίσου ανοσογονικό και ασφαλές με το τυπικό τετραδύναμο εμβόλιο εποχικής γρίπης σε παιδιά ηλικίας 6 μηνών έως και 4 ετών κατά την ετήσια περίοδο της γρίπης τις χρονιές 2019-2020. Στη δοκιμή 2414 παιδιά τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν είτε το FLUCELVAX® είτε το τυπικό τετραδύναμο εμβόλιο. Ανάλογα με το ιστορικό εμβολιασμού, ένα παιδί έλαβε είτε 1 είτε 2 δόσεις του εμβολίου. Μετά την ανοσοποίηση, οι συμμετέχοντες έτυχαν τουλάχιστον 180 ημέρες παρακολούθησης και προσδιορίστηκε η μη κατωτερότητα του FLUCELVAX®. Η ασφάλεια του εμβολίου FLUCELVAX® ήταν συγκρίσιμη με το τυπικό εμβόλιο από καλλιέργειες αυγών όρνιθας και οι συνήθεις ανεπιθύμητες ενέργειες περιελάμβαναν ευαισθησία, ευερεθιστότητα και ερύθημα στο σημείο της ένεσης.
Τα εμβόλια με βάση τις καλλιέργειες κυττάρων προορίζονται να απαντήσουν ακριβώς στα στελέχη του ιού της γρίπης που επέλεξε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Επειδή προσπερνούν τις προσαρμοσμένες στο αυγό αλλαγές, ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τις προηγούμενες μορφές εμβολίου

Seqirus receives FDA approval of its cell-based quadrivalent influenza vaccine, expanding the age indication to include children as young as six months.

Δευτέρα 18/10/2021

Isidro Cahue
Maternity in Blues-1995

Τις μητέρες με αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη τις νοιάζομαι διπλά, γιατί ξέρω τι πρόκειται να συμβεί στα παιδιά τους, δηλαδή μια αυξημένη επίπτωση τροφικών αλλεργιών και άσθματος, όταν αυτές οι ψυχικές εκδηλώσεις παρουσιάζονται κυρίως καθ’ όλη την περίοδο της παιδικής ανάπτυξης, ενώ προ- και περιγεννητικά, με την ουδέτερη βλεμματική επαφή, την αυξημένη καρδιακή τους συχνότητα και την ταραχώδη σωματική επικοινωνία έχουμε διαταραχές από το πεπτικό (κωλικούς), ρινοεπιπεφυκίτιδες και πολύωρο οξύ κλάμα στα βρέφη, όπως χαρακτηριστικά καταλήγει η παρακάτω μελέτη διατομής. Η στήριξη από τον σύντροφο, η αυτεπίγνωση της κατάστασης κι η αναζήτηση βοήθειας από τον ειδικό για ενδυνάμωση από την σύλληψη και μετά είναι μερικές από τις στρατηγικές πρόληψης του μελετώμενου φαινομένου.
ΑΛΕΓΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΛΟΙΠΟΝ!!

Childhood Allergies: The Role of Maternal Depression and Anxiety and Family Strain

Δευτέρα 11/10/2021

Πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να διαρκεί η αντιβιοτική θεραπεία για εξωτερικούς παιδιατρικούς ασθενείς με πνευμονία της κοινότητας;
Οι οδηγίες σχετικά με το θέμα δεν φαίνεται να συμφωνούν: υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν τις 10 ημέρες (Infectious Disease Society of America, Pediatric Infectious Disease Society) και αυτοί που μιλούν για 5 ημέρες (βρετανικές οδηγίες NICE, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Ωστόσο, τα στοιχεία αποτελεσματικότητας είναι λίγα στο παιδιατρικό περιβάλλον, ειδικά για βραχυπρόθεσμες θεραπείες.
Μια αναδρομική μελέτη κοόρτης συνέλεξε δεδομένα από περισσότερες από 120.000 συνταγές αντιβιοτικών για πνευμονία κατά την περίοδο 2010-2016 σε εξωτερικούς παιδιατρικούς ασθενείς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναλύθηκαν οι συσχετισμοί μεταξύ της διάρκειας της θεραπείας με αντιβιοτικά (5-9 ημέρες έναντι 10-14 ημερών), της πιθανής νοσηλείας, των επακόλουθων συνταγών νέων αντιβιοτικών και των νέων επειγουσών επισκέψεων. Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν δύο εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας με αντιβιοτικά.
Οι περισσότερες συνταγές αντιβιοτικών (82,8%) ήταν για διάρκεια 10 ημερών ενώ μόνο το 10,5% των ασθενών έλαβε σύντομη θεραπεία. Ωστόσο, στη σύγκριση μεταξύ των διαφορετικών ομάδων ασθενών, δεν βρέθηκε επιπλέον κίνδυνος νοσηλείας, νέων συνταγών ή ιατρικών επισκέψεων σε παιδιά που έλαβαν το αντιβιοτικό για μικρό χρονικό διάστημα.
Ενισχυτικά αυτής της αναδρομικής μελέτης ήταν τα αποτελέσματα της μελέτης SAFER κατά την οποία τυχαιοποιήθηκαν 281 παιδιά ηλικίας έως 10 ετών με πνευμονία της κοινότητα που έλαβαν 5 ή 10 ημέρες αμοξικιλλίνη. Επίσης σε αυτή την συγκριτική μελέτη οι 5 ημέρες αντιβιοτικών είχαν ως έκβαση συγκρίσιμα αποτελέσματα με την παρατεταμένη θεραπεία, χωρίς μεγαλύτερο κίνδυνο νοσηλείας και με το πλεονέκτημα για τον φροντιστή να μειώσει τις ημέρες απουσίας από την εργασία.

  1. Short- Versus Prolonged-Duration Antibiotics for Outpatient Pneumonia in Children
  2. Short-Course Antimicrobial Therapy for Pediatric Community-Acquired Pneumonia. The SAFER Randomized Clinical Trial

Δευτέρα 04/10/2021

Η επαφή δέρμα με δέρμα μεταξύ μωρού και γονέα, μεταξύ των πολλών ευεργετικών επιδράσεων, αυξάνει την πιθανότητα της επιτυχούς έναρξης του θηλασμού ήδη κατά τη διαμονή τους στο μαιευτήριο και στην συνέχεια της εδραίωσής του τους επόμενους μήνες. Υπάρχουν άλλοι τρόποι επαφής μεταξύ του βρέφους και της μητέρας που ευνοούν τον θηλασμό; Για να απαντήσουν σε αυτό το σημαντικό ερώτημα, μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών ένταξε 100 εγκύους, από ένα πρόγραμμα επισκέψεων στο σπίτι για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη. Στην μια ομάδα εγκύων δόθηκε ένας μάρσιππος από τη γέννηση για να μεταφέρει το βρέφος, και στην ομάδα που χρησίμευσε ως μάρτυρας δόθηκε ο μάρσιππος όταν το μωρό ήταν έξι μηνών. Στη συνέχεια, για τους πρώτους έξι μήνες της ζωής των μωρών, συλλέχθηκαν δεδομένα σχετικά με τη χρήση του φορέα στην ομάδα παρέμβασης και για το θηλασμό και στις δύο ομάδες.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι, στην ηλικία των 6 μηνών, οι μητέρες που χρησιμοποίησαν από την γέννηση τον μάρσιππο θηλάζουν περισσότερο από εκείνες της ομάδας ελέγχου (68% έναντι 40%, p = 0,02) και τα ποσοστά αποκλειστικού θηλασμού τείνουν να είναι υψηλότερα στην ομάδα των μητέρων με μάρσιππο σε οποιαδήποτε ηλικία του παιδιού. Δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές όσον αφορά στον αριθμό των ωρών χρήσης του (κατά μέσο όρο 1,7 ώρες ημερησίως), στην συχνότητα σίτισης ή στην ηλικία των μητέρων.

Επομένως, εκτός από την επαφή δέρμα με δέρμα, η χρήση του βρεφικού μεταφορέα (μάρσιππου) ή της σφεντόνας, για την διευκόλυνση της επαφής μεταξύ μητέρας και μωρού, μπορεί να προωθήσει το θηλασμό. Μια απλή και ασφαλής παρέμβαση που αποφέρει σημαντικά οφέλη όχι μόνο στο βρέφος αλλά και στην δημόσια υγεία.

An Infant Carrier Intervention and Breastfeeding Duration: A Randomized Controlled Trial

Δευτέρα 27/09/2021

Όπως είναι κατανοητό, πολύ συχνά παραθέτω παραδείγματα από την καθημερινή κλινική πράξη στο ιατρείο, προβάλλοντας τους προβληματισμούς και την στάση των συνοδών των ασθενών, που αφενός μεν χρειάζονται απαντήσεις μέσα από την ανάγνωση της τρέχουσας βιβλιογραφίας, αφετέρου δε επιδέχονται την γόνιμη κριτική από πλευράς μου, ώστε τις επόμενες φορές η οργάνωση και το αποτέλεσμα της κλινικής εξέτασης να αποδώσουν το μακροπρόθεσμο όφελός τους στην υγεία του παιδιατρικού ασθενούς, που πρόκειται να παραδοθεί στην κοινωνία των ενηλίκων.

Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση της συμπλήρωσης του Ατομικού Δελτίου Υγείας Μαθητή η κατ’επίφαση παράδοσή του “εντός 2 λεπτών“, όπως χαρακτηριστικά μου ζητήθηκε, δημιουργεί αυτόματα την ανάγκη να σταθούμε για περισσότερο από 30 λεπτά της ώρας στην προετοιμασία του, στην αντικειμενική εξέταση του ασθενούς, στον διάλογο με τον συνοδό του, την εκ νέου ανάγνωση του Βιβλιαρίου Υγείας του Παιδιού, τον σχεδιασμό των καμπύλων αύξησης και την ολοκλήρωση των εμβολιασμών για την ηλικία του βάσει του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών.

Κι αν σταθούμε στις λεπτομέρειες, θα παρατηρήσει κάποιος ότι δύο από τις ερωτήσεις του δελτίου αυτού αφορούν τον εντοπισμό των φαινοτυπικών χαρακτηριστικών του συνδρόμου Marfan και την επίγνωση της κληρονομικότητάς του, ώστε να ενδιαφερθούμε περισσότερο για την συμμετρία του μυοσκελετικού συστήματος και την υγεία των οφθαλμών και της καρδιάς.

Και πάλι, πολλά μπορεί να ανακαλύψει κανείς μέσα από την ενδελεχή εξέταση των συστημάτων ιδιαιτέρως όταν συναντά για πρώτη φορά τον προς εξέταση ασθενή.

Έτσι και με την συγκεκριμένη αφορμή έχουν δημιουργηθεί charts βαθμονόμησης των χαρακτηριστικών του συνδρόμου, ώστε ο ασθενής να παραδοθεί με μεγαλύτερη ευκρίνεια στον ειδικό γενετικό και καρδιολογικό έλεγχο ήδη από την έδρα του παιδιατρικού ιατρείου μας.

https://www.marfan.org/dx/score

Δευτέρα 20/09/2021

Είμαστε κοντά στην λύση του μυστηρίου; Μάλλον ναι! Για μια διαφορά κατά ένα με δύο επιτόπους αμινοξέων στην ακίδα του κοροναϊού SARScov2, οι νέοι κοροναϊοί BANAL-52, 103, 236 που ανακαλύφθηκαν σε σπήλαια στο Λάος της Ινδοκίνας από ερευνητική ομάδα του γαλλικού ινστιτούτου Pasteur, ρίχνουν φως στο μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουμε για να βρούμε την αιτία της πανδημίας ή αλλιώς την ανάμιξη του σύγχρονου ανθρώπου χωρίς προστατευτικές στολές με την πανίδα ή το guano νυχτερίδων των σπηλαίων της υποτροπικής Ασίας. Φρέσκο άρθρο της 17ης Σεπτεμβρίου στο Nature, ακόμη προς κρίση, ίσως το πιο σημαντικό επιστημονικό βιολογικό άρθρο από την έναρξη της πανδημίας. https://www.researchsquare.com/article/rs-871965/v1

Δευτέρα 13/09/2021

Vaccinating Kids, Masks, and More: The New U.S. School Year

Η παρακάτω ετήσια επιδημιολογική μελέτη – πρόγευση της οποίας είχαμε τον προηγούμενο Φεβρουάριο 2021 – σε 2 μεγάλα σχολικά συγκροτήματα της Ρώμης για την επίπτωση της λοίμωξης από κοροναϊό στον μαθητικό πληθυσμό τους πρόκειται να δημοσιευθεί ολοκληρωμένη τις επόμενες ημέρες στον ιταλικό επιστημονικό τύπο. Σε ένα έτος, με μηνιαία παρακολούθηση με φαρυγγικά επιχρίσματα σε δύο σχολεία της Ρώμης, με περισσότερους από 1.000 μαθητές – από 5 έως 19 ετών – και περίπου 200 εκπαιδευτικούς και προσωπικό και με προσκόλληση στην μελέτη άνω του 96%, εντοπίστηκαν μόνο 21 θετικά κρούσματα (0,2% σε πάνω από 11.000 tests) και καμία εξάπλωση της μόλυνσης μέσα στις τάξεις. Αυτά είναι τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα μιας γνήσιας μελέτης για την εξάπλωση και την παρακολούθηση του ιού SARS-Cov-2 στα ιταλικά σχολεία, που πραγματοποιήθηκε από το παιδιατρικό νοσοκομείο Bambino Gesù και την ανακοίνωσε πριν 3 ημέρες ο Ιταλός Υπουργός Παιδείας Patrizio Bianchi. Ο στόχος ήταν να επαληθευτεί ο πραγματικός κίνδυνος εξάπλωσης της Covid-19 μέσα στα σχολεία, μέσω της εφαρμογής διαγνωστικών (μοριακών) εξετάσεων και δειγματοληψιών αίματος σε όλους τους μαθητές, τους καθηγητές και το προσωπικό. Ο συγγραφέας της μελέτης παιδίατρος Alberto Villani ανάφερε χαρακτηριστικά ότι η μελέτη αυτή επιβεβαιώνει ότι το σχολείο είναι ένα ασφαλές μέρος εάν τηρούνται τα σωστά μέτρα πρόληψης (χρήση μάσκας και περιοδικά tests) και εάν δίδεται η σωστή εκπαίδευση στους μαθητές, στο προσωπικό, στους δασκάλους και ακόμη περισσότερο στις οικογένειες. Η περιοδική χρήση μοριακών δοκιμών στο σάλιο στην συγκεκριμένη μελέτη αποδείχθηκε μια εξαιρετική στρατηγική παρακολούθησης, η οποία σίγουρα πρέπει να ενθαρρυνθεί. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα σχολεία θα παραμείνουν ανοιχτά τους επόμενους μήνες και ότι τα μαθήματα θα γίνονται δια ζώσης. Τα παιδιά, ειδικά τα μικρότερα και τα πιο ευάλωτα, υπέφεραν πάρα πολύ από την κατάσταση του lock down τους τελευταίους μήνες. Πρέπει να συνεχίσουμε με τον εμβολιασμό των ανηλίκων για να τους προστατεύσουμε από την ασθένεια και να αντιμετωπίσουμε την εξάπλωση του ιού στην κοινότητα προσθέτουν οι συγγραφείς της μελέτης. School in Italy: a safe place for children and adolescents.

Δευτέρα 06/09/2021

Ίσως ασχολούμαστε πολύ σπάνια με τα αδέλφια των ασθενών μας, σαν να μην αφορά τους πρώτους αυτό που συμβαίνει στους δεύτερους. Τα αδέλφια των παιδιών που έχουν υποστεί βία οποιασδήποτε μορφής είναι ένα παράδειγμα «αορατότητας», στο οποίο βρισκόμαστε συχνά θεατές και που απασχόλησε συχνά την βιβλιογραφία τα τελευταία 10-15 χρόνια. Οι ανάγκες τους, τα βάσανά τους, τα μονοπάτια της ζωής τους συχνά ξεθωριάζουν μέσα στις πιεστικές και καθημερινές ανάγκες των αδελφών τους, που είναι προφανώς σε δυσκολία. Στην πραγματικότητα, οι τύχες και των δύο είναι συχνά άρρηκτα συνδεδεμένες, όχι μόνο στην αναπηρία, αλλά και στην εμπειρία της κακομεταχείρισης, όπως καταγράφει μια πρόσφατη αυστραλιανή έρευνα, δημοσιευμένη στο Pediatrics του Μαΐου. Λαμβάνοντας υπόψη τα 520 ζευγάρια αδελφιών για τα οποία ήταν γνωστή μια αναφορά κακομεταχείρισης, προέκυψε ότι στο 8,5% των περιπτώσεων η κακοποίηση ήταν αμέσως γνωστή και για τα δύο αδέλφια. Μετά την αναφορά του πρώτου αδελφού, το δεύτερο είχε 60 φορές αύξηση του κινδύνου να αποτελέσει αντικείμενο κακομεταχείρισης και τελικά, αυτό συνέβη στα τρία τέταρτα των περιπτώσεων. Η παραμέληση ήταν το πιο συχνό γεγονός, ακολουθούμενο από την σεξουαλική κακοποίηση που επηρέασε το 58% των αδελφών εκείνων που είχαν ήδη υποστεί τον ίδιο τύπο σωματικής βίας. Ειδικοί παράγοντες κινδύνου ήταν μια ηλικία μητέρας <20 ετών και, σε μικρότερο βαθμό, η μητρική κατάθλιψη, η σχέση γονέα-παιδιού και η οικονομική ένδεια. Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί όταν βρισκόμαστε ενώπιον ενός κακοποιημένου παιδιού. Ας λάβουμε πολύ υπόψη την πιθανότητα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές του έχουν επίσης την ίδια μοίρα και να προσπαθούμε να την αποτρέψουμε εκεί που δεν έχει συμβεί ακόμη. Risk Factors for Maltreatment in Siblings of Abused Children

Δευτέρα 30/08/2021

Rino Rappuoli, Faculty of Medicine, Imperial College, London, United Kingdom

Στην ενδιαφέρουσα ερώτηση μιας προβληματισμένης μητέρας ενός εφήβου, που αφορούσε τις ομοιότητες ανάμεσα στα εμβόλια του μηνιγγιτιδόκοκκου Β και σε αυτά του sarscov2, λόγω της παραπληροφόρησής της ως προς τις πιθανές παρενέργειές τους, εξαιτίας της “ίδιας τεχνολογίας” που χρησιμοποιούν (εδώ παρ’ ολίγον να είχαμε διπλό εμβολιαστικό κενό ή και την καθυστέρηση εμβολιασμού του, αν δεν πραγματοποιούταν το ραντεβού μας, ώστε να εξηγηθεί η αναγκαιότητά τους στην μεταβατική αυτή ηλικία), η συζήτηση που γίνεται με αφορμή τέτοιες ερωτήσεις θα πρέπει να ξεκινά με την ιστορία της ανακάλυψής τους. Και ποια καλύτερη αρχή από τον ίδιο τον ερευνητή που ανακάλυψε το εμβόλιο για τον MenB, τον σεμνό οραματιστή Ιταλό ιατρό Rino Rappuoli, ο οποίος εφηύρε μαζί με άλλους την τεχνική της αντίστροφης εμβολιολογίας και από την γνώση του ειδικού γονιδιώματος του μικροβίου καταλήξαμε στον καθορισμό των ανοσολογικά σημαντικών πρωτεϊνικών επιτόπων: Editorial: Reverse Vaccinology.

Έπειτα όλες οι πιθανές κι απίθανες ερωτήσεις ενός γονέα περί των εμβολίων του νέου κοροναϊού για τα παιδιά του, όταν δεν βρισκόμαστε μπροστά του, βρίσκουν την απάντησή τους σε πολυάριθμους ιστότοπους και του εξωτερικού, όπως της παιδιατρικής κλινικής του πανεπιστήμιου Φιλαδέλφειας των Η.Π.Α. Questions and Answers about COVID-19 Vaccines.

Δευτέρα 23/08/2021

Ως γνωστόν, κατά τις θερινές διακοπές προσκομίζονται τα πιο αναπάντεχα κλινικά περιστατικά και πολλές φορές η πρώτη επαφή με τον ασθενή και η λήψη του έως τώρα ατομικού ιστορικού δίνουν το θάρρος να μην κάνουμε οικονομία στις διαγνώσεις, αλλά με βάση την επιμονή της συμπτωματολογίας και τον προβληματισμό των συνοδών να οδηγηθεί στον ειδικό εργαστηριακό έλεγχο. Και μάλιστα, έπειτα από την κριτική ανάγνωση μιας απλής γενικής αίματος, με την αποτίμηση των ειδικών ερυθροκυτταρικών δεικτών, μπορεί να ξεδιπλωθεί μπροστά μας ο κλινικός ορίζοντας μίας αιματολογικής διαταραχής, όπως της κληρονομικής σφαιροκυττάρωσης, που επηρεάζει τον τρόπο που αντιπαλεύει ο ανθρώπινος οργανισμός τα βακτήρια με κάψα, που εμφανίζεται με υψηλό ίκτερο μετά την γέννηση και μας κάνει να αναζητήσουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την σπληνομεγαλία. Όπως μας δείχνουν τα ευρήματα της παρακάτω ενδιαφέρουσας πρόσφατης μελέτης το πηλίκο MCHC/MCV: >0.36 έχει καλή στατιστική σύνδεση, ήδη από την γέννηση με την σημαντική αυτή αιματολογική κατάσταση. https://pediatrics.aappublications.org/content/early/2021/08/10/peds.2020-021642

Δευτέρα 16/08/2021

Ο τρόπος εισόδου και παρουσίασης ενός πελάτη στο ιατρείο μας είναι μοναδικός για τον καθένα ξεχωριστά και πάντα θα αφήνει περιθώρια για βελτίωση των οδηγιών από την πλευρά μας και για την προστασία της αποθήκευσης και της μεταφοράς αυτού του πολύτιμου φαρμακευτικού προϊόντος, που λέγεται εμβόλιο, την επόμενη φορά που θα το παραδώσει ενώπιον μας, ώστε να γνωρίζουμε από πριν, για παράδειγμα, πόσο χρόνο διάνυσε από την έξοδό του από την ψυχρή αλυσίδα του ψυγείου του φαρμακείου ή του σπιτιού.

Υπάρχει η τάση, εξαιτίας της άγνοιας του πολίτη ή των ελλιπών οδηγιών από τον κλινικό ιατρό ή τον φαρμακοποιό, τα εμβόλια να μεταφέρονται σε πλαστικά ή χάρτινα σακουλάκια, μέσα στις ατομικές τσάντες, μαζί με όλα τα υπόλοιπα περιεχόμενά τους και αφού έχουν ολοκληρωθεί οι εξωτερικές οικογενειακές υποχρεώσεις και ήλθε στο τέλος η ώρα του παιδιάτρου, το προϊόν να έχει ήδη υποστεί θερμικό shock κατά την μεταφορά του στις θερμοκρασίες του καλοκαιριού, για παράδειγμα, ή και το αντίθετο, δηλαδή τα ζωντανά εξασθενημένα εμβόλια να εφάπτονται σε παγοκύστες, έτσι το περιεχόμενο στέλεχός τους να έχει ήδη απενεργοποιηθεί από την υψηλή ψύξη.

Η πρόσφατη εμπειρία της εκπαιδεύσεώς μου στην διαχείριση-εκτέλεση των εμβολίων κατά του κοροναϊού-2019 (και συγκεκριμένα του εμβολίου της εταιρίας Janssen-Cilag) και ο σεβασμός στην μεταχείριση, με ποικίλα μέσα και ασφαλιστικές δικλίδες, κατά την αποθήκευση και την μεταφορά τους στο σημείο του εμβολιασμού, πρέπει να καταλήξει αναγκαστικά στην φροντίδα και στην αγάπη και όλων των υπολοίπων εμβολίων της παιδικής ηλικίας που φθάνουν στα χέρια μας, ακολουθώντας, γιατί όχι, και τις τελευταίες οδηγίες του αμερικανικού CDC για τον σεβασμό της ψυχρής αλυσίδας των εμβολιαστικών προϊόντων, που περιλαμβάνουν και τα εμβόλια κατά του SARS-COV2 (καλόν είναι τέτοιες οδηγίες να βρίσκονται εκτυπωμένες σε κάθε παιδιατρικό ιατρείο). Vaccine Storage and Handling Toolkit

Δευτέρα 09/08/2021

Μολονότι χαμηλά τα ποσοστά συνλοίμωξης σε έναν μελετημένο πληθυσμό παιδιατρικών ασθενών με κοροναϊό SARSCOV-2 σε παιδιατρική κλινική της Τουρκίας, αυτοί οι ασθενείς είχαν μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας, είχαν την ανάγκη για screening λοιμώξεων από παθογόνα εκτός εποχής (εντεροϊών, άλλων κοροναϊών, μυκοπλάσματος, αδενοϊών), ώστε να λάβουν ειδικές θεραπείες και για τους δυο παράγοντες και για να απομονωθούν. https://jidc.org/index.php/journal/article/view/34242183/2537

Δευτέρα 02/08/2021

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Απο μία υπέροχη κουκίδα στον ελληνικό χάρτη σας εύχομαι αγαπητοί συνάδελφοι να χετε οπως κι εμεις ξένοιαστες και τονωτικές διακοπές με τις οικογένειές σας.

Δευτέρα 26/07/2021

Η νεφρική βλάβη επιπλέκει το 15% των παιδιατρικών περιπτώσεων οξείας πυελονεφρίτιδας και μπορεί να αποτυπωθεί ως νεφρική ουλή στο στατικό σπινθηρογράφημα DMSA, που εκτελείται 4-6 μήνες μετά το οξύ επεισόδιο, με αποτέλεσμα την πρόβλεψη του κινδύνου υπέρτασης και πρωτεϊνουρίας κατά τη μακροχρόνια παρακολούθηση. Αυτή η συστηματική ανασκόπηση αναζήτησε στοιχεία για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της προσθήκης κορτικοστεροειδών στη θεραπεία με αντιβιοτικά στην πρόληψη των νεφρικών ουλών. Συμπεριλήφθηκαν τρεις μελέτες στις οποίες η επικουρική θεραπεία με κορτιζόνη (μεθυλπρεδνιζολόνη ή δεξαμεθαζόνη) συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο και το αποτέλεσμα αξιολογήθηκε με απομακρυσμένο χρονικά DMSA. Στα 389 παιδιά που μελετήθηκαν, τα στεροειδή ήταν αποτελεσματικά στη μείωση του κινδύνου σχηματισμού νεφρικής ουλής σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο και δεν υπήρξε σημαντική αύξηση του κινδύνου βακτηριαιμίας και νοσηλείας στην ομάδα που έλαβε την συγκεκριμένη θεραπεία. Οι αποδείξεις ήταν μέτριας ποιότητας και θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από νέες μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων. Adjuvant corticosteroids for prevention of kidney scarring in children with acute pyelonephritis: a systematic review and meta-analysis

Δευτέρα 19/07/2021

Στον πνιγμό σε σώμα νερού (αλμυρού, γλυκού), ορισμοί όπως υγρός, ξηρός, παρ’ ολίγον, δευτερεύων, ενεργός, παθητικός, και σιωπηλός πνιγμός δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται πλέον. Το 2002, το Παγκόσμιο Συνέδριο αφιερωμένο στους ανθρώπινους πνιγμούς και ο Π.Ο.Υ. αναθεώρησαν τον ορισμό του πνιγμού ως «η ατομική βίωση αναπνευστικής δυσλειτουργίας ύστερα από βύθιση σε υγρό σώμα». Τα de facto αποτελέσματα του πνιγμού είναι είτε η πλήρης αποκατάσταση είτε η νοσηρότητα με μέτρια ή σοβαρή αναπηρία, η φυτική κατάσταση, το κώμα και ο εγκεφαλικός θάνατος. Τα αποτελέσματα του πνιγμού στα παιδιά οφείλονται στην ανεπάρκεια των μέσων περιορισμού πρόσβασης στο υγρό στοιχείο και της επίβλεψης των κηδεμόνων-φροντιστών τους (οι περισσότεροι από τους προβλέψιμους πνιγμούς συμβαίνουν στην μπανιέρα και σε δεξαμενές φύλαξης νερού εντός του οικιακού περιβάλλοντος στις Η.Π.Α. και στους «δεύτερης-φοράς» γονείς, που τρέφουν μία ψευδαίσθηση ασφάλειας για το πρώτο τους παιδί). Οι δύο αυτοί παράγοντες αλληλεξαρτώνται και δεν αλληλοαναιρούνται, πρέπει δηλαδή να συνυπάρχουν υποχρεωτικά και ταυτόχρονα. Εξαιρετικά πολλοί παράγοντες εμπλέκονται τυχαία και μοιραία στα ατυχή συμβάματα πνιγμού, ωστόσο σε ειδικές περιπτώσεις μικρών παιδιών με νευρομυϊκές διαταραχές, για παράδειγμα, η συμβουλή του θεράποντα ειδικού παιδιάτρου για την ασφάλεια δραστηριότητας στο νερό απαιτείται σε κάθε τέτοια περίπτωση. Prevention of Drowning

Δευτέρα 12/07/2021

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον πρόσφατο άρθρο στο Nature κι από την ίδια την 1η πανδημία στην Wuhan (αναδρομική μελέτη), ουσιαστικά το 50% των μελετημένων νεαρών ασθενών από κοροναϊό είχαν συνλοίμωξη με τον EBV, που όμως επανενενεργοποιήθηκε στα αισθητικά νευρικά γάγγλιά τους. Άρα δεν θα πρέπει να προσπερνάμε αψήφιστα τις υψηλά εμπύρετες και ορολογικά διαγνωσμένες λοιμώδεις μονοπυρηνώσεις της τελευταίας περιόδου στα παιδιά και στους νέους ενήλικες, αλλά να τις συνδυάζουμε πάση θυσία και με ανίχνευση του κοροναϊού στα βιολογικά υγρά (στους νέους και στα παιδιά φωλιάζει και στο πεπτικό, να σκεφθούμε και την pcr από το ορθό πλην του φαρυγγικού επιχρίσματος) μαζί με το ιστορικό και τον ορολογικό έλεγχο των ερπητοϊών που μας απασχολούν (δείκτες ανάρρωσης/ενεργοποίησης EBV: anti-VCA IgG + anti-EBNA IgG + anti-EA IgM). Με άλλα λόγια αν υποπτεύεσαι κοροναϊό και πέφτεις μπροστά σε μια λοιμώδη, μην είσαι τόσο σίγουρος ότι είναι πρωτολοίμωξη, αλλά επανενεργοποίησή της σε έδαφος κοροναϊού, που πρέπει να τον ψάξεις και στην συνέχεια έστω κι αν έχεις αρχικό αρνητικό φορτίο στο σάλιο. Positive Epstein–Barr virus detection in coronavirus disease 2019 (COVID-19) patients

Δευτέρα 05/07/2021

Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου, στα πρώτα χρόνια της ειδικότητας στο επαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο, την σφοδρότητα και την σοβαρότητα της αναπνευστικής κατάστασης ενός παχύσαρκου παιδιού 12 ετών με λοίμωξη αναπνευστικού και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες όλου του προσωπικού και των αναισθησιολόγων τότε, για να τεθεί η φλεβική οδός (στις φάλαγγες των χεριών τελικά, από την σοβαρή αγγειοσύσπαση και τον αυξημένο λιπώδη ιστό του!) και να διασωληνωθεί λίγο αργότερα, ώστε να παραδοθεί ακόμη ζωντανό στο ειδικό παιδιατρικό νοσοκομείο, όπου διακομίσθηκε. Έτσι λοιπόν και στην παρούσα συγκυρία της πανδημίας του κοροναϊού, τα παιδιά που ήδη απασχολούν με μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με τα υγιή και χωρίς παράγοντες κινδύνου είναι τα υπέρβαρα, που σε χώρες, όπως το Μεξικό για παράδειγμα, με μεγάλη συχνότητα της παιδικής παχυσαρκίας, θα είναι και τα πρώτα που θα τους μεταδοθεί πιο εύκολα ο ιός από τις επαφές τους και θα νοσήσουν βαρύτερα με στατιστικά σημαντική διαφορά. Comorbidities that predict acute respiratory syndrome coronavirus 2

Δευτέρα 28/06/2021

Κανένα ειδικό σχήμα θεραπείας (γ-σφαιρίνη, γ-σφαιρίνη με γλυκοκορτικοειδή, γλυκοκορτικοειδή) δεν υπερτερεί έναντι του άλλου στην αντιμετώπιση του συνδρόμου MIS-C από κοροναϊό στα παιδιά, μολονότι χρειαζόμαστε περισσότερα στοιχεία από την μακροχρόνια παρακολούθηση των ασθενών αυτών, στους οποίους επηρεάζονται όλα τα συστήματα και ιδιαίτερα το μυο-περικάρδιο, το αιμοποιητικό και το πεπτικό σύστημα, με άγνωστες ακόμη απώτερες συνέπειες. Treatment of Multisystem Inflammatory Syndrome in Children

Δευτέρα 21/06/2021


Από την θέση αυτή στα ορεινά Τρίκαλα και με μια σύντομη βιβλιογραφική ανάπαυλα σας εύχομαι καλό τριήμερο του Αγίου Πνεύματος

Δευτέρα 14/06/2021

Η παρακάτω ενδιαφέρουσα μελέτη δημοσιευμένη στο Pediatrics αποδεικνύει θεαματικά πως όση βιταμίνη D και να δώσεις σε παιδιά με ανεπαρκή αύξηση και ραχίτιδα, η ραχίτιδα αυτή (και όχι η απλή ανεπάρκεια βιταμίνης D) και η ελλιπής σωματομετρική αύξηση αντιμετωπίζονται μόνο με την διόρθωση του υποσιτισμού και της χορήγησης τροφών πλούσιων σε ασβέστιο, ευοδώνοντας την επιμετάλλωση, έστω και σε περιβάλλον με ανεπαρκή κι όχι απούσα βιταμίνη D. Vitamin D for Growth and Rickets in Stunted Children: A Randomized Trial

Δευτέρα 07/06/2021

Ο Μάιος εκτός των άλλων ήταν κι ο μήνας ευαισθητοποίησης του κοινού στο σύνδρομο Prader-Willi. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος των ακραίων διαταραχών σίτισης της βρεφικής και της παιδικής ηλικίας εκφράζονται στο σύνδρομο αυτό. Η υποτονία, η μειωμένη σίτιση και η ανεπαρκής αύξηση κατά την βρεφική ηλικία και η υπερφαγία στα μεγαλύτερα παιδιά πρέπει να σημειώνονται στο παιδικό βιβλιάριο υγείας, όταν παρατηρούνται, ώστε να οδηγούν μέχρι την ενήλικο ζωή στην γενετική διερεύνηση και στην αναπλήρωση του ατόμου με αυξητική ορμόνη. https://www.pwsa.co.uk/prader-willi-syndrome-awareness-month

Δευτέρα 31/05/2021

Ενδιαφέρον περιστατικό οξείας κοιλίας σε παιδί με ακτινολογική εικόνα ειλεΐτιδας και μεσεντερικής λεμφαδενίτιδας στην CT κοιλίας, που επεπλάκη με shock κατά την νοσηλεία του και αντιμετωπίσθηκε τελικά με γ-σφαιρίνη σαν Πολυσυστηματικό Φλεγμονώδες Σύνδρομο από τον κοροναϊό SARS-CoV2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7508639/pdf/12098_2020_Article_3508.pdf

Δευτέρα 24/05/2021

Η γνώση της φυσιοπαθολογίας της αγκυλογλωσσίας μας βοηθά στην επίτευξη κλινικής διάγνωσης και αντιμετώπισης. Η παθολογία του χαλινού της γλώσσας συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με την δυσκολία σίτισης μέσω του μητρικού θηλασμού. Εάν ο γλωσσικός περισταλτισμός μειώνεται, το βρέφος αυξάνει την πίεση αναρρόφησης των μυών του στόματός του. Τα τοιχώματα του κυκλώματος των γαλακτοφόρων αγωγών του μαστού, τα οποία είναι ελαστικά κι έχουν χαμηλή πίεση, καταρρέουν αντί να αυξάνεται η ροή, η οποία οδηγεί στη μειωμένη απόδοση γάλακτος στην στοματική κοιλότητα. Οι προσπάθειες του βρέφους αυξάνονται και έτσι αυξάνεται και η τοπική πίεση στον μαστό. Ο έλεγχος της σίτισης του νεογνού από τον μαστό πρέπει να διενεργείται ήδη από το μαιευτήριο το πρώτο τριήμερο της ζωής, σαν ένα επιπλέον screening του νεογνικού πληθυσμού, που θα οδηγήσει στην έγκαιρη διόρθωσή του σε εκείνα που το χρειάζονται κι όχι να αποτελέσει η διόρθωση, λόγω της απλής παρατήρησης ενός βραχέος χαλινού γλώσσας, μία βία σε ό,τι μας έχει προικίσει η φύση. Ankyloglossia in infants: surgical aspects

Δευτέρα 17/05/2021

Υπάρχουν ερωτήσεις των οποίων η απάντηση στην χρονική στιγμή που τίθενται ενδέχεται να  μην μπορεί να δοθεί με βάση την τακτική που έχει ήδη ακολουθηθεί και την έκβαση. Στην περίπτωση, λοιπόν, ενός νεογνού ηλικίας 5ημερών με Η.Κ. 37+2w και ικανοποιητικό Β.Γ. (αλλοίωση παλμών, επείγων τοκετός) από μητέρα covid-19 θετική και συμπτωματική από 15 ημέρου (με νοσηλεία της ίδιας λόγω πνευμονίας και χορήγηση οξυγόνου για κάποιες μέρες μετά τον τοκετό), με μονή PCR του νεογνού στο 2ο 24ωρο ζωής αρνητική και θετικού πατέρα, ασυμπτωματικού, προ 3 εβδομάδων, με ασαφείς γραπτές οδηγίες εξόδου από το μαιευτήριο, η ερώτηση πότε θα πραγματοποιηθεί η 1η  εξέταση του νεογνού από τον ιδιώτη παιδίατρο ενέχει αφενός την πρόκληση της βιβλιογραφικής ανάγνωσης και της αναζήτησης των τελευταίων επίσημων εθνικών και διεθνών οδηγιών για την πρόληψη της μετάδοσης κατά την περιγεννητική περίοδο αφετέρου τον σεβασμό στην αχώριστη δυάδα μητέρας-νεογνού, υπό τις πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνει η κάθε νέα οικογένεια. Οι απαντήσεις στο αν θα εξετασθεί άμεσα, σύντομα ή αργότερα (μετά από 10-15 ημέρες), στο σπίτι του ή στο ιατρείο μας ή ποια γραμμή θα ακολουθήσουμε αν πάσχει ένας από την τριάδα μητέρα-νεογνό-πατέρας έχουν όλες δοθεί από τους επίσημους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς υγείας, μολονότι προκύπτουν πάντα νέα ερωτηματικά ως προς την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε.

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας πως αν εξετάζαμε αυτό το νεογνό, καλύτερα θα ήταν στο ιατρείο μας, κατά προτίμηση μέσα σε 3 ημέρες από την έξοδο από το μαιευτήριο, ύστερα από μία 2η λήψη ρινικού επιχρίσματος για PCR, αν δεν έχει πραγματοποιηθεί, την ίδια ημέρα της επικοινωνίας (5η Η.Ζ.). Τα μέτρα προστασίας είναι τα εξής γνωστά:

✓Μάσκα FFP2

✓Προστατευτικά γυαλιά ευρέως πεδίου ή ασπίδα προσώπου

✓Καθαρή αδιάβροχη ρόμπα με μακριά μανίκια

✓Γάντια μιας χρήσεως με μακριά μανσέτα

✓Σκούφο.

(ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ ΜΕ ΥΠΟΠΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ COVID-19)

Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στη φροντίδα τέτοιων νεογέννητων. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων, θα πρέπει να αξιολογούν την συμπεριφορά σίτισης και την αύξηση του βάρους (ιδιαίτερα λόγω πιθανών διαταραχών του θηλασμού, λόγω της ασθένειας COVID-19), να αξιολογούν την αφυδάτωση και τον ίκτερο, να αξιολογούν το στρες του φροντιστή και να το αντιμετωπίζουν και να παρέχουν τις κατάλληλες υποστηρίξεις στο οικογενειακό περιβάλλον.

(INTERIM GUIDANCE ON BREASTFEEDING AND BREAST MILK FEEDS IN THE CONTEXT OF COVID-19)

Στην περίπτωση που αναρωτηθούμε γιατί το νεογνό εξήλθε του μαιευτηρίου χωρίς την μητέρα του, μπορούμε να μάθουμε αν η κατάσταση υποξαιμίας της της επέτρεπε να παραμείνει μαζί του ή όχι. Έπειτα τα δεδομένα για την ασφάλεια του μητρικού θηλασμού και η ανάγκη διαχωρισμού της μητέρας από το νεογνό είναι ανεπαρκή, η τελική όμως απόφαση καθώς και η διάρκεια της απομάκρυνσης, πρέπει να εξατομικεύεται σε συνεννόηση με τους θεράποντες ιατρούς, λαμβάνοντας υπόψη και την βαρύτητα της κλινικής εικόνας της μητέρας και την κατάσταση του νεογνού. Εάν η κλινική κατάσταση της μητέρας είναι σοβαρή, συστήνεται η απομάκρυνση του νεογνού από τη μητέρα και εφόσον είναι εφικτή, η προσπάθεια άντλησης μητρικού γάλακτος για την όσο το δυνατόν ομαλή διασφάλιση της γαλουχίας. Το γάλα στην συνέχεια θα χορηγείται στο νεογνό από κάποιο υγιές άτομο, χωρίς παστερίωση. Σε περιπτώσεις ασυμπτωματικής ή ήπιας λοίμωξης της μητέρας και σε εξατομικευμένη βάση ύστερα από συνεκτίμηση όλων των παραμέτρων από τους θεράποντες ιατρούς και την οικογένεια, μπορεί να αποφασιστεί ο μητρικός θηλασμός και η παραμονή του νεογνού μαζί με τη μητέρα σε απόσταση τουλάχιστον δύο μέτρων από την κλίνη της και τοποθέτηση φυσικού διαχωριστικού μεταξύ τους ή την τοποθέτηση του νεογνού σε διαφορετικό θάλαμο μόνωσης.

(ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΓΚΥΩΝ ΜΕ ΠΙΘΑΝΗ Η ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΗ ΛΟΙΜΩΞΗ COVID-19)

Το μητρικό γάλα περιέχει εκκριτικά αντισώματα IgA έναντι το κοροναϊού και ο θηλασμός θα πρέπει να συνεχισθεί, εάν είναι δυνατόν, μας προτρέπει ο ΠΟΥ, μιας και δεν έχουν προλάβει ακόμη να περάσουν μέσω του πλακούντα τα πρώτα IgM αντισώματα της φυσικής νόσησης.

(BREASTFEEDING AND COVID-19)

Οι μητέρες με ύποπτη ή επιβεβαιωμένη λοίμωξη SARS-CoV-2 δεν πρέπει να θεωρούνται ότι ενέχουν πιθανό κίνδυνο μετάδοσης ιών στα νεογνά τους εάν πληρούν τα κριτήρια για διακοπή της απομόνωσης και των προφυλάξεων:

  • Έχουν περάσει τουλάχιστον 10 ημέρες από τότε που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα συμπτώματά τους (έως και 20 ημέρες εάν έχουν πιο σοβαρή έως κρίσιμη ασθένεια ή είναι σοβαρά ανοσοκατεσταλμένες).
  • Έχουν περάσει τουλάχιστον 24 ώρες από τον τελευταίο τους πυρετό χωρίς τη χρήση αντιπυρετικών και τα άλλα συμπτώματά τους έχουν βελτιωθεί.

Οι μητέρες που δεν πληρούν αυτά τα κριτήρια μπορούν να επιλέξουν να αποχωριστούν προσωρινά από τα νεογνά τους στην προσπάθεια μείωσης του κινδύνου μετάδοσης. Ωστόσο, εάν μετά τον τοκετό δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσουν τον αποχωρισμό, δεν είναι σαφές εάν ο προσωρινός χωρισμός μέσα στο νοσοκομείο θα αποτρέψει τελικά τη μετάδοση του SARS-CoV-2 στο νεογνό, δεδομένης της αυξημένης πιθανότητας έκθεσης από τη μητέρα αμέσως μετά τον τοκετό. Ο χωρισμός μπορεί να είναι απαραίτητος για μητέρες που είναι πολύ άρρωστες για να φροντίσουν τα νεογνά τους ή που χρειάζονται υψηλότερα επίπεδα φροντίδας. Μπορεί να είναι απαραίτητος για νεογνά με υψηλότερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας (π.χ. πρόωρα, με υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις, που χρειάζονται υψηλότερα επίπεδα φροντίδας).

(EVALUATION AND MANAGEMENT CONSIDERATIONS FOR NEONATES AT RISK FOR COVID-19)

Νεογνά με ύποπτη COVID-19 είναι τα νεογνά μητέρων με ιστορικό COVID-19 μεταξύ 14 ημερών πριν τον τοκετό και 28 ημερών μετά τον τοκετό ή νεογνά με άμεση έκθεση σε άτομα με επιβεβαιωμένη COVID-19 (μέλη της οικογένειας, άτομα που ασχολούνται με τη φροντίδα του νεογνού, ιατρικό προσωπικό, επισκέπτες). Στον τοκετό δεν επιτρέπεται επαφή της μητέρας με το νεογνό (“skin to skin contact”). Την φροντίδα αναλαμβάνει η μαία και ο νεογνολόγος (ντυμένος έξω από την πόρτα του θαλάμου τοκετού) αναλαμβάνει τη μεταφορά του νεογνού στη ΜΕΝΝ. Σε περίπτωση επιβεβαίωσης της COVID-19 λοίμωξης της λεχωίδας, το νεογνό θα παραμείνει στη ΜΕΝΝ μέχρι την αρνητικοποίηση της μητέρας ή έχει τη δυνατότητα φροντίδας στο σπίτι από άλλο φροντιστή ο οποίος θα πρέπει να είναι COVID-19 (-) και <60 ετών. Έλεγχος ρινικού επιχρίσματος για COVID-19 στο νεογνό θα διενεργείται κατά τη διάρκεια νοσηλείας και συγκεκριμένα RT-PCR με επανάληψη κάθε 48 έως 72 ώρες μέχρι να υπάρξουν δύο διαδοχικά αρνητικά δείγματα.

(ΟΜΟΦΩΝΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΟΓΝΩΝ ΜΕ COVID-19)

Δευτέρα 10/05/2021

Ερωτήθηκαν πρόσφατα 400 γονείς πότε τα παιδιά τους κατάφεραν να ελέγξουν επιτυχώς τους σφιγκτήρες. Σε όσα δεν το είχαν καταφέρει έως την ηλικία των συμπληρωμένων 4 ετών οι μελετητές απέδωσαν την αιτία στην εργαζόμενη, εκτός της οικίας, μητέρα. Η προωρότητα, με αποτέλεσμα την αναπτυξιακή και συναισθηματική ανωριμότητα, ήταν άλλος ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου, παρατηρούμενος και σε προγενέστερες διφορούμενες μελέτες. Η ευρεία διαθεσιμότητα πανών και η αναβολή της ‘εκπαίδευσης τουαλέτας’ για μεγαλύτερη ηλικία, όταν θα είναι ‘έτοιμο το παιδί’, ως αποτέλεσμα της λανθασμένης ενημέρωσης από το περιβάλλον και της μειωμένης γονεϊκής φροντίδας, αποτελούν αιτίες καθυστερημένου ελέγχου των σφιγκτήρων. Η αναγνώριση των σημείων πλήρωσης για αφόδευση μετά τα γεύματα στα βρέφη πρέπει να ερμηνεύονται νωρίς από τους γονείς και τα απαραίτητα βοηθήματα της άνετης καθιστής θέσης (υποστήριξη ποδιών, κάθισμα λεκάνης, δοχείο) και της στάσης του σώματος δείχνουν να είναι χρήσιμα εργαλεία εκπαίδευσης. Personal and familial factors associated with toilet training

Δευτέρα 03/05/2021

Αγαπητοί συνάδελφοι χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη. Μολονότι παρουσιάζουν παρόμοια κλινική εικόνα, η εποχική νόσος Kawasaki (KD) και το πανδημικό πολυσυστηματικό σύνδρομο MIS-C των παιδιών,  εμφανίζουν και διαφορές που μας επιτρέπουν την ταξινόμησή τους σαν ξεχωριστές κλινικές οντότητες. Το MIS-C εμφανίζεται έως και στο 0,3% των παιδιών με λοίμωξη από SARS-CoV-2 και στις μεγαλύτερες ηλικίες. Έχει συχνότερη συστηματική, καρδιακή και γαστρεντερική εντόπιση και περιπλέκεται με καταπληξία πιο συχνά απ’ ότι το KD. Όπως και στους ενήλικες, τα λιγοστά παιδιά που φθάνουν σε σοβαρές συστηματικές και πνευμονικές επιπλοκές από κοροναϊό ωφελούνται από την ενωρίς χορήγηση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων. Οι ενήλικες με αυτοάνοσες καταστάσεις φαίνεται ότι δεν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο λόγω της ανοσοκαταστολής, και σε πιο περίπλοκες καταστάσεις – όπως σε ασθενείς με καρκίνο – η υψηλότερη σοβαρότητα θα μπορούσε να εξηγηθεί καλύτερα από την γενική οργανική ευαισθησία, παρά λόγω της ειδικής αγωγής. Σχεδόν το σύνολο των παιδιών είναι φύσει άνοσα στην νέα πανδημική λοίμωξη. Από την άλλη πλευρά, όμως, τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα δεν πρέπει να αποσύρονται και οι προγραμματισμένες θεραπείες δεν πρέπει να καθυστερούν στα λίγα παιδιά που τα λαμβάνουν για ειδικούς λόγους στην τρέχουσα περίοδο. COVID-19 in Immunosuppressed Children

Δευτέρα 26/04/2021

Πολλά ενημερωτικά σημειώματα νοσηλείας παιδιατρικών ασθενών καθώς και παιδικά βιβλιάρια υγείας νεογνών που εξέρχονται των μαιευτηρίων καταλήγουν στην φράση «…εμβολιασμοί σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών/…από το τέλος του 2ου μήνα ζωής…».

Όλοι οι παιδίατροι και οι επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με παιδιά γνωρίζουν με τον καλύτερο τρόπο πως να εφαρμόζουν στην τελειότητά της την οδηγία αυτή και με τρόπο ομοιόμορφο/οριζόντιο σε όλο τον πληθυσμό που παρακολουθούν.

Ωστόσο, σε λίγες περιπτώσεις το βιολογικό όφελος, από τον ειδικό εμβολιασμό και νωρίτερα από το εθνικά καθορισμένο πρόγραμμα εμβολιασμών περνά μέσα από την ανάγνωση της πιο πρόσφατης διεθνούς βιβλιογραφίας και την γνώση των επιδημιολογικών ιδιαιτεροτήτων κι άλλων χωρών, όταν πρόκειται για παράδειγμα για άτομα που πρόκειται να ταξιδεύσουν σύντομα εκεί, που ανήκουν σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες και τους χορηγείται το εμβόλιο κατά της φυματίωσης στην γέννηση, είναι πρόωρα και έχουν μεταγγισθεί ή έχουν δεχθεί χειρισμούς στην μονάδα νεογνών από άγνωστα εμβολιασμένους για την ηπατίτιδα Β επαγγελματίες υγείας ή να τους χορηγηθεί πριν την έξοδο από εκεί το εμβόλιο του ροταϊού.

Παρατηρώντας σταδιακά ότι όλες αυτές οι εξαιρέσεις πληθαίνουν και αφορούν σε κάποιες περιπτώσεις επαγγελματίες υγείας με μεγάλο παιδιατρικό πληθυσμό ευθύνης, η συζήτηση και η παρουσίαση ειδικών οδηγιών για ειδικούς πληθυσμούς σε ένα δημόσιο έγγραφο πριν αυτό εκδοθεί, γνωρίζοντας για παράδειγμα άριστα το οικογενειακό ιστορικό, τις αποφάσεις για μελλοντικές μετακινήσεις στην υδρόγειο, την καταγωγή, το μαιευτικό ιστορικό, την ανοσοκαταστολή, θα μας οδηγήσουν από κοινού στην καλύτερη παράδοση ενός παιδιού στην κοινωνία των ενηλίκων.

Η ευκαιρία εδόθη από ένα παιδί που πρόκειται να ταξιδέψει στην Πολωνία το επόμενο διάστημα και η συνεργασία με το τοπικό γραφείο ταξιδιωτικής ιατρικής του υγειονομικού της Νομαρχίας ξεπερνά τα κλειστά όρια του δικού μας προγραμματισμού εμβολιασμών, ανατρέχοντας αναγκαστικά και στις οδηγίες του αμερικανικού CDC, πολύ πριν την μετακίνησή του εκεί. Poland: Clinician’s View

Δευτέρα 19/04/2021

Τα ρινικά κύτταρα που έχουν άμεση επαφή με το περιβάλλον έχει αποδειχθεί ότι διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη μόλυνση από τον SARS-CoV-2. Τα αποτελέσματά μιας πρόσφατης έρευνας δείχνουν ότι οι διαφορετικοί ρινικοί DNAmethylated ACE2 υποδοχείς αντικατοπτρίζουν τις διαφορές ανά φύλο (φυλοσύνδετο γονίδιο), φυλή/εθνικότητα και βιολογική γήρανση (οι περισσότερες γυναίκες παρουσιάζουν το γνωστό φαινόμενο Lyon με αποτέλεσμα να απενεργοποιούνται οι ACE2 υποδοχείς στους στόχους και τα μικρά παιδιά να έχουν χαμηλή έκφραση). Έτσι λοιπόν η ρινική επιγενετική αρχιτεκτονική του γονιδίου ACE2 θα μπορούσε να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση της πανδημίας του COVID-19 και των περιβαλλοντικών ανισοτήτων. Τα ευρήματα θα πρέπει να επιβεβαιωθούν σε ενήλικες και σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσηση. DNA methylation architecture of the ACE2 gene in nasal cells of children

Δευτέρα 12/04/2021

Η εσωτερική παθολογία αφορά όλες τις παθολογικές ειδικότητες, που αντιμετωπίζουν ασθενείς με κοροναϊό ανεξαρτήτως ηλικίας τόσο στο σπίτι όσο και κατά την εισαγωγή τους σε παθολογική κλινική ή που καταλήγουν σε ΜΕΘ για διασωλήνωση και μία αξιοσημείωτη επιστημονική δημοσίευση, που ξεκινά από το αξίωμα της παρατήρησης (υψηλή φερριτίνη < ή > των 500ng/mL), οδηγείται με την γαλιλαιική λογική του πειραματισμού (την ενωρίς-εντός 12ώρου-χορήγηση των έως τώρα γνωστών αποτελεσματικών βιολογικών παραγόντων και των ώσεων κορτιζόνης) και που επιφέρει πρόοδο και στατιστικά σημαντική επιτυχία στην αντιμετώπιση της παθολογίας της νόσου ή στην αποφυγή της διασωλήνωσης, θα πρέπει να μεταλαμπαδευτεί από το ένα κέντρο στο άλλο. Πραγματικός αντίπαλος της ομάδας των ιατρών της Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής στην Λάρισα δεν ήταν ο κοροναϊός, αλλά ο χρόνος, ώστε να μην αργήσει ούτε ώρα η μελετούμενη θεραπεία και να μην βρεθούν αντιμέτωποι οι ασθενείς με τον “καταρράκτη” των κυτοκινών της φλεγμονής. Πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που κατοικούμε σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, κοντά σε φωτισμένους ανθρώπους, στην Θεσσαλία, στην Ελλάδα μας. https://www.ejinme.com/action/showPdf?pii=S0953-6205%2821%2900090-X

Δευτέρα 05/04/2021

«Οι απλές, μονές χειρουργικές μάσκες παρέχουν ανεπαρκή προστασία έναντι των αερολυμάτων και η ασφάλεια του υγειονομικού προσωπικού μπορεί να αυξηθεί μόνο με την ευρύτερη χρήση εξειδικευμένων αναπνευστικών συσκευών (μάσκες N95 ή FFP3) και αυξημένο αερισμό των εσωτερικών χώρων». Τα ευρήματα της παρακάτω ενδιαφέρουσας πρόσφατης έρευνας έχουν προεκτάσεις πέραν της πραγματικότητας των εργαζομένων στα νοσοκομεία. Η δημιουργία τόσο των μεγάλων σταγονιδίων όσο και ιδιαίτερα των αερολυμάτων από τις καθημερινές δραστηριότητες αναπνοής (ομιλία απλή και δυνατή, βήχας, βαθιά αναπνοή) ενισχύει τη σημασία της διατήρησης της κοινωνικής απόστασης, εφαρμόζοντας εξαιρετικό εξαερισμό σε κτίρια και σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε αντίθεση με τις συσκευές χορήγησης οξυγόνου σε ασθενείς. Οι ερευνητές δημιούργησαν έναν αεροστεγή θάλαμο που παρείχε εξαιρετικά καθαρό αέρα για 10 υγιείς εθελοντές. Αφού ανέπνευσαν στον μεγάλο κώνο, οι ερευνητές συνέλεξαν τα σωματίδια, για να μετρήσουν τον αριθμό και το μέγεθός τους. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες ομίλησαν δυνατά, έβηξαν επανειλημμένα και ανάπνευσαν έντονα. Διαπιστώθηκε 300 φορές μεγαλύτερη παραγωγή μεγάλων σωματιδίων σάλιου από την ήρεμη αναπνοή. Η μελέτη έδειξε ότι ο βήχας και η βαθιά αναπνοή, τα οποία είναι συχνά σε ασθενείς με COVID-19, αυξάνουν τα αερολύματα κατά 100 φορές περισσότερο, από ό,τι όταν οι ασθενείς λαμβάνουν θεραπεία με οξυγόνο σε ελεγχόμενο κλινικό περιβάλλον, ικανά να διαπεράσουν και την απλή χειρουργική μάσκα. The effect of respiratory activity, non-invasive respiratory support and facemasks on aerosol generation

Δευτέρα 29/03/2021

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα αποτελεί ένδειξη για επείγουσα χειρουργική επέμβαση και οι επιπλοκές της εμφανίζονται στο 5-15% των περιπτώσεων. Η μη χειρουργική αντιμετώπιση, μέσω της αντιβιοτικής θεραπείας, έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλής και αποτελεσματική σε ορισμένες μελέτες. Ο σκοπός της παρακάτω ελεγχόμενης μελέτης ήταν να συγκρίνει τις ημέρες νοσηλείας παιδιών με οξεία σκωληκοειδίτιδα υπό αντιβιοτική θεραπεία σε σχέση με την χειρουργική αντιμετώπιση. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μη χειρουργική θεραπεία είναι αποτελεσματική στις περισσότερες περιπτώσεις και ότι οι ημέρες νοσηλείας προσθετικά κατά την παρακολούθηση μέσα σε ένα έτος είναι λιγότερες, ωστόσο η υψηλή διαφυγή περιπτώσεων κατά το follow-up και η μη τήρηση των προκαθορισμένων στόχων κατά την έναρξη της δοκιμής δεν επιτρέπουν την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Association of Nonoperative Management Using Antibiotic Therapy vs Laparoscopic Appendectomy

Δευτέρα 22/03/2021

Όταν δεν αποδίδει η ταχύτητα της πολιτικής του μαζικού εμβολιασμού με τα νέα εμβόλια έναντι του κοροναϊού και στις μικρότερες ηλικίες, τότε η επίταξη ιδιωτών ιατρών στις ΜΕΘ βαδίζει προς την σωστή κατεύθυνση. Ξανά και φέτος, λοιπόν, ένας προσομοιωτής αυτόματου αναπνευστήρα, περισσότερο χρήσιμος από ποτέ. https://www.trucorp.com/P/144/TruVentApp

Δευτέρα 15/03/2021

Το σύνδρομο gloves & socks, μία δερματοπάθεια που απασχολεί την επιδερμίδα, με πορφυρικές-βλατιδώδεις βλάβες στην εμφάνιση, συμμετρία στην παρουσίαση στα άκρα, οίδημα και ερυθρότητα στην αφή, σαν κυτταρίτιδα και με νεκρώσεις των μικρών αγγείων του χόριου, ακολουθεί ιώσεις του ανώτερου αναπνευστικού (κυρίως του παρβοϊού Β19 κι αλλων ερπητοϊών), διακρίνεται από τις άλλες μεταλοιμώδεις δερματίτιδες για την επιμονή των συμπτωμάτων φλεγμονής έως και 3 μήνες μετά την πρωτολοίμωξη. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK482245/

Δευτέρα 08/03/2021

Από ένα ενδιαφέρον περιστατικό του ιατρείου την προηγούμενη εβδομάδα σε ένα κορίτσι 9 ετών με αναφερόμενες εμβοές και κεφαλαλγία, χωρίς ιδιαίτερα παθολογικά ευρήματα στην αντικειμενική εξέταση, από το πρόσφατο ατομικό ιστορικό προέκυψε η ενδιαφέρουσα πληροφορία της πολύωρης χρήσης ακουστικών ακρόασης μουσικής σε άγνωστη υψηλή ένταση και σε μία σύντομη βιβλιογραφική περιήγηση, σε μία μελέτη από την Νότια Κορέα, οι έφηβοι που είχαν εκτεθεί για περισσότερα από 80 λεπτά σε ήχους με την χρήση ακουστικών ψυχαγωγίας και σε ηχηρό περιβάλλον είχαν πολλαπλάσιο κίνδυνο για αναφερόμενη υποκειμενική βαρηκοΐα σε σχέση με εκείνους με μικρότερη έκθεση. Χρειάζονται επίσης περισσότερες μελέτες που να συνδέουν την χρήση ακουστικών με την αντικειμενική διαταραχή ή απώλεια ακοής στα νέα άτομα. Associations between adolescents’ earphone usage in noisy environments, hearing loss, and self-reported hearing problems

Δευτέρα 01/03/2021

Στην παρακάτω ενδιαφέρουσα πρόσφατη μελέτη οι συγγραφείς της προσδιόρισαν τις υψηλές συγκεντρώσεις των αντισωμάτων συγκεκριμένων εμβολίων (όπως έναντι της γρίπης Α και άλλων) στο αίμα του ομφάλιου λώρου, που υπερβαίνουν τα επίπεδα του μητρικού ορού και προστατεύουν από αναπνευστικές ασθένειες τουλάχιστον κατά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τόσο με άμεσο όσο και με διασταυρούμενο μηχανισμό. Μέσα στα όρια της κοόρτης τους, τα δεδομένα υποδηλώνουν μια πιθανή σύνδεση μεταξύ της λειτουργίας του πλακούντα και της διευκολυνόμενης μητρικής μεταφοράς IgG, μέσω του κρυσταλλικού κλάσματος Fc των υποδοχέων των αντισωμάτων της συγκυτιοτροφοβλάστης και δείχνει, εμμέσως πλην σαφώς, τον μηχανισμό προστασίας των μικρών παιδιών και από άλλους πιο σύγχρονους ιούς (όπως τον SARS-CoV2), που χρειάζεται περισσότερη έρευνα ως προς τα πλεονεκτήματα του προγεννητικού εμβολιασμού των γυναικών ή της αξίας των booster εμβολιασμών στις μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτή, κατά την γνώμη μου, θα είναι και η κερκόπορτα της απαλλαγής μας από την σύγχρονη πανδημία. Infant immunity against viral infections

Δευτέρα 22/02/2021

Μια πρόσφατη αμερικανική έρευνα προσφέρει απαντήσεις στο ερώτημα αν αποδίδουν τα προγράμματα προληπτικού ελέγχου της όρασης και παράδοσης γυαλιών στα σχολεία (κάτι αδιανόητο για τα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης!).  Καθώς έχει επιβεβαιωθεί ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος της ορθοπτικής μελέτης στην υγεία ενός παιδιού στην μεταγενέστερη ζωή του, έχουν δημιουργηθεί στις Η.Π.Α. σχολικά προγράμματα προληπτικού ελέγχου της όρασης, που παρέχουν γυαλιά σε παιδιά από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που τα χρειάζονται. Δημοσιεύθηκε στο JAMA Ophthalmology και εξετάζει εάν τέτοια προγράμματα οδηγούν τα παιδιά αυτά να φορούν συνεχώς τα γυαλιά τους, κάτι που μπορεί να τους βοηθήσει αργότερα στην ακαδημαϊκή τους επιτυχία. Η έρευνα διεξήχθη κατά τη σχολική χρονιά 2017-2018 και περιελάμβανε μαθητές που είχαν αποτύχει στον προληπτικό έλεγχο οράσεως και πληρούσαν προκαθορισμένα διαθλαστικά κριτήρια μετά από κυκλοπληγία. Η συνεπής εφαρμογή των γυαλιών ορίστηκε ως η άνω του 50% εφαρμογή κάθε σχολικής ημέρας, με ανώτερη βαθμολογία συμμόρφωσης το 4. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου 3 στους 4 από τους μαθητές προσχολικής ηλικίας που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη φορούσαν τα γυαλιά τους στο σχολείο σε σταθερή βάση κατά το πρώτο έτος χρήσης. Αυτή η συνέπεια υποστηρίζεται από την συνεχή εφαρμογή προγραμμάτων παρακολούθησης της όρασης στα νηπιαγωγεία. Επιπλέον, τα ευρήματα υπογραμμίζουν πώς ο σχολικός έλεγχος και η παράδοση γυαλιών μπορούν να μειώσουν την ανισότητα που μπορεί να συμβεί στην πρόσβαση σε ειδική παιδο-οφθαλμολογική φροντίδα. https://jamanetwork.com/journals/jamaophthalmology/article-abstract/2776359

Δευτέρα 15/02/2021

Αλλεργική πορφύρα από κοροναϊό; Μια πρώτη συσχέτιση των κλινικών εκδηλώσεων με την ειδική ανοσοσφαιρίνη Α, την πρώτη που εκκρίνεται στην λοίμωξη από τον SARS-Cov2. Purpurona: A Novel Report of COVID-19-Related Henoch-Schonlein Purpura in a Child

Δευτέρα 08/02/2021

Ενδιαφέρουσες οι εκδηλώσεις από το δέρμα του κοροναϊού covid-19-21+, ειδικά όταν στην επιδερμίδα εκφράζονται εξίσου αυξημένοι υποδοχείς ACE-2 κι όταν μας παρουσιάζονται συχνά το τελευταίο διάστημα, στις τακτικές επισκέψεις, μικρά παιδιά με μόνιμο ερύθημα παρειών και κανένα άλλο σύμπτωμα, αυτό δεν θα πρέπει να αποδίδεται υποχρεωτικά πάντα στο κρύο ή στην χρήση της μάσκας, αλλά, λαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, να τα εξετάζουμε σχολαστικά και σε όσα κρίνουμε, ανάλογα των ευρημάτων, να ζητήσουμε την διαγνωστική μοριακή εξέταση. https://www.liebertpub.com/doi/pdfplus/10.1089/wound.2020.1309

Δευτέρα 01/02/2021

Τα σχολεία της χώρας μας και καμίας χώρας του πλανήτη δεν είναι προετοιμασμένα για την αντιμετώπιση ενός περιστατικού αναφυλαξίας σε μαθητή και από την παρακάτω ενδιαφέρουσα μελέτη αναδείχθηκαν τα κενά ασφαλείας στο σχολικό περιβάλλον, που προκύπτουν από την ατελή αναγνώριση των χαρακτηριστικών της νόσου από το προσωπικό, την μη ικανότητα εκτέλεσης της ενέσιμης αδρεναλίνης, αλλά ακόμη χειρότερα την μη γνώση, από τις συναντήσεις των εκπαιδευτικών με τους γονείς, ποιοι από τους μαθητές που επιφορτίζονται είναι σοβαρά αλλεργικοί. Anaphylaxis at school. Are we prepared? Could we improve?

Δευτέρα 25/01/2021

Ας υποθέσουμε ότι τοποθετούσαμε όλα τα παιδιά του κόσμου στην μία άκρη του πλανήτη και τους ενήλικες στην άλλη άκρη. Θα παρατηρούσαμε ότι τα παιδιά όλων των ηλικιών θα γελούσαν ειρωνικά με τα παθήματα της κοινωνίας των ενηλίκων και θα μας «έδειχναν με τον δείκτη τους», σαν να γνωρίζουν για ποιο λόγο δεν νοσούν βαριά από τον κοροναϊό. Και πολλές φορές η βιβλιογραφία που υποστηρίζει αυτή  την άποψη, ότι δηλαδή τα παιδιά για κάποιο μυστήριο λόγο είναι ήδη προστατευμένα από τις επιπλοκές της νόσου, βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας και καθημερινά στον χώρο της καθημερινής κλινικής πρακτικής του ιατρείου, καθώς εμβολιάζουμε, ως παιδίατροι, τον παιδιατρικό πληθυσμό που παρακολουθούμε με το ζωντανό εμβόλιο MMR ή ελέγχουμε, ως μαιευτήρες, τις γυναίκες που επιθυμούν εγκυμοσύνη στον προγεννητικό τους έλεγχο με τα αντισώματα έναντι της ερυθράς και της ανεμευλογιάς, ώστε να προστατεύσουμε με τον εμβολιασμό τις ίδιες και τα νέα τέκνα τους. Και άλλα παραδείγματα σε παγκόσμια κλίμακα φανερώνουν και αποδεικνύουν αυτή την συσχέτιση, όπως στην πρόσφατα δημοσιευμένη στο New England Journal of Medicine περίπτωση του αμερικανικού αεροπλανοφόρου U.S.S.Theodore Roosvelt’, όπου σχεδόν το σύνολο του πληρώματος μολύνθηκε από τον νέο κοροναϊό, χωρίς βαριές απώλειες, μιας και όλοι οι νεοσύλλεκτοι και το προσωπικό στο αμερικανικό πεζικό και ναυτικό εμβολιάζονται με μία εφάπαξ δόση του εμβολίου της ιλαράς- ερυθράς-παρωτίτιδας, απορώντας κάποιος γιατί να μην έχει γίνει ακόμη αυτή μία κοινή και απλή πολιτική της Δημόσιας Υγείας. http://www.koreaherald.com/view.php?ud=20210106000837 https://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJMoa2019375?articleTools=true

Δευτέρα 18/01/2021

Είναι συχνός στην επαρχία ο ιατρικός τουρισμός και ιδιαίτερα στις κοινωνίες των μικρών πόλεων η συχνή αλλαγή επαγγελματιών υγείας για την αντιμετώπιση μιας χρόνιας κατάστασης, συχνά σκεπάζεται από μία στάση παρατήρησης, αποστασιοποίησης, αντιμετώπισης μόνο των συμπτωμάτων και μίας παθητικής αναμονής της ανάπτυξης ενός εξελισσόμενου οργανισμού, όπως είναι το παιδί. Η δε παραπομπή στα μεγάλα πανεπιστημιακά κέντρα των μεγαλουπόλεων της χώρας μας αντιμετωπίζεται από τους οικείους με την παλινδρόμηση στην ίδια τάση αναζήτησης και τρίτης και τέταρτης γνώμης στην σειρά. Τις περισσότερες φορές ένα περιστατικό με βασική σοβαρή χρόνια κατάσταση μας παρουσιάζεται με ακατέργαστη εικόνα, με συμπτωματολογία από διαφορετικά συστήματα και κάποιες φορές οδηγεί στην αναζήτηση των λεπτομερειών της κινητικότητας του σκελετού, της συμμετρίας του βλέμματος και της απόκτησης των βασικών οροσήμων ανάπτυξης στην μεγαλύτερη αποδεκτά ηλικία (χρησιμοποιώντας για παράδειγμα τα ερωτηματολόγια του Denver) και είναι στο χέρι του πρωτοβάθμιου ιατρού να δώσει κατευθύνσεις για περαιτέρω έλεγχο με βάση την κλινική υποψία. Έτσι, λοιπόν και στην περίπτωση του νευροβλαστώματος, η παρατήρηση της συμμετοχής ποικίλων συστημάτων δεν καταλήγει στην διόρθωση των επιμέρους συμπτωμάτων, αλλά στον απεικονιστικό έλεγχο των παρασπονδυλικών γαγγλίων, στην ανάλυση των κατεχολαμινών των ούρων και στην τελική ανοσοθεραπεία στα ειδικά παιδιατρικά κέντρα. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7552772/pdf/children-07-00103.pdf

Δευτέρα 11/01/2021

Εάν ένα νεογνό είχε την “τύχη” να γεννηθεί σε κάποιο ιδιωτικό μαιευτήριο ή σε χώρα με την δυνατότητα εκτενούς προληπτικού νεογνικού μεταβολικού screening, που να περιλαμβάνει και τον έλεγχο της ανεπάρκειας της 21α-υδροξυλάσης, τότε δεν θα είναι το ίδιο τυχερό όταν θα παραλάβουν οι γονείς του τα αργοπορημένα αποτελέσματά του θετικού ελέγχου, ειδικά στην περίπτωση της συγγενούς υπερπλασίας των επινεφριδίων, όπου τα πρώτα συμπτώματα παρουσιάζονται το νωρίτερο την έβδομη ημέρα ζωής, όπως φάνηκε στην ακόλουθη ενδιαφέρουσα μελέτη Γιαπωνέζων παιδιάτρων, καθιστώντας την πρώτη επίσκεψη του παιδιάτρου στο σπίτι ή στο ιατρείο, όσον αφορά την εκτίμηση της θρέψης και της συμπεριφοράς σίτισης του νεογνού, σε σχέση με την υπονατριαιμία, ακόμη πιο πολύτιμη εντός της πρώτης εβδομάδος από την έξοδο από το μαιευτήριο. Timing of hyponatremia development in patients with salt-wasting-type 21-hydroxylase deficiency

Δευτέρα 04/01/2021

Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα υπέρ της λογικής της χρήσης δεδομένων από μια μελέτη διατομής στην ηλικία του ενός έτους, αντί των διαθέσιμων στοιχείων κατά την πρώτη διάγνωση της κυστεοουρητηρικής παλινδρόμησης (ΚΟΠ). Το πρώτο προτέρημα είναι ότι έχουμε ολοκληρωμένες, συγκρίσιμες αναλύσεις σε ένα σαφές χρονικό σημείο, σε όλους τους ασθενείς της μελέτης, προκειμένου να καταστούν τα δεδομένα εφαρμόσιμα και χρήσιμα για τους κλινικούς ιατρούς που αποφασίζουν για περαιτέρω παραπομπή για χειρουργική θεραπεία σε βρέφη και νήπια με υψηλού βαθμού ΚΟΠ. Το θήλυ φύλο με υψηλή βαθμολογία και αμφοτερόπλευρη ΚΟΠ και τα παθολογικά στατικά και λειτουργικά σπινθηρογραφήματα, ανεξαρτήτως φύλου, έπειτα από εμπύρετες ουρολοιμώξεις, αποτελούν αρνητικούς προγνωστικούς παράγοντες της ενδιαφέρουσας αυτής πρόσφατης μελέτης, που αποδίδει κι έναν βαθμό στην πρόβλεψη της αυτόματης υποχώρησης της ΚΟΠ από 2 και κάτω, μετά την ηλικία του ενός έτους. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdfdirect/10.1111/apa.15404?download=true

Δευτέρα 28/12/2020

Πέντε παγκοσμίως δημοσιευμένα περιστατικά σε βρέφη 4-10 μηνών με σημαντικά συμπτώματα από το πεπτικό, διαπιστωμένο εγκολεασμό και ταυτόχρονη λοίμωξη από SARS-CoV-2, βάζουν αυτήν την περίοδο τον υπεύθυνο επαγγελματία της παιδιατρικής φροντίδας να οδηγηθεί από το πρώτο σύμπτωμα του μικρού βρέφους (έμετοι, πολύωρο οξύ κλάμα, λήθαργο, αιμορραγικές κενώσεις), πριν προβεί στην διαφοροδιάγνωση του εγκολεασμού, να αναζητήσει λεπτομέρειες από το οικογενειακό λοιμώδες ιστορικό και τις πρόσφατες επαφές του, ώστε μαζί με τις λοιπές εργαστηριακές εξετάσεις να αναζητήσει και τον πιθανό ιικό παράγοντα. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7720868/pdf/inf-40-e35.pdf

Πέμπτη 24/12/2020

Από την θέση αυτή, αγαπητοί μου συνάδελφοι, φίλοι και αναγνώστες του ιστολογίου μου, σας εύχομαι εγκάρδια ευτυχισμένες και ασφαλείς γιορτές με τις οικογένειές σας. Και τι ποιο σημαντικό από την ιστορική πρόοδο της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης με την ανακάλυψη του νέου m-RNA εμβολίου έναντι του νέου κορωναϊού, αλλά και της βιβλιογραφικής παρατήρησης και ένδειξης ότι και παλαιότερα ζώντα εξασθενημένα ανθρώπινα εμβόλια, όπως της ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας, είναι καταρχήν αποτελεσματικά στους επαγγελματίες υγείας, που εκτίθενται στον κοροναϊό, ώστε να σωθούν ανθρώπινες ζωές, πριν τον επικείμενο μαζικό εμβολιασμό. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7304316/pdf/mBio.00907-20.pdf

Δευτέρα 21/12/2020

Το δημιουργικό άγχος ενός γιατρού δεν τον κουράζει και δεν τον γεράζει, αντίθετα τον κάνει να επιστρέψει με την μνήμη του πίσω στο παρελθόν, στα χρόνια της ειδικότητας και στο ανακουφιστικό “κλείσιμο” του φακέλου, με την υπογραφή του επιβλέποντα επιμελητή και του καθηγητή, που έχουν αναλάβει όλοι τους την στοχευμένη διερεύνηση, την επιτυχή διάγνωση και την αντιμετώπιση ενός παιδιατρικού ασθενή με χρόνια βασική νόσο. Έτσι, λοιπόν, και στην περίπτωση ενός μεγαλύτερου παιδιού με πρωτοπαθή νυκτερινή ενούρηση, από μόνη της η ηλικία και η επιμονή του συμπτώματος σε κάνουν να εξετάσεις το παιδί από την “κορυφή ως τα νύχια”, να το ξεκοκκαλίσεις στην κυριολεξία δηλαδή, να αναζητήσεις δυσχρωμίες του δέρματος, σκολίωση, να το ακούσεις να ομιλεί και να αλληλοεπιδρά με το περιβάλλον του. Και κάποιες φορές μπορεί να βρεθείς αναπάντεχα μπροστά στην νευροϊνωμάτωση, η οποία απασχολεί ποικιλοτρόπως το ΚΝΣ, τους οφθαλμούς, το δέρμα και την ουροδόχο κύστη (με διάσπαρτα νευροινώματα και οιδήματα ιστών), ώστε να απαιτεί τελικά την γενετική της επιβεβαίωση. https://downloads.hindawi.com/journals/criu/2013/145076.pdf

Δευτέρα 14/12/2020

Είναι αξιοσημείωτο, αυτό που παρατηρούμε στην καθημερινή κλινική πρακτική τελευταία, να αντιμετωπίζεις δηλαδή μικρά βρέφη με σημαντική τροφική αλλεργία,  για παράδειγμα στο αγελαδινό γάλα, το φθινόπωρο και τον χειμώνα, περισσότερο από τους υπόλοιπους μήνες. Η γέννηση στο φθινόπωρο και στο χειμώνα θα μπορούσε να επιδεινώσει το έκζεμα, πιθανόν να οδηγήσει σε υπερβολική έκθεση και ευαισθητοποίηση στα αντιγόνα των  τροφών. Το έκζεμα και η ατοπική δερματίτιδα αποδείχθηκαν ότι σχετίζονται καλύτερα με την ευαισθητοποίηση και την αλλεργία στις τροφές.  Ορισμένες μελέτες απόδειξαν ότι η φροντίδα του δέρματος νωρίς στη ζωή θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο ατοπικής δερματίτιδας. Επομένως, η επιθετική φροντίδα του δέρματος στα νεογέννητα του φθινοπώρου και του χειμώνα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργίας στις τροφές. Επιπλέον, η έλλειψη έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει ανεπαρκή επέκταση T ρυθμιστικών κυττάρων και πιθανόν να οδηγήσει σε μειωμένη ανοχή στις τροφές, ανεξάρτητα από την ανεπάρκεια βιταμίνης D. Επομένως, απαιτείται κατάλληλη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, όσο αυτό είναι δυνατό και κατά τους χειμερινούς μήνες, για να μειωθεί ο κίνδυνος της τροφικής αλλεργίας. Food allergy is linked to season of birth, sun exposure, and vitamin D deficiency

Δευτέρα 07/12/2020

Η παρακάτω ανασκόπηση έδειξε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, ότι δηλαδή η καραντίνα που σχετίζεται με το κλείσιμο των σχολείων σε παιδιά <16 ετών, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των λοιμώξεων της αναπνευστικής οδού, αλλά ταυτόχρονα μια σταθερότητα ή αύξηση των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων στους εφήβους. IMPACT OF COVID-19 QUARANTINE AND SCHOOL CANCELATION ON OTHER COMMON INFECTIOUS DISEASES

Δευτέρα 30/11/2020

Από την Ισπανία το σημερινό άρθρο πρόσφατης μελέτης, που αναδεικνύει την χρησιμότητα της κολχικίνης στην θεραπευτική αντιμετώπιση του PFAPA, στην πλειονότητα των λίγων παιδιών της μελέτης, που πληρούσαν τα κριτήρια για να την λάβουν και δεν έφεραν μεταλλάξεις του MEFV και της MVK. Colchicine treatment in children with periodic fever, aphthous stomatitis, pharyngitis, and cervical adenitis (PFAPA) syndrome

Δευτέρα 23/11/2020

Το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο συγκεντρώνει όλα τα αυτοφλεγμονώδη νοσήματα,τις πρωτοπαθείς ανοσοανεπάρκειες και τα περιοδικά πυρετικά σύνδρομα της παιδικής ηλικίας με τρόπο ώστε να οδηγείσαι από το αρχικό σύμπτωμα στην τελική γενετική διάγνωση. Immunodeficiencies: non-infectious manifestations

Δευτέρα 16/11/2020

Στην μάχη μας κατά του κοροναϊού παρατηρούμε να επαναλαμβάνονται τα ίδια δημογραφικά στοιχεία σε παγκόσμια κλίμακα και με ανοικτό και απελευθερωμένο πνεύμα μπορούμε να θέτουμε ερωτήματα, να συντάσσουμε θεωρίες, τις οποίες να επιβεβαιώνουμε με πειραματικές αποδείξεις, ώστε να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα εφαρμόσιμα στην πρόληψη και στην θεραπευτική προσέγγιση. Έτσι και στην περίπτωση της ειδικής ηλικιακής κατανομής των βαρέων πασχόντων και των θανάτων, πέραν της συννοσηρότητας, μετά από ένα μεγάλο άλμα από τα 5 έως τα 20 έτη, ο ρυθμός θανάτου αυξάνεται για εκείνους άνω των 30 ετών, σχετιζόμενος με την εκθετικότητα και διπλασιαζόμενος κάθε 7,5 χρόνια. Αυτό το ποσοστό υπερβαίνει το βασικό ποσοστό της εκθετικής αύξησης των συνολικών θανάτων συσχετισμένων με την ηλικία (που διπλασιάζεται μόνο κάθε 9 χρόνια μετά την ηλικία των 30 ετών). Κατά συνέπεια, η ευπάθεια στον νέο κοροναϊό σχετίζεται στενά με την ηλικία, αλλά υπερβαίνει την αύξηση των καθιερωμένων συννοσηροτήτων (παχυσαρκία, υπέρταση, διαβήτη και αγγειακή νόσο) με την ηλικία. Απροσδόκητα, λοιπόν, το ποσοστό των θανάτων από COVID-19, σε σχέση με όλους τους άλλους θανάτους, αυξάνεται κυρίως στο φάσμα ηλικιών από 15 έως 45 ετών, αλλά πάνω από τα 45 υπάρχει ένα σχετικά σταθερό ποσοστό θανάτων από COVID-19 σε αυτόν πληθυσμό, που κυμαίνεται μεταξύ 8,4% και 9,8%, από δημοσιευμένες μελέτες. Αυτή η ασυμφωνία υποδηλώνει ότι η ισχυρή σχέση με τις συννοσηρότητες συμβαίνει λόγω της σύνδεσης με την μεγάλη ηλικία, ενώ κάποιος άλλος παράγοντας εμπλέκεται αιτιωδώς στις νεότερες ηλικίες. Ένας από τους υποτιθέμενους, η ανοσία δηλαδή στους ιούς της ερυθράς και ιλαράς, μειώνεται με την ηλικία, όπως αποδεικνύεται σε πολλές γυναίκες που παρουσιάζονται στον προγεννητικό έλεγχο κι έχουν ήδη χάσει την ανοσία που σχετίζεται με το εμβόλιο MMR. Αυτό το μοτίβο συνάδει με την παρατηρούμενη προοδευτική αύξηση της μόλυνσης COVID-19 και τα αυξανόμενα ποσοστά θανάτου έως την ηλικία των 45 ετών. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ιός της ερυθράς έχει ομολογία αλληλουχίας 29% με μία επιφανειακή πρωτεΐνη του SARS-CoV-2 και κατά συνέπεια το συστατικό της ερυθράς του εμβολίου MMR μπορεί να παρέχει ειδική προστασία έναντι του COVID-19. Ποια είναι λοιπόν η παρατήρηση και προτροπή μου; Αυτή ακριβώς που καταλάβατε. Μην φοβάσθε να προβείτε αγαπητοί συνάδελφοι παθολόγοι και παιδίατροι στον εμβολιασμό των νέων ενηλίκων και γονέων-πελατών σας, που βρίσκονται στην πιο παραγωγική φάση της ζωής τους ή και των εαυτών σας με μία 3η ή και 4η δόση του  εμβολίου MMR, άλλωστε δεν έχομε τίποτα να χάσομε εδώ που φθάσαμε, μόνο να αποδείξουμε μπορούμε μέσα στο επίκεντρο της επιδημίας. Η μαμάκα σας δεν θα σας πάρει από το χεράκι πλέον για να το κάνετε, ξεκινήστε να εμβολιάζετε και να εμβολιάζεσθε με ζώντα εξασθενημένα εμβόλια, όπως το MMR. https://www.amjmed.com/action/showPdf?pii=S0002-9343%2820%2930902-5

Δευτέρα 09/11/2020

Και καθώς η νέα εθνική καραντίνα προσθέτει επιπλέον χρόνο για ανάπαυλα, αυτοκριτική, αφοσίωση στις οικογενειακές υποχρεώσεις (ελπίζω όλοι οι επαγγελματίες να αφιερώνουν τώρα περισσότερο χρόνο στα παιδιά τους), αλλά και για επιμόρφωση, ένα πρόσφατο άρθρο στο Cell φωτίζει το μονοπάτι αντιγραφής του νέου κοροναϊού. Φέροντας το μεγαλύτερο μονοκλωνικό γονιδίωμα RNA στη φύση, οι κοροναϊοί εξαρτώνται κρίσιμα από αλληλεπιδράσεις RNA-RNA μεγάλων αποστάσεων για τη ρύθμιση των οδών μεταγραφής και αντιγραφής τους. https://www.cell.com/action/showPdf?pii=S1097-2765%2820%2930782-6

Δευτέρα 09/11/2020

Οι έγκυες με λοίμωξη από SARS-CoV-2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για σοβαρή ασθένεια σε σύγκριση με τις μη έγκυες. Έχουν αναφερθεί ανεπιθύμητα αποτελέσματα όπως πρόωρος τοκετός και ενδομήτριος θάνατος. Στην τελευταία αναλυτική μελέτη κοόρτης από το CDC το 12% των νεογνών από θετικές μητέρες ήταν πρόωρα και το 2,6% όσων εξετάσθηκαν είχε θετικά αποτελέσματα για τον ιό, κυρίως για εκείνα που γεννήθηκαν από γυναίκες με ενεργό λοίμωξη. Λίγες γυναίκες με μόλυνση πρώτου τριμήνου και ολοκληρωμένη εγκυμοσύνη έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα, περιορίζοντας την ικανότητα αξιολόγησης των ανεπιθύμητων ενεργειών στο έμβρυο, όπως οι γενετικές ανωμαλίες. Το άρθρο καταλήγει με γενικότερες συστάσεις, όπως την τήρηση των μέτρων πρόληψης των λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μάσκας, της κοινωνικής απόστασης και του συχνού πλυσίματος των χεριών. Επιπλέον, οι έγκυες πρέπει να εμβολιάζονται κατά της γρίπης και να τηρούν τα ραντεβού του προγεννητικού ελέγχου. https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/69/wr/pdfs/mm6944e2-H.pdf

Παρασκευή 06/11/2020 Έκτακτο briefing

Ο FDA προειδοποιεί για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να ερμηνεύονται τα αποτελέσματα των ταχέων αντιγονικών τεστ σε ένα δεδομένο πληθυσμό εξετασμένων ατόμων, με βάση τον επιπολασμό της νόσου στον γενικό πληθυσμό και πως τα θετικά αποτελέσματα πρέπει να συνδυάζονται με κλινικές παρατηρήσεις, το ιστορικό του ασθενούς και τις επιδημιολογικές πληροφορίες. Τα εξουσιοδοτημένα εργαστήρια πρέπει να συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με την απόδοση των τεστ αντιγόνου του κοροναϊού και να αναφέρουν τυχόν ύποπτα περιστατικά ψευδώς θετικών ή ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων, καθώς και σημαντικές αποκλίσεις από τα καθιερωμένα χαρακτηριστικά απόδοσης. Potential for False Positive Results with Antigen Tests for Rapid Detection of SARS-CoV-2

Δευτέρα 02/11/2020

Λιποειδική πνευμονία, μία όχι και τόσο συχνή κλινική οντότητα, μπορεί να ανευρεθεί σε ασθενείς με χρόνια δυσκοιλιότητα, υποτροπιάζουσες πνευμονίες και που λαμβάνουν συγχρόνως θεραπεία με υπακτικά/μαλακτικά έλαια. Exogenous Lipoid Pneumonia Complicated by Mineral Oil Aspiration

Δευτέρα 26/10/2020

Ο ακτινοαδιαπέραστος… LEGO®Man!

Όπως όλες οι συσκευασίες φαρμάκων και απορρυπαντικών αναγράφουν στην ετικέτα τους τον αριθμό τηλεφώνου του Κέντρου Δηλητηριάσεων, έτσι και οι σοβαρές εταιρείες πιστοποιημένων παιχνιδιών, στην πίσω επιφάνεια του κουτιού πρέπει να αναγράφουν έναν αριθμό τηλεφώνου επικοινωνίας καταναλωτών και την λεπτομέρεια ότι τα μικρά αντικείμενα, πέραν του ηλικιακού περιορισμού, είναι και φτιαγμένα από ακτινοσκιερά υλικά. Έτσι, λοιπόν, στο παρακάτω ενδιαφέρον δημοσιευμένο περιστατικό πιθανής κατάποσης ξένου σώματος, μολονότι το μικρό αντικείμενο ήταν όντως από μόνο του ακτινοσκιερό κι αυτό αποτελεί προτέρημα της εταιρείας που το παρήγαγε, χρειάσθηκε, ωστόσο, η χορήγηση βαριούχου γεύματος ώστε η διέλευσή του από τον οισοφάγο να αναδείξει το περίγραμμα του ξένου σώματος στην ακτινογραφία θώρακα-τραχήλου για να πιστοποιηθεί η ύπαρξή του, πριν την ενδοσκοπική αφαίρεση. https://juniperpublishers.com/gjo/pdf/GJO.MS.ID.555631.pdf

Δευτέρα 19/10/2020

Ο ιός της ανεμευλογιάς είναι το πρότυπο μιας σειράς ιών που χρησιμοποιούν τα συγκύτια για τον πολλαπλασιασμό τους, ιδιαίτερα μέσα από τις πρωτεΐνες του καψιδίου τους, εκείνες δηλαδή που τους επιτρέπουν την σύντηξη με την μεμβράνη του κυττάρου ώστε να εισέλθουν και να εξέλθουν από αυτό, στην περίπτωση δε της επιδερμίδας αυτές οι πρωτεΐνες μεσολαβούν στον μηχανισμό της μετάδοσης, όταν σχηματίζονται οι χαρακτηριστικές φυσαλίδες, ώστε να μιλάμε πλέον για αερογενή μετάδοση από τις υγρές βλάβες του νοσούντα στο ανώτερο αναπνευστικό του επίνοσου ατόμου και εφόσον το επιτρέπει η μεταξύ τους απόσταση, παρότι επιδιώκεται μάταια να «κολλήσει» κάποιος φυσικά την ανεμευλογιά με αυτόν τον επισφαλή τρόπο, αντί να εμβολιασθεί, ο ιός προσπαθεί, όχι πάντα επιτυχώς, αφού πρώτα γνωρίσει τους μηχανισμούς λειτουργίας των αναπνευστικών κυττάρων του ξενιστή του έπειτα να καταφέρει να προξενήσει τις γνωστές συστηματικές και ανεπιθύμητες βλάβες. The Cytoplasmic Domain of Varicella-Zoster Virus Glycoprotein H Regulates Syncytia Formation and Skin Pathogenesis

Δευτέρα 12/10/2020

Είναι πολύ σπάνιο να επωάζει κανείς από την νεαρή ηλικία το μυελώδες καρκίνωμα του νεφρού (RMC), πιο συχνό όμως να ανήκει στην ομάδα του πληθυσμού με κάποιας μορφής διαταραχή της αιμοσφαιρίνης (έως και το 8% σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές της χώρας μας), όπως τα θαλασσαιμικά σύνδρομα και την μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία, που η τελευταία συνδέεται βιβλιογραφικά με την σοβαρή κι ανίατη αυτή νεοπλασία, η οποία στηρίζει την προέλευσή της στην υποξία της μικροκυκλοφορίας του νεφρού, ώστε όλα τα νεαρά άτομα να παραδίδονται πάντα με μία σαφή εικόνα ηλεκτροφόρησης της αιμοσφαιρίνης, ασχέτως οικογενειακού και λοιπού εργαστηριακού ιστορικού, από τον παιδίατρο αργότερα στον παθολόγο. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7339844/pdf/conc-27-e348.pdf

Δευτέρα 05/10/2020

Όταν σου παραπέμπεται ένας ασθενής για την διενέργεια της pcr για τον νέο κοροναϊό, με ένα μόνο από τα πολλά συμπτώματα του και χωρίς εναλλακτική διάγνωση, τότε από μόνη της η συναδελφική και επα